Σάββατο 5 Μαΐου 2018

Ρεβάνς για τον Εμφύλιο...

Πολύ πριν κάποιοι μάθουν για το ποιος είναι ο Θανάσης Καρτερός, είχαμε γράψει στοAntinewsότι η τοποθέτησή του στο Μαξίμου ως διευθυντή του γραφείου τύπου, σήμαινε αλλαγή στάσης από την κυβέρνηση. Είχαμε γράψει ότι ο Τσίπρας αποφάσισε πόλεμο και γι’ αυτό έβαλε τον παλαίμαχο δημοσιογράφο, γνώστη της σταλινικής νοοτροπίας και καλό «πιστόλι» της αριστεράς.


Και τέλος είχαμε γράψει ότι όταν αυτοί πάνε με κανόνια στον πόλεμο η ΝΔ δεν μπορεί να πηγαίνει με λιανοτούφεκα, βλέπε Σπυράκη, Ζούλα και λοιπούς επικοινωνιακούς φωστήρες της Πειραιώς.


Οι τελευταίες ημέρες αποδεικνύουν ότι είχαμε δίκιο. Ο Καρτερός έπεισε τον Τσίπρα ότι μόνο με ένα σκηνικό ακραίας πόλωσης μέχρι τις εκλογές, έχει ελπίδες. Αν όχι να νικήσει τουλάχιστον να πάρει ένα ικανοποιητικό ποσοστό που θα τον καταστήσει ξανά κυρίαρχο του παιχνιδιού.


Το σχέδιο έχει ονομασία «μαύρο μέτωπο» και είναι η συνέχεια του σχεδίου «διαπλοκή». Με αυτό κατάφερε να κερδίσει τρεις εκλογικές αναμετρήσεις ο Τσίπρας, με τη δημιουργία ενός «μαύρου μετώπου» ακόμη κι αν δεν υπάρχει, θα προσπαθήσει να ξανακάνει το ίδιο.


Είναι η γνωστή μανιχαϊστική θεωρία που χρησιμοποίησαν πριν από τον Τσίπρα και τον Καρτερό κι άλλοι πολλοί. Είναι η λογική του καλού και του κακού, του φωτός και του σκοταδιού. Ή για να το λέμε καθαρά, είναι η λογική του «πας μη Αριστερός βάρβαρος». Και στη λέξη βάρβαρος μπορείς να βάλει «δεξιός, φιλελεύθερος, ευρωπαϊστής, εφοπλιστής, επιχειρηματίας κ.λπ.».


Αυτό ακριβώς το σχέδιο είναι σε πλήρη εφαρμογή ώστε να διχαστεί ο λαός και να πάει μ’ αυτούς που θέλει αφήνοντας τους άλλους. Για το Μαξίμου όλοι οι απέναντι είναι «πόρνες» των ιδιοκτητών ΜΜΕ, της ΝΔ ή των διαπλεκόμενων επιχειρηματιών.


Στο ερώτημα «με τον Τζανακόπουλο ή με τον Μαρινάκη» ο Καρτερός αβίαστα δείχνει τον πρώτο γιατί ξέρει ότι μεγάλο μέρος του κόσμου θα επιλέξει κι αυτός το ίδιο. Βάζοντας ένα ψεύτικο δίλημμα δημιουργεί και ψεύτικες πραγματικότητες.


Γιατί αν το δίλημμα ήταν «με την Ελλάδα του Τσίπρα ή με κάποια άλλη σοβαρή, κανονική χώρα» η απάντηση θα ήταν διαφορετική.


Η κυβέρνηση επιλέγει την ακραία πόλωση βάζοντας προμετωπίδα τον πρώην κομμουνιστή που είχε… εξαφανίσει τη ραδιενέργεια του Τσέρνομπιλ και μιλούσε για διεθνή συνωμοσία κατά της Σοβιετικής Ένωσης. Όταν ένας άνθρωπος υπηρέτησε με τόση προσήλωση τον αν-ύπαρκτο σοσιαλισμό δεν θα έχει κανένα ιδεολογικό ή αξιακό πρόβλημα να τα βάλει και με όλους τους άλλους.


Με τον «σκληρό» επιχειρηματία Μαρινάκη ή με τονsoftΚυριάκο και την παρέα του. Βούτυρο στο ψωμί των γκαιμπελίσκων είναι όλοι αυτοί και είναι σίγουρο ότι έτσι θα πάμε μέχρι τις εκλογές. Με «μαύρα» μέτωπα και με εμφυλιοπολεμικό κλίμα.


Αλλά το πρόβλημα δεν είναι αν θα κερδίσει ο Κυριάκος και πότε. Το πρόβλημα είναι ότι η Αριστερά αντεπιτίθεται και θέλει να πάρει ρεβάνς για τον Εμφύλιο. Αυτό είναι το πρόβλημα του κάθε Καρτερού.