Σάββατο 23 Δεκεμβρίου 2017

Άρθρο Τράγκα: Η οικονομική Χούντα του Μνημονίου θα «πέσει» από Εθνική Τραγωδία

Γιώργος  Τράγκας

Δεν πρόκειται να έρθει καμία ανάπτυξη σε μια περιοχή που δεν έχει αποταμίευση, δεν έχει κατανάλωση και παραμένει στα capital controls.

Οι δικτατορίες και τα ολοκληρωτικά καθεστώτα «πέφτουν» ή από εκτεταμένη λαϊκή εξέγερση ή από απώλεια εθνικού εδάφους που οδηγεί σε βίαιη ανατροπή τους.

Αυτό συνέβη με τους άφρονες και μειοδότες απριλιανούς που έδωσαν την ευκαιρία στην Τουρκία να διχοτομήσει de facto την Κύπρο. 
Αυτό συνέβη και με την αργεντίνικη χούντα όταν η απόβαση στα Φόκλαντ οδήγησε στην πολιορκία των Νήσων από το βρετανικό ναυτικό, πράγμα που ανέτρεψε η χούντα του Γκαλτιέρι. Εκεί βέβαια, στην τραγική Αργεντινή ακολούθησαν κυβερνήσεις (Αλφονσίν, Μένεμ, Λα Ρούα) που αμνήστευσαν τους πραξικοπηματίες και ενέπαιξαν τον λαό, μέχρι που οι ήχοι από τις κατσαρόλες πυροδότησαν το μεγάλο «λαϊκό ηφαίστειο».

Το μνημόνιο είναι οικονομική χούντα. Δεν θα έχει κανένα αίσιο τέλος. Δεν πρόκειται να έρθει καμία ανάπτυξη σε μια περιοχή που δεν έχει αποταμίευση, δεν έχει κατανάλωση και παραμένει στα capital controls. Η τυραννία των δυνάμεων κατοχής και το ξεζούμισμα εκατομμυρίων Ελλήνων έφεραν τον ξεριζωμό όλης της νεότητας. Οι νέοι με πτυχία, γλώσσες και προσόντα, η παραγωγική δύναμη του τόπου, έφυγε στην ξενιτιά. Πίσω έμειναν οι πιο ηλικιωμένοι. Γιατί το κρύβουμε; Υπάρχει πρόβλημα σε περίπτωση πολέμου με την Τουρκία από πλευράς εφεδρειών. Ποιοι θα πάνε να πολεμήσουν; Οι εξηντάρηδες και οι εξηνταπεντάρηδες; Οι αντιεξουσιαστές; Οι μεσήλικες με τη λιγοστή σύνταξη ή το χαρτζιλίκι του Τσίπρα;

Πολύ περισσότερο όταν αυτή η κατοχή, αυτή η παρατεταμένη αναξιοπρεπής διαβίωση, «καίει» τις ψυχές και το φρόνημα των περισσότερων Ελλήνων. Και δεν είναι μόνο η καύση των Ελλήνων στα οικονομικά κρεματόρια. Είναι και η αποξήλωση όλων των εθνικών χαρακτηριστικών. Είναι η σύγκρουση των πιονέρων του μνημονίου με την Εκκλησία, με τη Δικαιοσύνη, με τον Τύπο, με όσους θέλουν να αρθρώσουν έστω και μία λέξη εναντίον της υποταγής και της εκχώρησης της εθνικής ανεξαρτησίας.

Η οικονομική δικτατορία θα φέρει νομοτελειακά τον εδαφικό διαμελισμό. Οσα έγιναν επί μνημονίου, τσάκισαν την κοινωνική συνοχή και έκαναν ευάλωτη την Αμυνα, η οποία στερείται και πιστωτικών γραμμών ανεφοδιασμού, αφού για όλα πρέπει να συναινέσουν οι ξένοι. Οι απέναντι γείτονες προετοιμάζονται από την πρώτη μέρα που ανακοινώθηκε η είσοδός μας στο μνημόνιο. Με τις καθημερινές παραβιάσεις στο Ανατολικό Αιγαίο κατέλυσαν de facto την πολιτική κυριαρχία της Ελλάδος στην περιοχή.

Ποια οικονομία και ποιος πληθυσμός μπορούν να λειτουργήσουν, όταν ο Τούρκος δεσμεύει θαλάσσιες περιοχές 365 μέρες τον χρόνο για να πραγματοποιήσει αεροναυτικές ασκήσεις με πραγματικά πυρά;

Ηδη η Τουρκία απαιτεί να πάρει 125 βραχονησίδες και νησιά του Αιγαίου αμφισβητώντας στα ίσα τη Λωζάννη. Ταυτόχρονα, ζητάει μεγαλύτερη αυτονομία στη Θράκη και αυτό είναι η πρώτη φάση για ένα νέο Κόσοβο. Στην Κύπρο προωθεί de facto διχοτόμηση λέγοντας ότι οι Ελληνοκύπριοι ευθύνονται για το αδιέξοδο, αφού δεν δέχονται την παραμονή των τουρκικών στρατευμάτων κατοχής στον Βορρά.

Ο Ερντογάν ξέρει ότι το μνημόνιο «λιώνει» όλες τις αντιστάσεις και αφαιρεί κάθε ικμάδα δύναμης από την Ελλάδα. Ο Ταγίπ γνωρίζει ότι κανένας Ευρωπαίος εταίρος δεν πρόκειται να «τα χαλάσει» με την Τουρκία ή να θυσιάσει έστω και έναν φαντάρο του για χατίρι της μικρής και ανύπαρκτης οικονομικά Ελλάδας. Γιατί θα θυσιάσει μια αγορά 100.000.000 Τούρκων, για μια χούφτα Ελληνες μεγάλων ηλικιών που δεν έχουν χρήματα να καταναλώσουν, παρά μόνο για ένα πιάτο φαΐ.

Ο «σουλτάνος» διαισθάνεται ότι η ελληνική πολιτική ηγεσία φοβάται. Και ταυτόχρονα είναι αμαρτωλή, βούλιμη και έτοιμη να παζαρέψει τον… «εκσυγχρονισμό» της Λωζάννης. Γι’ αυτό πότε ο ίδιος και πότε ο Τσαβούσογλου προειδοποιούν ότι ή θα λύσουμε το θέμα του Αιγαίου με διπλωματία ή διεθνές δικαστήριο ή θα πάρουμε -λένε- τα νησιά με τον στρατό!

Εμείς αγοράζουμε μεταχειρισμένα ελικόπτερα ή αναβαθμίζουμε παλαιά αεροπλάνα, ενώ ο γείτονας αναπτύσσει βαλλιστικούς πυραύλους ή αγοράζει F-35 και ρωσικούς πυραύλους.

Εδώ, έχουμε ένστολους σε πλήρη δυσφορία από τη συμπεριφορά όλων των μνημονιακών κυβερνήσεων. Δεν υπάρχει πυλώνας του ελληνικού κράτους που να μην έχει ρήγματα, εξαιτίας του μνημονίου.

Η οικονομική χούντα, το μνημόνιο, θα καταρρεύσει όταν ένας νέος «Αττίλας» θα αρπάξει ένα κομμάτι ελληνικού εδάφους. Οταν θα υπάρξουν υποχωρήσεις και παραχωρήσεις στους Τούρκους.

Οι ξένοι, που σήμερα εμφανίζονται να υπερασπίζονται τη Λωζάννη, όταν έρθει η στιγμή θα πιέσουν την Ελλάδα να προβεί σε αναδιανομή εδαφών, λαμβάνοντας υπόψη τις απαιτήσεις της Τουρκίας. Δεν τους ενδιαφέρει η ακεραιότητα της χώρας μας.

Αντίθετα, όσο πιο αδύναμο είναι το προτεκτοράτο τόσο καλύτερα θα μπορούν να το ξεζουμίζουν και να το αποφλοιώνουν εις το διηνεκές. Ηδη το έχουν κάνει «αποθήκη» μεταναστών, έχουν διώξει σχεδόν όλες τις μεγάλες και μεσαίες επιχειρήσεις, έχουν δημιουργήσει hot spots στα ακριτικά νησιά και επιθυμούν (όπως παλιά) τα κράτη της Βαλκανικής να είναι μικρά και απολύτως ελεγχόμενα.

Ο εδαφικός διαμελισμός, η παραχώρηση εδαφών στην Τουρκία, θα έχει ως αντάλλαγμα τη «δραπέτευση» της Ελλάδος από το μνημόνιο. Δηλαδή θα δώσουν στην Ελλάδα την ψευδαίσθηση ότι επιστρέφει από την τυραννία στη δημοκρατία, όπως συνέβη και με την πτώση της χούντας -μετά την εισβολή του Αττίλα- με την επιστροφή στη δημοκρατία που οδήγησε στην οικονομική κατοχή.

 

 

Από τη στήλη «Αποκλίνουσα Συμπεριφορά» στην Ελευθερία του Τύπου

Τρίτη 19 Δεκεμβρίου 2017

Οι πιο δημοφιλείς «γαλάζιοι» βουλευτές της Πελοποννήσου

Σύμφωνα με έρευνα της Κάπα research

Με πολύ ενδιαφέρον έγινε αποδεκτή στα πολιτικά γραφεία η έρευνα της Κάπα research σχετικά με τα πολιτικά και αυτοδιοικητικά πρόσωπα στους νομούς της χώρας. Με τις εκλογές να πλησιάζουν και τις αυτοδιοικητικές ζυμώσεις να έχουν πάρει "φωτιά", η έρευνα αποκάλυψε ενδιαφέροντα στοιχεία.
Στο επίκεντρο βέβαια η ερώτηση για τις θετικές και τις αρνητικές γνώμες σχετικά με τα πολιτικά πρόσωπα, η οποία φαίνεται πως δίνει προβάδισμα στη νέα γενιά της "γαλάζιας" παράταξης. Είναι ενδεικτικό, πως στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, εκτός του Αντώνη Σαμαρά που είναι εκτός συναγωνισμού, με αποδοχή στη Μεσσηνία που αγγίζει το 52.5%, ακολουθούν δύο νέα πρόσωπα.

Πιο συγκεκριμένα, πρώτος σε δημοφιλία βουλευτής Πελοποννήσου είναι ο βουλευτής Κορινθίας της ΝΔ Χρίστος Δήμας με αποδοχή 34.5% και ακολουθεί ο γαλάζιος βουλευτής Αρκαδίας Κώστας Βλάσης με 30.5%. Ο Λάκωνας Θανάσης Δαβάκης έπεται με 26.5%, σε μια περιφέρεια κομβική για τη συσπείρωση του νεοδημοκρατικού ακροατηρίου

Κυριακή 17 Δεκεμβρίου 2017

Έσβησε στα 43 του ο δημοσιογράφος Βασίλης Μπεσκένης

Σοκ στον δημοσιογραφικό κόσμο από τον αδόκητο χαμό του Βασίλη - Υπέστη ανακοπή καρδιάς

Σοκ έχει προκαλέσει στον δημοσιογραφικό κόσμο ο αδόκητος και πρόωρος χαμός του δημοσιογράφου Βασίλη Μπεσκένη. Ο Βασίλης Μπεσκένης, πολιτικός συντάκτης στον Σκάι, έφυγε από τη ζωή το πρωί της Κυριακής έπειτα από ανακοπή καρδιάς σε ηλικία 43 ετών.

Δ. Κρανιάς στο 11ο Συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας: Η κοινωνία περιμένει από εμάς να ακούσει συγκεκριμένη προοπτική για το αύριο

Φίλες και φίλοι

Οι κρίσεις γεννούν πάντα ευκαιρίες. Και ως ευκαιρία πρέπει να δει η Νέα Δημοκρατία αυτό το Συνέδριο. Μπορεί να αποτελέσει αυτό το Συνέδριο την ανανέωση της σχέσης του κόμματός μας με την κοινωνία. Να βρεθεί εκεί που συναντώνται οι πολλοί. Και οι πολλοί σήμερα, πέρα από τους δυσβάστακτους φόρους και τις μειώσεις εισοδημάτων συναντώνται στην πόρτα της ανάγκης προσδοκώντας ότι στην άλλη πλευρά της βρίσκεται το δωμάτιο της ελπίδας. Αυτής της ελπίδας που κακοποίησε ο ΣΥΡΙΖΑ , αυτής της ελπίδας που στερεύει όλο και περισσότερο σε μεγαλύτερα στρώματα της κοινωνίας.

Το τέταρτο συμπληρωματικό μνημόνιο , που έχει ήδη υπογράψει η σημερινή κυβέρνηση επιτείνει την ανασφάλεια , απομακρύνει την ελπίδα. Η ενίσχυση της κοινωνικής αλληλεγγύης, η προστασία των αδύναμων και ευπαθών ομάδων, το μεταναστευτικό, η αξιοποίηση των δυνατοτήτων της τεχνολογίας στη δημόσια ζωή, η διαφάνεια και η λογοδοσία στην πολιτική ζωή, η ασφάλεια των πολιτών σε όλες της τις εκφάνσεις (δημόσια, υγεία, οικονομία κ.α.) είναι οι σημερινές άμεσες προκλήσεις.

Οι πολίτες αυτής της χώρας περιμένουν να ακούσουν την καθαρή απάντηση για τη διατήρηση και την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής που κλυδωνίζεται επικίνδυνα. Η δέσμευση για τη νομοθετική κατοχύρωση της προστασίας της πρώτης και μοναδικής κατοικίας όπως είχε γίνει επί κυβέρνησης Αντώνη Σαμαρά, η δέσμευση ότι η πληροφορία για τις αναπτυξιακές ευκαιρίες θα φτάνει ανεμπόδιστα στη μικρομεσαία επιχείρηση και δε θα σταματά στους λίγους μεγάλους επιχειρηματίες της χώρας, η δέσμευση ότι κάθε πολίτης θα έχει πρόσβαση στο φάρμακο που έχει ανάγκη, η δέσμευση ότι η καθεμιά κι ο καθένας μας θα είναι ασφαλής στη γειτονιά και το σπίτι του, η δέσμευση ότι για μας ο εργαζόμενος του ιδιωτικού τομέα και οι αποδοχές του έχουν την ίδια σημασία με τον επιχειρηματία και τα κέρδη του, η δέσμευση για διαφάνεια και λογοδοσία ανθρώπων και πράξεων, οφείλουν να αποφασιστούν από αυτό το Συνέδριο.

Το κόμμα μας βαδίζει προς τις επόμενες εκλογές έχοντας επιλέξει ως αρχηγό και πρόεδρο τον Κυριάκο Μητσοτάκη δείχνοντας ότι είναι αποφασισμένο να βαδίσει τις μέρες της διακυβέρνησης αντιμετωπίζοντας την αλήθεια και τις προκλήσεις της, χωρίς να κρύβονται οι πολιτικοί πίσω από τους τεχνοκράτες, εμπιστευόμενο και αξιοποιώντας όλα τα στελέχη του, θέτοντας τα πραγματικά διλήμματα. Αποτελεσματικότητα η ανικανότητα, αξιοκρατία η μετριοκρατία, μετρήσιμα αποτελέσματα η θεωρίες επί χάρτου.

Ο νέος πατριωτισμός απαιτεί την επαναβεβαίωση των διαχρονικών αξιών στις οποίες στηρίχθηκε το έθνος μας (ορθοδοξία-γλώσσα-πολιτισμός), σταθερή προσήλωση στη δημοκρατία, τους θεσμούς της , την ελευθερία του λόγου και αποφασιστικότητα στη συμμετοχή μας στη διαμόρφωση του παγκοσμιοποιημένου περιβάλλοντος που ζούμε σήμερα. 

Η Νέα Δημοκρατία σήμερα αποτελεί τη μοναδική ουσιαστική εναλλακτική λύση για έξοδο από την κρίση, που είναι πρώτιστα κοινωνικοπολιτική και κατόπιν οικονομική. Στο δικό μας χέρι είναι να αποδείξουμε στην κοινωνία ότι παραμένουμε το κόμμα των πολλών και ότι είμαστε αποφασισμένοι, με αισιοδοξία, να πορευθούμε μαζί τους για την Ελλάδα που αξίζουμε και επιθυμούμε.

Κλείνοντας δεν μπορώ να αποφύγω μια αναφορά σε κάποια από αυτά που ειπώθηκαν ως τώρα. Η αναφορά του εξαιρετικού Στέλιου Ράμφου στην ανάγκη για αυτοκριτική είναι ιδιαίτερα σημαντική. Η παράταξή μας όμως έχει αυτομαστιγωθεί σε σημείο μάλιστα που να έχει αναλάβει και μερίδιο ευθύνης που δεν της αναλογεί. Η κοινωνία περιμένει από εμάς να ακούσει συγκεκριμένη προοπτική για το αύριο. Και το δεύτερο αφορά το νέο και το παλιό. Και το νέο το έχουμε ταυτίσει πολλές φορές με τις προσχωρήσεις στελεχών από γειτνιάζοντες και μη πολιτικούς χώρους. Ούτε είναι κακό ότι όσοι ήλθαν από άλλους πολιτικούς χώρους βρέθηκαν αμέσως σε υψηλά αξιώματα, και αυτό που λέω είναι ότι αυτό το κόμμα είχε πάντα ανοιχτές τις πόρτες του. Σήμερα μένει να έχουμε το ίδιο ανοιχτές τις πόρτες και στα στελέχη μας.

Ευχαριστώ πολύ.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ Η. ΚΡΑΝΙΑΣ
Μέλος Π.Ε. Νέας Δημοκρατίας

Πέμπτη 7 Δεκεμβρίου 2017

ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ Ν.Δ. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΝΤΟΡΑ

Φαίνεται ότι κάποιοι δεν έχουν καταλάβει ότι το ουσιαστικό «αγκάθι» του κόμματος είναι η πολιτική του

Από τον
Νίκο Ελευθερόγλου

Φαίνεται ότι στη Ν.Δ. ή στραβός είναι ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουν. Αλλιώς δεν μπορούμε να ερμηνεύσουμε την πρεμούρα των ανθρώπων που περιβάλλουν τον πρόεδρο του κόμματος να ανακοινώσουν: πρώτον την... κυβέρνηση Ν.Δ. και, δεύτερον, ότι σε αυτήν δεν θα μετέχει η Ντόρα Μπακογιάννη ή ο Κώστας Μπακογιάννης.

Και αυτό διότι και άκαιρο είναι ως ζήτημα και διότι δεν μπορεί να μιλάς για αξιοκρατία και να επιλέγεις ως κριτήριο τη συγγένεια. Με αυτή τη λογική ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν θα έπρεπε καν να είναι βουλευτής (όπως και αρκετοί άλλοι βουλευτές) αλλά και πολλά από τα πρόσωπα που τον περιβάλλουν σήμερα δεν θα βρίσκονταν στην Πειραιώς.

Αυτή είναι η πραγματικότητα πέρα από τα επικοινωνιακά τρικ. Διότι ζημιά κάνουν τα πρόσωπα που βρίσκονται πίσω από τον... μπερντέ και όχι αυτά που κινούνται στο φως και κρίνονται για τις πράξεις τους. Αυτά ως προς τα πρόσωπα. Ας περάσουμε όμως στην ουσία του ζητήματος.

Φαίνεται ότι κάποιοι στη Νέα Δημοκρατία δεν έχουν καταλάβει ποιο είναι το ουσιαστικό πρόβλημα του κόμματος. Και αυτό είναι η πολιτική της και το αφήγημα που πρέπει να διαμορφώσει για την επόμενη μέρα. Δυστυχώς η σημερινή Νέα Δημοκρατία έχει αποκοπεί από ένα σημαντικό κομμάτι της βάσης της, καθώς όσα πρεσβεύει και οι περίεργες συμμαχίες που διαμορφώνει την αποκόβουν ακόμη περισσότερο από αυτό. Ως τώρα οι στρατηγικές επιλογές της και τα τοξικά πρόσωπα που τις διαμορφώνουν έχουν οδηγήσει σε απανωτές ήττες.

Επί μήνες η Ν.Δ. εγκλωβιζόταν στο αίτημα «εκλογές τώρα», ώσπου έγινε γραφική η απαίτηση. Εκλογές φυσικά δεν έγιναν, γιατί πολύ απλά δεν τις αποφασίζει ποτέ η αντιπολίτευση, αλλά η κυβέρνηση. Στην ελληνική περίπτωση, εκτός από την κυβέρνηση, και οι θεσμοί.

Στη συνέχεια η Ν.Δ. επικέντρωσε την κριτική της στο «αντιευρωπαίος Τσίπρας». Ηττα στρατηγικής δεύτερη. Ο Τσίπρας σήμερα έχει μετατραπεί όχι απλώς σε φιλοευρωπαίο αλλά και σε παίκτη της Ε.Ε., μια και οι εξελίξεις τον ευνόησαν, όπως και οι θεσμοί. Επί μήνες κορυφαία στελέχη της Ν.Δ. επέμεναν να μην κλείσει την αξιολόγηση ο πρωθυπουργός, γιατί ούτε μπορεί ούτε θα τα καταφέρει. Η αξιολόγηση όχι μόνο κλείνει αλλά η κυβέρνηση οδεύει -με την κάλυψη φυσικά και των θεσμών- στην «έξοδο» από το Μνημόνιο και στη διαμόρφωση μιας νέας σχέσης με τους δανειστές.

Μιας σχέσης υβριδικής, που θα συνδέει το χρέος με τη στήριξη της Ελλάδας. Αυτό είναι το πολιτικό σκηνικό του αφηγήματος που διαμορφώνει η κυβέρνηση.

Και η Ν.Δ. με τι ασχολείται; Με τα βλήματα και το... καζίνο! Πολιτικά όμως τι προτείνει;

• Ποια είναι η θέση της για τους πλειστηριασμούς; Οτι είναι ψεύτης ο Τσίπρας;

• Ποια είναι η θέση της για τα κανάλια; Να μην μπουν νέοι παίκτες;

• Ποια είναι η θέση της για το νέο υβριδικό Μνημόνιο και το χρέος;

• Ποια είναι η θέση της για τη νέα Ευρώπη που σχηματοποιείται;

• Ποια είναι η θέση της για το «νέο» ΠΑΣΟΚ;

• Ποια είναι η θέση της για μισθούς, συντάξεις, επιδόματα;

• Ποια, ποια, πολλά τα ποια για τη Ν.Δ. και γι’ αυτά δεν υπάρχει πειστική απάντηση, κοστολογημένη και εγκεκριμένη από τους θεσμούς.

• Ποια από αυτά που κάνει ο Τσίπρας δεν τα υποστήριζε με πάθος η Ν.Δ.;

Γι’ αυτά ζητούνται πειστικές απαντήσεις και όχι για το αν είναι η Ντόρα ή ο Κώστας στην κυβέρνηση. Διότι το πραγματικό πρόβλημα της Ν.Δ. είναι ιδεολογικό και πολιτικό.

ΣΟΚ! Η πύλη του Πολυτεχνείου έπεσε κατόπιν συμφωνίας φοιτητών και στρατού! Μια στιγμή αρκεί για να κάνει κάποιους ήρωες και να πλαστογραφήσει την ιστορία

Σάλος έχει προκληθεί από τη συνέντευξη-ντοκουμέντο που ανατρέπει τα δεδομένα για την εξέγερση του Πολυτεχνείου, την οποία παραχώρησαν στην «κυριακάτικη δημοκρατία» ο Κυριάκος Σταμέλος, αριστερός και μέλος της συντονιστικής επιτροπής των φοιτητών, και ο Μιχάλης Γουνελάς, επικεφαλής των αρμάτων μάχης που περικύκλωσαν το κτίριο. Προφανώς από τότε έμεινε το κουσούρι με τους δήθεν αντιεξουσιαστές που συγκρούονται με τα ΜΑΤ και όταν φεύγουν οι κάμερες βγάζουν τις κουκούλες και περνάνε όλοι μαζί σαν καλοί συνάδελφοι τις πόρτες της ΓΑΔΑ. Απειρες μαρτυρίες φωτορεπόρτερ και καμεραμέν κάνουν λόγο για”κουκουλοφόρους” οι οποίοι κάνουν πηγαδάκια με τους αστυνομικούς σαν καλοί συνάδελφοι όταν τελειώσει η σκηνοθετημένη δράση και οι συγκρούσεις. Για φαντασθείτε εάν θα είχαν δουλειά τα ΜΑΤ χωρίς τους “αντιεξουσιαστές” και εάν θα υπήρχαν αγωνιστές του Πολυτεχνείου εάν δεν έπεφτε η πύλη του Πολυτεχνείου. Μια στιγμή αρκεί για να κάνει κάποιους ήρωες και να πλαστογραφήσει την ιστορία.
Το μείζον που προκύπτει από τη συνέντευξη είναι ότι «αν δεν γινόταν το Πολυτεχνείο, δεν θα χάναμε την Κύπρο», ενώ οι δύο άνθρωποι, αυτόπτες μάρτυρες και πρωταγωνιστές ταυτόχρονα των εξελίξεων, καταρρίπτουν τα επιχειρήματα όσων θέλησαν να καπηλευτούν την εξέγερση. Από τη συνέντευξη-ντοκουμέντο των δύο πρωταγωνιστών στην «κυριακάτικη δημοκρατία» και στον Παναγιώτη Λιάκο με τίτλο «Υπήρξε συμφωνία για να μπει το τανκς στο Πολυτεχνείο» υπήρξαν σφοδρές αντιδράσεις και οι αποκαλύψεις προκάλεσαν μεγάλη αίσθηση σε όλους τους χώρους, κυρίως της Κεντροδεξιάς.

Ο χώρος της Αριστεράς ωστόσο κράτησε σιγήν ιχθύος, σιώπησε περιέργως, παρότι ο Κυριάκος Σταμέλος είναι ένα πρόσωπο που προέρχεται από τον χώρο αυτόν και είναι αναγνωρισμένη η δράση του κατά τα γεγονότα του Πολυτεχνείου.

«Ποιος μπορεί να αρνηθεί ότι, αν δεν είχαν γίνει τα γεγονότα του Πολυτεχνείου, πιθανότατα δεν θα είχαμε χάσει την Κύπρο; Δηλαδή, δεν ήταν στις προθέσεις βεβαίως των επαναστατημένων να χαθεί η Κύπρος, αλλά υπήρξε τέτοια ροή στην εκμετάλλευση διότι εμείς δεν ρίξαμε τον Παπαδόπουλο. Φέραμε τον Ιωαννίδη, πάντως. Και ο Ιωαννίδης δεν έπεσε μόνος του, έπεσε λόγω των γεγονότων της Κύπρου. Αρα, λοιπόν, ένα αυθόρμητο κίνημα μετετράπη σε έναν μοχλό εναντίον της πατρίδος» επισήμανε ο Κυριάκος Σταμέλος και ξεκαθάρισε: «Δεν έχω καμία διάθεση αποδόμησης της εξέγερσης, απλά θέλω να πω την αλήθεια».

Τόσο ο Κυριάκος Σταμέλος όσο και ο Μιχάλης Γουνελάς, οι δύο «αντίπαλοι» στην εξέγερση του Πολυτεχνείου που συναντήθηκαν στα γραφεία της «κυριακάτικης δημοκρατίας» έπειτα από 44 ολόκληρα χρόνια, καταρρίπτουν πολλούς μύθους, αποκαλύπτουν συνταρακτικές αλήθειες και, την ίδια στιγμή, με τα λεγόμενά τους για εκείνη τη βραδιά, καταδεικνύουν ότι από ένα σημείο και έπειτα οι εξελίξεις ήταν προϊόν σκηνοθεσίας.

Οπως λέει ο Κυριάκος Σταμέλος, «κάποιοι από μας δεν θέλανε να ανοίξει η πόρτα, θέλαμε να επιτεθεί το τανκς, θέλαμε σύγκρουση», με τον Μιχάλη Γουνελά να τονίζει ότι οι στρατιώτες είχαν βάλει στα πρόσωπά τους πετσέτες για τα δακρυγόνα και να διαψεύδει ότι στον χώρο του Πολυτεχνείου υπήρχαν ελεύθεροι σκοπευτές του Στρατού. Διαψεύδουν επίσης ότι υπήρχε νεκρός εντός του χώρου του Πολυτεχνείου.

Αντιβίωση», «Απονεύρωση» και... «Εξαγωγή»

* Στα δυόμιση χρόνια διακυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου, η Τρόϊκα επέμενε να μειωθεί το δημόσιο. Και τότε μειώθηκε πραγματικά: Από 740 χιλιάδες που το παρέλαβαν σε 660 χιλιάδες περίπου (μαζί με τους συμβασιούχους).

Η Τρόικα πίεζε μάλιστα και για – συμβολικές, έστω - απολύσεις μόνιμου προσωπικού.

Και απολύθηκαν τότε γύρω στις 7 χιλιάδες μονίμων, εκ των οποίων οι μισοί περίπου ήταν «επίορκοι» - είχαν προσληφθεί με πλαστά δικαιολογητικά ή είχαν καταδικαστεί για σοβαρά αδικήματα (αλλά παρέμεναν, ως τότε, στη θέση τους).

Επί ΣΥΡΙΖΑ, αντίθετα, η Τρόϊκα δέχθηκε να αυξηθεί ξανά το δημόσιο στις 700 χιλιάδες! Και μαζί να προσληφθούν ξανά ακόμα και οι «επίορκοι», που είχαν απολυθεί προηγουμένως.

Γιατί;

* Τώρα μάλιστα η Τρόϊκα είχε αναγκάσει το ΣΥΡΙΖΑ να υπογράψει πως ως τα τέλη του 2017 θα έχει κατεβάσει τον αριθμό των συμβασιούχων στις 40 χιλιάδες. Δηλαδή θα απολύσει 30 χιλιάδες συμβασιούχους που ο ίδιος προσέλαβε.

Αλλά το τέλος του χρόνου πλησιάζει και τη δέσμευση αυτή την… «ξέχασε» η Τρόϊκα!

Γιατί;

* Στο μεταξύ, 30 χιλιάδες υπεράριθμοι συμβασιούχοι σημαίνουν πρόσθετη δαπάνη 300 με 350 εκατομμυρίων στον Προϋπολογισμό. Ή αλλιώς, η απομάκρυνσή τους θα επέτρεπε άμεση μείωση φόρων κατά 300-350 εκατομμύρια! Όσο κοστίζει, ας πούμε, η κατάργηση του μειωμένου ΦΠΑ στα νησιά.

Αλλά φαίνεται να επιτρέπει η Τρόικα να κρατήσει τον πελατειακό «στρατό» του ο ΣΥΡΙΖΑ, παρά να μειωθούν οι φόροι που πνίγουν την Ελληνική οικονομία!

Γιατί;

* Στα δυόμιση χρόνια διακυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου, εφαρμόστηκε ο κανόνας 1 (μόνιμος) δημόσιος υπάλληλος προσλαμβάνεται για κάθε 5 που απολύονται! Κι έτσι επιτεύχθηκε η μείωση προσωπικού στο Δημόσιο κατά κύριο λόγο. Πρόκειται για «κανόνα» που είχε πρωτο-συμφωνηθεί στην Ελλάδα από τις αρχές της δεκαετίες του ’90. Αλλά στην πράξη δεν εφαρμόστηκε ποτέ.

Για πρώτη φορά εφαρμόστηκε πλήρως επί κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου! Κι υπήρξε μεγάλη και ήπια εξυγίανση των δημόσιων οικονομικών, αλλά και του ίδιου του δημοσίου: Και «μεγάλη» (γιατί εξοικονομούσε πάνω από 250 εκατομμύρια κρατικής δαπάνης το χρόνο – σωρευτικά κάθε χρόνο!) και «ήπια» (γιατί προχωρούσε χωρίς «απολύσεις»).

Ωστόσο αυτή η «ήπια μεταρρύθμιση» σταμάτησε (και αντιστράφηκε) επί ΣΥΡΙΖΑ. Και η Τρόικα δεν αντέδρασε.

Γιατί;

* Αν είχε διατηρηθεί «ο κανόνας 1 προς 5», το προσωπικό των δημοσίων υπαλλήλων θα ήταν σήμερα κάτω από 600 χιλιάδες! Ενώ τώρα βρίσκεται στις 700 χιλιάδες! Δηλαδή θα μπορούσαμε να είχαμε το ίδιο δημοσιονομικό αποτέλεσμα («πρωτογενές πλεόνασμα») με 1,2 δισεκατομμύρια λιγότερους φόρους κάθε χρόνο!

Αυτό το επέτρεψε η Τρόϊκα!

Γιατί;

* Η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου θέσπισε για πρώτη φορά τη μεγάλη μεταρρύθμιση να δίνεται στους νέους συνταξιούχους περί το 80% της σύνταξής τους στο πρώτο δίμηνο (ενώ παλαιότερα χρειάζονταν 2-3 χρόνια για να πάρουν χρήματα στα χέρια…).

Και το υπόλοιπο 20% να εκκαθαρίζεται αναδρομικά σε ενάμιση χρόνο (και να γράφεται αμέσως στις «ληξιπρόθεσμες οφειλές» του δημοσίου). Έτσι οι νέοι συνταξιούχοι έπαιρναν το μεγαλύτερο μέρος της κύριας σύνταξής τους εντός διμήνου. Και ολόκληρη της επικουρική τους σύνταξη αμέσως!

Κι αυτό τους έδινε μια σημαντική ανακούφιση.

Ο ΣΥΡΙΖΑ το κατάργησε αυτό! Οι περισσότερες νέες συντάξεις δεν πληρώνονταν καθόλου στην αρχή (με εξαίρεση κάποιες κατηγορίες, όπως οι στρατιωτικοί κλπ.). Στη συνέχεια η κυβέρνηση Τσίπρα άρχισε να πληρώνει τις μισές κύριες συντάξεις. Αλλά δεν γράφει το υπόλοιπο στις ληξιπρόθεσμες οφειλές του κράτους.

Χώρια που οι νέες επικουρικές δεν πληρώνονται καθόλου πια! Και επίσης, δεν γράφονται τα απλήρωτα υπόλοιπα στα «ληξιπρόθεσμα» του κράτους.

Κι ούτε είναι γνωστό πότε θα εκκαθαριστούν αναδρομικά. Κι έτσι δεν υπάρχει σήμερα καμία διαφάνεια στις «δημοσιονομικές εκκρεμότητες» του κράτους στο εσωτερικό της χώρας.

Η Τρόϊκα, όμως, το επέτρεψε αυτό!

Γιατί;

* Την προηγούμενη κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου την «κυνηγούσε» η Τρόικα να εκκαθαρίσει την παραμικρή δημοσιονομική εκκρεμότητα παντού – και στο εσωτερικό και στο εξωτερικό. Την κυβέρνηση Τσίπρα δεν την «ενοχλούν» καθόλου, όταν δημιουργεί τεράστιες εκκρεμότητες («αφανή ληξιπρόθεσμα») στο εσωτερικό!

Σαν να μην ενδιαφέρει πια τους δανειστές, τι γίνεται μέσα στη χώρα, και να τους νοιάζουν μόνο οι δανειακές της υποχρεώσεις (προς τα έξω).

Αντιμετωπίζουν πια την Ελλάδα, όχι ως κράτος-μέλος που πρέπει να εξυγιανθεί απολύτως προκειμένου να παραμείνει πλήρες μέλος της ευρωζώνης, αλλά ως «ιδιότυπη περίπτωση» που πρέπει να είναι «εντάξει» στις προς τα έξω υποχρεώσεις της (αποπληρωμή τόκων κλπ.) και κατά τα άλλα να παραμείνει «αποικία χρέους» σε μόνιμη «καραντίνα».

Να γιατί…

* Σήμερα, η ΝΔ υπολογίζει πως η κυβέρνηση Τσίπρα χρωστάει σε «αφανή ληξιπρόθεσμα» - μόνο για συντάξεις (κύριες και επικουρικές) και «εφ’ άπαξ» - γύρω στα 3 δισεκατομμύρια!

Το ποσό αυτό είναι μάλλον «μετριοπαθές», γιατί δεν υπολογίζει τις αιτήσεις για νέες συντάξεις που εκκρεμούν και οι δημόσιες υπηρεσίες αρνούνται να τις παραλάβουν (επικαλούμενες ότι «λείπουν δικαιολογητικά»).

Μαζί με αυτά, τα οφειλόμενα στους νέους συνταξιούχους ξεπερνούν ίσως τα 4 δισεκατομμύρια!

Όλα αυτά, όμως, κάποια στιγμή θα πρέπει να πληρωθούν – και να εκκαθαριστούν αναδρομικώς.

Χώρια που θα πρέπει να πληρώνονται κανονικά στο εξής – δηλαδή να μπουν στους λογαριασμούς δαπανών του κράτους και των ασφαλιστικών ταμείων.

Αλλά για το πότε και πως θα πληρωθούν δεν μιλάει κανείς.

Κι αν συνυπολογιστούν όλα αυτά, βέβαια, μειώνονται δραστικά – σχεδόν μέχρις εξαφανίσεως - τα «υπέρ-πλεονάσματα» που μας εμφανίζει ο Τσίπρας.

Η Τρόϊκα όμως, δεν μιλάει πια γι’ αυτά.

Γιατί;

* Επί κυβερνήσεων Σαμαρά-Βενιζέλου, το πλεόνασμα έβγαινε αφού έκλεινε η χρονιά. Δηλαδή το πλεόνασμα της χρήσης της φετινής χρονιάς ανακοινωνόταν αφού έκλεινε ο Μάρτιος της επόμενης χρονιάς.

Τώρα δέχθηκαν να μιλάνε για πλεόνασμα και υπέρ-πλεόνασμα του 2017, πέντε μήνες πριν οριστικοποιηθούν τα αποτελέσματα του «δημοσιονομικού έτους».

Πώς έγινε αυτό; Και γιατί;

Μάλλον πληρωμές περσινών ληξιπροθέσμων κάνει η κυβέρνηση και τις εμφανίζει ως… «κοινωνικό μέρισμα» για φέτος!

Αλλά το ερώτημα παραμένει: Γιατί η Τρόικα επιτρέπει να μιλάνε για «διανομή υπέρ-πλεονάσματος», πολύ πριν κλείσουν οι λογαριασμοί της χρονιάς;

Γιατί;

* Η προηγούμενη κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου, αγωνιζόταν να προχωρήσει τις αποκρατικοποιήσεις. Και τις προχώρησε!

Σήμερα, οι αποκρατικοποιήσεις που είχαν ξεκινήσει τότε, ήδη καρκινοβατούν! Για παράδειγμα η ΔΕΣΦΑ, αλλά και τα περιφερειακά αεροδρόμια και το νέο - σαφώς υποβαθμισμένο - σχέδιο για τη ΔΕΗ, ενώ και το «Ελληνικό» βρίσκεται ακόμα στο σημείο μηδέν.

Όμως η Τρόικα δεν φαίνεται να γκρινιάζει καθόλου. Αντίθετα πιέζει την κυβέρνηση Τσίπρα να εγγράψει νέους στόχους αποκρατικοποιήσεων (για την ΕΥΔΑΠ, την ΕΥΑΘ κλπ.) χωρίς να ασχολείται με τις παλαιότερες αποκρατικοποιήσεις που μπλόκαραν πλήρως.

Γιατί;

* Και βεβαίως, μέχρι πολύ πρόσφατα, το ΔΝΤ μιλούσε για σημαντική και απαραίτητη ανάγκη «νέας ανακούφισης χρέους»! Αλλά τώρα μοιάζει να το… «ξέχασε»! Γιατί;

Γιατί απ’ ό,τι φαίνεται το μέλλον της Ελλάδος το έχουν ήδη αποφασίσει:

Η χώρα, με τα σημερινά δεδομένα ΔΕΝ σώζεται…

Θα τη βάλουν σε ιδιότυπο καθεστώς «καραντίνας», θα φροντίσουν μέσα από υπέρ-πλεονάσματα, υπέρ-φορολόγηση και υπέρ-εποπτεία ως τον αιώνα τον άπαντα, να πληρώνει τις προς τα έξω υποχρεώσεις της – κι ας την να βράζει στο ζουμί της!

Θα τη δεσμεύσουν στα πάντα, θα τη βάζουν να υπογράφει τα… «αδιανόητα» (κατά τη δική τους έκφραση) κι όποτε αποφασίσουν οι Έλληνες να λογικευτούν, θα δουν τι ακριβώς θα κάνουν μαζί τους.

Το ίδιο το ΔΝΤ κατά πάσα πιθανότητα φεύγει το Φεβρουάριο (από το Πρόγραμμα)! Λεφτά δεν έβαλε κι ούτε πρόκειται να βάλει. Ίσως, όμως, παραμείνει ως τον Ιούλιο ως «υπέρ-επόπτης».

Αλλά οι Ευρωπαίοι θα δώσουν εκείνοι στο ΔΝΤ όλα τα χρήματα που του χρωστάει ακόμα η Ελλάδα και μετά τον Ιούλιο την «εποπτεία» στην Ελλάδα θα την ασκεί ο ESM. Ο οποίος θα είναι πολύ πιο αυστηρός – υποχρεωτικά, αν θέλει να πείσει – απ’ ό,τι το ΔΝΤ σήμερα.

Στο μεταξύ όμως, δεν είναι εύκολο να ασχοληθούν άλλο με την Ελλάδα, γιατί η ίδια η χώρα κατάντησε «τοξική» για την Ευρώπη!

Κι εδώ βρίσκεται το «ζουμί της ιστορίας» – και η απάντηση σε όλα τα αλλεπάλληλα προηγούμενα «γιατί»…

Η Ελλάδα του Σαμαρά-Βενιζέλου φαινόταν να τα καταφέρνει. Και την αντιμετώπιζαν με αυστηρότητα, γιατί πράγματι αποκαθιστούσε την κανονική συμμετοχή της χώρας στην ευρωζώνη.

Τώρα, με όσα μεσολάβησαν, αυτό μάλλον δεν το ελπίζουν. Και δεν έχουν λόγο να το προσδοκούν.

Η κυβέρνηση Τσίπρα υπογράφει τα πάντα, αλλά δεν εφαρμόζει τίποτε, εκτός από δύο πράγματα:

--Το πώς να στήσει τον πελατειακό κομματικό της «στρατό», για να κρατιέται στην εξουσία.

--Και πώς να καλύπτει τις υποχρεώσεις της προς τα έξω, για να μην ενοχλούν οι δανειστές.

Η «επιστροφή στην κανονικότητα» έχει πάει περίπατο…

Βέβαια, με μερικές χιλιάδες συμβασιούχους δεν στέκει για πολύ μια κυβέρνηση, που έχει λιώσει όλη την υπόλοιπη κοινωνία στην υπέρ-φορολόγηση.

Αλλά το πώς θα εκκαθαριστεί η «υπόθεση Ελλάδα», είναι κάτι που θα το αναλάβουν ισχυρές εξουσίες, όταν υπάρξουν ξανά στην Ευρώπη.

Για την ώρα στη Γερμανία έχουμε ακυβερνησία – που δεν δείχνει να ξεπερνιέται εύκολα. Και στην υπόλοιπη Ευρώπη ενισχύονται οι δυνάμεις που δεν βλέπουν με καλό μάτι ούτε τη συμμετοχή της Ελλάδας στην Ευρώπη - αλλά ούτε και την ίδια την ενωμένη Ευρώπη (πλέον).

Και όλα αυτά συνδέονται άμεσα πια, με τα αδιέξοδα που προκάλεσε η ίδια η κυβέρνηση Τσίπρα και πέρα από τα σύνορα της χώρας: Και με το λαθρο-μεταναστευτικό και με τη βιωσιμότητα του χρέους – στις χώρες που τη δανείζουν και από τις οποίες άμεσα εξαρτάται. Και που πληρώνουν – κι αυτές πια - τις ασυναρτησίες της πολιτικής του.

Ενώ μέσα στην Ελλάδα, συσσωρεύονται τα ερείπια από τη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, από την ανικανότητά του, από τα σκάνδαλά του και από τα ληξιπρόθεσμά του – φανερά ή αφανή – που κάποιος θα κληθεί σύντομα να τα πληρώσει.

Η κυβέρνηση Τσίπρα κατάντησε «τοξική» για την ίδια την υπόλοιπη Ευρώπη. Τελικά, τοξικότατη και για την ίδια την Ελλάδα!

Οι Ευρωπαίοι προσπαθούν να κάνουν οι ίδιοι «αποτοξίνωση» πριν αντιμετωπίσουν οριστικά το «απόστημα Τσίπρα».

Μένει να δούμε, αν θα το αντιμετωπίσουν με ισχυρή «αντιβίωση», με «απονεύρωση» ή με «εξαγωγή»…

Κι όλοι καταλαβαίνουν, τι σημαίνει στην περίπτωσή μας «αντιβίωση», τι σημαίνει «απονεύρωση» – και κυρίως – τι σημαίνει «εξαγωγή»!

ΑΠΟ ΤΟ ANTINEWS του Θ. ΚΑΡΤΕΡΟΥ