tag:blogger.com,1999:blog-46624957510282995272024-03-13T11:20:43.503+02:00Ο ΛΗΞΙΑΡΧΟΣ ΤΗΣ ΑΡΓΟΛΙΔΑΣΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΘΑ ΚΛHΘΟΥΜΕ ΝΑ ΑΠΟΛΟΓΗΘΟΥΜΕ ΟΧΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΑΚΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΩΝ ΜΟΧΘΗΡΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΤΡΟΠΑΙΑ ΣΙΩΠΗ ΤΩΝ ΚΑΛΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ(ΜΑΡΤΙΝ ΛΟΥΘΕΡ ΚΙΝΓΚ)Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/04974113309656104064noreply@blogger.comBlogger3554125tag:blogger.com,1999:blog-4662495751028299527.post-2911373888747309192018-05-05T13:58:00.001+03:002018-05-05T13:58:02.530+03:00Ρεβάνς για τον Εμφύλιο...
<div align="left" ><p dir="ltr">Πολύ πριν κάποιοι μάθουν για το ποιος είναι ο Θανάσης Καρτερός, είχαμε γράψει στοAntinewsότι η τοποθέτησή του στο Μαξίμου ως διευθυντή του γραφείου τύπου, σήμαινε αλλαγή στάσης από την κυβέρνηση. Είχαμε γράψει ότι ο Τσίπρας αποφάσισε πόλεμο και γι’ αυτό έβαλε τον παλαίμαχο δημοσιογράφο, γνώστη της σταλινικής νοοτροπίας και καλό «πιστόλι» της αριστεράς.<br>
</p>
</div><p dir="ltr"><br>
</p>
<div align="left" ><p dir="ltr">Και τέλος είχαμε γράψει ότι όταν αυτοί πάνε με κανόνια στον πόλεμο η ΝΔ δεν μπορεί να πηγαίνει με λιανοτούφεκα, βλέπε Σπυράκη, Ζούλα και λοιπούς επικοινωνιακούς φωστήρες της Πειραιώς.<br>
</p>
</div><p dir="ltr"><br>
</p>
<div align="left" ><p dir="ltr">Οι τελευταίες ημέρες αποδεικνύουν ότι είχαμε δίκιο. Ο Καρτερός έπεισε τον Τσίπρα ότι μόνο με ένα σκηνικό ακραίας πόλωσης μέχρι τις εκλογές, έχει ελπίδες. Αν όχι να νικήσει τουλάχιστον να πάρει ένα ικανοποιητικό ποσοστό που θα τον καταστήσει ξανά κυρίαρχο του παιχνιδιού.<br>
</p>
</div><p dir="ltr"><br>
</p>
<div align="left" ><p dir="ltr">Το σχέδιο έχει ονομασία «μαύρο μέτωπο» και είναι η συνέχεια του σχεδίου «διαπλοκή». Με αυτό κατάφερε να κερδίσει τρεις εκλογικές αναμετρήσεις ο Τσίπρας, με τη δημιουργία ενός «μαύρου μετώπου» ακόμη κι αν δεν υπάρχει, θα προσπαθήσει να ξανακάνει το ίδιο.<br>
</p>
</div><p dir="ltr"><br>
</p>
<div align="left" ><p dir="ltr">Είναι η γνωστή μανιχαϊστική θεωρία που χρησιμοποίησαν πριν από τον Τσίπρα και τον Καρτερό κι άλλοι πολλοί. Είναι η λογική του καλού και του κακού, του φωτός και του σκοταδιού. Ή για να το λέμε καθαρά, είναι η λογική του «πας μη Αριστερός βάρβαρος». Και στη λέξη βάρβαρος μπορείς να βάλει «δεξιός, φιλελεύθερος, ευρωπαϊστής, εφοπλιστής, επιχειρηματίας κ.λπ.».<br>
</p>
</div><p dir="ltr"><br>
</p>
<div align="left" ><p dir="ltr">Αυτό ακριβώς το σχέδιο είναι σε πλήρη εφαρμογή ώστε να διχαστεί ο λαός και να πάει μ’ αυτούς που θέλει αφήνοντας τους άλλους. Για το Μαξίμου όλοι οι απέναντι είναι «πόρνες» των ιδιοκτητών ΜΜΕ, της ΝΔ ή των διαπλεκόμενων επιχειρηματιών.<br>
</p>
</div><p dir="ltr"><br>
</p>
<div align="left" ><p dir="ltr">Στο ερώτημα «με τον Τζανακόπουλο ή με τον Μαρινάκη» ο Καρτερός αβίαστα δείχνει τον πρώτο γιατί ξέρει ότι μεγάλο μέρος του κόσμου θα επιλέξει κι αυτός το ίδιο. Βάζοντας ένα ψεύτικο δίλημμα δημιουργεί και ψεύτικες πραγματικότητες.<br>
</p>
</div><p dir="ltr"><br>
</p>
<div align="left" ><p dir="ltr">Γιατί αν το δίλημμα ήταν «με την Ελλάδα του Τσίπρα ή με κάποια άλλη σοβαρή, κανονική χώρα» η απάντηση θα ήταν διαφορετική.<br>
</p>
</div><p dir="ltr"><br>
</p>
<div align="left" ><p dir="ltr">Η κυβέρνηση επιλέγει την ακραία πόλωση βάζοντας προμετωπίδα τον πρώην κομμουνιστή που είχε… εξαφανίσει τη ραδιενέργεια του Τσέρνομπιλ και μιλούσε για διεθνή συνωμοσία κατά της Σοβιετικής Ένωσης. Όταν ένας άνθρωπος υπηρέτησε με τόση προσήλωση τον αν-ύπαρκτο σοσιαλισμό δεν θα έχει κανένα ιδεολογικό ή αξιακό πρόβλημα να τα βάλει και με όλους τους άλλους.<br>
</p>
</div><p dir="ltr"><br>
</p>
<div align="left" ><p dir="ltr">Με τον «σκληρό» επιχειρηματία Μαρινάκη ή με τονsoftΚυριάκο και την παρέα του. Βούτυρο στο ψωμί των γκαιμπελίσκων είναι όλοι αυτοί και είναι σίγουρο ότι έτσι θα πάμε μέχρι τις εκλογές. Με «μαύρα» μέτωπα και με εμφυλιοπολεμικό κλίμα.<br>
</p>
</div><p dir="ltr"><br>
</p>
<div align="left" ><p dir="ltr">Αλλά το πρόβλημα δεν είναι αν θα κερδίσει ο Κυριάκος και πότε. Το πρόβλημα είναι ότι η Αριστερά αντεπιτίθεται και θέλει να πάρει ρεβάνς για τον Εμφύλιο. Αυτό είναι το πρόβλημα του κάθε Καρτερού.<br>
</p>
</div><p dir="ltr"><br>
</p>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/04974113309656104064noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4662495751028299527.post-51377604450769853802018-04-28T15:47:00.001+03:002018-04-28T15:47:24.004+03:00Η «ασπίδα»
<p dir="ltr">Γ​​εννηθήκαμε, επιβιώσαμε και μεγαλώσαμε ως κράτος επειδή συνδυάσαμε την ελληνική ψυχή με την εξασφάλιση της υποστήριξης των μεγάλων και σημαντικών δυνάμεων σε κάθε κρίσιμο σταυροδρόμι. Θα το ξανακάνουμε, αν παίξουμε σωστά τα χαρτιά μας.</p>
<p dir="ltr">Αυτή την ώρα έχουμε απέναντί μας μια Τουρκία που είναι ένα ερμητικά κλειστό «κουτί» για όλους, τις ΗΠΑ, την Ευρώπη, το Ισραήλ. Κανείς δεν μπορεί να διαβάσει τον Ερντογάν. Οι περισσότεροι σοβαροί αναλυτές, πάντως, εκτιμούν ότι ο δρόμος στον οποίο έχει βάλει την Τουρκία την οδηγεί πιο μόνιμα μακριά από τη Δύση και είναι μη αναστρέψιμος.</p>
<p dir="ltr">Οι Αμερικανοί έχουν αρχίσει έναν πολύ προκαταρκτικό σχεδιασμό για το τι θα συμβεί εάν χάσουν εντελώς την Τουρκία. Βαθαίνουν την αμυντική συνεργασία με την Ελλάδα, χρησιμοποιούν πολύ τη Σούδα και επεκτείνονται και σε άλλες βάσεις. Είναι ακόμη νωρίς για να προβλέψουμε πού μπορεί να φτάσει αυτή η σχέση και, βέβαια, δεν έχουμε εικόνα για τα ανταλλάγματα που θα είναι διατεθειμένη να δώσει η Ουάσιγκτον.</p>
<p dir="ltr">Οι Ευρωπαίοι αντιλαμβάνονται το πρόβλημα με την Τουρκία. Σε επίπεδο δηλώσεων, Γιούνκερ και Μακρόν έχουν βγει πολύ μπροστά. Ο Γάλλος πρόεδρος, βέβαια, έχει γίνει και πιο πρακτικός με τις κινήσεις που εξελίσσονται – με τις δύο φρεγάτες που θα νοικιάσει το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό και τις συζητήσεις για αμυντική συνεργασία με την Κύπρο.</p>
<p dir="ltr">Το Ισραήλ απομακρύνεται και αυτό ταχύτατα από την Τουρκία. Οι ελληνοϊσραηλινές σχέσεις στον τομέα της ασφάλειας έχουν ξεπεράσει κάθε προσδοκία.</p>
<p dir="ltr">Από συμμαχίες, λοιπόν, πάμε καλά. Αυτό όμως που λείπει είναι μια στιβαρή πολιτική ηγεσία. Η κυβέρνηση πάει με το «ρεύμα» και κάνει κινήσεις που σε ορισμένα από τα στελέχη της θα ήταν αντικείμενο αναθέματος πριν από πέντε χρόνια. Δεν φτάνει όμως αυτό.</p>
<p dir="ltr">Εδώ χρειάζεσαι έμπειρους διπλωμάτες, ηγέτες επιπέδου και σοβαρό σχεδιασμό. Γιατί, κακά τα ψέματα, όλοι οι παραπάνω στέκονται δίπλα μας για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά τους, είτε απέναντι στη «μαύρη τρύπα» της Μέσης Ανατολής είτε στη ρωσική επέκταση στην περιοχή. Εμείς πρέπει να έχουμε ένα σχέδιο για το ποια είναι η «ασπίδα» που θέλουμε να κτίσουμε με αυτές τις συμμαχίες.</p>
<p dir="ltr">Βρισκόμαστε σε μια καλή συγκυρία και μπορούμε να διεκδικήσουμε ως χώρα ισχυρά ανταλλάγματα. Γι’ αυτό και δεν πρέπει να φοβόμαστε. Δεν είμαστε μόνοι και αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε. Δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε ότι κανείς δεν πολεμάει τον πόλεμο κάποιου άλλου στο τέλος της ημέρας. Μπορεί να πάρεις ενισχυμένο υλικό, κρίσιμες πληροφορίες και οτιδήποτε άλλο, αλλά την κρίσιμη ώρα όλα θα εξαρτηθούν από το πόσο έτοιμοι, αποφασισμένοι, ενωμένοι και σοβαροί θα είμαστε εμείς οι ίδιοι.</p>
<p dir="ltr">Έντυπη</p>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/04974113309656104064noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4662495751028299527.post-33057264778568277852018-03-26T22:42:00.001+03:002018-04-28T15:47:30.260+03:00Ο νέος διχασμός
<p dir="ltr"> <a href="http://www.kathimerini.gr/authors/ale3hs-papaxelas">ΑΛΕΞΗΣ ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ</a><br>
Ε​​να από τα χειρότερα πράγματα που μπορεί να πάθει μια χώρα είναι να διχαστεί βαθιά. Η Ιστορία μας είναι γεμάτη από διχασμούς. Ακόμη και την ώρα της μεγάλης μάχης της εθνικής ανεξαρτησίας ο σπόρος του διχασμού έβγαλε τους δηλητηριώδεις καρπούς του, με ολέθρια αποτελέσματα.</p>
<p dir="ltr">Τώρα έχουμε και πάλι διχαστεί, αλλά ίσως πρώτη φορά στη μεταπολεμική μας Ιστορία τόσο πολύ και σε τόσο πολλά μέτωπα. Το πάθος και το μίσος είναι σχεδόν ανεξέλεγκτα στην ελληνική κοινωνία, γεγονός που καθιστά πιο επικίνδυνους από ποτέ τους νέους διχασμούς.</p>
<p dir="ltr">Ο διχασμός αφορά την πολιτική, η οποία έχει πέσει σε πολύ χαμηλό και αγοραίο επίπεδο. Δεν θυμάμαι περίοδο, ούτε καν τη δεκαετία του 1980, που οι πολιτικοί να φέρονται και να εκφράζονται με τόσο άγριο τρόπο έναντι των αντιπάλων τους. Ούτε όρια υπάρχουν πια ούτε «κόκκινες γραμμές». Το κακό ξεκίνησε από τους κυβερνώντες την περίοδο της αντιμνημονιακής υστερίας, αλλά τώρα πια έχει γιγαντωθεί. Οι γέφυρες της όποιας συνεννόησης καίγονται, δυναμιτίζονται συστηματικά. Το επίπεδο πέφτει κάθε μέρα.</p>
<p dir="ltr">Ο διχασμός αφορά, πρώτη φορά, τα εθνικά ζητήματα. Η υπόθεση των Σκοπίων, με τον τρόπο που τη χειρίστηκε η κυβέρνηση, δίχασε τον κόσμο. Χάθηκε η λογική και μοιραστήκαμε πάλι σε «πατριώτες» και «προδότες».</p>
<p dir="ltr">Διχασμός υπάρχει και ανάμεσα σε όσους πληρώνουν παράλογους φόρους και άλλους που βολεύτηκαν με τις κυβερνητικές μεθοδεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ, είτε με τον διορισμό τους σε διάφορες θέσεις στον ευρύτερο δημόσιο τομέα είτε με τους ελάχιστους φόρους που καλούνται να καταβάλλουν.<br>
Ποδοσφαιρικός διχασμός πάντοτε υπήρχε, αλλά αφορούσε τους οργανωμένους και τους «ταλιμπάν». Κάπως καταφέραμε και αυτόν τον διχασμό να τον διογκώσουμε και –σε συνδυασμό με πολλούς άλλους παράγοντες– να τον ανακηρύξουμε σε μείζον θέμα για τη χώρα. Μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης από την Κατερίνη και πάνω κινείται σε πολύ διαφορετικό αστερισμό τον τελευταίο καιρό. Ο παραδοσιακός θυμός με την Αθήνα έχει τώρα μπει σε ένα μπλέντερ, όπου ο ΠΑΟΚ, ο Ιβάν Σαββίδης και η υπόθεση των Σκοπίων τον έχουν μεταλλάξει σε κάτι πιο βαθύ και πιο βαρύ. Μάλιστα, εφόσον βρει άμεση πολιτική έκφραση, ο κίνδυνος να χωρισθούμε σε βόρειους και νότιους δεν θα είναι ασήμαντος.</p>
<p dir="ltr">Το κακό είναι πως αυτή η κυβέρνηση ανδρώθηκε με τα εργαλεία του διχασμού και δεν ξέρει ή δεν την ενδιαφέρει η τέχνη της συνένωσης των Ελλήνων. Οταν τη συμφέρει ο διχασμός, τον χρησιμοποιεί χωρίς να νοιάζεται για το αποτέλεσμα. Ολα θυσιάζονται στη μάχη της πολιτικής επιβίωσης και του τακτικισμού.<br>
Παραδοσιακά, οι μεγάλοι διχασμοί συνέπεσαν με εθνικές περιπέτειες. Σήμερα έχουμε μπει για τα καλά σε αυτόν τον δρόμο. Ελπίζω το ισχυρό ένστικτο αυτοσυντήρησης να μας ξυπνήσει πριν να είναι πολύ αργά. Δυστυχώς, δεν μαθαίνουμε την Ιστορία μας σε αυτόν τον τόπο και γι’ αυτό συχνά την ξαναζούμε, πιο κακόγουστη και με «μικρούς» πρωταγωνιστές.</p>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/04974113309656104064noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4662495751028299527.post-39648290949820951802018-03-26T22:39:00.001+03:002018-03-27T22:34:09.143+03:00Ένας Παπαφλέσσας που τον λένε... Λουκά!
<p dir="ltr"><b><i>Αυτός είναι ο Luka el Khoury, επίσκοπος του Ελληνορθόδοξου Πατριαρχείου Αντιοχείας, Πατριαρχικός βικάριος στη Δαμασκό...</i></b></p>
<p dir="ltr"><b><i>Ο πρώτος Χριστιανός ηγέτης που κάλεσε τη Χριστιανική Νεολαία της Συρίας να πάρει τα όπλα και να υπερασπιστεί τη Συριακή Πατρίδα από τους εισβολείς μισθοφόρους φονιάδες!</i></b></p>
<p dir="ltr"><b><i>Το Αδέσποτο κι Αδούλωτο Πατριαρχείο Αντιοχείας με έδρα τη Δαμασκό (</i></b><i>η Αντιόχεια είναι υπό τουρκική κατοχή, αφού οι Γάλλοι αποικιοκράτες την παραχώρησαν στην Τουρκία</i><b><i>) δεν δέχθηκε στα 7 χρόνια ιμπεριαλιστικής επίθεσης εναντίον της Συρίας ούτε μία υποκριτική δήλωση συμπαράστασης από τον αξιωματικό του τουρκικού στρατό Βαρθολομαίο και τον Ιερώνυμο...</i></b><br>
<i><b>Αυτό είναι το εικονοστάσι στα σπίτια των Ελληνορθοδόξων της Συρίας!</b></i><br>
<b><i>Πατριαρχείο Αντιοχείας (Δαμασκός - Συρία): "Έχει μεγάλη Τιμή αυτή η Σημαία για τη Σοσιαλιστική Αραβική Δημοκρατία της Συρίας"! </i></b></p>
<p dir="ltr"><b><i>Για τις ελληνόφωνες κυβερνήσεις της Ελλάδας τι τιμή κι αξία έχει;</i></b></p>
<p dir="ltr"><b> </b><b><i><i>Για την Ορθοδοξία στη Συρία: </i></i></b><a href="http://sibilla-gr-sibilla.blogspot.gr/search/label/%CE%9F%CF%81%CE%B8%CE%BF%CE%B4%CE%BF%CE%BE%CE%AF%CE%B1%20%CF%83%CF%84%CE%B7%20%CE%A3%CF%85%CF%81%CE%AF%CE%B1"><b><i><i>ΕΔΩ</i></i></b></a></p>
<p dir="ltr"><b><i><b><b><b><i><i><b><i><i>Περισσότερα για την ιμπεριαλιστική επίθεση εναντίον της Συρίας: </i></i></b></i></i></b></b></b></i></b><b><i><a href="http://sibilla-gr-sibilla.blogspot.gr/search/label/%CE%A3%CF%85%CF%81%CE%AF%CE%B1"><b><i><b><b><b><i><i><b><i><i>ΕΔΩ</i></i></b></i></i></b></b></b></i></b></a></i></b><br></p>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/04974113309656104064noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4662495751028299527.post-8897611830112568812018-03-26T22:37:00.001+03:002018-04-28T15:47:32.172+03:00Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΜΟΝΙΜΟΥ ΑΓΩΝΑ
<p dir="ltr"><br>
<b>Από "</b><i><a href="http://vimaiteas.blogspot.gr/2018/03/blog-post_487.html"><b>Το Βήμα της Ιτέας</b></a></i><b>"</b></p>
<p dir="ltr"><b>Κυβερνούν «πολιτικοί απατεώνες» που δηλώνουν «αριστεροί» για να κάνουν όλη την βρώμικη δουλειά.</b></p>
<p dir="ltr">Το πραγματικό δίλημμα είναι αν ο λαός θα επιτρέψει σε «αριστερούς» και δεξιούς «σωτήρες» να συνεχίσουν να είναι οι μεσάζοντες της υποδούλωσης  και της εξαθλίωσης του ίδιου και της πατρίδας μας.</p>
<p dir="ltr"><b>Συνεχίζουμε</b> τον αγώνα για να ξαναγίνει η Ελλάδα μια πατρίδα σεβαστή από εχθρούς και φίλους, μια πατρίδα ηγεμόνισσα, μια πατρίδα που δεν... υποχωρεί, δεν υποκύπτει.</p>
<p dir="ltr">Μια πατρίδα που δεν διαπραγματεύεται <b>Κύπρο, Μακεδονία</b>, <b>Αιγαίο,</b> <b>Βόρεια Ήπειρο</b>. </p>
<p dir="ltr"><b>Μια πατρίδα Ελληνική που να</b><b>ανήκει</b><b> στους Έλληνες</b>.</p>
<p dir="ltr">Την Ελλάδα που αρνήθηκε το όνομα Μακεδονία στα Σκόπια και τα γονάτισε με εμπάργκο ώστε να υποκύψουν.</p>
<p dir="ltr">Την Ελλάδα που είχε αγοράσει γεωτρύπανο (που το πούλησε μετά ο Σημίτης) για να εξορύξει υδρογονάνθρακες.</p>
<p dir="ltr">Την  Ελλάδα που απάντησε με πολεμική κινητοποίηση στην Τουρκία τον Μάρτη του 1987, αναγκάζοντας τους Τούρκους να υποχωρήσουν.</p>
<p dir="ltr">Σιωπήστε λοιπόν Συριζοαπατεώνες, σιωπήστε δεξιο υποταγμένοι, σιωπήστε εκσυγχρονιστές, σιωπήστε σοσιαλφιλελεύθεροι.</p>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/04974113309656104064noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4662495751028299527.post-67405564209664164722018-03-26T22:33:00.001+03:002018-03-26T22:33:39.630+03:00Οι παράμετροι μιας αποτελεσματικής αποτρεπτικής πολιτικής
<p dir="ltr">ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΟΜΙΛΙΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ<br>
<i>μασία να αποκτήσει η χώρα πολιτικούς  οι οποίοι να έχουν αυτό που λέμε επίπεδο και να μην είναι τσιρώνηδες και πολιτικοί κατσιαπλιάδες όπως η πλειοψηφία όσων βρίσκονται στη βουλή σαν εκπρόσωποί μας. Πρέπει επιτέλους να αρχίσουμε να ντρεπόμαστε σαν λαός γι αυτούς που ψηφίζουμε και οι οποίοι στην συνέχεια μας κυβερνούν. Οτι και να προσάψει κανείς στον Βενιζέλο δεν μπορεί παρά να αναγνωρίσει ότι είναι ο πιο επιφανής λόγω των γνώσεων και της επάρκειας πολτικός που διαθέτει η χώρα. </i><i><b>Να παρακολουθείτε τον Βενιζέλο και ας μην τον ψηφίζετε.</b></i><i> Ας είναι ο Βενιζέλος το μέτρο σύγκρισης για τους υπόλοιπους. Μόνο έτσι θα συνειδητοποιήσετε ότι η βουλή στερείτε Βενιζέλους ενώ περισσεύουν οι κατσιαπλιάδες.</i></p>
<p dir="ltr"><b>Κουρδιστό Πορτοκάλι</b></p>
<p dir="ltr">Ομιλία <b>Ευάγγελου Βενιζέλου</b>στην εκδήλωση της Κίνησης Πολιτών για μια Ανοιχτή Κοινωνία</p>
<p dir="ltr"><b>Η εξωτερική πολιτική της Ελλάδας: Η κατάσταση σήμερα, οι ελληνοτουρκικές σχέσεις*</b></p>
<p dir="ltr">Κυρίες και Κύριοι,</p>
<p dir="ltr">ευχαριστώ θερμότατα την Κίνηση Πολιτών και προσωπικά τον Πρόεδρό της τον πρέσβη κ. Ιωάννη Ζέπο για την μεγάλη τιμή να με καλέσει να είμαι σήμερα ο κεντρικός ομιλητής με την ευκαιρία της Γενικής της Συνέλευσης.</p>
<p dir="ltr">Βεβαίως, η πρόσκληση ήταν αρκετά επώδυνη και ριψοκίνδυνη γιατί τα ζητήματα που αφορούν στην εξωτερική πολιτική με πολύ μεγάλη δυσκολία τίθενται δημοσίως, ιδίως μέσα σε μια συγκυρία που είναι γεμάτη από νέα δεδομένα, προκλήσεις και εντάσεις.</p>
<p dir="ltr">Θα σας εκθέσω λοιπόν τις απόψεις μου με ορισμένους αυτοπεριορισμούς οι οποίοι είναι προφανείς και αυτονόητοι, και θα προσπαθήσω να ισορροπήσω, όπως συνάγεται από τη φύση του θέματος, ανάμεσα στις κοινοτοπίες οι οποίες είναι εν μέρει αναπόφευκτες, και ζητάω εκ προοιμίου συγγνώμη για αυτό, και ορισμένους αναστοχασμούς που θέλω να διατυπώσω σε ένα ακροατήριο αυτού του επιπέδου.<br>
<b>Α. Τι καθορίζει την εξωτερική πολιτική κάθε χώρας;</b></p>
<p dir="ltr">Τι καθορίζει, λοιπόν, την εξωτερική πολιτική κάθε χώρας; Ας αρχίσουμε από την πιο βαριά κοινοτοπία. Η Γεωγραφία και η Ιστορία από τη μία μεριά και η συγκυρία με τις διακυμάνσεις της από την άλλη μεριά, όπως είναι, για παράδειγμα, η μεταναστευτική και προσφυγική κρίση, οι ασύμμετρες απειλές, οι ανοιχτοί πόλεμοι, πολύ κοντά στην περιοχή μας, που αυτή τη στιγμή αναρριπίζονται. Βέβαια, πίσω από αυτό το τρίπτυχο <b>γεωγραφία – ιστορία – συγκυρία</b> κρύβονται πάντοτε πολύ βαθύτερα προβλήματα, ιδεολογικά ή ιδεοληπτικά, προβλήματα εθνικής αυτοπρόσληψης που αφορούν τις εθνικές ταυτότητες, πολιτιστικές, θρησκευτικές, αναπτυξιακές, θεσμικές, τις περιφερειακές ταυτότητες, βέβαια – η ευρωπαϊκή ταυτότητα είναι για παράδειγμα μια πολύ ισχυρή περιφερειακή ταυτότητα για την Ελλάδα. Αλλά η εθνική αυτοπρόσληψη είναι ένα πολύ ευρύτερο φαινόμενο, δυναμικό, γιατί δεν αφορά μόνο την εξωτερική πολιτική και την πολιτική ασφάλειας και άμυνας με την στενή έννοια του όρου, αλλά τον ρόλο της χώρας, την αντίληψη περί απειλών και προτεραιοτήτων, στην πραγματικότητα την κρατούσα αντίληψη για τη διεθνή κοινωνία και την λειτουργία της, και για τη θέση της χώρας μέσα στη διεθνή κοινωνία, τους συσχετισμούς, τη δυνατότητα μεταβολής των συσχετισμών. Άρα, η εξωτερική πολιτική καλείται συνεχώς να αντιπαλεύει με στερεότυπα, με ψευδαισθήσεις, με μύθους, καταγωγικούς, εθνικούς. Αυτό επιβάλλει μια εγρήγορση διανοητική και πολιτική και έναν τρόπο διατύπωσης των θέσεων που δεν είναι καθόλου εύκολος και πολλές φορές κινδυνεύει να κατηγορηθεί γιατί το κλίμα μέσα στο οποίο διεξάγεται η συζήτηση είναι πάντοτε επιβαρυμένο από κακώς <b>εννοούμενους υπερπατριωτισμούς</b> ή από <b>εθνικολαϊκιστικές εκλάμψεις</b>οι οποίες τώρα έχουν πάλι βρει ένα πάρα πολύ πρόσφορο έδαφος.</p>
<p dir="ltr">Η δεύτερη παρατήρησή μου είναι ότι η εξωτερική πολιτική είναι απολύτως συναρτημένη, όπως ήδη το είπαμε, με <b>την πολιτική ασφάλειας και άμυνας</b>. Άρα, στον πυρήνα της στην πραγματικότητα βρίσκεται το αμυντικό δόγμα της χώρας, που συνδέεται με την αντίληψή μας για την στρατιωτική ισχύ, άρα μιλάμε πάντα για μια ενοποιημένη προσέγγιση, τώρα πλέον εσωτερικής και εξωτερικής ασφάλειας, τόσο συμβατικής με την αστυνομική και στρατιωτική έννοια του όρου, όσο και ψηφιακής γιατί η κυβερνοασφάλεια είναι κάτι ιδιαίτερα σημαντικό, όπως δείχνει και η τρέχουσα υπόθεση της Cambridge Analytica.</p>
<p dir="ltr">Βεβαίως η εξωτερική πολιτική νοούμενη ως σημαντικό κεφάλαιο της εθνικής στρατηγικής συνδέεται με όλους τους παράγοντες της εθνικής ισχύος, άρα και με παράγοντες που δεν ανήκουν στενά στο κεφάλαιο της εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας και άμυνας, όπως είναι η οικονομική κατάσταση, η κοινωνική συνοχή, η πολιτική σταθερότητα, η θεσμική σταθερότητα και, βεβαίως, η δημογραφική δυναμική. <b>Ξέρετε όλοι ότι την περίοδο της λεγόμενης Μικρασιατικής Εκστρατείας ο ελλαδικός πληθυσμός ήταν της τάξεως των επτά εκατομμυρίων και ο πληθυσμός στην τότε καταρρέουσα Οθωμανική Αυτοκρατορία ήταν της τάξεως των δεκατριών εκατομμυρίων και το 1974, την περίοδο της εισβολής στην Κύπρο, η Ελλάδα είχε φθάσει τα περίπου δέκα και κάτι εκατομμύρια, ενώ η Τουρκία είχε έναν πληθυσμό περίπου τριάντα τριών εκατομμυρίων. Γνωρίζετε ποια είναι τα σημερινά δημογραφικά δεδομένα και η δυναμική για να έχουμε και μια αίσθηση των δημογραφικών συσχετισμών στο πιο κρίσιμο παράδειγμα που είναι οι ελληνοτουρκικές σχέσεις.</b></p>
<p dir="ltr">Η τρίτη παρατήρηση αφορά τους δύο μεγαλύτερους ίσως παράγοντες που επηρεάζουν την εξωτερική πολιτική κάθε χώρας και τη δική μας όσο κι αν αρνούμεθα να το συνειδητοποιήσουμε πολλές φορές. <b>Το επίπεδο δημοκρατίας και το επίπεδο ανάπτυξης</b>. Όταν αναφέρομαι στο επίπεδο ανάπτυξης αναφέρομαι σε όλα, στη δημοσιονομική και χρηματοπιστωτική σταθερότητα, στην ανταγωνιστικότητα, στο κατά κεφαλήν διαθέσιμο εισόδημα, στον βαθμό ενσωμάτωσης της χώρας στις αγορές και την παγκόσμια οικονομία. Αυτά τα έχουμε ζήσει τα τελευταία δέκα χρόνια με πολύ επώδυνο τρόπο και έχει δημιουργηθεί τώρα μια υστέρηση που είναι πολύ δύσκολο να καλυφθεί με την ταχύτητα και την πληρότητα που θέλουμε. Το δε επίπεδο δημοκρατίας δεν αφορά τους τυπικούς θεσμούς, τον τυπικό ορισμό, δηλαδή τις ελεύθερες περιοδικές εκλογές και τον πλουραλισμό, αλλά αφορά εξίσου σημαντικά πράγματα που βρίσκονται στον πυρήνα της φιλελεύθερης δημοκρατίας. Η σχέση φιλελεύθερης δημοκρατίας ή αυταρχικής δημοκρατίας ή ολοκληρωτισμού και εξωτερικής πολιτικής   είναι ένα πολύ συζητημένο κεφάλαιο της θεωρίας των διεθνών σχέσεων. Άρα, όταν μιλάμε για επίπεδο δημοκρατίας μιλάμε οπωσδήποτε και για το κράτος δικαίου και τα ανθρώπινα δικαιώματα, για τα θεσμικά αντίβαρα, για τον ρόλο της αντιπολίτευσης, τον ρόλο των ΜΜΕ, τον ρόλο του διαδικτύου.</p>
<p dir="ltr">Ας σταματήσω εδώ τις κοινοτοπίες. Άρα θα μιλήσουμε συνολικά για τη διεθνή θέση της χώρας σε όλους τους πυλώνες, στην οικονομία, στην ασφάλεια, στους πολιτικούς συσχετισμούς και για τη διεθνή εικόνα της χώρας, για το brand name, για τα ερείσματά της, για τα δίκτυά της τα οποία έχουν και αυτά την σημασία τους. Μικρότερη ίσως από ό,τι υποθέτουμε δια γυμνού οφθαλμού, όπως είναι το δίκτυο της διασποράς, του φιλελληνισμού, η πολιτιστική ακτινοβολία, ο μνημειακός πλούτος, τα δίκτυα της Ορθοδοξίας, το Ολυμπιακό Κίνημα, η τουριστική πολιτική. Υπάρχουν διεθνείς, περιφερειακοί και διμερείς συσχετισμοί που δύσκολα επηρεάζονται από όλα αυτά στα οποία αποδίδουμε πολύ μεγάλη, ρητορική συνήθως σημασία.</p>
<p dir="ltr">Και, βέβαια, όλα αυτά καταλήγουν στο <b>φρόνημα της κοινωνίας</b>, δηλαδή, στην <b>κρατούσα κοινωνική αντίληψη για την εξωτερική πολιτική και την εθνική ταυτότητα</b>. Υπάρχει μια κλίμακα συμπεριφοράς που ξεκινάει από τον ρητορικό πατριωτισμό, οδεύει στη δημαγωγία στην εξωτερική πολιτική, μεταβαίνει στον εθνικολαϊκισμό και μετά υπάρχουν κράτη – η Ελλάδα δεν αποφεύγει εξ ορισμού τους κινδύνους αυτούς- που μέσω του εθνικολαϊκισμού και της ρατσιστικής, εθνικιστικής και ξενοφοβικής ρητορείας οδηγούνται σε επιλογές που τα καθιστούν παρίες μέσα στη διεθνή πολιτική. Άρα έχει σημασία να δούμε ποιο είναι το πραγματικό κριτήριο κυρίως σε σχέση με τη διάθεση και το φρόνημα της κοινωνίας. Κατά τη γνώμη μου, το πραγματικό κριτήριο – για να αρχίσουμε λίγο να αναστοχαζόμαστε – είναι η διάθεση <b>ανάληψης πολεμικού κινδύνου.</b> Με την έννοια του κινδύνου θανατηφόρων αποτελεσμάτων για τον πληθυσμό και ιδίως για τις Ένοπλες Δυνάμεις. Ο πατριωτισμός εκ του ασφαλούς και για εσωτερική κατανάλωση είναι μια πολύ επικίνδυνη και ρηχή υπόθεση, ενώ ο πραγματικός και σύγχρονος πατριωτισμός προϋποθέτει γνώση και ικανότητα αναδιαμόρφωσης των συσχετισμών προκειμένου να βελτιωθεί η θέση της χώρας, χωρίς να μετακυλίονται τα προβλήματα στις επόμενες γενιές. Γιατί, έχουμε πολλές φορές την αίσθηση ότι τα μετακυλίουμε κάτω από το χαλί και τα εξωραΐζουμε, ενώ στην πραγματικότητα τα μεταθέτουμε στις επόμενες γενεές. Και, ήδη, οδεύουμε με αυστηρά δημογραφικά κριτήρια, από τη Μεταπολίτευση και μετά, στο να κλείνουμε τη δεύτερη γενιά.</p>
<p dir="ltr"><b>Β. Ελληνική εξωτερική πολιτική: το θεμελιώδες κεκτημένο της μεταπολίτευσης.</b></p>
<p dir="ltr">Τώρα, στην ελληνική, πια, εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας και άμυνας, νομίζω ότι καταγράφεται το σημαντικότερο, το θεμελιώδες κεκτημένο της μεταπολίτευσης. Γιατί, μετά το 1974, ελήφθησαν οριστικές ιστορικές αποφάσεις για τον δυτικό και ευρωπαϊκό χαρακτήρα της χώρας. Και, μάλιστα, αυτές ελήφθησαν στην αρχική φάση, μέσα σε μια ατμόσφαιρα έντονα αντιδυτική, κυρίως αντιαμερικανική και δευτερευόντως αντιευρωπαϊκή αν θυμηθούμε ή μελετήσουμε την εποχή, λόγω, βεβαίως, της εμπειρίας της δικτατορίας και των γεγονότων στην Κύπρο, της εισβολής και της νωπής τότε κατοχής του βορείου τμήματος.</p>
<p dir="ltr">Ας θυμηθούμε ότι την εποχή εκείνη έχουμε υπό την πίεση της κοινής γνώμης και του φρονήματός της, αποχώρηση από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ σχεδόν ταυτόχρονα με την Μεταπολίτευση. Και λίγο μετά, την ημέρα που τέθηκε σε ισχύ το μεταπολιτευτικό δημοκρατικό Σύνταγμα της χώρας, δηλαδή στις 11 Ιουνίου του 1975, την υποβολή της αίτησης ένταξης της χώρας στις τότε ευρωπαϊκές κοινότητες ως πράξη αμιγώς πολιτική και για λόγους πρωτίστως ασφάλειας. Σας θυμίζω ότι στο στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ επέστρεψε η χώρα επί κυβερνήσεως Γεωργίου Ράλλη το 1980, χωρίς ποτέ να βρούμε το Status Quo Ante, δηλαδή τα δεδομένα του 1974 σε θέματα που αφορούν στα όρια της επιχειρησιακής ευθύνης, τη δομή διοίκησης και τη δομή δυνάμεων και τότε είχαμε όλα αυτά τα φαινόμενα που τα αντιμετωπίζουμε διαρκώς μέχρι ήμερα τους Luns rules, τις οδηγίες για το Αιγαίο, μέχρι το 2011 όποτε έχουμε μια σημαντική μεταβολή στην δομή διοίκησης του ΝΑΤΟ.</p>
<p dir="ltr">Σταδιακά διαμορφώθηκε αυτό που ονομάζω <b>ενιαία εθνική γραμμή Κωνσταντίνου Καραμανλή και Ανδρέα Παπανδρέου</b>. Διότι, στην πραγματικότητα οι αντιθέσεις, αλλά τελικά οι συμπτώσεις ανάμεσα στις δύο μεγαλύτερες προσωπικότητες της Μεταπολίτευσης μας οδήγησαν σε αυτό το σημαντικό εθνικό κεκτημένο της Μεταπολίτευσης.</p>
<p dir="ltr">Ο δυτικός χαρακτήρας της χώρας στην πρώτη μεταπολιτευτική φάση έπρεπε να πιστοποιηθεί υπό συνθήκες ύστερου ψυχρού πολέμου και βεβαίως υπήρχαν εσωτερικά αντίβαρα. Η καλή σχέση με τον αραβικό κόσμο και ιδίως με τους Παλαιστινίους και οι δισταγμοί και οι αγκυλώσεις σε σχέση με το Ισραήλ κοκ. Αλλά, και ο ευρωπαϊκός χαρακτήρας στην πρώτη μεταπολιτευτική φάση με το αίτημα ένταξης και την ένταξη, την υπογραφή της Συνθήκης των Αθηνών, συνδυαζόταν με ένα μόνιμο αίσθημα περιφερειακής θέασης του ευρωπαϊκού γίγνεσθαι. Βεβαίως, στη συνέχεια αυτή η περιφερειακή αυτοτοποθέτηση της χώρας σε σχέση με τον πυρήνα της σημερινής Ευρωπαϊκής Ένωσης αντικαταστάθηκε από μια αρκετά καλή αίσθηση της σημασίας που έχει η μόνιμη διακυβερνητική διαπραγμάτευση και ο ρόλος μιας χώρας που είναι καθαρός λήπτης στις ενδοκοινοτικές συναλλαγές. Αργότερα, αυτά κατέληξαν στην ένταξη στην Ευρωζώνη και στον αγώνα για την πάση θυσία παραμονή στο Ευρώ από το 2010 έως σήμερα, συμπεριλαμβανομένης της μεγάλης περιπέτειας του πρώτου εξαμήνου του 2015 και του δημοψηφίσματος.</p>
<p dir="ltr">Υφέρπει βεβαίως πάντα η σταθερή παράμετρος της <b>ιδιοσυστασίας</b>, όπως λέγεται, και δεν αναφέρομαι μόνο στις ορθόδοξες ταυτότητες και στις αντίστοιχες ψευδαισθήσεις, αλλά αναφέρομαι και στην συχνά αμήχανη στάση που την βλέπουμε να ξαναεμφανίζεται τώρα, απέναντι στην καμπύλη των σχέσεων αρχικά Σοβιετικής Ένωσης και Δύσης και στη συνέχεια Ρωσίας και Δύσης.</p>
<p dir="ltr">Τα βασικά επεισόδια της φάσης αυτής δεν χρειάζεται να σας τα θυμίσω, τα γνωρίζετε, είναι πολλά και πυκνά και εμφανίζονται σχεδόν ανά δεκαετία. Το μεγάλο επεισόδιο του 1976 που μας οδηγεί στο Πρωτόκολλο της Βέρνης, η ανακήρυξη του ψευδοκράτους στα κατεχόμενα το 1983, η κρίση με το Πίρι Ρέις στη θέση Μπάμπουρας το 1987 που μας οδηγεί στο Νταβός και μετά στις συμφωνίες της Βουλιαγμένης και στο Μνημόνιο Παπούλια – Γιλμάζ. Ας παρεμβάλλω και την πολιτική διακήρυξη περί άρσης του εμπολέμου με την Αλβανία το 1987 γιατί και αυτό αποκτά ξαναν μια επικαιρότητα.</p>
<p dir="ltr">Και μετά βρισκόμαστε αντιμέτωποι με το μεγάλο ιστορικό σοκ της πτώσης του υπαρκτού σοσιαλισμού και της διάλυσης της πρώην Σοβιετικής Ένωσης και της πρώην Γιουγκοσλαβίας. Δηλαδή βρισκόμαστε αντιμέτωποι στην πραγματικότητα με την ελληνική αμηχανία λόγω ενός αδιευκρίνιστου φιλοσερβισμού. Η Ελλάδα διεξάγει έναν πόλεμο δια αντιπροσώπου απέναντι στο δυτικό πρότυπο, ένα proxy war, με μια αίσθηση εκλεκτικής συγγένειας και προνομιακών σχέσεων που δεν είναι αυτονόητη ούτε ιστορικά, ούτε διεθνοπολιτικά και προκύπτει η διένεξη για το όνομα της πΓΔΜ.</p>
<p dir="ltr">Η Ελλάδα λοιπόν στον μεταψυχροπολεμικό κόσμο είναι μια χώρα δυτική, χώρα μέλος του ΝΑΤΟ χωρίς αστερίσκους, χώρα της ΕΕ που θέλει να ανήκει στην πρώτη ταχύτητα για αυτό καθίσταται και χώρα της ζώνης τους ευρώ, με πρόσθετες περιφερειακές ταυτότητες όπως είναι ο ευρωπαϊκός νότος, τα Βαλκάνια, η Μεσόγειος, η επίτιμη ταυτότητα της παρευξήνιας συνεργασίας, αλλά με ασαφή όρια μεταξύ ρεαλισμού και αυτοτροφοδοτούμενης ρητορικής στο ζήτημα των <b>περιφερειακών ταυτοτήτων</b>. Ποτέ δεν έχουμε κάνει μια σοβαρή, ρεαλιστική ανάλυση των περιφερειακών ταυτοτήτων. Βεβαίως είμαστε μια χώρα χωρίς αποικιακό παρελθόν μέσα στην ΕΕ, για όποια σημασία έχει αυτό.</p>
<p dir="ltr"><b>Γ. Οι δεκατρείς βασικές παραδοχές της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής.</b></p>
<p dir="ltr">Φτάνουμε έτσι, ήδη από τη δεύτερη φάση, πριν μπούμε στην τρίτη που ακόμη τη ζούμε, στις δεκατρείς βασικές παραδοχές της μεταπολιτευτικής εξωτερική πολιτικής.</p>
<p dir="ltr">Η <b>πρώτη</b> είναι η Ευρώπη, με ότι αυτό σημαίνει και για τον πυλώνα της Κοινής Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας και για τη σχέση ΕΕ και ΝΑΤΟ και για τη σχέση της Κύπρου με το ΝΑΤΟ, αλλά και της Τουρκίας με την ΚΕΠΠΑ, ως ανάμνηση της παλαιάς συμμετοχής της στην Δυτικοευρωπαϊκή Ένωση.</p>
<p dir="ltr">Η <b>δεύτερη</b> επιλογή είναι οι ελληνοαμερικανικές σχέσεις ως σχέσεις εταιρικού και στρατηγικού χαρακτήρα χωρίς τις αγκυλώσεις του παρελθόντος.</p>
<p dir="ltr">Η <b>τρίτη</b> επιλογή είναι η συμμετοχή στο ΝΑΤΟ χωρίς ενοχές, αλλά σε αναζήτηση του status του 1974.</p>
<p dir="ltr">Η <b>τέταρτη</b> και κρισιμότερη κατά τη γνώμη μου επιλογή είναι μια ολόκληρη μέθοδος που έχει προκύψει, εκ των πραγμάτων, στη διαχείριση του χρόνου στις σχέσεις Ελλάδος – Τουρκίας. Που διακρίνεται βεβαίως από τη μετάθεση στο μέλλον της αντιμετώπισης των θεμάτων με την επιλογή της στήριξης της ευρωπαϊκής προοπτικής της Τουρκίας και αναμένοντας αυτή να διαμορφώσει ένα πιο πρόσφορο πλαίσιο, ενώ διαμορφώνεται ένα pattern τουρκικών ενεργειών και θερμών επεισοδίων στο οποίο θα αναφερθούμε στη συνέχεια.</p>
<p dir="ltr">Η <b>πέμπτη</b> επιλογή είναι ότι σταθερά δηλώνουμε πως το Κυπριακό είναι η πρώτη προτεραιότητα και αυτό αποδείχθηκε όταν θέσαμε ως στόχο την ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ που επιτεύχθηκε επί κυβερνήσεως Κώστα Σημίτη συνδέοντας την ένταξη της Κύπρου με την ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας και επιτυγχάνοντας την παρά την καταψήφιση του σχεδίου Ανάν στο σχετικό δημοψήφισμα.</p>
<p dir="ltr">Η <b>έκτη</b> επιλογή είναι ο σεβασμός του διεθνούς δικαίου στα όρια του «λεγκαλισμού», που σημαίνει ότι μια ολόκληρη γενιά διαμορφωτών κοινής γνώμης ακόμη και επαγγελματιών, διπλωματών, στρατιωτικών και πολιτικών βεβαίως, πολύ περισσότερων πολιτών, έχει διαπαιδαγωγηθεί με μία κάπως μυθική αντίληψη περί διεθνούς δικαίου. Υπάρχει αυτή η αντίληψη ότι μπορούμε όλα να τα λύσουμε με ένδικα βοηθήματα και ένδικα μέσα. Και ότι εξ ορισμού και αυταποδείκτως το διεθνές δίκαιο είναι στο πλευρό της Ελλάδος, όπως αυταποδείκτως ο Θεός είναι Φιλέλλην.</p>
<p dir="ltr">Η <b>έβδομη</b> επιλογή είναι η Ελλάδα ως μη αναθεωρητική δύναμη στα Βαλκάνια, με υπερέχουσα έως αλαζονείας θέση λόγω οικονομικής ισχύος και δυτικής ταυτότητας, ως παλαιό μέλλον του ΝΑΤΟ και της ΕΕ αλλά με αρκετές αμηχανίες ως προς την Αλβανία, το Κόσσοβο, και βέβαια ανοιχτό από το 1992 το ζήτημα του ονόματος της πΓΔΜ. Ακόμη και τώρα βέβαια το μειωμένο κατά 27% ελληνικό ΑΕΠ μετά την κρίση, είναι μεγαλύτερο από το άθροισμα του ΑΕΠ όλων των χωρών των δυτικών Βαλκανίων.</p>
<p dir="ltr">Η <b>όγδοη</b> επιλογή είναι οι φιλικές έως εταιρικές σχέσεις με τη Ρωσία, με δεδομένη βέβαια τη δυτική, ευρωπαϊκή και νατοϊκή θέση της Ελλάδας, με όριο, που δυσκολεύεται βέβαια κάποιες φορές να παρακολουθήσει η χώρα μας, τις σχέσεις ΗΠΑ και ΕΕ με τη Ρωσία.</p>
<p dir="ltr">Η <b>ένατη</b> επιλογή είναι η διατήρηση της μεσογειακής διάστασης, όχι μόνο λόγο ευρωπαϊκού νότου. Κυρίως λόγω Κύπρου, αλλά αυτό δεν το συνδέουμε απολύτως με τη μεσογειακή διάσταση της χώρας.</p>
<p dir="ltr">Η <b>δέκατη</b> επιλογή είναι οι καλές σχέσεις με τον αραβικό κόσμο, με μία σταδιακή αλλά προφανή μετακίνηση από το παλαιστινιακό προς την Αίγυπτο   και σε δεύτερο βαθμό προς τον Κόλπο.</p>
<p dir="ltr">Η <b>ενδέκατη</b> επιλογή είναι η ταχεία βελτίωση και σύσφιξη των σχέσεων με το Ισραήλ και η ανάπτυξη τριγωνικών σχέσεων με την Κύπρο .</p>
<p dir="ltr">Η <b>δωδέκατη</b> επιλογή είναι το άνοιγμα και η καλλιέργεια οικονομικών σχέσεων με την Κίνα, χωρίς να μας έχει απασχολήσει ιδιαιτέρως το στρατηγικό σχήμα των σχέσεων Κίνας – ΕΕ, και πιο συγκεκριμένα η παρουσία της Κίνας συνολικά στην ΝΑ Ευρώπη.</p>
<p dir="ltr">Και η <b>δέκατη τρίτη</b> επιλογή είναι η έμφαση στην ενεργειακή διπλωματία, η αξιοποίηση των φυσικών πόρων, οι τριγωνικές σχέσεις με τη συμμετοχή της Κύπρου και η διπλωματία των αγωγών.</p>
<p dir="ltr">Τα βασικά επεισόδια της <b>δεύτερης μεταπολιτευτικής φάσης</b> τα γνωρίζετε καλύτερα από μένα. Θα ξεκινήσω με την κύρωση της Συνθήκης για το δίκαιο της Θάλασσας το 1994 και το casus belli, τα Ίμια το 1996, και την αλληλουχία των γεγονότων, δηλαδή ανακοινωθέν Μαδρίτης, Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Λουξεμβούργου, συμπεράσματα Ευρωπαϊκού Συμβουλίου του Ελσίνκι, το επεισόδιο Οτσαλάν, το επεισόδιο με τους S- 300, οι οποίοι έχουν καταλήξει ως υποστρατηγικό όπλο στην Κρήτη.</p>
<p dir="ltr">Η <b>τρίτη μεταπολιτευτική φάση</b> ταυτίζεται με την οικονομική κρίση και τις νέες δοκιμασίες της ευρωπαϊκής και της δυτικής πολιτικής. Δεν θα ξεκινήσω από τις ασύμμετρες απειλές μετά την 11η Σεπτεμβρίου, ούτε από το Ιράκ και το Αφγανιστάν, αλλά από την Αραβική Άνοιξη, από τον κύκλο των εμφυλίων πολέμων, από τα γεγονότα που συνδέονται με το μεταναστευτικό και το προσφυγικό στη Μεσόγειο, και βέβαια αναγκαστικά διασταυρωνόμαστε με την κρίση στις σχέσεις της Δύσης με τη Ρωσία, μετά την προσάρτηση της Κριμαίας και τα πολεμικά γεγονότα στις ανατολικές επαρχίες της Ουκρανίας.</p>
<p dir="ltr">Αυτό όλο το σκηνικό επηρεάζει βεβαίως πολύ περισσότερο την Τουρκία, κι ως εκ τούτου επηρεάζει και εμάς. Εμείς όμως δεν το εισπράττουμε τόσο σε σχέση με την Τουρκία. Το εισπράττουμε πολιτικά σε σχέση με την <b>υποχρέωση συμμόρφωσής μας στις πολιτικές κυρώσεων</b> οι οποίες ισχύουν όλη αυτή την περίοδο με τα τρία συστήματα κυρώσεων, δηλαδή το σύστημα ΟΗΕ, το σύστημα ΗΠΑ, και το σύστημα της ΕΕ.</p>
<p dir="ltr">Η περίοδος αυτή περιλαμβάνει τους αλλεπάλληλους γύρους των διερευνητικών επαφών Ελλάδος – Τουρκίας, από το 2002 έως σήμερα, για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας, τις τακτικές συνομιλίες για τα αεροναυτικά μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης, και τις πολιτικές διαβουλεύσεις κυρίως σε επίπεδο Γενικών Γραμματέων των υπουργείων Εξωτερικών. Βεβαίως πρέπει να παρακολουθούμε και να θυμόμαστε την καμπύλη του κυπριακού και ιδίως τη φάση του σχεδίου Ανάν και τη φάση του Crans-Montana το 2017.</p>
<p dir="ltr">Το να λέμε ύστερα από όλα αυτά ότι η εξωτερική πολιτική της Ελλάδας είναι η εξωτερική πολιτική μιας χώρας μέλους της ΕΕ και του ΝΑΤΟ τελεία, <b>είναι προφανώς ανεπαρκές.</b> Διότι, πρώτον, υπάρχει κρίση ταυτότητας της δυτικής πολιτικής, κρίση ταυτότητας της πολιτικής των Ηνωμένων Πολιτειών λόγω Τράμπ αλλά και κρίση προσανατολισμού της ΕΕ λόγω της πολιτικής δυστοκίας στη Γερμανία. Η αμηχανία στην Αμερική ανατρέπει ένα βασικό δεδομένο της ευρωπαϊκής πολιτικής ασφάλειας που ισχύει από το 1918 στην πραγματικότητα- από την ύστερη φάση του πρώτου παγκοσμίου πολέμου- οπότε και το ευρωπαϊκό πρόβλημα ασφάλειας γίνεται ανοιχτά ευρωαμερικανικό. Κρίση επίσης του ρόλου του ΝΑΤΟ, λόγω της αμηχανίας της διοίκησης Τράμπ. Άρα χρειαζόμαστε και άλλα στοιχεία. Μπορούμε να προσθέσουμε ότι η ελληνική εξωτερική πολιτική είναι η πολιτική μιας χώρας στον ευρωπαϊκό Νότο, μιας χώρας Βαλκανικής και Μεσογειακής, μιας χώρας υπό συνθήκες βαθιάς και μακράς οικονομικής κρίσης, με υψηλό βαθμό εξάρτησης από τους ευρωπαίους εταίρους, και μιας χώρας στην πρώτη γραμμή των μεταναστευτικών και προσφυγικών ροών.</p>
<p dir="ltr"><b>Δ. Τι συνιστά εθνικό θέμα ;</b></p>
<p dir="ltr">Και κυρίως μιας χώρας που έχει αυτόν τον βαρύ κατάλογο ανοιχτών εθνικών θεμάτων, όπως λέμε. Θεμάτων που αναζωπυρώνονται. Πρόκειται, για να επιχειρήσω έναν ορισμό και μια εκλογίκευση, για έναν κατάλογο θεμάτων όχι απλώς συμβολικού ή ιστορικού βάρους, ούτε για έναν κατάλογο θεμάτων κυριαρχίας και κυριαρχικών δικαιωμάτων και άρα εθνικής αξιοπρέπειας – όλα αυτά είναι ούτως ή άλλως πάρα πολύ σημαντικά. Αλλά πρόκειται και για έναν κατάλογο θεμάτων εθνικής και περιφερειακής ασφάλειας και έναν κατάλογο θεμάτων συνδεόμενων με τις δυνατότητες και προοπτικές αξιοποίησης φυσικών πόρων, δηλαδή εθνικού πλούτου. Άρα είναι αρκετά σύνθετη η περιγραφή της έννοιας «εθνικό θέμα». Περισσότερο από ότι φαίνεται δια γυμνού οφθαλμού.</p>
<p dir="ltr">Την παρούσα κατάσταση στα εθνικά θέματα δεν χρειάζεται, υποθέτω, να σας την περιγράψω. Ξέρουμε όλοι πολύ καλά τι συμβαίνει στο κυπριακό, κυρίως μετά την αποχώρηση του γεωτρύπανου της ΕΝΙ, και τις τελευταίες εξαγγελίες Ερντογάν μετά την απόκτηση του τουρκικού γεωτρύπανου. Έχουμε να αντιμετωπίσουμε έναν δεδηλωμένο τουρκικό αναθεωρητισμό. Ενώ μέχρι πριν από λίγο το βασικό κοινό στοιχείο της ελληνικής και της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής ήταν ο μη αναθεωρητισμός στον χερσαίο νοτιοανατολικό-ευρωπαϊκό χώρο. Υπήρχαν προβλήματα στο Αιγαίο και την ανατολική Μεσόγειο, αλλά στην χερσαία περιοχή ήταν μια μη αναθεωρητική χώρα η Τουρκία. Ενώ τώρα τίθενται μετ’ επιτάσεως ζητήματα Λωζάνης για τα οποία έχουμε νομίζω μιλήσει πολλές φορές.</p>
<p dir="ltr">Άρα το ζήτημα τώρα είναι ότι έχουμε πια απέναντί μας μετά από 15 χρόνια – θα έλεγα «ειδυλλιακά» εντός εισαγωγικών, γιατί από τα 44 χρόνια της μεταπολίτευσης τα 15 καλύτερα χρόνια χωρίς σημαντικά επεισόδια ήταν τα τελευταία 15 χρόνια διακυβέρνησης Ερντογάν –μια Τουρκία που μας κάνει να αναρωτηθούμε για το αν την καταλαβαίνουμε στοιχειωδώς και για το ποια είναι. Υπό την έννοια ότι έχουν βγει στην επιφάνεια όλες οι βασικές τομές που διαπερνούν την Τουρκική κοινωνία, δηλαδή η εθνικο-γλωσσική τομή, η κοινωνικο-πολιτιστική τομή, και η θρησκευτικό-δογματική τομή με τον κ. Ερντογάν να εκπροσωπεί πολιτικά σε όλες τις περιπτώσεις περίπου το 50%, έχοντας απέναντί του ένα άλλο 50% που δεν συντίθεται λόγω εσωτερικών αντιθέσεων. Όπως και να το δει κανείς. Όπως και να κόψει κανείς την πίτα των τουρκικών πολιτικών και κοινωνικών συσχετισμών.</p>
<p dir="ltr">Μετά δε το πραξικόπημα, στην μεταπραξικοπηματική Τουρκία, έχουν αναδειχθεί και οι τρεις μεγάλες και μόνιμες παγίδες υπό τις οποίες διατελεί η Τουρκία, δηλαδή το μεσαίο κατά κεφαλή εισόδημα που πιέζεται λόγω της δημογραφικής έκρηξης, ο δημοκρατικός αυταρχισμός, και μια περίεργη διεθνής απομόνωση καθώς η Τουρκία αναγκάζεται πια να δηλώνει αδιάφορη για την ευρωπαϊκή προοπτική. Βρίσκεται ίσως στα πρόθυρα κρίσης της σχέσης με το Συμβούλιο της Ευρώπης, ενώ βλέπουμε την προσπάθεια του ΓΓ του ΝΑΤΟ και του ΝΑΤΟ συνολικά, να διατηρήσει μια νηνεμία, ενώ βεβαίως υφέρπει ένα τεράστιο πρόβλημα στον εξαιρετισμό που διεκδικεί η Τουρκία στη σχέση της με το ΝΑΤΟ. Γιατί η Τουρκία θέλει λόγω της γεωγραφικής της ιδιαιτερότητας, ως η μοναδική μεταξύ των μελών του ΝΑΤΟ χώρα που είναι κυρίως ασιατική, να έχει ρήτρες εξαίρεσης, οι οποίες δεν προβλέπονται ρητά αλλά γίνονται αποδεκτές εν τοις πράγμασι. Και αυτό φαίνεται στον τρόπο με τον οποίο κινείται σε όλα τα θέματα, με επίκεντρο βέβαια το Κουρδικό, αλλά παρακολουθούμε και την καμπύλη της σχέσης της με τη Ρωσία.</p>
<p dir="ltr">Δεν θα σας μιλήσω τώρα για το ζήτημα του ονόματος της πΓΔΜ, ούτε για την Αλβανία. Μπορούμε λοιπόν να θυμηθούμε ότι στον κατάλογο των επιμέρους θεμάτων στις ελληνοτουρκικές σχέσεις όλα είναι πάνω στο τραπέζι και όλα είναι ηρτημένα. Πάντα έχουμε τον ίδιο κατάλογο:</p>
<p dir="ltr">– <b>Χωρικά ύδατα,</b> δικαίωμα επέκτασης στα 12 ναυτικά μίλια με επίκληση του δικαίου της Θάλασσας, και άρα το ερώτημα είναι πάντα σν η Ελλάδα θα κάνει την επιλογή της μονομερούς επέκτασης και πώς αντιμετωπίζει το casus belli που διατυπώθηκε το 1994.</p>
<p dir="ltr">– <b>Οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας</b> που ξεκίνησε ως οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο και με πολύ κόπο και με πολλές δυσκολίες ορίζεται πλέον ως οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ στο Αιγαίο και τη ανατολική Μεσόγειο. Ας θυμηθούμε τι έχει συμβεί από τη Βέρνη το 1976 μέχρι σήμερα που συζητείται δημοσιογραφικά ακόμα και η ιδέα της μερικής επέκτασης των ελληνικών χωρικών υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια στο Ιόνιο, με ό,τι αυτό σημαίνει εξ αντιδιαστολής για την τουρκική θεωρία των ειδικών περιστάσεων στο Αιγαίο και την ανατολική Μεσόγειο μέχρι εκεί που και η Τουρκία έχει 6 ναυτικά μίλια, δηλαδή μέχρι την Αττάλεια. (Στη Μαύρη Θάλασσας η Τουρκία έχει χωρική θάλασσα 12 ναυτικών μιλίων, έχει ανακηρυγμένη ΑΟΖ, έχει οριοθετήσει την ΑΟΖ προ πολλού με πολλές χώρες και με την πρώην Σοβιετική Ένωση και με την Ρουμανία και με τη Βουλγαρία, χωρίς επίκληση ειδικών περιστάσεων.)</p>
<p dir="ltr">– <b>Οι λεγόμενες «γκρίζες ζώνες»</b> ως μονομερής αμφισβήτηση, εκ μέρους της Τουρκίας, της ελληνικής κυριαρχίας επι νήσων και βράχων που ανήκουν στην ελληνική επικράτεια</p>
<p dir="ltr">– <b>Η τουρκική αμφισβήτηση</b>της έκτασης του ελληνικού εθνικού εναέριου χώρου μεταξύ 6 και   10 ν.μ.</p>
<p dir="ltr">– Τριβές ως προς τις περιοχές ευθύνης <b>έρευνας και διάσωσης</b>(SAR ) σε περίπτωση αφενός μεν αεροπορικών, αφετέρου δε ναυτικών ατυχημάτων, ζήτημα που αντιμετωπίζουμε με συμβατικό τρόπο ενώ τρέχει με αρκετά μεγάλη ταχύτητα η εξέλιξη σε σχέση με το EUROSUR και τις ζώνες ευθύνης των κρατών μελών της ΕΕ για την επιτήρηση των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ σε σχέση και με το ρόλο της Frontex.</p>
<p dir="ltr">-Τουρκικές αμφισβητήσεις ως προς την ρυθμιστική αρμοδιότητα της ελληνικής ΥΠΑ στο FIR Αθηνών, ενώ εξελίσσεται το σχέδιο του Ενιαίου Ευρωπαϊκού Ουρανού (Single European Sky ) και των σχετικών κανονιστικών πράξεων SES 1 , 2 και 2 plus.</p>
<p dir="ltr">– Το ζήτημα των ορίων της <b>επιχειρησιακής ευθύνης</b> των δυο χωρών στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ. Υπαινίχθηκα ήδη ότι έχουμε μια σημαντική αλλαγή, όπως ξέρουν πολλοί εκ των παρισταμένων εξαίρετων διπλωματών μας, μετά το 2011. Ο κ. Ι. Ζέπος μετείχε στην επιτροπή σοφών που επεξεργάστηκε τη νέα δομή. Θυμίζω ότι τότε είχαμε σημαντικές αλλαγές, λίγο πριν τη μετακίνησή μου από το υπουργείο Αμύνης στο υπουργείο Οικονομικών. Συνοπτικά θα έλεγα πως οι αλλαγές αυτές συνίστανται στην κατάργηση του αεροπορικού στρατηγείου της Σμύρνης και την αντικατάστασή του από χερσαίο στρατηγείο, στην κατάργηση των περιφερειακών CAOC και την η αντικατάστασή τους από το CAOC της Ισπανίας με σημαντική συμμετοχή Ελλήνων αξιωματικών και ως εκ τούτου στην αλλαγή του τρόπου οργάνωσης των νατοϊκών ασκήσεων. Ταυτόχρονα μπορούμε να καταγράψουμε τη συμπερίληψη της Λήμνου στο σχεδιασμό της ΚΕΠΠΑ και, με αφορμή την πρώτη επέμβαση υπό τη στρατιωτική διοίκηση του ΝΑΤΟ στη Λιβύη, την αποδοχή ότι οι κανόνες Luns ισχύουν σε περίοδο ασκήσεων και όχι σε περίοδο πραγματικού πολέμου, όπου η συμμαχία αξιοποιεί όλα τα στοιχεία που διαθέτει, συμπεριλαμβανομένης της Λήμνου και των νήσων για τις οποίες η Τουρκία προβάλλει τους γνωστούς ισχυρισμούς της περί αποστρατικοποίησης .</p>
<p dir="ltr">– <b>Δεσμεύσεις περιοχών για πεδία βολής</b> και διεξαγωγή ασκήσεων.</p>
<p dir="ltr">– <b>Αβλαβείς διελεύσεις και πλόες διέλευσης</b> σε στενά διεθνούς ναυσιπλοΐας- το λέω αυτό και με αφορμή τον διεμβολισμό του περιπολικού σκάφους του λιμενικού.</p>
<p dir="ltr">– <b>Τουρκικοί ισχυρισμοί</b> για την αποστρατικοποίηση νησιών στους οποίο δίδεται σαφής ελληνική απάντηση.</p>
<p dir="ltr">– <b>Αεροναυτικά ΜΟΕ</b>.</p>
<p dir="ltr">– <b>Ζητήματα εσωτερικής κυριαρχίας</b> τα οποία επηρεάζουν το κλίμα χωρίς να είναι ζητήματα διμερή, όπως είναι η κατάσταση στη μουσουλμανική μειονότητα, το status του Πατριαρχείου, τα περιουσιακά δικαιώματα των ελληνικών ορθοδόξων καθιδρυμάτων, η λειτουργία της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης και όλα τα άλλα τα οποία δεν μπορούν να υποκατασταθούν από το ελληνοτουρκικο συμβούλιο διακυβερνητικής συνεργασίας και οικονομικές ή άλλες σχέσεις, στον πιστωτικό τομέα, όπως η Finanzbank, ή στον ενεργειακό τομέα με τον TAP/ TANAP ή στο πεδίο του τουρισμού ή ότι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς.</p>
<p dir="ltr">– Και βέβαια το κορυφαίο ζήτημα της συμφωνίας ΕΕ- Τουρκίας για το <b>προσφυγικό </b>που συνδέεται με τις εξελίξεις των τελευταίων ημερών στο Αφρίν και την επικείμενη ίσως Μανμπίτζ. Εδώ βρίσκεται η μεγάλη αντίφαση της ρητορείας του κ. Ερντογάν ο οποίος γνωρίζει πολύ καλά ότι για την Τουρκία, η θεμελιώδης διαφορά μεταξύ Σεβρών και Λωζάνης είναι ότι στη Συνθήκη των Σεβρών έχουμε πρόβλεψη περί Κουρδικού κράτους, ενώ στη Συνθήκη της Λωζάνης δεν έχουμε. Πέραν του τι σημαίνει η Συνθήκη της Λωζάνης ως συνοριακή συνθήκη.</p>
<p dir="ltr"><b>Ε. Η αποτίμηση της περιόδου 1974-2018.</b></p>
<p dir="ltr">Άρα ας αποτιμήσουμε την περίοδο 1974 –2018 στα ελληνοτουρκικά. Πώς λειτουργεί αυτή η περίοδος, υπέρ ή κατά; Θετικά ή αρνητικά; Βεβαίως θα μπορούσε να πει κανείς ότι έχουμε σημαντικές επιτυχίες στο Κυπριακό παρότι δεν λύθηκε το Κυπριακό. Έχουμε την ένταξη στην ΕΕ και την ευρωζώνη. Έχουμε την επιτυχή υπέρβαση της οικονομικής κρίσης. Την επιβεβαίωση της κυριαρχίας και της διεθνούς νομικής προσωπικότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας, αλλά και εντάσεις τώρα σε σχέση με την έρευνα και εκμετάλλευση των φυσικών πόρων.</p>
<p dir="ltr">Στις δε στενά εννοούμενες ελληνοτουρκικές σχέσεις στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο έχουμε ένα βασικό αγαθό που είναι η αποφυγή μείζονος σύγκρουσης. Τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια δεν έχουμε ούτε σοβαρό θερμό επεισόδιο, αλλά τα περιορισμένα θερμά επεισόδια διαγράφουν ένα ίχνος, ένα pattern, διότι μετά από κάθε θερμό επεισόδιο έχουμε ένα moratorium και το moratorium σημαίνει αποδοχή πως δεν ασκεί η Ελλάδα τμήμα της κυριαρχίας της, κυριαρχικά δικαιώματα και διοικητικές αρμοδιότητες της, ενώ η Τουρκία δεν αναλαμβάνει καμία αντίστοιχη υποχρέωση.</p>
<p dir="ltr">Υπό την έννοια αυτή, το σημαντικότερο που έχει γίνει, σε σχέση με τα διάφορα moratoria, είναι η ψήφιση του νόμου 4001/2011 για την έρευνα των φυσικών πόρων και η προκήρυξη των ερευνών στο Ιόνιο και νότια της Κρήτης, πέραν των χερσαίων, οι τριγωνικές σχέσεις με Κύπρο – Ισραήλ και με Κύπρο-Αίγυπτο και η προσπάθεια -συστηματική και επίμονη- να προωθηθούν οι οριοθετήσεις με Ιταλία και Αίγυπτο -η Λιβύη κατέστη δυστυχώς σχεδόν ασύντακτη πολιτειακά. Επίσης σημαντικό είναι, όπως μόλις σημειώσαμε, ότι αναγνωρίστηκαν περιουσιακά δικαιώματα του Πατριαρχείου και ομογενειακών ιδρυμάτων, χορηγήθηκε τουρκική ιθαγένεια σε Μητροπολίτες του Οικουμενικού Πατριαρχείου, αλλά δεν έχουν λυθεί άλλα ζητήματα όπως η λειτουργία της Σχολής της Χάλκης, έως ότου φτάσαμε βέβαια στη μεγάλη κρίση με τους οκτώ Τούρκους αξιωματικούς που ζήτησαν άσυλο στην Ελλάδα, στην περαιτέρω κρίση με τους δύο στρατιωτικούς μας που κρατούνται στην Ανδριανούπολη και στη ρητορεία στην οποία αναφέρθηκα σε σχέση με τη Λοζάνη.</p>
<p dir="ltr">Δεν καταλαβαίνουμε ίσως πάντα πόσο διαφορετικές είναι οι περιφερειακές ταυτότητες της Τουρκίας, σε σχέση με τις περιφερειακές ταυτότητες της Ελλάδας. Εμείς έχουμε ένα τοπίο το οποίο είναι συγκριτικά πολύ «πολιτισμένο και ευγενές», γιατί ασχολούμαστε με την ευρωπαϊκή, τη μεσογειακή και την βαλκανική μας ταυτότητα. Η Τουρκία πρέπει να ασχοληθεί με τη θέση της μέσα στο μουσουλμανικό κόσμο, με την Ασία, με τις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, με το κουρδικό, με τη Συρία, το Ιράν, το Ιράκ. Είναι μέσα στα πολεμικά μέτωπα και έως εκ τούτου δεν είμαι οπαδός της ενιαίας γεωπολιτικής προσέγγισης Ελλάδας – Τουρκίας, παρά βεβαίως τις προφανείς –ας το πούμε- συγγένειες που υπάρχουν γεωγραφικά.</p>
<p dir="ltr">Από την άποψη αυτή είναι για μένα προφανές ότι<b> εξαντλεί εξ αντικειμένου τα όρια της η στρατηγική του Ελσίνκι, </b>δηλαδή η πολιτική της αναμονής προκειμένου να ολοκληρωθεί η πορεία της Τουρκίας προς την Ευρωπαϊκή Ένωση και καθοδόν προς την πορεία αυτή ή μετά τη διαμόρφωση του νέου status, του ευρωπαϊκού, να έχουμε έναν καλύτερο συσχετισμό υπό την πίεση των κριτηρίων της Κοπεγχάγης προκειμένου να λυθούν τα θέματα αυτά. Πώς να λυθούν τα θέματα αυτά; Τα θέματα αυτά σύμφωνα με τα κριτήρια της Κοπεγχάγης, όταν έχουν τη μορφή συνοριακής διαφοράς (εμείς αναγνωρίζουμε μόνο μία διαφορά, τη διαφορά σε σχέση με την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών, της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ, δεν αναγνωρίζουμε άλλη διαφορά), πρέπει να λυθούν με προσφυγή στη διεθνή δικαιοσύνη. Το επανέλαβε ο Πρόεδρος Γιούνκερ και στην επίσκεψή του στα δυτικά Bαλκάνια. Νομίζουν ορισμένοι ότι αυτά θα διευθετηθούν, όπως λύθηκαν οι διαφορές μεταξύ Κροατίας και Σλοβενίας. Δεν πρόκειται όμως περί αυτού. Έχει άλλωστε πολύ μεγάλη σημασία να βλέπουμε ταυτοχρόνως και την καμπύλη του κυπριακού.</p>
<p dir="ltr">Το ζήτημα είναι ότι έχουν επανέλθει στην επιφάνεια μεγάλα στρατηγικά και ιστορικά ερωτήματα σε σχέση με την Τουρκία που δυστυχώς κανείς σχεδόν δεν είναι συνηθισμένος ή πρόθυμος να αντιμετωπίσει στην Ελλάδα. Ούτε είναι λύση ο λεγκαλισμός. Σας θυμίζω ότι στις 14 Ιανουαρίου2015, λίγο πριν από την αποχώρησή μου από το υπουργείο Εξωτερικών μετεβλήθησαν οι δηλώσεις δικαιοδοσίας του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης και του Δικαίου της Θάλασσας στο Αμβούργο, όχι για κανένα άλλο λόγο αλλά για να έχουμε συνείδηση των επιλογών μας. Να μην παρασυρθούμε, χωρίς αίσθηση της πραγματικότητας και χωρίς συνείδηση των πραττομένων, σε επιλογές οι οποίες μπορεί να είναι μείζονος σημασίας. Πρόκειται για μία <b>ρήτρα επίγνωσης</b>, επίγνωσης των δικών μας επιλογών.</p>
<p dir="ltr"><b> </b><b>Στ. Η σχέση χρόνου και εξωτερικής πολιτικής – μερικές προτάσεις αναστοχασμού.</b></p>
<p dir="ltr">Αυτό που αλλάζει κατά τη γνώμη μου ριζικά είναι <b>η σχέση χρόνου και εξωτερικής πολιτικής</b> στην οποία είχαμε συνηθίσει επί μισό σχεδόν αιώνα. Είχαμε μία άνεση σε σχέση με το χρόνο. Θεωρούσαμε – αυτό ήταν το αποτέλεσμα όλων των επιλογών μας, το εκ των πραγμάτων αποτέλεσμα- ότι ο χρόνος λειτουργεί υπέρ μας. Και στο Κυπριακό και στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Αληθεύει αυτό; Επ΄αυτού πρέπει να γίνει ένας εθνικός αναστοχασμός για τη σχέση χρόνου και εξωτερικής πολιτικής. Και υπάρχουν βασικά ερωτήματα στρατηγικής: συνεχίζουμε την πεπατημένη, ωσάν να μην έχει αλλάξει τίποτα; Βεβαίως χωρίς νευρικότητα, με νηφαλιότητα. Αυτά είναι πολύ συχνά απορία ψάλτου βηξ. Όταν ακούς δηλώσεις ότι θα αντιμετωπίσουμε τα θέματα χωρίς νευρικότητα, νηφάλια, σημαίνει ότι δεν υπάρχει στην πραγματικότητα στρατηγικό βάθος. Θα αναληφθούν λοιπόν πρωτοβουλίες, θα γίνουν κινήσεις, τι είδους και με ποιο σκοπό; Είναι τώρα το κατάλληλο momentum για πολιτικό διάλογο που διευρύνει την ύλη; Πολύ δύσκολο. Υπάρχει η επιλογή , την οποία με απόλυτη εντιμότητα, με υψηλό πατριωτισμό, είχε διατυπώσει το 2005 ο αείμνηστος Κωστής Στεφανόπουλος να προσφύγει η Ελλάδα στη διεθνή δικαιοσύνη για όλα: Από τις γκρίζες ζώνες μέχρι την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών, για τα πάντα, προκειμένου να έχουμε μία συνολική δικαστική επίλυση του καταλόγου των ελληνοτουρκικών θεμάτων, εμείς όμως αναγνωρίζουμε μία και μόνη διεθνή διαφορά.</p>
<p dir="ltr">Και πώς αυτό, όπως είπα, συνδέεται με τις εξελίξεις στην Κύπρο επί των οποίων η δυνατότητα επιρροής μας είναι μεγάλη αλλά και περιορισμένη, γιατί αυτό που έγινε το 2004 είναι ότι αναγνωρίστηκε στον Κυπριακό λαό, για πρώτη φορά, το δικαίωμα αυτοδιάθεσης. Αυτό είναι μια συγκλονιστική μεταβολή, δεν είχε αναγνωριστεί το 1960, αναγνωρίστηκε το 2004, με το δημοψήφισμα στις δύο κοινότητες.</p>
<p dir="ltr">Άρα για να επανέλθω στα βασικά ερωτήματα, ποιες είναι οι επιλογές μας; Μία εκ των πραγμάτων κατευναστική πολιτική η οποία διαχειρίζεται την καθημερινότητα; Όχι βέβαια, αυτό μπορεί να έχει ολέθριες επιπτώσεις. Σκληρότερη στάση σε κάθε αεροναυτική και γενικότερη πρόκληση; Αυτό χρειάζεται στρατηγικό πλαίσιο αναφοράς, απόλυτη αίσθηση για το ποια θα είναι η επόμενη κίνηση. Όξυνση της αντιδικίας στο ΝΑΤΟ; Δεν νομίζω ότι έχουμε πολύ καλή εμπειρία σε αυτό. Επένδυση των προσδοκιών μας σε μία αμερικανική παρέμβαση κατά τα πρότυπα του 1996; Σε μία ευρωπαϊκή παρέμβαση; Σε μία ενεργό διεθνή μεσολάβηση που σημαίνει πολιτική διαβούλευση; Σε μέτρα πίεσης του τύπου εμπάργκο; Επάνοδο σε μία εξοπλιστική κούρσα πιο έξυπνη, όπου δεν θα αγοράζουμε πανάκριβα οπλικά συστήματα, αλλά πιο φτηνά και πιο λειτουργικά ; Αυτό όμως προϋποθέτει έμψυχο δυναμικό και διάθεση ανάληψης θανατηφόρου κινδύνου. Θα πρέπει να τοποθετηθούμε μετά σε μια μιά σειρά από στρατηγικά διλήμματα: επιλογή πρώτου χτυπήματος ή ανταποδοτικού χτυπήματος, εκτίμηση της απειλής σε δύο μέτωπα, σε τρία μέτωπα κοκ. Πρέπει να αρχίσεις να συζητάς με άλλον τρόπο, για άλλα θέματα. Τι άλλο; Επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 νμ ή ανακήρυξη της ΑΟΖ χωρίς προγενέστερη διαβούλευση που αφορά την οριοθέτηση; Τι σημαίνουν τα θερμά επεισόδια και η εκτόνωση τους; Πώς έχουν λειτουργήσει όλα αυτά τα χρόνια. Αυτό είναι το θεμελιώδες ζήτημα.</p>
<p dir="ltr">Η εύκολη και προφανής απάντηση είναι ότι έχουμε μία σταθερή θέση ευρωπαϊκή, δυτική, εταιρική με τις ΗΠΑ. Ότι στρατηγική επιλογή της Ελλάδας είναι η διαφύλαξη της ειρήνης και της σταθερότητας στην περιοχή και ο σεβασμός των υφιστάμενων συνόρων. <b>Ότι διαθέτουμε την στρατιωτική ισχύ και την εθνική βούληση που μας επιτρέπει να υπερασπιστούμε αποτελεσματικά την εδαφική ακεραιότητα, την κυριαρχία και τα κυριαρχικά δικαιώματα της Πατρίδας. Ότι είμαστε πάντοτε έτοιμοι για τους επόμενους γύρους διερευνητικών επαφών για την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών και τα ΜΟΕ. Αλλά αυτά δεν αρκούν. Α</b>υτές είναι οι παράμετροι μιας αποτελεσματικής αποτρεπτικής πολιτικής που δεν οδηγεί όμως στην υπέρβαση της χρόνιας κατάστασης που περιγράψαμε ως προς τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Χρειάζεται συνολική ιστορική αξιολόγηση των θερμών επεισοδίων, συνολική ιστορική αξιολόγηση των διεθνών δικαιοδοτικών μηχανισμών, ενημέρωση και συνειδητοποίηση της ειδικής και γενικής κοινής γνώμης, χρειάζεται εσωτερικό μέτωπο, χρειάζονται προϋποθέσεις συναίνεσης, <b>χρειάζεται ένας εθνικός κώδικας συνεννόησης που δεν υπάρχει.</b> Αντιθέτως ακυρώνονται, υπονομεύονται και ευτελίζονται οι προϋποθέσεις της εθνικής συναίνεσης. Και βέβαια <b>χρειάζεται να καλλιεργηθεί μια σύγχρονη αντίληψη για τον πραγματικό πατριωτισμό</b>, εάν θέλουμε να αντισταθούμε στα ανεξέλεγκτα κύματα του εθνικολαϊκισμού, που βλέπουμε δυστυχώς ότι αναβλύζουν με ευκολία.-</p>
<p dir="ltr"><i>* Ομιλία στην ομότιτλη εκδήλωση της Κίνησης Πολιτών για μια Ανοιχτή Κοινωνία, στον Πολυχώρο του Συλλόγου Οι Φίλοι της Μουσικής, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, την Τετάρτη 21 Μαρτίου 2018. Συντονιστής ο Πρόεδρος της Κίνησης Πολιτών, Πρέσβης ε.τ., κ. Ιωάννης-Αλέξιος Ζέπος</i><br></p>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/04974113309656104064noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4662495751028299527.post-3956096711205982402018-02-28T14:22:00.001+02:002018-02-28T14:22:26.019+02:00Δ.Κρανιάς: Μια απάντηση στον κ. Τσίπρα από την Αργολίδα<p dir="ltr">Μέσα στον ορυμαγδό των υπουργικών παραιτήσεων, των επιδομάτων ενοικίων, των ανακοινώσεων της πρεσβείας των Η.Π.Α., της πολιτικής σκευωρίας κατά των πρώην πρωθυπουργών και υπουργών, της μυστικής διπλωματίας στο Σκοπιανό ο πρωθυπουργός κατέβηκε στην Τρίπολη.</p>
<p dir="ltr">Μοίρασε τα ‘’θα’’ και τα εκατομμύρια όπως ξεπετάγονται τα like στις livestreaming μεταδόσεις του facebook. Τα περισσότερα ‘’θα’’ εισέπραξε η Μεσσηνία, υποθέτουμε λόγω του ότι αισθάνεται έντονα την ανάσα του Αντώνη Σαμαρά. Παρόν το μισό και πλέον υπουργικό συμβούλιο στις τρεις πρώτες σειρές. Παρούσες και οι ειδικές δυνάμεις της Αστυνομίας, που μάλλον άφησαν αφύλακτο το ‘’Μαξίμου’’ για να προφυλάξουν το Κωνσταντοπούλειο από την ‘’αγάπη’’ του λαού.</p>
<p dir="ltr">Ας δούμε όμως επί της ουσίας τι θεωρεί ο Πρωθυπουργός της χώρας βιώσιμη ανάπτυξη για την Πελοπόννησο. Αφού έχει καταψηφίσει ως αντιπολίτευση όλα τα μεγάλα έργα των οδικών αξόνων στην περιφέρεια ήλθε να μας πει ότι αυτός ήταν που τα κατάφερε να τα τελειώσει. Ξέχασε βέβαια να μας πει για τις αυξήσεις και το κόστος των διοδίων, όπως επίσης και για το χρόνο εκμετάλλευσής τους από τους αναδόχους.</p>
<p dir="ltr">Έκανε αναφορά για τη σύνδεση της Αρχαίας Ολυμπίας με την Αργολίδα χωρίς κανένας να έχει ακούσει κάτι έως σήμερα. Ταυτόχρονα απέφυγε οποιαδήποτε λέξη για το τραίνο της Αργολίδας περιοριζόμενος στην αοριστία για μελέτη βιωσιμότητας στη μητρική γραμμή (sic). Όσο για τα υδατοδρόμια που έταξε ένα σε κάθε νομό, όλο το πλαίσιο είναι έτοιμο από την περίοδο της θητείας Βαρβιτσιώτη στο υπουργείο Ναυτιλίας και αν δεν κάνω λάθος οι άδειες, μεταξύ των οποίων και της Αργολίδας έχουν δημοπρατηθεί.</p>
<p dir="ltr">Όσον αφορά την πολιτιστική αξιοποίηση Άργους και Ναυπλίου καλό θα ήταν να μας εξηγήσει η κυβέρνηση τι ακριβώς εννοεί. Το πολιτιστικό αποτύπωμα των δύο πόλεων είναι υπαρκτό και ορατό πολύ πέραν των ελληνικών συνόρων. Ας μας έλεγε τουλάχιστονκάτι πέρα από την ονομαστική αναφορά.</p>
<p dir="ltr">Ο πρωθυπουργός στη συνέχεια ανέφερε ότι θεωρεί την υγεία και την παιδεία ως μοχλούς ανάπτυξης. Συμφωνούμε απόλυτα. Η αναφορά του όμως και στα δύο ήταν οι επικεφαλίδες σε σελίδας με δυο μουτζούρες από κάτω. Ακούστηκε κάτι συγκεκριμένο? Οι προσλήψεις που αναφέρθηκαν μήπως είναι οι επεκτάσεις θητείας των επικουρικών και των ειδικευομένων γιατρών? Μήπως θεωρεί την ίδρυση ενός ΤΟΜΥ πρωτοπορία? Μήπως ακούσαμε τίποτα για μονάδα εντατικής θεραπείας σε μια Αργολίδα που σφύζει από τουρισμό κατά την τουριστική περίοδο και στην οποία, επίσης αν δεν κάνω λάθος υπάρχουν, εδώ και χρόνια να λέμε την αλήθεια, κρεβάτια εντατικής χωρίς προσωπικό? Μήπως ακούσαμε για ουσιαστική αναβάθμιση του ΕΚΑΒ στο νομό και ειδικότερα στην Ερμιονίδα που η ανάγκη είναι επιτακτική?</p>
<p dir="ltr">Κλείνοντας αξίζει να γίνει μια αναφορά στην αντιδιαστολή ηθικού και νόμιμου. Αν κάτι νόμιμο δε θεωρείται ηθικό αυτό σημαίνει ότι κάποιοι δε νομοθέτησαν ηθικά. Η αντίφαση είναι στην ηθικοποίηση της παρανομίας και τον εξαγνισμό της. Η ουσιαστική αντιδιαστολή είναι ανάμεσα στο νόμιμο και το παράνομο, η αντιδιαστολή στο ψέμα και την αλήθεια. Και φυσικά δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Και φυσικά δε λέμε όλοι το μαύρο άσπρο. Και φυσικά και η Πελοπόννησος και η Αργολίδα ζουν και αντιμετωπίζουν ό,τι ακριβώς ζουν και αντιμετωπίζουν οι πολίτες στην υπόλοιπη χώρα. Και αυτό δε χρειάζεται καμιά περιγραφή.</p>
<p dir="ltr">Δημήτρης Η. Κρανιάς<br>
Μέλος Π.Ε. Νέας Δημοκρατίας</p>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/04974113309656104064noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4662495751028299527.post-867799958301058762018-02-21T16:13:00.001+02:002018-02-21T16:13:44.599+02:00Οι ιστορικές ευθύνες του Προκόπη Παυλόπουλου
<p dir="ltr">Γιαννης Κουρτακης <br>
Τα όσα παρακολουθούµε τις τελευταίες ηµέρες µε αφορµή την υπόθεση της Novartis, που, για να µην ξεχνιόµαστε, σύµφωνα µε τον παλιό µου φίλο Μίµη Παπαγγελόπουλο, αποτελεί το µεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως του ελληνικού κράτους, είναι αλήθεια ότι, εκτός από τους θεσµούς, προκαλούν καίρια πλήγµατα και στην ίδια την δοµή της ∆ηµοκρατίας. Και αυτό συµβαίνει στην προσπάθεια των µαθητευόµενων µάγων του νεοκοµµουνισµού να δηµιουργήσουν καθεστωτικές δοµές σε όλα τα επίπεδα της κρατικής µηχανής. Αποτελεί κοινή παραδοχή πως όσα διαδραµατίζονται δεν έχουν ιστορικό προηγούµενο και σίγουρα δεν θα επαναληφθούν από καµία δηµοκρατικά εκλεγµένη κυβέρνηση και στο µέλλον. Οι διώξεις, ο ρεβανσισµός και το κλίµα µισαλλοδοξίας που επικρατεί εσχάτως στην πολιτική ζωή δεν προέκυψαν τυχαία. Απεναντίας, σχεδιάστηκαν µε µεθοδικότητα και αποτελούσαν ένα από τα δυνατά χαρτιά που είχε στο συρτάρι του ο κ. Αλέξης Τσίπρας. Οι λόγοι είναι περισσότερο από προφανείς. Τώρα, που το ρολόι του πολιτικού χρόνου µετρά αντίστροφα και η φθορά παγιώνεται, ο δρόµος της λάσπης ήταν σχεδόν µονόδροµος για την παρέα των νεοκοµµουνιστών. Μάλιστα, στον βωµό της πολιτικής αυτοσυντήρησης, δείχνουν να αδιαφορούν για τις καταστροφικές συνέπειες που µπορεί να έχει η επιλογή τους. Ο απερχόµενος πρωθυπουργός έχει αποφασίσει να «αιµατοκυλίσει» την πολιτική ζωή, µήπως και καταφέρει να ξεφύγει από την εκλογική συντριβή. Ο ένοικος του Μαξίµου δείχνει να έχει πάρει τις αποφάσεις του. Απέναντι από το κτίριο όπου σχεδιάζονται όλα όσα αµφισβητούν τους θεσµούς, το Σύνταγµα, τους νόµους, βρίσκεται το Προεδρικό Μέγαρο, µε ένοικο τον Προκόπη Παυλόπουλο. Αυτές τις ώρες, η ευθύνη του Προέδρου της ∆ηµοκρατίας είναι τεράστια.</p>
<p dir="ltr"> </p>
<p dir="ltr"> </p>
<p dir="ltr">Ο προερχόµενος από τη Ν.∆. ανώτατος πολιτειακός άρχοντας, δυστυχώς, δεν µπορεί να παραµένει θεατής µπροστά στον επιχειρούµενο «βιασµό» της ∆ηµοκρατίας. Ως πρώτος πολίτης της χώρας και έχοντας θητεύσει πλάι στον Εθνάρχη Κωνσταντίνο Καραµανλή, οφείλει κάποια στιγµή να αντιδράσει πριν να είναι αργά. Αλλωστε, σε λίγα χρόνια, που ο ιστορικός του µέλλοντος θα κληθεί να αποτυπώσει στις σελίδες του όσα συµβαίνουν σήµερα, δεν θα επισηµάνει απολύτως τίποτα αν ο κ. Παυλόπουλος εξακολουθήσει να σιωπά. Ούτε θα καταγράψει τις off the record ανησυχίες για τους χειρισµούς στην υπόθεση Novartis που διατύπωσε ο Πρόεδρος της ∆ηµοκρατίας κατά τη διάρκεια της συνάντησης που είχε το πρωί της Τρίτης µε τους εκπροσώπους της Ενωσης Ελληνικών Τραπεζών. Ακόµα και ως συνταγµατολόγος, ο κ. Παυλόπουλος οφείλει µε παρρησία -όπως έκανε ο πολιτικός του µέντορας Κ. Καραµανλήςνα βγει και µιλήσει. Καθαρά και εθνικά, χωρίς να σκέφτεται ποιος και αν θα ενοχληθεί. Γιατί σε λίγα χρόνια το τελευταίο που θα θυµάται κανείς από αυτή την περίοδο θα είναι ότι κάποια στιγµή οι Τσιπροκαµµένοι αποφάσισαν να προτείνουν τον κ. Παυλόπουλο ως υποψήφιο Πρόεδρο της Ελληνικής ∆ηµοκρατίας. Απεναντίας, οι πάντες θα θυµούνται ότι παρέµενε σιωπηλός σε µια φάση που οι νεοκοµµουνιστές προσπαθούσαν να εγκαθιδρύσουν µε αντιθεσµικά µέσα το καθεστώς τους, στιγµατίζοντας όσο ποτέ άλλοτε την Παράταξη που ίδρυσε ο Εθνάρχης Καραµανλής. Οπως, επίσης και αυτή η γενιά αλλά και η επόµενη θα θυµούνται ότι ο συνταγµατολόγος Παυλόπουλος δεν είχε αντιδράσει στις ωµές παρεµβάσεις των κυβερνώντων στο έργο της ανεξάρτητης ∆ικαιοσύνης, στη δηµόσια αποδοκιµασία από κυβερνητικά στελέχη τελεσίδικων δικαστικών αποφάσεων και, κυρίως, στις ενέργειες που έχουν γίνει και βάλλουν ευθέως κατά του Συντάγµατος. Η Ιστορία έχει αποδείξει ότι οι πολιτικοί, όσο ψηλά κι αν βρίσκονται, µένουν στις σελίδες της όταν ορθώνουν ανάστηµα, µα κυρίως όταν λένε τα µεγάλα «ΟΧΙ». Κι όταν απειλείται η ∆ηµοκρατία η σιωπή δεν είναι «χρυσός». Ο κ. Παυλόπουλος έχει υποχρέωση απέναντι στη διαδροµή του να διαψεύσει και όσους, µε ψεύδη και αποσκοπώντας σε πρόσκαιρα µικροπολιτικά οφέλη, εκµεταλλευόµενοι την αστική του καταγωγή, τον εντάσσουν στα άθλια σχέδιά τους. Προφανώς, παραβλέπουν ότι ο σηµερινός Πρόεδρος της ∆ηµοκρατίας θήτευσε στη µεγαλύτερη πολιτική σχολή, η οποία, πάνω και πέρα απ’ όλα, αναγνώριζε και σεβόταν τον αντίπαλο. Ιστορική απόδειξη αποτελεί η νοµιµοποίηση του ΚΚΕ από τον Κωνσταντίνο Καραµανλή.</p>
<p dir="ltr">ΥΓ.: Ο κ. Παυλόπουλος ήταν πρωτοκλασάτος υπουργός την περίοδο Αβραμόπουλου, η οποία ερευνάται από τη Δικαιοσύνη. Μάλιστα συμμετείχε στο Υπουργικό Συμβούλιο που ενέκρινε τις προμήθειες. Οπότε και προσωπικά οφείλει να αντιδράσει στις προσβολές</p>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/04974113309656104064noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4662495751028299527.post-37398123347714212242018-02-04T16:14:00.001+02:002018-02-04T16:14:10.696+02:00Μίκης Θεοδωράκης: Ο χειρότερος φασισμός είναι ο αριστερόστροφος
<p dir="ltr">Σε κλίμα πρωτοφανούς αποθέωσης η ομιλία του Μίκη Θεοδωράκη - Καταπέλτης εναντίον των «μειοψηφιών που μας κυβερνούν» και του αλυτρωτισμού των Σκοπίων</p>
<p dir="ltr">Ο Μίκης Θεοδωράκης, ο πρώτος ομιλητής στο συλλαλητήριο στο Σύνταγμα, απευθύνθηκε από το βήμα στον «κυρίαρχο ελληνικό λαό», όπως πολλές φορές επανέλαβε, καταφερόμενος τόσο εναντίον του αλυτρωτισμού της ΠΓΔΜ όσο και ενάντιον «των μειοψηφιών που κυβερνούν». </p>
<p dir="ltr">«Αδέλφια μου, φασίστες, τρομοκράτες, ναζιστες, αμαρχικοί, τραμπούκοι. Θα μάθατε ασφαλώς ότι οι πατριώτες που μας κυβερνούν και τα βαποράκια τους, οι αριστεριστές που χθες έριξαν μπογιές στο σπίτι μου για να με εμποδίσουν να μιλήσω μπροστά σε σένα κυρίαρχε λαέ... Για να μιλήσω με λόγια σταράτα, πατριωτικά και ασυμβίβαστα. Όμως έμαθα να μιλώ σε όλη μου τη ζωή. Όπως εσύ με δίδαξες σε όλη μου τη ζωή, κυρίαρχε...Αφιερώνω την ομιλία μου στον Έλληνα που μας έβγαλε από τον οθωμανικό ζυγό και πέθανε σαν σήμερα το 1843, στον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη.</p>
<p dir="ltr">Λοιπόν, άκουσε...».</p>
<p dir="ltr">Έτσι ξεκίνησε την ομιλία του ο Μίκης Θεοδωράκης, σε κλίμα πρωτοφανούς αποθέωσης!</p>
<p dir="ltr">Ο Μίκης Θεοδωράκης συνέχισε:</p>
<p dir="ltr">«Για να μη σου μιλήσω με λόγια σταράτα, πατριωτικά και ασυμβίβαστα όπως έμαθα να μιλώ σε όλη μου τη ζωή. Μάχομαι τον φασισμό σε όλες του τις μορφές. Και στην πιο επικίνδυνη μορφή του την αριστερόστροφη» είπε χαρακτηριστικά. </p>
<p dir="ltr">Τα Σκόπια, με όχημα το όνομα Μακεδονία και παραμορφώνοντας τα ιστορικά γεγονότα σε βαθμό γελοιότητας, επιδιώκουν την επέκταση των συνόρων τους σε βάρος των δικών μας. Ο στόχος αυτός λειτουργεί εδώ και δεκαετίες ως βασικός εθνικός στόχος της γειτονικής χώρας. Με αποτέλεσμα να έχουν γαλουχηθεί γενιές Σκοπιανών και να έχουν την αντίληψη πως είναι απόγονοι του Φιλίππου και του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Με μια κολοσσιαία προπαγάνδα παρέσυραν σε αυτή τη γελοιότητα σημαντικό αριθμό χωρών", τόνισε ο Μίκης Θεοδωράκης, ρίχνοντας ευθύνες και στους Έλληνες.</p>
<p dir="ltr">«Μια πατρίδα που σέβεται και αγαπά όλες τις πατρίδες του κόσμου. Ναι, είμαι πατριώτης διεθνιστής και συνάμα περιφρονώ και μάχομαι το φασισμό. Σε όλες του τις μορφές και προπαντός στην πιο απατηλή και επικίνδυνη μορφή του. Την αριστερόστροφη. Σαν αυτή με τις ομαδούλες των εξτρεμιστών που είναι σκέτοι τρομοκράτες. Σαν αυτή των μειοψηφιών που μας κυβερνούν και καταστρέφουν τη χώρα μας, οχυρωμένοι πίσω από τις εκλογικές αλχημείες των πολιτικών. Θλιβερές αποφύσεις ενός συστήματος που μας πονά γιατί πεθαίνει και το ξέρει. Και γι' αυτό είναι πολύ επικίνδυνο», τόνισε ο Μίκης Θεοδωράκης.</p>
<p dir="ltr">«Οφείλουμε να επαγρυπνούμε για τη διαφύλαξη της εθνικής μας ακεραιότητας» είπε ο Μίκης Θεοδωράκης, λέγοντας πως «υπάρχουν ισχυρές διεθνείς δυνάμεις που προωθούν τη σαλαμοποίηση των Βαλκανίων».</p>
<p dir="ltr">«Εάν υποχωρήσουμε στην ανοικτή πρόκληση των Σκοπίων, χωρίς να έχουν παραιτηθεί από τον κύριο στόχο της εθνιθκής του πολιτικής ώστε να γίνουν μέλη του ΝΑΤΟ και της ΕΕ και να μας απειλούν από ισχυρότερη θέση, είμαστε άξιοι της μοίρας μας» τόνισε, λέγοντας πως οι «παραχωρήσεις του Ζάεφ είναι σκέτο κουτόχορτο, που θα μπορούσαν να απευθύνονται μόνο σε λαό ηλιθίων». <br>
Σε κλίμα πρωτοφανούς αποθέωσης η ομιλία του Μίκη Θεοδωράκη - Καταπέλτης εναντίον των «μειοψηφιών που μας κυβερνούν» και του αλυτρωτισμού των Σκοπίων<br></p>
<p dir="ltr">Ο Μίκης Θεοδωράκης, ο πρώτος ομιλητής στο συλλαλητήριο στο Σύνταγμα, απευθύνθηκε από το βήμα στον «κυρίαρχο ελληνικό λαό», όπως πολλές φορές επανέλαβε, καταφερόμενος τόσο εναντίον του αλυτρωτισμού της ΠΓΔΜ όσο και ενάντιον «των μειοψηφιών που κυβερνούν». </p>
<p dir="ltr">«Αδέλφια μου, φασίστες, τρομοκράτες, ναζιστες, αμαρχικοί, τραμπούκοι. Θα μάθατε ασφαλώς ότι οι πατριώτες που μας κυβερνούν και τα βαποράκια τους, οι αριστεριστές που χθες έριξαν μπογιές στο σπίτι μου για να με εμποδίσουν να μιλήσω μπροστά σε σένα κυρίαρχε λαέ... Για να μιλήσω με λόγια σταράτα, πατριωτικά και ασυμβίβαστα. Όμως έμαθα να μιλώ σε όλη μου τη ζωή. Όπως εσύ με δίδαξες σε όλη μου τη ζωή, κυρίαρχε...Αφιερώνω την ομιλία μου στον Έλληνα που μας έβγαλε από τον οθωμανικό ζυγό και πέθανε σαν σήμερα το 1843, στον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη.</p>
<p dir="ltr">Λοιπόν, άκουσε...».</p>
<p dir="ltr">Έτσι ξεκίνησε την ομιλία του ο Μίκης Θεοδωράκης, σε κλίμα πρωτοφανούς αποθέωσης!</p>
<p dir="ltr">Ο Μίκης Θεοδωράκης συνέχισε:</p>
<p dir="ltr">«Για να μη σου μιλήσω με λόγια σταράτα, πατριωτικά και ασυμβίβαστα όπως έμαθα να μιλώ σε όλη μου τη ζωή. Μάχομαι τον φασισμό σε όλες του τις μορφές. Και στην πιο επικίνδυνη μορφή του την αριστερόστροφη» είπε χαρακτηριστικά. </p>
<p dir="ltr">Τα Σκόπια, με όχημα το όνομα Μακεδονία και παραμορφώνοντας τα ιστορικά γεγονότα σε βαθμό γελοιότητας, επιδιώκουν την επέκταση των συνόρων τους σε βάρος των δικών μας. Ο στόχος αυτός λειτουργεί εδώ και δεκαετίες ως βασικός εθνικός στόχος της γειτονικής χώρας. Με αποτέλεσμα να έχουν γαλουχηθεί γενιές Σκοπιανών και να έχουν την αντίληψη πως είναι απόγονοι του Φιλίππου και του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Με μια κολοσσιαία προπαγάνδα παρέσυραν σε αυτή τη γελοιότητα σημαντικό αριθμό χωρών", τόνισε ο Μίκης Θεοδωράκης, ρίχνοντας ευθύνες και στους Έλληνες.</p>
<p dir="ltr">«Μια πατρίδα που σέβεται και αγαπά όλες τις πατρίδες του κόσμου. Ναι, είμαι πατριώτης διεθνιστής και συνάμα περιφρονώ και μάχομαι το φασισμό. Σε όλες του τις μορφές και προπαντός στην πιο απατηλή και επικίνδυνη μορφή του. Την αριστερόστροφη. Σαν αυτή με τις ομαδούλες των εξτρεμιστών που είναι σκέτοι τρομοκράτες. Σαν αυτή των μειοψηφιών που μας κυβερνούν και καταστρέφουν τη χώρα μας, οχυρωμένοι πίσω από τις εκλογικές αλχημείες των πολιτικών. Θλιβερές αποφύσεις ενός συστήματος που μας πονά γιατί πεθαίνει και το ξέρει. Και γι' αυτό είναι πολύ επικίνδυνο», τόνισε ο Μίκης Θεοδωράκης.</p>
<p dir="ltr">«Οφείλουμε να επαγρυπνούμε για τη διαφύλαξη της εθνικής μας ακεραιότητας» είπε ο Μίκης Θεοδωράκης, λέγοντας πως «υπάρχουν ισχυρές διεθνείς δυνάμεις που προωθούν τη σαλαμοποίηση των Βαλκανίων».</p>
<p dir="ltr">«Εάν υποχωρήσουμε στην ανοικτή πρόκληση των Σκοπίων, χωρίς να έχουν παραιτηθεί από τον κύριο στόχο της εθνιθκής του πολιτικής ώστε να γίνουν μέλη του ΝΑΤΟ και της ΕΕ και να μας απειλούν από ισχυρότερη θέση, είμαστε άξιοι της μοίρας μας» τόνισε, λέγοντας πως οι «παραχωρήσεις του Ζάεφ είναι σκέτο κουτόχορτο, που θα μπορούσαν να απευθύνονται μόνο σε λαό ηλιθίων». </p>
<p dir="ltr">«Υπάρχει ένα βαθύ κράτος εναντίον της ακεραιότητας της χώρας μας. Για αυτό το λόγο θα πρέπει να μην έχουμε αυταπάτες και να παίρνουμε όλα τα μέτρα που να εξασφαλίσουν την άμυνα της χώρας μας» είπε.</p>
<p dir="ltr">«Το γεγονός που υπάρχουν χώρες που αναγνωρίζουν τα Σκόπια με το όνομα Μακεδονία, παραβλέποντας ότι έτσι γελοιοποιούνται μπροστά στην Ιστορία δεν νομίζω ότι μας αφορά, αφού η δική μας απόφαση και μόνο είναι που θα κρίνει τελεσίδικα το θέμα αυτό. Γιατί μόνο εμείς οι Έλληνες μπορούμε να δώσουμε ή να μην δώσουμε το δικαίωμα να διεκδικούν ένα αναπόσταστο τμήμα του Ελληνισμού», λέγοντας πως «χρειάζεται η βούλα της Ελλάδος».</p>
<p dir="ltr">«Φτάσαμε στο θλιβερό σημείο να είμαστε σήμερα αναγκασμένοι α απολογούμαστε για τον πατριωτισμό μας. Νομίζω ότι πρέπει να παραδεχτούμε τα λάθη και τις ευθύνες μας απέναντι στον ελληνικό λαό. Σας ρωτώ: Έχουμε ευθύνες; Η μόνη λύση είναι να αφήσουμε τους Σκοπιανούς να πιστεύουν στον εθνικό τους μύθο. Κι εμείς να παραμένουμε ανένδοτοι στην ελληνικότητα της Μακεδονίας. Το συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών το 1992 αποφάσισε για μια εθνική κοινή γραμμή πλεύσης. Σε μια ονομασία που δεν θα περιέχει καθόλου και με κανένα τρόπο τη λέξη Μακεδονία.Με γεωγραφικούς ή άλλους προσδιορισμούς, όπως άνω, κάτω ή επί τα αυτά. Ή χειρότερα ακόμα το "Νέα Μακεδονία". Γιατί διαγράφει την ιστορικότητά της. Τυχόν υποχώρηση από αυτή τη γραμμή θα έχει ολέθρια αποτελέσματα για τη χώρα. Εάν υποχωρήσουμε είναι σαν να ανοίγουμε διάπλατα τα σύνορά μας σε αυτούς που μας απειλούν ανοιχτά και ξεδιάντροπα.»</p>
<p dir="ltr">«Τα μαύρα σύννεφα γίνονται κάθε μέρα και περισσότερο ορατά. Αν υποχωρήσουμε τώρα στην πρόκληση των Σκοπίων, επειδή θέλουν να γίνουν μέλος του ΝΑΤΟ και της Ευρώπης με τη δική μας ψήφο, για να μπορούν αύριο να μας απειλούν από ισχυρότερη θέση, θα είμαστε άξιοι της μοίρας μας. Ανοίγουμε τις πόρτες για να περάσει ένα ιστορικό ψέμα. Οι περίφημες παραχωρήσεις του κυρίου Ζάεφ, όπως και τα σχετικά με τη σύνθετη ονομασία, είναι σκέτο κουτόχορτο. Είναι κουτοπονηριές που θα μπορούσαν να απευθύνονται μόνο σε λαό ηλιθίων και γονατισμένων. Εϊναι για μας ντροπή και μόνο να αναφερθούμε σε αυτό. Η ονομασία αεροδρομίων και δρόμων είναι δική τους δικαιοδοσία. Πόσο βλάκες μας θεωρεί ο Σκοπιανός πρωθυπουργός; Νομίζουν ότι μέσα από τα μνημόνια, ξεχάσαμε ποιοι είμαστε. Δεν είναι η πρώτη φορά που όλοι πιστεύουν ότι ο Έλληνας έχει μετατραπεί σε ραγιά. Αλλά εκείνος σηκώνεται».</p>
<p dir="ltr">«Είμαστε ένας λαός φιλειρηνικός. Θα πρέπει όμως να γνωρίζουνε ότι από την άλλη μεριά υπάρχει ένα βαθύ κράτος που συνωμοτεί με άλλες διεθνείς δυνάμεις εναντίον της ακεραιότητας της χώρας μας. Γι' αυτό θα πρέπει να μην έχουμε αυταπάτες. Αυτή η κατάσταση της συνέχισης του status quo και της ειρηνικής συνύπαρξης, πρέπει να είναι η τελευταία υποχώρηση που κάνουμε. Το γεγονός ότι υπάρχουν χώρες που αναγνωρίζουν τα Σκόπια ως Μακεδονία, είναι κάτι που δεν μας αφορά. Μόνο εμείς οι Έλληνες μπορούμε να δώσουμε ή όχι το δικαίωμα στους Σκοπιανούς να οικειοποιούνται μέσω του όρου Μακεδονία ένα μεγάλο τμήμα του ελληνισμού.<i><b>Χρειάζεται η βούλα της Ελλάδας για να θεωρηθούν γνήσιοι Μακεδόνες. Και όχι χάρτινοι όπως θεωρούνται σήμερα</b></i>.»</p>
<p dir="ltr">«Εφόσον εμείς αρνούμαστε να βγάλουμε οι ίδιοι τα μάτια μας για να είμαστε αερστοί στα μάτια των ΗΠΑ και της Ευρώπης, μπορούμε να συνεχίσουμε τη ζωή μας όπως κάναμε τόσα χρόνια. Αυτό όμως σημαίνει ότι θα πρέπει να αρνηθούμε κάθε άλλη παραχώρηση. Για όσο καιρό οι Σκοπιανοί μας προκαλούν με την αλυτρωτική τους προπαγάνδα, το απαράδεκτο Σύνταγμά τους, εμείς ως υπεύθυνος λαός, κληρονόμος μίας μεγάλης Ιστορίας, δεν θα δώσουμε σε καμία περίπτωση τη συγκατάθεσή μας» υπογράμμισε.</p>
<p dir="ltr">«Μπροστά στην πιθανότητα να οδηγηθούμε σε κατάσταση εθνικής τραγωδίας, θεωρώ ότι την απόφαση δεν πρέπει να την επωμιστεί μόνο η οποιαδήποτε μία κυβέρνηση. Όχι μόνο μια κυβέρνηση μειοψηφίας, όπως αυτή που έχουμε σήμερα. Ποια λοιπόν είναι η λύση; Το δημοψήφισμα; Η θέση του ελληνικού λαού είναι αρκετά σαφής που δεν χρειαζεται δημοψήφισμα. Αν όμως μια κυβέρνηση διανοηθεί να βάλει την υπογραφή της χώρας σε οποιαδήποτε συμφωνία που περιέχει το όνομα Μακεδονία, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα πρέπει να ρωτήσει τον ελληνικό λαό.»</p>
<p dir="ltr">«Αγαπητοί φίλοι και φίλες, πατριώτες και πατριώτισες, σε όλη μου τη ζωή αγωνίστηκα για την ενότητα του ελληνικού λαού. Πιστεύω απόλυτα ότι κι αυτό το μεγάλο πρόβλημα θα πρέπει να το αντιμετωπίσουμε ενωμένοι, σαν μια γροθιά. και πιστεύω ότι είμαστε ενωμένοι. Γιατί ανεξάρτητα από τις όποιες διαφωνίες μας, είμαστε όλοι πατριώτες. Γιατί όταν υπερασπίζεται κανείς τα δίκαια της πατρίδας του, αυτό δεν είναι εθνικισμός, είναι πατριωτισμός. <i><b>Και η Ελλάδα σήμερα έχει περισσότερο από κάθε άλλη φορά την ανάγκη από πατριώτες. Οι Έλληνες σήμερα ενωμένοι, δίνουν την απάντηση. Η Μακεδονία είναι μία. Και ήταν, είναι και θα είναι πάντα ελληνική. Ζήτω ο ελληνικός λαός!</b></i>", τόνισε κλείνοντας την ομιλία του ο Μίκης Θεοδωράκης.»<br><br></p>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/04974113309656104064noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4662495751028299527.post-16855542221037761822018-02-03T16:53:00.001+02:002018-02-03T16:53:21.413+02:00Συλλαλητήρια για το «Μακεδονικό: Οι ταχυδακτυλουργίες περί «οργανωτών»…
<p dir="ltr"><i>Οι «αριστεροί» όλων (σχεδόν) των ποικιλιών και χρωμάτων επιστρατεύουν πλήθος από σοφιστείες και ταχυδακτυλουργικών  τεχνασμάτων εναντίον των Συλλαλητηρίων για το «Μακεδονικό»… </i><br>
<i>Ο όγκος των εκατοντάδων χιλιάδων διαδηλωτών στο Συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης και ο νέος σεισμός που προμηνύεται για το Συλλαλητήριο στην Αθήνα, έχει προκαλέσει μεγάλη αμηχανία και νευρική ταραχή, ΟΧΙ μόνο στο ΣΥΝΑΙΝΕΤΙΚΟ Μαύρο Μέτωπο των δυνάμεων του ελληνικού προτεκτοράτου, αλλά και στην « «τσόντα» του Μετώπου αυτού:</i><i> την «αριστερή» πολυχρωμία που διεκδικεί και την ιδεολογική αιχμή του Μετώπου…</i><br>
Εδώ φτάσαμε. Η «αριστερά» να αποτελεί την ιδεολογική πρωτοπορία, την πολιτική εμπροσθοφυλακή, αλλά και τις «ομάδες κρούσης» (μέσω των ΜΚΟ), ΟΛΩΝ των στρατηγικών επιλογών της Παγκοσμιοποίησης και του 4ου Ράιχ: Από το...«λαθρομεταναστευτικό», το «Προσφυγικό», της νομιμοποίησης των πολυπολιτισμικών νοσημάτων, μέχρι την κατάλυση κάθε εθνικής, ιστορικής και πολιτισμικής ταυτότητας… </p>
<p dir="ltr">Εδώ φτάσαμε. Να προωθείται ο νέος ΦΑΣΙΣΜΟΣ του ΥΠΕΡ-εθνικού κεφαλαίου, ο πλανητικός «εθνικισμός» και «ρατσισμός» του 4ου Ράιχ, με προσωπεία: «Αντιφασιστικά», «αντιεθνικιστικά», «αντιρατσιστικά»… </p>
<p dir="ltr">Και το χειρότερο; Την ιδεολογική και πολιτική εμπροσθοφυλακή, αλλά και τις «ομάδες κρούσης» του νέου ΦΑΣΙΣΜΟΥ, να την αποτελούν δυνάμεις μέσα από τους κόλπους της καθεστωτικής «αριστεράς»: της νεοταξικής «αριστεράς»… </p>
<p dir="ltr">Τα Συλλαλητήρια έκαναν πιο ευδιάκριτα τα χαρακτηριστικά αυτής της «εμπροσθοφυλακής»… </p>
<p dir="ltr">Οι πλέον υστερικοί του «αριστερού αντιφασισμού» και «αντιεθνικισμού» δεν δίστασαν να χαρακτηρίσουν τις εκατοντάδες χιλιάδες των διαδηλωτών «εθνικιστές», «ακροδεξιούς» και «φασίστες»… </p>
<p dir="ltr">Οι πιο πονηροί, αλλά και πιο δόλιοι, κατέφυγαν σε σοφιστείες και ταχυδακτυλουργικά τεχνάσματα του τύπου: «Ακροδεξιοί, φασίστες κ.λπ είναι οι οργανωτές». </p>
<p dir="ltr">Αυτοί η πονηρούληδες, με την τυπική αστική λογική και τη γλώσσα της δημοσιογραφικής πορνείας, άφησαν στην …ησυχία του το πλήθος των εκατοντάδων χιλιάδων («αριστεροί που εξαφανίζουν το λαό από τις αναλύσεις τους) ΚΑΙ επικεντρώθηκαν στο …ψάξιμο των οργανωτών!!! </p>
<p dir="ltr">Βεβαίως δεν αναρωτήθηκαν τούτο το απλό:Το πλήθος που δημιούργησε το λαϊκό σεισμό στο Συλλαλητήριο, ΟΥΔΟΛΩΣ ασχολήθηκε με το ποιοι ήταν οι οργανωτές: Αυτοί απλώς το έναυσμα δώσανε… </p>
<p dir="ltr">Το καταλυτικό στοιχείο αυτών των συλλαλητηρίων δεν είναι οι «οργανωτές», αλλά το λαϊκό παλιρροϊκό κύμα που κατέκλυσε τα πάντα και το οποίο ξεπερνούσε κάθε πλαίσιο των «οργανωτών»:Μια λαϊκή ΕΚΡΗΞΗ εναντίον των δυνάμεων της Νέας Τάξης που έχουν αιματοκυλίσει τα Βαλκάνια, που κατασκευάζουν προτεκτοράτα, που προωθούν την κατάλυση των εθνικών μας συνόρων, που καταληστεύουν την Ελλάδα σε ΟΛΑ (από τον εθνικό της πλούτο μέχρι την ιστορία της και τα ονόματα), που έχουν οδηγήσει το λαό της στα τάρταρα της εξαθλίωσης, που την έχουν καταστήσει ΑΠΟΙΚΙΑ και αποθήκη ξένων δούλων, και πολλά άλλα… </p>
<p dir="ltr">Αυτά αποτελούν τα «εκρηκτικά υλικά» αυτών των Συλλαλητηρίων, τη «σπίθα» της κινητοποίησης, με αιχμή το «εθνικό» και ΟΧΙ οι οργανωτές… </p>
<p dir="ltr">Το ΟΥΣΙΩΔΕΣ, συνεπώς, για έναν που στέκεται από την πλευρά του λαού και όχι των δημίων του, είναι τα κοινωνικά, εθνικά και πολιτικά «υλικά» αυτών των λαϊκών εκρήξεων και όχι οι «οργανωτές»: Αυτοί είναι το τριτεύον και επουσιώδες… </p>
<p dir="ltr">Φυσικά και πρέπει να βάλουμε στην εξίσωση της ανάλυσης και τους «οργανωτές». </p>
<p dir="ltr">Βεβαίως, η ταξική αφετηρία είναι η ίδια η ΚΙΝΗΣΗ των λαϊκών μαζών, οι ζυμώσεις (εθνικές και πολιτικές) που συντελούνται στα σπλάχνα της ελληνικής κοινωνίας… </p>
<p dir="ltr">Όταν περιφρονείς, όμως, την κοινωνία και τις ζυμώσεις που κυοφορούνται στα σπλάχνα της, και το χειρότερο όταν στέκεσαι ΑΠΕΝΑΝΤΙ και τις αφορίζεις σαν «εθνικιστικές» και «φασιστικές» τότε το να μιλάς για τους «ακροδεξιούς» και «φασίστες» ΟΡΓΑΝΩΤΕΣ, δεν χαρίζεις, απλώς, την κοινωνία σ’ αυτούς, αλλά αφήνει το έδαφος, γόνιμο και ελεύθερο, στο καθεστώς και στις δυνάμεις του 4ου Ράιχ, να εκτονώσουν τις λαϊκές εξάρσεις ΚΑΙ να τις χρησιμοποιήσουν για καινούργιες πολιτικές κατασκευές του καθεστώτος, για ξέπλυμα των καθεστωτικών δυνάμεων, καθώς και για παραγωγή νέων εφεδρειών… </p>
<p dir="ltr">Αυτό κάνει η «αριστερά» σε όλες τις ποικιλίες της σήμερα, ιδιαίτερα σε αυτά τα Συλλαλητήρια που κινητοποιούν εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπων. </p>
<p dir="ltr">Στέκεται απ’ ΕΞΩ, τα βρίζει και τα αφορίζει και τα αφήνει στο έλεος των καθεστωτικών παιχνιδιών και στο έλεος ΟΛΩΝ εκείνων των δυνάμεων του 4ου Ράιχ που με τις πράξεις τους έχουν συσσωρεύσει τα εκρηκτικά υλικά των λαϊκών εκρήξεων… </p>
<p dir="ltr">Με τέτοιους «εχθρούς», «χρήσιμους» και επιδοτούμενους «αριστερούς», τι να τους κάνει τους «φίλους» το 4ο Ράιχ;;; </p>
<p dir="ltr">Γι αυτό και αυτή η «χρήσιμη» ηλιθιότητα της «αριστεράς», αλλά και οι επιδοτούμενες «ομάδες κρούσης» (ΜΚΟ και πλήθος «αριστεριστών»), αναφέρονται ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑστους «οργανωτές»… </p>
<p dir="ltr">Έτσι συγκαλύπτουν το δικό τους ΕΓΚΛΗΜΑ:Αυτό της εγκατάλειψης και του αφορισμού των λαϊκών ζυμώσεων και κινήσεων, οι οποίες στρέφονται ΜΕΤΩΠΙΚΑ εναντίον του καθεστώτος, των κατοχικών δυνάμεων, της πολιτικής, δημοσιογραφικής και ακαδημαϊκής πορνείας, καθώς και ΕΝΑΝΤΙΟΝ των μεγάλων αφεντικών του 4ου Ράιχ… </p>
<p dir="ltr">Αυτή η «αριστερά», ταχυδακτυλουργικά, πετάει έξω από τη σκάφη το παιδί (τον ελληνικό λαό) και ασχολείται με τις σαπουνάδες (τους «οργανωτές») για να κρύψει το πρόσωπό της: Αυτό της επίλεκτης «ομάδας κρούσης» του 4ου Ράιχ… </p>
<p dir="ltr">Μιλάει, δήθεν, εναντίον του ιμπεριαλισμού που κατασκευάζει προτεκτοράτα και σπέρνει το θάνατο, αλλά αποδέχεται το προτεκτοράτο των Σκοπίων και την απαίτηση αυτού του προτεκτοράτου (των ιμπεριαλιστών που το κατασκεύασαν) να σφετερίζεται το όνομα «Μακεδονία»!!! </p>
<p dir="ltr">Φυσικά δεν μπορεί και να καταλάβει το γιατί το όνομα «Μακεδονία» πυροδοτεί τη συσσωρευμένη λαϊκή ΟΡΓΗ… </p>
<p dir="ltr">Δεν μπορεί να καταλάβει τον γρανιτένιο εθνικό και πολιτισμικό ιστό της ελληνικής κοινωνίας που ΑΝΤΙΣΤΕΚΕΤΑΙ στην επέλαση της νέας φασιστικής Πανούκλας… </p>
<p dir="ltr">Εθνικός Ιστός μπολιασμένος με το Ορθόδοξο φρόνημα. Από δω απορρέει και η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ του Εκκλησιαστικού κλήρου που και αυτήν την αντίσταση οι «ομάδες κρούσης» της νεοταξικής «αριστεράς στιγματίζουν ως «σκοταδισμό»… </p>
<p dir="ltr">Αλλά πάνω σε αυτά θα επανέλθουμε… </p>
<p dir="ltr">Τώρα ας βροντοφωνάξουμε: ΟΛΟΙ στο Συλλαλητήριο της Κυριακής στο Σύνταγμα…</p>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/04974113309656104064noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4662495751028299527.post-21059549207331640502018-01-20T20:45:00.001+02:002018-01-20T20:45:02.644+02:00Κι όμως, χρειάζονται τα συλλαλητήρια!<p dir="ltr">Ο χειρότερος «βραχνάς» του ΣΥΡΙΖΑ – αυτό που περισσότερο φοβόταν – γίνεται πραγματικότητα:</p>
<p dir="ltr">Μαζικά συλλαλητήρια, έναντίον της πολιτικής του!</p>
<p dir="ltr">Μόνο που απ’ αλλού το περίμενε κι απ’ αλλού του ήλθε…</p>
<p dir="ltr">Το περίμενε για την υπεροφορολόγηση ή τους πλειστηριασμούς σπιτιών, για τις αλλεπάλληλες – και αχρείαστες - περιοκοπές συντάξεων ή τη μείωση του αφορολόγητου…</p>
<p dir="ltr">Και του ήλθε για το… Μακεδονικό!</p>
<p dir="ltr">Θυμάστε όλους αυτούς τους σχολιαστές, αναλυτές, δημοσκόπους, επικοινωνιολόγους κλπ.. που μας είχαν πρήξει, χρόνια τώρα, με τις χιλιοφορεμένες «μανιέρες» και τα τετριμμένα κλισέ:</p>
<p dir="ltr">--Πώς ο κόσμος ενδιαφέρεται μόνο για την τσέπη του…</p>
<p dir="ltr">-- Και πώς για όλα τα άλλα δεν δίνει μία…</p>
<p dir="ltr">Ε λοιπόν, τώρα αποδεικνύεται πως ενδιαφέρεται ασφαλώς για την τσέπη του, αλλά ξεσηκώνεται και παθιάζεται για τα «άλλα», αυτά που έχουν μεγάλο «συμβολικό φορτίο» και ισχυρό αποτύπωμα στην συλλογική ταυτότητά του.</p>
<p dir="ltr">Τα εθνικά θέματα φερ’ ειπείν!</p>
<p dir="ltr">Ιδιαίτερα όταν μυρίζεται πως πάει να γίνει ανεπανόρθωτη ζημιά.</p>
<p dir="ltr">Όπως τώρα, στο «Μακεδονικό».</p>
<p dir="ltr">Ξέχασαν πως παλαιοί και έμπειροι πολιτικοί – κι όχι ακροδεξιοί ή έστω συντηρητικοί, αλλά ακραιφνείς σοσιαλιστές, όπως ο Φρανσουά Μιτεράν – έχουν διακηρύξει κι έχουν προειδοποιήσει πως:</p>
<p dir="ltr">--«Πολιτική είναι η διαχείριση των συμβόλων»!</p>
<p dir="ltr">Και τα σύμβολα έχουν τόσο μεγάλη βαρύτητα στην Πολιτική, γιατί συμπυκνώνουν και εμπεδώνουν την συλλογική ταυτότητα ενός λαού.</p>
<p dir="ltr">Κι αυτή τη ταυτότητα τον συγκροτεί σε δημοκρατική κοινωνία και σε Έθνος.</p>
<p dir="ltr">Αν του θίξεις αυτή την ταυτότητα, θα δείς απροσδόκητες συμπεριφορές από ένα λαό φαινομενικά ως τότε «παρατημένο» ή «αδρανή» ή «κοιμισμένο»…</p>
<p dir="ltr">Ξαφνικά να ξεσηκώνεται και να παθιάζεται και να μη κάνει πίσω.</p>
<p dir="ltr">Ο κυνικός «υλισμός» στην προσέγγιση της Πολιτικής είναι μια ξοφλημένη μπαρούφα. Αριστερών (ασφαλώς), αλλά και δεξιών (μεταξύ μας)…</p>
<p dir="ltr">Διότι οι αριστεροί είναι επιρρεπείς σε τέτοιες ανοησίες (λόγω «υλιστικής» αντίληψης της Ιστορίας), αλλά και οι δεξιοί, εδώ που τα λέμε, όταν προσπαθούν και καλά να το παίξουν «ρεαλιστές», λένε παρόμοιες κοτσάνες.</p>
<p dir="ltr">Όμως, ο Ρεαλισμός δεν είναι πρόσχημα υποταγής!</p>
<p dir="ltr">Δεν είναι μια «συνταγή» που οδηγεί πάντα σε άνευ όρων υποχωρήσεις…</p>
<p dir="ltr">Ρεαλισμός ΔΕΝ είναι όταν σε προκαλεί η Τουρκία να λές: «είναι πολύ ισχυρή, για να τα βάλω μαζί της»</p>
<p dir="ltr">κι όταν σε προκαλούν τα Σκόπια ή η Αλβανάι να λές: «αυτοί είναι πολύ… ανίσχυροι, για να ασχοληθώ μαζί τους»!</p>
<p dir="ltr">Αυτό ΔΕΝ είναι ρεαλισμός!</p>
<p dir="ltr">Ξεφτίλα είναι…</p>
<p dir="ltr">Τι θα γίνει παιδιά, έτσι θα πάει;</p>
<p dir="ltr">Με τους «ισχυρούς» δεν τα βάζουμε γιατί «δεν μας παίρνει», με τους «μικρούς» δεν τα βάζουμε γιατί «δεν καταδεχόμαστε», τελικά όλοι στην καρπαζιά θα μας έχουν;</p>
<p dir="ltr">Δεν υπάρχει καμιά περίπτωση, να πατήσουμε πόδι και να βρούμε κι εμείς το δίκιο μας;</p>
<p dir="ltr">Ο Ρεαλισμός σου επιβάλει να σταθμίζεις τους συσχετισμούς και να επιλέγεις τη στιγμή της «επίθεσης» από εκείνη της «άμυνας»…</p>
<p dir="ltr">Ο ρεαλισμός σου επιβάλει πριν καθίσεις στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων να ζητήσεις τα πάντα, ώστε πάνω στη διαπραγμάτευση να μπορέσεις να κρατήσεις τουλάχιστον τα βασικά.</p>
<p dir="ltr">Οποιος ξεκινά τη διαπραγμάτευση έχοντας δώσει τα πάντα, δεν είναι «ρεαλιστής».</p>
<p dir="ltr">«Μακάκας» είναι (με το συμπάθειο)!</p>
<p dir="ltr">Κόντρα λοιπόν σε όσα περίμεναν οι περισσότεροι, ο κόσμος δυσαρεστείται με την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ και με τις κολοτούμπες του και τη φοροκαταιγίδα και τα νέα μνημόνια που επέβαλε. Δυσαρεστείται πολύ. Αλλά δεν ξεσηκώνεται γι’ αυτά.</p>
<p dir="ltr">Θα τον μαυρίσει για όλα αυτά πάνω από την κάλπη. Αλλά δεν ξεσηκώνεται…</p>
<p dir="ltr">Πάσχισαν οι συνδικαλιστάδες να τους κατεβάσουν στους δρόμους και δεν τα κατάφεραν. «Λόχοι αγγαρίας» παρελαύνουν κάθε φορά. Με τα ίδια συνθήματα.</p>
<p dir="ltr">Ο κόσμος βαρυγγομά, αλλά δεν κατεβαίνει…</p>
<p dir="ltr">Και ξαφνικά ξεσηκώνεται για το Μακεδονικό!</p>
<p dir="ltr">--Φέρτε μας δέκα μνημόνια, είπαν σε κάποιον πολιτικό προχθές κατά την περιοδεία του στη Βόρειο Ελλάδα.</p>
<p dir="ltr">Αλλά όχι όνομα στα Σκόπια με τη λέξη Μακεδονία.</p>
<p dir="ltr">Τα συλλαλητήρια δεν είναι εργαλείο άσκησης εξωτερικής πολιτικής!</p>
<p dir="ltr">Σύμφωνοι…</p>
<p dir="ltr">Υπο κανονικές συνθήκες ούτε είναι ούτε πρέπει να είναι.</p>
<p dir="ltr">Να είμαστε ξεκάθαροι…</p>
<p dir="ltr">Αλλά υπάρχουν στιγμές «οριακές» - «μη κανονικές»!</p>
<p dir="ltr">Οπότε – τότε - χρειάζονται. Είναι απαραίτητα!</p>
<p dir="ltr">Πότε;</p>
<p dir="ltr">Όταν για παράδειγμα, ξυπνά η χώρα από λήθαργο και αντιλαμβάνεται πως η ηγεσία της δεν είχε αντιδράσει σε υπαρκτό κινδυνο. Ο οποίος αφέθηκε να πάρει μεγάλες διαστάσεις και να δημιουργεί σοβαρή απειλή.</p>
<p dir="ltr">Τότε εκεί που ζορίζουν τους ηγέτες του και πιέζουν τη χώρα απ’ έξω να δεχθεί τα απαράδεκτα, ο λαός μπορεί να στηρίξει την ηγεσία του να δώσει την έσχατη μάχη. Και να γύρει την πλάστιγγα υπέρ της χώρας του.</p>
<p dir="ltr">Το 1991 η Ελλάδα διαπίστωσε πως αυτό που όλες οι ως τότε ηγεσίες της θεωρούσαν «ανύπαρκτο πρόβλημα» – η αλυτρωτική προπαγάνδα της Γιουγκοσλαβιας για το Μακεδονικό – είχε μετατραπεί πια σε πολύ πραγματική απειλή.</p>
<p dir="ltr">Και με τα δύο μεγάλα συλλαλητήρια που έγιναν τότε – σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα – αλλά και με τα συγκλονιστικά συλλαλητήρια της ομογένειας που ακολούθησαν στις μεγάλες πρωτεύουσες του κόσμου– οι ξένοι κατάβαν πως υπήρχε πρόβλημα.</p>
<p dir="ltr">--Αν τότε έβαλαν τα Σκόπια με προσωρινό όνομα στα Ηνωμένα Έθνη – κάτι που δεν έχει ξαναγίνει ποτέ…</p>
<p dir="ltr">--Αν τότε υποχρέωσαν τα Σκόπια να διαπραγματευθούν με την Ελλάδα το μόνιμο όνομά τους και να εξασφαλίσουν την έγκριση της Ελλάδας – πράγμα που επίσης δεν έχει γίνει ποτέ…</p>
<p dir="ltr">--Αν στο μεταξύ 60 χώρες και όλοι οι διεθνείς Οργανισμοί δεν αναγνωρίζουν τα Σκόπια ως «Μακεδονία», αλλά – προσωρινά - ως FYROM,</p>
<p dir="ltr">--Αν ακομα κι από τις 130 χώρες που τους έχουν αναγνωρίσει ως «Μακεδονία», δύο τουλάχιστον αλλάζουν τώρα (η Σερβία και η Βουλγαρία)…</p>
<p dir="ltr">--Αν ακόμα και οι υπόλοιπες χώρες που τους αναγνωρίζουν ως «Μακεδονία» δηλώνουν ότι δεν δέχονται το αλυτρωτισμό που υπονοεί το όνομά τους και διακηρύσσει το Σύνταγμά τους.</p>
<p dir="ltr">Κι αν το θέμα παραμένει ανοικτό ακόμα – εκεί που επί 47 χρονια πριν το 1991 δεν είχαμε αντιδράσει καθόλου ως κράτος και είχε περάσει παντού το ψευδεπίγραφο «Μακεδονικό» ιδεολόγημα…</p>
<p dir="ltr">Όλα αυτά συνέβησαν, επειδή έγιναν τότε εκείνα τα συλλαλητήρια!</p>
<p dir="ltr">Κι επειδή βρέθηκαν - τότε και έκτοτε -καποιοι πολιτικοί να το παλέψουν – και να το πληρώσουν (μη λέμε ονόματα…).</p>
<p dir="ltr">Η αδικαιολόγητη σιωπή της επίσημης Ελλάδας από το 1944 ως το 1991, έκανε απαραίτητα τα συλλαλητήρια του 1992!</p>
<p dir="ltr">Πράγματι, τα συλλαλητήρια δεν λύνουν προβλήματα. Αλλά μπορούν να αλλάξουν συσχετισμούς, να δημιουργήσουν εντυπώσεις, να ενισχύσουν τη διαπραγματευτική θέση μιας χώρας, την ώρα που νιώθει «στριμωγμενη».</p>
<p dir="ltr">Αυτό έγινε τότε.</p>
<p dir="ltr">Αυτό γίνεται και τώρα.</p>
<p dir="ltr">Τόσο απλό…</p>
<p dir="ltr">Και βγαίνουν σήμερα και καταγγέλλουν τα συλλαλητήρια για το Σκοπιανό ΠΟΙΟΙ; Για να τους δούμε έναν-έναν…</p>
<p dir="ltr">* Πρώτον, αυτοί που θέλουν να υποχωρήσουμε και να δεχθούμε ό,τι μας δώσουν. Και παλαιότερα αυτό ήθελαν και τώρα αυτό θέλουν – και δεν το κρύβουν.</p>
<p dir="ltr">Δεν είναι «αντίθετοι» στα συλλαλητήρια.</p>
<p dir="ltr">Είναι μόνιμοι υπέρμαχοι κάθε υποχώρησης!</p>
<p dir="ltr">* Δεύτερον – σε ενίσχυση του πρώτου – σήμερα αναθεματίζουν τα συλλαλητήρια, οι ίδιοι που πίεζαν να δεχθούμε τα πάντα και στο Κυπριακό το 2004...</p>
<p dir="ltr">Οι οπαδοί του Σχεδίου Ανάν, αυτοί που μας «προειδοποιούσαν» πως, αν απορριφθεί το εκτρωματικο εκείνο Σχέδιο, τάχα «θα απόμονωθεί η Κύπρος διεθνώς», δεν θα μπεί η Κύπρος στην Ευρώπη και θα αναγνωριστεί απ’ όλα τα κράτη το ψευδοκράτος…</p>
<p dir="ltr">Αλλά την «πάτησαν»! Ο Κυπριακός Ελληνισμός καταψήφισε τότε με συντριπτικό ποσοστό 76% το Σχέδιο Ανάν και δεν συνέβη τίποτε απ’ όσα «προέβλεπαν»: Η Κύπρος μπήκε αμέσως μετά στην Ευρωπαϊκή Ένωση και κανένας στον κόσμο δεν αναγνώρισε το ψευδοκράτος.</p>
<p dir="ltr">Για θυμηθείτε όμως, ποιοι είχαν λυσάξει τότε να δεχθούμε το Σχέδιο Ανάν…</p>
<p dir="ltr">Τι σύμπτωση; Είναι οι ίδιοι που λυσσάνε τώρα εναντίον των Συλλαλητηρίων για το Σκοπιανό (και θέλουν άνευ όρων υποχώρηση και σε αυτό)…</p>
<p dir="ltr">Αποτυχημένες πολιτικο-δημοσιογραφικες ελίτ (μέσα στις οποίες συμμετέχει η Αριστερά, που μας το παίζει «ανεύθυνη»), οι οποίες χρησιμοποίησαν το λαϊκισμό κατά κώρον, ξαφνικά ξιφουλκούν κατά του λαικισμού, όταν ο κόσμος προσπαθεί να εκφράσει την ψυχή του.</p>
<p dir="ltr">Γιατί και η ψυχή του κόσμου κάποτε πρέπει να εκφραστεί – έτσι δεν είναι;</p>
<p dir="ltr">Αλλιώς, τι στην ευχή δημοκρατία έχουμε;</p>
<p dir="ltr">Και γιατί υπάρχει το δικαίωμα του «εκφράζεσθαι» και του «συναθροίζεσθαι»;</p>
<p dir="ltr">Για να κάνουν καθημερινά «επαναστατική γυμναστική» οι συντεχνίες και οι κομματικοί λόχοι, αλλά ποτέ να μην εκφράζεται το φρόνημα της λαϊκής πλειοψηφίας;</p>
<p dir="ltr">Για περιθωριακούς ακτιβιστές τύπου «Ρουβίκωνα» ισχύει μόνο η δημοκρατία; Για την πλειοψηφία του λαού δεν ισχύει;</p>
<p dir="ltr">Τι κατάντια είναι αυτή;</p>
<p dir="ltr">* Και ποιοι άλλοι ενοχλούνται με τα εθνικά συλλαλητήρια;</p>
<p dir="ltr">Όλοι αυτοί που το είχαν κάνει «φάμπρικα» να κατεβάζουν κάθε τόσο μερικές δεκάδες ή εκατοντάδες, ενάντια στο ΝΑΤΟ, «ενάντια στις βάσεις του θανάτου», σε συμπαράσταση για τη Γάζα, ενάντια στον Πόλεμο στο Ιράκ, ενάντια στην Αμερικανική επέμβαση στο Παναμά, ενάντια στη Ειρηνευτική Συμφωνία του Κάμπ Ντέηβιντ, ενάντια στο Ισραήλ, υπέρ των Παλαιστινίων (ακόμα κι όταν …σφάζονται μεταξύ τους) υπέρ του… Μπουργκίνα Φάσο, της Ζιμπάμπουε και του Πολισάριο!</p>
<p dir="ltr">Τότε είχαν ξεχάσει ότι «με διαδηλώσεις δεν γίνεται εξωτερική πολιτική»…</p>
<p dir="ltr">Τώρα το θυμήθηκαν.</p>
<p dir="ltr">Πρόκειται για ιδεοληπτικούς αριστερούς, που έχουν υποστηρίξει όλα τα «δίκαια αιτήματα» όλων των άλλων λαών της γής (ακόμα κι όταν δεν είναι και τόσο … δίκαια) εκτός από τα δίκαια του Ελληνικού λαού!</p>
<p dir="ltr">Πρόκειται για τυφλωμένους φανατικούς – επαγγελματίες της εκ του ασφαλούς συμπαράστασης προς τρίτους – που φωνασκούν για τους «αγώνες» και τα εθνικά συμφέροντα όλων των άλλων, αλλά στην περίπτωση που θίγονται τα εθνικά συμφέροντα της Ελλάδας προτείνουν να υποκύψουμε και να παραδοθούμε.</p>
<p dir="ltr">Συμπαραστέκονται στον εθνικισμό όλων των άλλων.</p>
<p dir="ltr">Αλλά θεωρούν… «εθνικιστή» όποιον Έλληνα πιστέψει πως δεν μπορεί να παραδώσει τα αυτονόητα. Τέτοιοι ρεζίλια…</p>
<p dir="ltr">Δεν ξέρω και δεν με ενδιαφέρει ποιος κάνει το συλλαλητήριο της Κυριακής στη Θεσσαλονίκη.</p>
<p dir="ltr">Δεν ξέρω τι θα πούν όσοι μιλήσουν εκεί.</p>
<p dir="ltr">Ξέρω όμως, πως θα πάνε πολλοί.</p>
<p dir="ltr">Απ’ όλο το πολιτικό φάσμα…</p>
<p dir="ltr">Όχι μόνο για να βροντοφωνάξουν για την Ελληνικότητα της Μακεδονίας στην άλλη πλευρά των συνόρων…</p>
<p dir="ltr">Που κι αυτό από μόνο του έχει μεγάλην αξια τούτη τη στιγμή.</p>
<p dir="ltr">Αλλά και για να δώσουν ένα «μήνυμα» μέσα στην Ελλάδα, σε όλους αυτούς που διαδηλώνουν για τα πάντα, εκτός από όσα αληθινά αγγίζουν το λαό και εκφράζουν την ψυχή του.</p>
<p dir="ltr">Γιατί όταν ο κόσμος κοιμάται γκρινιάζουν όλοι πως «ο κόσμος κοιμάται»…</p>
<p dir="ltr">Κι όταν ο κόσμος ξυπνάει, τότε τρομάζουν… την αφύπνισή του!</p>
<p dir="ltr">Ναι είναι αλήθεια, πως η ηγεσία ενός Έθνους πρέπει να εκλογικεύει το εθνικό συμφέρον.</p>
<p dir="ltr">Αλλά όταν παίρνει μόνιμο διαζύγιο με την ψυχή του Έθνους, τότε δεν έχει τίποτε να «εκλογικέψει» πια…</p>
<p dir="ltr">Τότε δεν στέκει ούτε το Έθνος ούτε η δημοκρατία!<br></p>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/04974113309656104064noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4662495751028299527.post-74418249152893806832017-12-23T09:41:00.001+02:002017-12-23T09:41:26.197+02:00Άρθρο Τράγκα: Η οικονομική Χούντα του Μνημονίου θα «πέσει» από Εθνική Τραγωδία
<p dir="ltr"></p>
<p dir="ltr"><b>Γιώργος  Τράγκας</b><br><br></p>
<p dir="ltr">Δεν πρόκειται να έρθει καμία ανάπτυξη σε μια περιοχή που δεν έχει αποταμίευση, δεν έχει κατανάλωση και παραμένει στα capital controls.<br></p>
<p dir="ltr">Οι δικτατορίες και τα ολοκληρωτικά καθεστώτα «πέφτουν» ή από εκτεταμένη λαϊκή εξέγερση ή από απώλεια εθνικού εδάφους που οδηγεί σε βίαιη ανατροπή τους.</p>
<p dir="ltr">Αυτό συνέβη με τους άφρονες και μειοδότες απριλιανούς που έδωσαν την ευκαιρία στην Τουρκία να διχοτομήσει de facto την Κύπρο. <br>
Αυτό συνέβη και με την αργεντίνικη χούντα όταν η απόβαση στα Φόκλαντ οδήγησε στην πολιορκία των Νήσων από το βρετανικό ναυτικό, πράγμα που ανέτρεψε η χούντα του Γκαλτιέρι. Εκεί βέβαια, στην τραγική Αργεντινή ακολούθησαν κυβερνήσεις (Αλφονσίν, Μένεμ, Λα Ρούα) που αμνήστευσαν τους πραξικοπηματίες και ενέπαιξαν τον λαό, μέχρι που οι ήχοι από τις κατσαρόλες πυροδότησαν το μεγάλο «λαϊκό ηφαίστειο».</p>
<p dir="ltr">Το μνημόνιο είναι οικονομική χούντα. Δεν θα έχει κανένα αίσιο τέλος. Δεν πρόκειται να έρθει καμία ανάπτυξη σε μια περιοχή που δεν έχει αποταμίευση, δεν έχει κατανάλωση και παραμένει στα capital controls. Η τυραννία των δυνάμεων κατοχής και το ξεζούμισμα εκατομμυρίων Ελλήνων έφεραν τον ξεριζωμό όλης της νεότητας. Οι νέοι με πτυχία, γλώσσες και προσόντα, η παραγωγική δύναμη του τόπου, έφυγε στην ξενιτιά. Πίσω έμειναν οι πιο ηλικιωμένοι. Γιατί το κρύβουμε; Υπάρχει πρόβλημα σε περίπτωση πολέμου με την Τουρκία από πλευράς εφεδρειών. Ποιοι θα πάνε να πολεμήσουν; Οι εξηντάρηδες και οι εξηνταπεντάρηδες; Οι αντιεξουσιαστές; Οι μεσήλικες με τη λιγοστή σύνταξη ή το χαρτζιλίκι του Τσίπρα;</p>
<p dir="ltr">Πολύ περισσότερο όταν αυτή η κατοχή, αυτή η παρατεταμένη αναξιοπρεπής διαβίωση, «καίει» τις ψυχές και το φρόνημα των περισσότερων Ελλήνων. Και δεν είναι μόνο η καύση των Ελλήνων στα οικονομικά κρεματόρια. Είναι και η αποξήλωση όλων των εθνικών χαρακτηριστικών. Είναι η σύγκρουση των πιονέρων του μνημονίου με την Εκκλησία, με τη Δικαιοσύνη, με τον Τύπο, με όσους θέλουν να αρθρώσουν έστω και μία λέξη εναντίον της υποταγής και της εκχώρησης της εθνικής ανεξαρτησίας.</p>
<p dir="ltr">Η οικονομική δικτατορία θα φέρει νομοτελειακά τον εδαφικό διαμελισμό. Οσα έγιναν επί μνημονίου, τσάκισαν την κοινωνική συνοχή και έκαναν ευάλωτη την Αμυνα, η οποία στερείται και πιστωτικών γραμμών ανεφοδιασμού, αφού για όλα πρέπει να συναινέσουν οι ξένοι. Οι απέναντι γείτονες προετοιμάζονται από την πρώτη μέρα που ανακοινώθηκε η είσοδός μας στο μνημόνιο. Με τις καθημερινές παραβιάσεις στο Ανατολικό Αιγαίο κατέλυσαν de facto την πολιτική κυριαρχία της Ελλάδος στην περιοχή.</p>
<p dir="ltr">Ποια οικονομία και ποιος πληθυσμός μπορούν να λειτουργήσουν, όταν ο Τούρκος δεσμεύει θαλάσσιες περιοχές 365 μέρες τον χρόνο για να πραγματοποιήσει αεροναυτικές ασκήσεις με πραγματικά πυρά;</p>
<p dir="ltr">Ηδη η Τουρκία απαιτεί να πάρει 125 βραχονησίδες και νησιά του Αιγαίου αμφισβητώντας στα ίσα τη Λωζάννη. Ταυτόχρονα, ζητάει μεγαλύτερη αυτονομία στη Θράκη και αυτό είναι η πρώτη φάση για ένα νέο Κόσοβο. Στην Κύπρο προωθεί de facto διχοτόμηση λέγοντας ότι οι Ελληνοκύπριοι ευθύνονται για το αδιέξοδο, αφού δεν δέχονται την παραμονή των τουρκικών στρατευμάτων κατοχής στον Βορρά.</p>
<p dir="ltr">Ο Ερντογάν ξέρει ότι το μνημόνιο «λιώνει» όλες τις αντιστάσεις και αφαιρεί κάθε ικμάδα δύναμης από την Ελλάδα. Ο Ταγίπ γνωρίζει ότι κανένας Ευρωπαίος εταίρος δεν πρόκειται να «τα χαλάσει» με την Τουρκία ή να θυσιάσει έστω και έναν φαντάρο του για χατίρι της μικρής και ανύπαρκτης οικονομικά Ελλάδας. Γιατί θα θυσιάσει μια αγορά 100.000.000 Τούρκων, για μια χούφτα Ελληνες μεγάλων ηλικιών που δεν έχουν χρήματα να καταναλώσουν, παρά μόνο για ένα πιάτο φαΐ.</p>
<p dir="ltr">Ο «σουλτάνος» διαισθάνεται ότι η ελληνική πολιτική ηγεσία φοβάται. Και ταυτόχρονα είναι αμαρτωλή, βούλιμη και έτοιμη να παζαρέψει τον… «εκσυγχρονισμό» της Λωζάννης. Γι’ αυτό πότε ο ίδιος και πότε ο Τσαβούσογλου προειδοποιούν ότι ή θα λύσουμε το θέμα του Αιγαίου με διπλωματία ή διεθνές δικαστήριο ή θα πάρουμε -λένε- τα νησιά με τον στρατό!</p>
<p dir="ltr">Εμείς αγοράζουμε μεταχειρισμένα ελικόπτερα ή αναβαθμίζουμε παλαιά αεροπλάνα, ενώ ο γείτονας αναπτύσσει βαλλιστικούς πυραύλους ή αγοράζει F-35 και ρωσικούς πυραύλους.</p>
<p dir="ltr">Εδώ, έχουμε ένστολους σε πλήρη δυσφορία από τη συμπεριφορά όλων των μνημονιακών κυβερνήσεων. Δεν υπάρχει πυλώνας του ελληνικού κράτους που να μην έχει ρήγματα, εξαιτίας του μνημονίου.</p>
<p dir="ltr">Η οικονομική χούντα, το μνημόνιο, θα καταρρεύσει όταν ένας νέος «Αττίλας» θα αρπάξει ένα κομμάτι ελληνικού εδάφους. Οταν θα υπάρξουν υποχωρήσεις και παραχωρήσεις στους Τούρκους.</p>
<p dir="ltr">Οι ξένοι, που σήμερα εμφανίζονται να υπερασπίζονται τη Λωζάννη, όταν έρθει η στιγμή θα πιέσουν την Ελλάδα να προβεί σε αναδιανομή εδαφών, λαμβάνοντας υπόψη τις απαιτήσεις της Τουρκίας. Δεν τους ενδιαφέρει η ακεραιότητα της χώρας μας.</p>
<p dir="ltr">Αντίθετα, όσο πιο αδύναμο είναι το προτεκτοράτο τόσο καλύτερα θα μπορούν να το ξεζουμίζουν και να το αποφλοιώνουν εις το διηνεκές. Ηδη το έχουν κάνει «αποθήκη» μεταναστών, έχουν διώξει σχεδόν όλες τις μεγάλες και μεσαίες επιχειρήσεις, έχουν δημιουργήσει hot spots στα ακριτικά νησιά και επιθυμούν (όπως παλιά) τα κράτη της Βαλκανικής να είναι μικρά και απολύτως ελεγχόμενα.</p>
<p dir="ltr">Ο εδαφικός διαμελισμός, η παραχώρηση εδαφών στην Τουρκία, θα έχει ως αντάλλαγμα τη «δραπέτευση» της Ελλάδος από το μνημόνιο. Δηλαδή θα δώσουν στην Ελλάδα την ψευδαίσθηση ότι επιστρέφει από την τυραννία στη δημοκρατία, όπως συνέβη και με την πτώση της χούντας -μετά την εισβολή του Αττίλα- με την επιστροφή στη δημοκρατία που οδήγησε στην οικονομική κατοχή.</p>
<p dir="ltr"> </p>
<p dir="ltr"> </p>
<p dir="ltr">Από τη στήλη «Αποκλίνουσα Συμπεριφορά» στην Ελευθερία του Τύπου</p>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/04974113309656104064noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4662495751028299527.post-5916305690044483882017-12-19T20:33:00.001+02:002017-12-19T20:33:27.493+02:00Οι πιο δημοφιλείς «γαλάζιοι» βουλευτές της Πελοποννήσου
<p dir="ltr"></p>
<p dir="ltr">Σύμφωνα με έρευνα της Κάπα research</p>
<p dir="ltr">Με πολύ ενδιαφέρον έγινε αποδεκτή στα πολιτικά γραφεία η έρευνα της Κάπα research σχετικά με τα πολιτικά και αυτοδιοικητικά πρόσωπα στους νομούς της χώρας. Με τις εκλογές να πλησιάζουν και τις αυτοδιοικητικές ζυμώσεις να έχουν πάρει "φωτιά", η έρευνα αποκάλυψε ενδιαφέροντα στοιχεία.<br>
Στο επίκεντρο βέβαια η ερώτηση για τις θετικές και τις αρνητικές γνώμες σχετικά με τα πολιτικά πρόσωπα, η οποία φαίνεται πως δίνει προβάδισμα στη νέα γενιά της "γαλάζιας" παράταξης. Είναι ενδεικτικό, πως στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, εκτός του Αντώνη Σαμαρά που είναι εκτός συναγωνισμού, με αποδοχή στη Μεσσηνία που αγγίζει το 52.5%, ακολουθούν δύο νέα πρόσωπα.</p>
<p dir="ltr">Πιο συγκεκριμένα, πρώτος σε δημοφιλία βουλευτής Πελοποννήσου είναι ο βουλευτής Κορινθίας της ΝΔ Χρίστος Δήμας με αποδοχή 34.5% και ακολουθεί ο γαλάζιος βουλευτής Αρκαδίας Κώστας Βλάσης με 30.5%. Ο Λάκωνας Θανάσης Δαβάκης έπεται με 26.5%, σε μια περιφέρεια κομβική για τη συσπείρωση του νεοδημοκρατικού ακροατηρίου</p>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/04974113309656104064noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4662495751028299527.post-90192193682073297932017-12-17T13:48:00.001+02:002017-12-17T13:48:23.993+02:00Έσβησε στα 43 του ο δημοσιογράφος Βασίλης Μπεσκένης
<p dir="ltr"><b>Σοκ στον δημοσιογραφικό κόσμο από τον αδόκητο χαμό του Βασίλη - Υπέστη ανακοπή καρδιάς</b></p>
<p dir="ltr">Σοκ έχει προκαλέσει στον δημοσιογραφικό κόσμο ο αδόκητος και πρόωρος χαμός του δημοσιογράφου Βασίλη Μπεσκένη. Ο Βασίλης Μπεσκένης, πολιτικός συντάκτης στον Σκάι, έφυγε από τη ζωή το πρωί της Κυριακής έπειτα από ανακοπή καρδιάς σε ηλικία 43 ετών.</p>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/04974113309656104064noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4662495751028299527.post-55545835631167964232017-12-17T11:53:00.001+02:002017-12-18T00:18:07.213+02:00Δ. Κρανιάς στο 11ο Συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας: Η κοινωνία περιμένει από εμάς να ακούσει συγκεκριμένη προοπτική για το αύριο
<p dir="ltr">Φίλες και φίλοι</p>
<p dir="ltr">Οι κρίσεις γεννούν πάντα ευκαιρίες. Και ως ευκαιρία πρέπει να δει η Νέα Δημοκρατία αυτό το Συνέδριο. Μπορεί να αποτελέσει αυτό το Συνέδριο την ανανέωση της σχέσης του κόμματός μας με την κοινωνία. Να βρεθεί εκεί που συναντώνται οι πολλοί. Και οι πολλοί σήμερα, πέρα από τους δυσβάστακτους φόρους και τις μειώσεις εισοδημάτων συναντώνται στην πόρτα της ανάγκης προσδοκώντας ότι στην άλλη πλευρά της βρίσκεται το δωμάτιο της ελπίδας. Αυτής της ελπίδας που κακοποίησε ο ΣΥΡΙΖΑ , αυτής της ελπίδας που στερεύει όλο και περισσότερο σε μεγαλύτερα στρώματα της κοινωνίας.</p>
<p dir="ltr">Το τέταρτο συμπληρωματικό μνημόνιο , που έχει ήδη υπογράψει η σημερινή κυβέρνηση επιτείνει την ανασφάλεια , απομακρύνει την ελπίδα. Η ενίσχυση της κοινωνικής αλληλεγγύης, η προστασία των αδύναμων και ευπαθών ομάδων, το μεταναστευτικό, η αξιοποίηση των δυνατοτήτων της τεχνολογίας στη δημόσια ζωή, η διαφάνεια και η λογοδοσία στην πολιτική ζωή, η ασφάλεια των πολιτών σε όλες της τις εκφάνσεις (δημόσια, υγεία, οικονομία κ.α.) είναι οι σημερινές άμεσες προκλήσεις.</p>
<p dir="ltr">Οι πολίτες αυτής της χώρας περιμένουν να ακούσουν την καθαρή απάντηση για τη διατήρηση και την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής που κλυδωνίζεται επικίνδυνα. Η δέσμευση για τη νομοθετική κατοχύρωση της προστασίας της πρώτης και μοναδικής κατοικίας όπως είχε γίνει επί κυβέρνησης Αντώνη Σαμαρά, η δέσμευση ότι η πληροφορία για τις αναπτυξιακές ευκαιρίες θα φτάνει ανεμπόδιστα στη μικρομεσαία επιχείρηση και δε θα σταματά στους λίγους μεγάλους επιχειρηματίες της χώρας, η δέσμευση ότι κάθε πολίτης θα έχει πρόσβαση στο φάρμακο που έχει ανάγκη, η δέσμευση ότι η καθεμιά κι ο καθένας μας θα είναι ασφαλής στη γειτονιά και το σπίτι του, η δέσμευση ότι για μας ο εργαζόμενος του ιδιωτικού τομέα και οι αποδοχές του έχουν την ίδια σημασία με τον επιχειρηματία και τα κέρδη του, η δέσμευση για διαφάνεια και λογοδοσία ανθρώπων και πράξεων, οφείλουν να αποφασιστούν από αυτό το Συνέδριο.</p>
<p dir="ltr">Το κόμμα μας βαδίζει προς τις επόμενες εκλογές έχοντας επιλέξει ως αρχηγό και πρόεδρο τον Κυριάκο Μητσοτάκη δείχνοντας ότι είναι αποφασισμένο να βαδίσει τις μέρες της διακυβέρνησης αντιμετωπίζοντας την αλήθεια και τις προκλήσεις της, χωρίς να κρύβονται οι πολιτικοί πίσω από τους τεχνοκράτες, εμπιστευόμενο και αξιοποιώντας όλα τα στελέχη του, θέτοντας τα πραγματικά διλήμματα. Αποτελεσματικότητα η ανικανότητα, αξιοκρατία η μετριοκρατία, μετρήσιμα αποτελέσματα η θεωρίες επί χάρτου.</p>
<p dir="ltr">Ο νέος πατριωτισμός απαιτεί την επαναβεβαίωση των διαχρονικών αξιών στις οποίες στηρίχθηκε το έθνος μας (ορθοδοξία-γλώσσα-πολιτισμός), σταθερή προσήλωση στη δημοκρατία, τους θεσμούς της , την ελευθερία του λόγου και αποφασιστικότητα στη συμμετοχή μας στη διαμόρφωση του παγκοσμιοποιημένου περιβάλλοντος που ζούμε σήμερα. </p>
<p dir="ltr">Η Νέα Δημοκρατία σήμερα αποτελεί τη μοναδική ουσιαστική εναλλακτική λύση για έξοδο από την κρίση, που είναι πρώτιστα κοινωνικοπολιτική και κατόπιν οικονομική. Στο δικό μας χέρι είναι να αποδείξουμε στην κοινωνία ότι παραμένουμε το κόμμα των πολλών και ότι είμαστε αποφασισμένοι, με αισιοδοξία, να πορευθούμε μαζί τους για την Ελλάδα που αξίζουμε και επιθυμούμε.</p>
<p dir="ltr">Κλείνοντας δεν μπορώ να αποφύγω μια αναφορά σε κάποια από αυτά που ειπώθηκαν ως τώρα. Η αναφορά του εξαιρετικού Στέλιου Ράμφου στην ανάγκη για αυτοκριτική είναι ιδιαίτερα σημαντική. Η παράταξή μας όμως έχει αυτομαστιγωθεί σε σημείο μάλιστα που να έχει αναλάβει και μερίδιο ευθύνης που δεν της αναλογεί. Η κοινωνία περιμένει από εμάς να ακούσει συγκεκριμένη προοπτική για το αύριο. Και το δεύτερο αφορά το νέο και το παλιό. Και το νέο το έχουμε ταυτίσει πολλές φορές με τις προσχωρήσεις στελεχών από γειτνιάζοντες και μη πολιτικούς χώρους. Ούτε είναι κακό ότι όσοι ήλθαν από άλλους πολιτικούς χώρους βρέθηκαν αμέσως σε υψηλά αξιώματα, και αυτό που λέω είναι ότι αυτό το κόμμα είχε πάντα ανοιχτές τις πόρτες του. Σήμερα μένει να έχουμε το ίδιο ανοιχτές τις πόρτες και στα στελέχη μας.</p>
<p dir="ltr">Ευχαριστώ πολύ.</p>
<p dir="ltr">ΔΗΜΗΤΡΗΣ Η. ΚΡΑΝΙΑΣ<br>
Μέλος Π.Ε. Νέας Δημοκρατίας</p>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/04974113309656104064noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4662495751028299527.post-4666195977992264182017-12-07T20:39:00.001+02:002017-12-11T18:54:12.869+02:00ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ Ν.Δ. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΝΤΟΡΑ
<p dir="ltr"><b>Φαίνεται ότι κάποιοι δεν έχουν καταλάβει ότι το ουσιαστικό «αγκάθι» του κόμματος είναι η πολιτική του</b></p>
<p dir="ltr">Από τον<br>
Νίκο Ελευθερόγλου</p>
<p dir="ltr">Φαίνεται ότι στη Ν.Δ. ή στραβός είναι ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουν. Αλλιώς δεν μπορούμε να ερμηνεύσουμε την πρεμούρα των ανθρώπων που περιβάλλουν τον πρόεδρο του κόμματος να ανακοινώσουν: πρώτον την... κυβέρνηση Ν.Δ. και, δεύτερον, ότι σε αυτήν δεν θα μετέχει η Ντόρα Μπακογιάννη ή ο Κώστας Μπακογιάννης.</p>
<p dir="ltr">Και αυτό διότι και άκαιρο είναι ως ζήτημα και διότι δεν μπορεί να μιλάς για αξιοκρατία και να επιλέγεις ως κριτήριο τη συγγένεια. Με αυτή τη λογική ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν θα έπρεπε καν να είναι βουλευτής (όπως και αρκετοί άλλοι βουλευτές) αλλά και πολλά από τα πρόσωπα που τον περιβάλλουν σήμερα δεν θα βρίσκονταν στην Πειραιώς.</p>
<p dir="ltr">Αυτή είναι η πραγματικότητα πέρα από τα επικοινωνιακά τρικ. Διότι ζημιά κάνουν τα πρόσωπα που βρίσκονται πίσω από τον... μπερντέ και όχι αυτά που κινούνται στο φως και κρίνονται για τις πράξεις τους. Αυτά ως προς τα πρόσωπα. Ας περάσουμε όμως στην ουσία του ζητήματος.</p>
<p dir="ltr">Φαίνεται ότι κάποιοι στη Νέα Δημοκρατία δεν έχουν καταλάβει ποιο είναι το ουσιαστικό πρόβλημα του κόμματος. Και αυτό είναι η πολιτική της και το αφήγημα που πρέπει να διαμορφώσει για την επόμενη μέρα. Δυστυχώς η σημερινή Νέα Δημοκρατία έχει αποκοπεί από ένα σημαντικό κομμάτι της βάσης της, καθώς όσα πρεσβεύει και οι περίεργες συμμαχίες που διαμορφώνει την αποκόβουν ακόμη περισσότερο από αυτό. Ως τώρα οι στρατηγικές επιλογές της και τα τοξικά πρόσωπα που τις διαμορφώνουν έχουν οδηγήσει σε απανωτές ήττες.</p>
<p dir="ltr">Επί μήνες η Ν.Δ. εγκλωβιζόταν στο αίτημα «εκλογές τώρα», ώσπου έγινε γραφική η απαίτηση. Εκλογές φυσικά δεν έγιναν, γιατί πολύ απλά δεν τις αποφασίζει ποτέ η αντιπολίτευση, αλλά η κυβέρνηση. Στην ελληνική περίπτωση, εκτός από την κυβέρνηση, και οι θεσμοί.</p>
<p dir="ltr">Στη συνέχεια η Ν.Δ. επικέντρωσε την κριτική της στο «αντιευρωπαίος Τσίπρας». Ηττα στρατηγικής δεύτερη. Ο Τσίπρας σήμερα έχει μετατραπεί όχι απλώς σε φιλοευρωπαίο αλλά και σε παίκτη της Ε.Ε., μια και οι εξελίξεις τον ευνόησαν, όπως και οι θεσμοί. Επί μήνες κορυφαία στελέχη της Ν.Δ. επέμεναν να μην κλείσει την αξιολόγηση ο πρωθυπουργός, γιατί ούτε μπορεί ούτε θα τα καταφέρει. Η αξιολόγηση όχι μόνο κλείνει αλλά η κυβέρνηση οδεύει -με την κάλυψη φυσικά και των θεσμών- στην «έξοδο» από το Μνημόνιο και στη διαμόρφωση μιας νέας σχέσης με τους δανειστές.</p>
<p dir="ltr">Μιας σχέσης υβριδικής, που θα συνδέει το χρέος με τη στήριξη της Ελλάδας. Αυτό είναι το πολιτικό σκηνικό του αφηγήματος που διαμορφώνει η κυβέρνηση.</p>
<p dir="ltr">Και η Ν.Δ. με τι ασχολείται; Με τα βλήματα και το... καζίνο! Πολιτικά όμως τι προτείνει;</p>
<p dir="ltr">• Ποια είναι η θέση της για τους πλειστηριασμούς; Οτι είναι ψεύτης ο Τσίπρας;</p>
<p dir="ltr">• Ποια είναι η θέση της για τα κανάλια; Να μην μπουν νέοι παίκτες;</p>
<p dir="ltr">• Ποια είναι η θέση της για το νέο υβριδικό Μνημόνιο και το χρέος;</p>
<p dir="ltr">• Ποια είναι η θέση της για τη νέα Ευρώπη που σχηματοποιείται;</p>
<p dir="ltr">• Ποια είναι η θέση της για το «νέο» ΠΑΣΟΚ;</p>
<p dir="ltr">• Ποια είναι η θέση της για μισθούς, συντάξεις, επιδόματα;</p>
<p dir="ltr">• Ποια, ποια, πολλά τα ποια για τη Ν.Δ. και γι’ αυτά δεν υπάρχει πειστική απάντηση, κοστολογημένη και εγκεκριμένη από τους θεσμούς.</p>
<p dir="ltr">• Ποια από αυτά που κάνει ο Τσίπρας δεν τα υποστήριζε με πάθος η Ν.Δ.;</p>
<p dir="ltr">Γι’ αυτά ζητούνται πειστικές απαντήσεις και όχι για το αν είναι η Ντόρα ή ο Κώστας στην κυβέρνηση. Διότι το πραγματικό πρόβλημα της Ν.Δ. είναι ιδεολογικό και πολιτικό.</p>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/04974113309656104064noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4662495751028299527.post-69628552642683389722017-12-07T20:34:00.001+02:002017-12-08T08:38:09.280+02:00ΣΟΚ! Η πύλη του Πολυτεχνείου έπεσε κατόπιν συμφωνίας φοιτητών και στρατού!
Μια στιγμή αρκεί για να κάνει κάποιους ήρωες και να πλαστογραφήσει την ιστορία
<p dir="ltr">Σάλος έχει προκληθεί από τη συνέντευξη-ντοκουμέντο που ανατρέπει τα δεδομένα για την εξέγερση του Πολυτεχνείου, την οποία παραχώρησαν στην <b>«κυριακάτικη δημοκρατία»</b> ο Κυριάκος Σταμέλος, αριστερός και μέλος της συντονιστικής επιτροπής των φοιτητών, και ο Μιχάλης Γουνελάς, επικεφαλής των αρμάτων μάχης που περικύκλωσαν το κτίριο. Προφανώς από τότε έμεινε το κουσούρι με τους δήθεν αντιεξουσιαστές που συγκρούονται με τα ΜΑΤ και όταν φεύγουν οι κάμερες βγάζουν τις κουκούλες και περνάνε όλοι μαζί σαν καλοί συνάδελφοι τις πόρτες της ΓΑΔΑ. Απειρες μαρτυρίες φωτορεπόρτερ και καμεραμέν κάνουν λόγο για”κουκουλοφόρους” οι οποίοι κάνουν πηγαδάκια με τους αστυνομικούς σαν καλοί συνάδελφοι όταν τελειώσει η σκηνοθετημένη δράση και οι συγκρούσεις. Για φαντασθείτε εάν θα είχαν δουλειά τα ΜΑΤ χωρίς τους “αντιεξουσιαστές” και εάν θα υπήρχαν αγωνιστές του Πολυτεχνείου εάν δεν έπεφτε η πύλη του Πολυτεχνείου. Μια στιγμή αρκεί για να κάνει κάποιους ήρωες και να πλαστογραφήσει την ιστορία.<br>
Το μείζον που προκύπτει από τη συνέντευξη είναι ότι «αν δεν γινόταν το Πολυτεχνείο, δεν θα χάναμε την Κύπρο», ενώ οι δύο άνθρωποι, αυτόπτες μάρτυρες και πρωταγωνιστές ταυτόχρονα των εξελίξεων, καταρρίπτουν τα επιχειρήματα όσων θέλησαν να καπηλευτούν την εξέγερση. Από τη συνέντευξη-ντοκουμέντο των δύο πρωταγωνιστών στην <b>«κυριακάτικη δημοκρατία»</b> και στον Παναγιώτη Λιάκο με τίτλο «Υπήρξε συμφωνία για να μπει το τανκς στο Πολυτεχνείο» υπήρξαν σφοδρές αντιδράσεις και οι αποκαλύψεις προκάλεσαν μεγάλη αίσθηση σε όλους τους χώρους, κυρίως της Κεντροδεξιάς.</p>
<p dir="ltr">Ο χώρος της Αριστεράς ωστόσο κράτησε σιγήν ιχθύος, σιώπησε περιέργως, παρότι ο Κυριάκος Σταμέλος είναι ένα πρόσωπο που προέρχεται από τον χώρο αυτόν και είναι αναγνωρισμένη η δράση του κατά τα γεγονότα του Πολυτεχνείου.</p>
<p dir="ltr">«Ποιος μπορεί να αρνηθεί ότι, αν δεν είχαν γίνει τα γεγονότα του Πολυτεχνείου, πιθανότατα δεν θα είχαμε χάσει την Κύπρο; Δηλαδή, δεν ήταν στις προθέσεις βεβαίως των επαναστατημένων να χαθεί η Κύπρος, αλλά υπήρξε τέτοια ροή στην εκμετάλλευση διότι εμείς δεν ρίξαμε τον Παπαδόπουλο. Φέραμε τον Ιωαννίδη, πάντως. Και ο Ιωαννίδης δεν έπεσε μόνος του, έπεσε λόγω των γεγονότων της Κύπρου. Αρα, λοιπόν, ένα αυθόρμητο κίνημα μετετράπη σε έναν μοχλό εναντίον της πατρίδος» επισήμανε ο Κυριάκος Σταμέλος και ξεκαθάρισε: «Δεν έχω καμία διάθεση αποδόμησης της εξέγερσης, απλά θέλω να πω την αλήθεια».</p>
<p dir="ltr">Τόσο ο Κυριάκος Σταμέλος όσο και ο Μιχάλης Γουνελάς, οι δύο «αντίπαλοι» στην εξέγερση του Πολυτεχνείου που συναντήθηκαν στα γραφεία της <b>«κυριακάτικης δημοκρατίας»</b> έπειτα από 44 ολόκληρα χρόνια, καταρρίπτουν πολλούς μύθους, αποκαλύπτουν συνταρακτικές αλήθειες και, την ίδια στιγμή, με τα λεγόμενά τους για εκείνη τη βραδιά, καταδεικνύουν ότι από ένα σημείο και έπειτα οι εξελίξεις ήταν προϊόν σκηνοθεσίας.</p>
<p dir="ltr">Οπως λέει ο Κυριάκος Σταμέλος, «κάποιοι από μας δεν θέλανε να ανοίξει η πόρτα, θέλαμε να επιτεθεί το τανκς, θέλαμε σύγκρουση», με τον Μιχάλη Γουνελά να τονίζει ότι οι στρατιώτες είχαν βάλει στα πρόσωπά τους πετσέτες για τα δακρυγόνα και να διαψεύδει ότι στον χώρο του Πολυτεχνείου υπήρχαν ελεύθεροι σκοπευτές του Στρατού. Διαψεύδουν επίσης ότι υπήρχε νεκρός εντός του χώρου του Πολυτεχνείου.<br><br></p>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/04974113309656104064noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4662495751028299527.post-38996923899368965132017-12-07T20:31:00.001+02:002017-12-17T11:52:29.990+02:00Αντιβίωση», «Απονεύρωση» και... «Εξαγωγή»<p dir="ltr"></p>
<p dir="ltr">* Στα δυόμιση χρόνια διακυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου, η Τρόϊκα επέμενε να μειωθεί το δημόσιο. Και τότε μειώθηκε πραγματικά: Από 740 χιλιάδες που το παρέλαβαν σε 660 χιλιάδες περίπου (μαζί με τους συμβασιούχους).</p>
<p dir="ltr">Η Τρόικα πίεζε μάλιστα και για – συμβολικές, έστω - απολύσεις μόνιμου προσωπικού.</p>
<p dir="ltr">Και απολύθηκαν τότε γύρω στις 7 χιλιάδες μονίμων, εκ των οποίων οι μισοί περίπου ήταν «επίορκοι» - είχαν προσληφθεί με πλαστά δικαιολογητικά ή είχαν καταδικαστεί για σοβαρά αδικήματα (αλλά παρέμεναν, ως τότε, στη θέση τους).</p>
<p dir="ltr">Επί ΣΥΡΙΖΑ, αντίθετα, η Τρόϊκα δέχθηκε να αυξηθεί ξανά το δημόσιο στις 700 χιλιάδες! Και μαζί να προσληφθούν ξανά ακόμα και οι «επίορκοι», που είχαν απολυθεί προηγουμένως.</p>
<p dir="ltr">Γιατί;</p>
<p dir="ltr">* Τώρα μάλιστα η Τρόϊκα είχε αναγκάσει το ΣΥΡΙΖΑ να υπογράψει πως ως τα τέλη του 2017 θα έχει κατεβάσει τον αριθμό των συμβασιούχων στις 40 χιλιάδες. Δηλαδή θα απολύσει 30 χιλιάδες συμβασιούχους που ο ίδιος προσέλαβε.</p>
<p dir="ltr">Αλλά το τέλος του χρόνου πλησιάζει και τη δέσμευση αυτή την… «ξέχασε» η Τρόϊκα!</p>
<p dir="ltr">Γιατί;</p>
<p dir="ltr">* Στο μεταξύ, 30 χιλιάδες υπεράριθμοι συμβασιούχοι σημαίνουν πρόσθετη δαπάνη 300 με 350 εκατομμυρίων στον Προϋπολογισμό. Ή αλλιώς, η απομάκρυνσή τους θα επέτρεπε άμεση μείωση φόρων κατά 300-350 εκατομμύρια! Όσο κοστίζει, ας πούμε, η κατάργηση του μειωμένου ΦΠΑ στα νησιά.</p>
<p dir="ltr">Αλλά φαίνεται να επιτρέπει η Τρόικα να κρατήσει τον πελατειακό «στρατό» του ο ΣΥΡΙΖΑ, παρά να μειωθούν οι φόροι που πνίγουν την Ελληνική οικονομία!</p>
<p dir="ltr">Γιατί;</p>
<p dir="ltr">* Στα δυόμιση χρόνια διακυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου, εφαρμόστηκε ο κανόνας 1 (μόνιμος) δημόσιος υπάλληλος προσλαμβάνεται για κάθε 5 που απολύονται! Κι έτσι επιτεύχθηκε η μείωση προσωπικού στο Δημόσιο κατά κύριο λόγο. Πρόκειται για «κανόνα» που είχε πρωτο-συμφωνηθεί στην Ελλάδα από τις αρχές της δεκαετίες του ’90. Αλλά στην πράξη δεν εφαρμόστηκε ποτέ.</p>
<p dir="ltr">Για πρώτη φορά εφαρμόστηκε πλήρως επί κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου! Κι υπήρξε μεγάλη και ήπια εξυγίανση των δημόσιων οικονομικών, αλλά και του ίδιου του δημοσίου: Και «μεγάλη» (γιατί εξοικονομούσε πάνω από 250 εκατομμύρια κρατικής δαπάνης το χρόνο – σωρευτικά κάθε χρόνο!) και «ήπια» (γιατί προχωρούσε χωρίς «απολύσεις»).</p>
<p dir="ltr">Ωστόσο αυτή η «ήπια μεταρρύθμιση» σταμάτησε (και αντιστράφηκε) επί ΣΥΡΙΖΑ. Και η Τρόικα δεν αντέδρασε.</p>
<p dir="ltr">Γιατί;</p>
<p dir="ltr">* Αν είχε διατηρηθεί «ο κανόνας 1 προς 5», το προσωπικό των δημοσίων υπαλλήλων θα ήταν σήμερα κάτω από 600 χιλιάδες! Ενώ τώρα βρίσκεται στις 700 χιλιάδες! Δηλαδή θα μπορούσαμε να είχαμε το ίδιο δημοσιονομικό αποτέλεσμα («πρωτογενές πλεόνασμα») με 1,2 δισεκατομμύρια λιγότερους φόρους κάθε χρόνο!</p>
<p dir="ltr">Αυτό το επέτρεψε η Τρόϊκα!</p>
<p dir="ltr">Γιατί;</p>
<p dir="ltr">* Η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου θέσπισε για πρώτη φορά τη μεγάλη μεταρρύθμιση να δίνεται στους νέους συνταξιούχους περί το 80% της σύνταξής τους στο πρώτο δίμηνο (ενώ παλαιότερα χρειάζονταν 2-3 χρόνια για να πάρουν χρήματα στα χέρια…).</p>
<p dir="ltr">Και το υπόλοιπο 20% να εκκαθαρίζεται αναδρομικά σε ενάμιση χρόνο (και να γράφεται αμέσως στις «ληξιπρόθεσμες οφειλές» του δημοσίου). Έτσι οι νέοι συνταξιούχοι έπαιρναν το μεγαλύτερο μέρος της κύριας σύνταξής τους εντός διμήνου. Και ολόκληρη της επικουρική τους σύνταξη αμέσως!</p>
<p dir="ltr">Κι αυτό τους έδινε μια σημαντική ανακούφιση.</p>
<p dir="ltr">Ο ΣΥΡΙΖΑ το κατάργησε αυτό! Οι περισσότερες νέες συντάξεις δεν πληρώνονταν καθόλου στην αρχή (με εξαίρεση κάποιες κατηγορίες, όπως οι στρατιωτικοί κλπ.). Στη συνέχεια η κυβέρνηση Τσίπρα άρχισε να πληρώνει τις μισές κύριες συντάξεις. Αλλά δεν γράφει το υπόλοιπο στις ληξιπρόθεσμες οφειλές του κράτους.</p>
<p dir="ltr">Χώρια που οι νέες επικουρικές δεν πληρώνονται καθόλου πια! Και επίσης, δεν γράφονται τα απλήρωτα υπόλοιπα στα «ληξιπρόθεσμα» του κράτους.</p>
<p dir="ltr">Κι ούτε είναι γνωστό πότε θα εκκαθαριστούν αναδρομικά. Κι έτσι δεν υπάρχει σήμερα καμία διαφάνεια στις «δημοσιονομικές εκκρεμότητες» του κράτους στο εσωτερικό της χώρας.</p>
<p dir="ltr">Η Τρόϊκα, όμως, το επέτρεψε αυτό!</p>
<p dir="ltr">Γιατί;</p>
<p dir="ltr">* Την προηγούμενη κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου την «κυνηγούσε» η Τρόικα να εκκαθαρίσει την παραμικρή δημοσιονομική εκκρεμότητα παντού – και στο εσωτερικό και στο εξωτερικό. Την κυβέρνηση Τσίπρα δεν την «ενοχλούν» καθόλου, όταν δημιουργεί τεράστιες εκκρεμότητες («αφανή ληξιπρόθεσμα») στο εσωτερικό!</p>
<p dir="ltr">Σαν να μην ενδιαφέρει πια τους δανειστές, τι γίνεται μέσα στη χώρα, και να τους νοιάζουν μόνο οι δανειακές της υποχρεώσεις (προς τα έξω).</p>
<p dir="ltr">Αντιμετωπίζουν πια την Ελλάδα, όχι ως κράτος-μέλος που πρέπει να εξυγιανθεί απολύτως προκειμένου να παραμείνει πλήρες μέλος της ευρωζώνης, αλλά ως «ιδιότυπη περίπτωση» που πρέπει να είναι «εντάξει» στις προς τα έξω υποχρεώσεις της (αποπληρωμή τόκων κλπ.) και κατά τα άλλα να παραμείνει «αποικία χρέους» σε μόνιμη «καραντίνα».</p>
<p dir="ltr">Να γιατί…</p>
<p dir="ltr">* Σήμερα, η ΝΔ υπολογίζει πως η κυβέρνηση Τσίπρα χρωστάει σε «αφανή ληξιπρόθεσμα» - μόνο για συντάξεις (κύριες και επικουρικές) και «εφ’ άπαξ» - γύρω στα 3 δισεκατομμύρια!</p>
<p dir="ltr">Το ποσό αυτό είναι μάλλον «μετριοπαθές», γιατί δεν υπολογίζει τις αιτήσεις για νέες συντάξεις που εκκρεμούν και οι δημόσιες υπηρεσίες αρνούνται να τις παραλάβουν (επικαλούμενες ότι «λείπουν δικαιολογητικά»).</p>
<p dir="ltr">Μαζί με αυτά, τα οφειλόμενα στους νέους συνταξιούχους ξεπερνούν ίσως τα 4 δισεκατομμύρια!</p>
<p dir="ltr">Όλα αυτά, όμως, κάποια στιγμή θα πρέπει να πληρωθούν – και να εκκαθαριστούν αναδρομικώς.</p>
<p dir="ltr">Χώρια που θα πρέπει να πληρώνονται κανονικά στο εξής – δηλαδή να μπουν στους λογαριασμούς δαπανών του κράτους και των ασφαλιστικών ταμείων.</p>
<p dir="ltr">Αλλά για το πότε και πως θα πληρωθούν δεν μιλάει κανείς.</p>
<p dir="ltr">Κι αν συνυπολογιστούν όλα αυτά, βέβαια, μειώνονται δραστικά – σχεδόν μέχρις εξαφανίσεως - τα «υπέρ-πλεονάσματα» που μας εμφανίζει ο Τσίπρας.</p>
<p dir="ltr">Η Τρόϊκα όμως, δεν μιλάει πια γι’ αυτά.</p>
<p dir="ltr">Γιατί;</p>
<p dir="ltr">* Επί κυβερνήσεων Σαμαρά-Βενιζέλου, το πλεόνασμα έβγαινε αφού έκλεινε η χρονιά. Δηλαδή το πλεόνασμα της χρήσης της φετινής χρονιάς ανακοινωνόταν αφού έκλεινε ο Μάρτιος της επόμενης χρονιάς.</p>
<p dir="ltr">Τώρα δέχθηκαν να μιλάνε για πλεόνασμα και υπέρ-πλεόνασμα του 2017, πέντε μήνες πριν οριστικοποιηθούν τα αποτελέσματα του «δημοσιονομικού έτους».</p>
<p dir="ltr">Πώς έγινε αυτό; Και γιατί;</p>
<p dir="ltr">Μάλλον πληρωμές περσινών ληξιπροθέσμων κάνει η κυβέρνηση και τις εμφανίζει ως… «κοινωνικό μέρισμα» για φέτος!</p>
<p dir="ltr">Αλλά το ερώτημα παραμένει: Γιατί η Τρόικα επιτρέπει να μιλάνε για «διανομή υπέρ-πλεονάσματος», πολύ πριν κλείσουν οι λογαριασμοί της χρονιάς;</p>
<p dir="ltr">Γιατί;</p>
<p dir="ltr">* Η προηγούμενη κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου, αγωνιζόταν να προχωρήσει τις αποκρατικοποιήσεις. Και τις προχώρησε!</p>
<p dir="ltr">Σήμερα, οι αποκρατικοποιήσεις που είχαν ξεκινήσει τότε, ήδη καρκινοβατούν! Για παράδειγμα η ΔΕΣΦΑ, αλλά και τα περιφερειακά αεροδρόμια και το νέο - σαφώς υποβαθμισμένο - σχέδιο για τη ΔΕΗ, ενώ και το «Ελληνικό» βρίσκεται ακόμα στο σημείο μηδέν.</p>
<p dir="ltr">Όμως η Τρόικα δεν φαίνεται να γκρινιάζει καθόλου. Αντίθετα πιέζει την κυβέρνηση Τσίπρα να εγγράψει νέους στόχους αποκρατικοποιήσεων (για την ΕΥΔΑΠ, την ΕΥΑΘ κλπ.) χωρίς να ασχολείται με τις παλαιότερες αποκρατικοποιήσεις που μπλόκαραν πλήρως.</p>
<p dir="ltr">Γιατί;</p>
<p dir="ltr">* Και βεβαίως, μέχρι πολύ πρόσφατα, το ΔΝΤ μιλούσε για σημαντική και απαραίτητη ανάγκη «νέας ανακούφισης χρέους»! Αλλά τώρα μοιάζει να το… «ξέχασε»! Γιατί;</p>
<p dir="ltr">Γιατί απ’ ό,τι φαίνεται το μέλλον της Ελλάδος το έχουν ήδη αποφασίσει:</p>
<p dir="ltr">Η χώρα, με τα σημερινά δεδομένα ΔΕΝ σώζεται…</p>
<p dir="ltr">Θα τη βάλουν σε ιδιότυπο καθεστώς «καραντίνας», θα φροντίσουν μέσα από υπέρ-πλεονάσματα, υπέρ-φορολόγηση και υπέρ-εποπτεία ως τον αιώνα τον άπαντα, να πληρώνει τις προς τα έξω υποχρεώσεις της – κι ας την να βράζει στο ζουμί της!</p>
<p dir="ltr">Θα τη δεσμεύσουν στα πάντα, θα τη βάζουν να υπογράφει τα… «αδιανόητα» (κατά τη δική τους έκφραση) κι όποτε αποφασίσουν οι Έλληνες να λογικευτούν, θα δουν τι ακριβώς θα κάνουν μαζί τους.</p>
<p dir="ltr">Το ίδιο το ΔΝΤ κατά πάσα πιθανότητα φεύγει το Φεβρουάριο (από το Πρόγραμμα)! Λεφτά δεν έβαλε κι ούτε πρόκειται να βάλει. Ίσως, όμως, παραμείνει ως τον Ιούλιο ως «υπέρ-επόπτης».</p>
<p dir="ltr">Αλλά οι Ευρωπαίοι θα δώσουν εκείνοι στο ΔΝΤ όλα τα χρήματα που του χρωστάει ακόμα η Ελλάδα και μετά τον Ιούλιο την «εποπτεία» στην Ελλάδα θα την ασκεί ο ESM. Ο οποίος θα είναι πολύ πιο αυστηρός – υποχρεωτικά, αν θέλει να πείσει – απ’ ό,τι το ΔΝΤ σήμερα.</p>
<p dir="ltr">Στο μεταξύ όμως, δεν είναι εύκολο να ασχοληθούν άλλο με την Ελλάδα, γιατί η ίδια η χώρα κατάντησε «τοξική» για την Ευρώπη!</p>
<p dir="ltr">Κι εδώ βρίσκεται το «ζουμί της ιστορίας» – και η απάντηση σε όλα τα αλλεπάλληλα προηγούμενα «γιατί»…</p>
<p dir="ltr">Η Ελλάδα του Σαμαρά-Βενιζέλου φαινόταν να τα καταφέρνει. Και την αντιμετώπιζαν με αυστηρότητα, γιατί πράγματι αποκαθιστούσε την κανονική συμμετοχή της χώρας στην ευρωζώνη.</p>
<p dir="ltr">Τώρα, με όσα μεσολάβησαν, αυτό μάλλον δεν το ελπίζουν. Και δεν έχουν λόγο να το προσδοκούν.</p>
<p dir="ltr">Η κυβέρνηση Τσίπρα υπογράφει τα πάντα, αλλά δεν εφαρμόζει τίποτε, εκτός από δύο πράγματα:</p>
<p dir="ltr">--Το πώς να στήσει τον πελατειακό κομματικό της «στρατό», για να κρατιέται στην εξουσία.</p>
<p dir="ltr">--Και πώς να καλύπτει τις υποχρεώσεις της προς τα έξω, για να μην ενοχλούν οι δανειστές.</p>
<p dir="ltr">Η «επιστροφή στην κανονικότητα» έχει πάει περίπατο…</p>
<p dir="ltr">Βέβαια, με μερικές χιλιάδες συμβασιούχους δεν στέκει για πολύ μια κυβέρνηση, που έχει λιώσει όλη την υπόλοιπη κοινωνία στην υπέρ-φορολόγηση.</p>
<p dir="ltr">Αλλά το πώς θα εκκαθαριστεί η «υπόθεση Ελλάδα», είναι κάτι που θα το αναλάβουν ισχυρές εξουσίες, όταν υπάρξουν ξανά στην Ευρώπη.</p>
<p dir="ltr">Για την ώρα στη Γερμανία έχουμε ακυβερνησία – που δεν δείχνει να ξεπερνιέται εύκολα. Και στην υπόλοιπη Ευρώπη ενισχύονται οι δυνάμεις που δεν βλέπουν με καλό μάτι ούτε τη συμμετοχή της Ελλάδας στην Ευρώπη - αλλά ούτε και την ίδια την ενωμένη Ευρώπη (πλέον).</p>
<p dir="ltr">Και όλα αυτά συνδέονται άμεσα πια, με τα αδιέξοδα που προκάλεσε η ίδια η κυβέρνηση Τσίπρα και πέρα από τα σύνορα της χώρας: Και με το λαθρο-μεταναστευτικό και με τη βιωσιμότητα του χρέους – στις χώρες που τη δανείζουν και από τις οποίες άμεσα εξαρτάται. Και που πληρώνουν – κι αυτές πια - τις ασυναρτησίες της πολιτικής του.</p>
<p dir="ltr">Ενώ μέσα στην Ελλάδα, συσσωρεύονται τα ερείπια από τη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, από την ανικανότητά του, από τα σκάνδαλά του και από τα ληξιπρόθεσμά του – φανερά ή αφανή – που κάποιος θα κληθεί σύντομα να τα πληρώσει.</p>
<p dir="ltr">Η κυβέρνηση Τσίπρα κατάντησε «τοξική» για την ίδια την υπόλοιπη Ευρώπη. Τελικά, τοξικότατη και για την ίδια την Ελλάδα!</p>
<p dir="ltr">Οι Ευρωπαίοι προσπαθούν να κάνουν οι ίδιοι «αποτοξίνωση» πριν αντιμετωπίσουν οριστικά το «απόστημα Τσίπρα».</p>
<p dir="ltr">Μένει να δούμε, αν θα το αντιμετωπίσουν με ισχυρή «αντιβίωση», με «απονεύρωση» ή με «εξαγωγή»…</p>
<p dir="ltr">Κι όλοι καταλαβαίνουν, τι σημαίνει στην περίπτωσή μας «αντιβίωση», τι σημαίνει «απονεύρωση» – και κυρίως – τι σημαίνει «εξαγωγή»!</p>
<p dir="ltr">ΑΠΟ ΤΟ ANTINEWS του Θ. ΚΑΡΤΕΡΟΥ</p>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/04974113309656104064noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4662495751028299527.post-13734463912719949072017-12-07T20:27:00.001+02:002017-12-07T20:27:55.386+02:00Δεν είναι η συγγένεια ο ένοχος. Η αναξιοκρατία είναι
<p dir="ltr">Η απόφαση του Κυρ. Μητσοτάκη να αποκλείσει από μια ενδεχόμενη κυβέρνησή του τα συγγενικά του πρόσωπα μοιάζει κατ' αρχήν σαν μια κίνηση συμβολισμού κατά του νεποτισμού, που μαστίζει την ελληνική πολιτική ζωή. Στην πράξη, όμως, δημιουργεί δύο προβλήματα, από τα οποία το ένα είναι πιο σοβαρό.<br></p>
<p dir="ltr">Ο αποκλεισμός των συγγενικών προσώπων από τις θέσεις εξουσίας έχει νόημα μόνο υπό μία προϋπόθεση: Ότι τα πρόσωπα έχουν καταλάβει τις θέσεις αναξιοκρατικά. Με μοναδικό κριτήριο τη συγγένεια. Χωρίς να ελέγχεται αν έχουν τα απαραίτητα προσόντα.</p>
<p dir="ltr">Η παραπάνω προϋπόθεση είναι, φυσικά, το 99% των περιπτώσεων νεποτισμού στην ελληνική πολιτική κονίστρα, και όχι μόνο. Γιατί, στα πανεπιστήμια και στα υπουργικά γραφεία το συγγενολόι είναι ο υπ' αριθμόν ένα προτιμώμενος για διορισμό. Στα μεν πρώτα για τις καθηγητικές θέσεις, στα δε δεύτερα για τις καρέκλες των ακριβοπληρωμένων «συμβούλων».</p>
<p dir="ltr">Ο αποκλεισμός από μια θέση προσφοράς μόνο και μόνο για λόγους συγγένειας, όμως, δεν κάνει τίποτε άλλο από το να ενοχοποιεί a priori τη συγγένεια. Κάνει αυτό δηλαδή που δεν θέλει η κοινοβουλευτική δημοκρατία. Να εμπλέκει στην αξιολόγηση τη σχέση αίματος ή αγχιστείας και όχι τη σχέση αξιοσύνης.</p>
<p dir="ltr">Η συγγένεια είναι έγκλημα αν στερεί θέσεις δουλειάς ή προσφοράς από άξιους πολίτες, που μένουν απ έξω ή διαρκώς υποβαθμισμένοι.</p>
<p dir="ltr">Στις προοδευμένες δημοκρατίες απουσιάζει σχεδόν ο βαθμός συγγένειας από τα κυβερνητικά αξιώματα ακριβώς επειδή υπερτερεί η αξιοκρατία. Αυτή εξορίζει τη συγγένεια. Δεν εξορίζει η συγγένεια την αναξιοκρατία. Δεν απαγορεύει η συγγένεια την κατάληψη της θέσης, όπως μπορεί να οδηγήσει η απόφαση του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Αντίθετα, η απαραίτητη προϋπόθεση προσόντων για την κατάληψη μιας θέσης είναι που περιορίζει τον νεποτισμό.</p>
<p dir="ltr">Το ένα πρόβλημα, λοιπόν, είναι ότι ενοχοποιείται η συγγένεια. Το δεύτερο είναι ότι αποκλείεται η αξιοκρατία. Γιατί, το ζητούμενο δεν είναι να βάλουμε κανόνες που υπηρετούν μια ηθική. Αλλά, να μπουν κανόνες που να υπηρετούν τα συμφέροντα του λαού. Και τα συμφέροντα του λαού είναι να έχουν αξιόλογους εκπροσώπους και κυβερνήτες. Ανεξαρτήτως συγγένειας.</p>
<p dir="ltr">Επιπρόσθετα, πώς θα αποκτήσει κυβερνητική πείρα ένας άξιος πολιτικός για το μέλλον αν τον αποκλείσεις από αυτή την πείρα μόνο και μόνο επειδή είχε την ατυχία να είναι συγγενής; Δεν έχει τα ίδια δικαιώματα με τους άλλους πολίτες;</p>
<p dir="ltr">Είναι, λοιπόν, η αξιοκρατία που υπηρετεί το λαό και όχι η συγγένεια ή όχι.</p>
<p dir="ltr">Η ελληνική ιστορία έχει παραδείγματα όπου συγγενείς πολιτικών αποδείχτηκαν χρήσιμοι στο λαό με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, είτε συμφωνεί κανείς είτε διαφωνεί μαζί τους. Ο Σοφοκλής Βενιζέλος, γιός του Ελευθέριου, κράτησε στην πλάτη του την Ένωση Κέντρου και θα την οδηγούσε σε εποικοδομητικό δρόμο για τη χώρα αν δεν πέθαινε σε μια κρίσιμη στιγμή, αφήνοντας χωρίς ουσιαστικό πιλότο τον επιπόλαιο Γεώργιο Παπανδρέου.<br>
Ο Κ. Καραμανλής έφερε στην Τράπεζα της Ελλάδος τον χαρισματικό οικονομολόγο Ανδρέα Παπανδρέου και τον έμπασε στους διαδρόμους της πολιτικής διοίκησης του υπουργείου Συντονισμού, όπου τον μύησε ο πατέρας του Γεώργιος.</p>
<p dir="ltr">Φυσικά, ο αντίποδας βρίθει παραδειγμάτων ατάλαντων συγγενών, όπως ο Γιωργάκης Παπανδρέου του Ανδρέα, και ο Κώστας Καραμανλής (που έχοντας όλα τα προσόντα εκτός από της σύγκρουσης βύθισε τη χώρα ενώ μπορούσε να την αναστήσει), για να μείνω στους σύγχρονους, που μέχρι στιγμής έχουν κυβερνήσει τον τόπο.</p>
<p dir="ltr">Όπως βρίθει και η πολιτική ζωή από το συγγενολόι των Παπανδρέου, που διορίστηκε σε κάθε ανώτερη θέση του δημόσιου, ενώ και ο νυν πρωθυπουργός δείχνει μια αδυναμία για τα δικά του ξαδέρφια.</p>
<p dir="ltr">Η προώθηση των συγγενών με το κριτήριο της συγγένειας είναι δείγμα τριτοκοσμικής δημοκρατίας και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η ελληνική είναι τέτοια. Επειδή εξυπηρετεί τον κυβερνήτη, τα συμφέροντά του, τις αντικοινοβουλευτικές ανασφάλειές του και όχι το λαό.</p>
<p dir="ltr">Η επιλογή στελεχών με κριτήρια άλλα από εκείνα της αξιοκρατίας είναι εξ ίσου δείγμα τριτοκοσμικής δημοκρατίας. Και η ελληνική είναι επίσης τέτοια. Η απόφαση του κ. Μητσοτάκη να αποκλείσει από κυβερνητικές θέσεις ανθρώπους μόνο και μόνο επειδή είναι συγγενείς δεν δίνει το σωστό μήνυμα. Και το μήνυμα είναι σχεδόν το παν.</p>
<p dir="ltr">Το σωστό μήνυμα είναι η εξυπηρέτηση των συμφερόντων του λαού. Και σ' αυτό το σκοπό δεν χωράει κανένα άλλο κριτήριο από εκείνο της αξιοσύνης. Αυτό λείπει από τους πολίτες. Και στην πράξη και σαν παράδειγμα.</p>
<p dir="ltr">Γ. Παπαδόπουλος - <u>Τετράδης</u></p>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/04974113309656104064noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4662495751028299527.post-36789043611263487812017-10-09T22:07:00.001+03:002017-10-09T22:07:05.111+03:00Ναι σύντροφοι δεξιοί καλά διαβάζετε. Αναλαμβάνει εκπρόσωπος η Μ. Σπυράκη<p dir="ltr"></p>
<p dir="ltr">Η «δημοσιογράφος» η όποια δημοσίως παραδέχθηκε ότι παραπληροφορούσε τον ελληνικό λαό για την οικονομική κατάσταση της χώρας, επικαλούμενη δήθεν πατριωτικούς λόγους.</p>
<p dir="ltr">Η «δημοσιογράφος» που προφανώς είχε μυριστεί το λουκέτο στο Mega και είπε να μετακομίσει στις Βρυξέλλες, για να συνεχίσει να απολαμβάνει παχυλούς μισθούς όπως είχε συνηθίσει στο... μεγάλο κανάλι.</p>
<p dir="ltr">Η «δημοσιογράφος» που δεν θα παραιτηθεί από ευρωβουλευτής. Θα της τα ακουμπάει και η Ευρώπη και η ΝΔ! Επίσης, οι κακές γλώσσες λένε ότι μπορεί να πάρει και εκλόγιμη θέση στο επικρατείας. Και μετά κατηγορούν τον ΣΥΡΙΖΑ για βόλεμα ημετέρων.</p>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/04974113309656104064noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4662495751028299527.post-13168199556557791422017-10-01T20:40:00.001+03:002017-10-01T20:40:10.038+03:00Ο Νίκος Ελευθερόγλου διατυπώνει ερωτήματα για την επίσκεψη Τσίπρα στον Λευκό Οίκο
<p dir="ltr"><i><b>Γράφει ο Νίκος Ελευθερόγλου</b></i></p>
<p dir="ltr"><a href="http://www.dimokratianews.gr/content/78851/ston-pigemo-gia-ton-leyko-oiko"><i><b>Πηγή: εφημερίδα “Δημοκρατία”</b></i></a></p>
<p dir="ltr"> </p>
<p dir="ltr"><b>Σε περίεργη περίοδο το ταξίδι του Τσίπρα</b></p>
<p dir="ltr">Στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας ο Αλέξης Τσίπρας έχει βάλει πολλά στο ράφι. Εκτός από το Μνημόνιο, το δημοψήφισμα, το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, τους πλειστηριασμούς, τις συλλογικές συμβάσεις και μια σειρά από «επαναστατικούς τόμους», αναζητεί νέο ράφι για να τοποθετήσει τον «αντιαμερικανισμό» του.</p>
<p dir="ltr">Για να γράψει ακόμη ένα κεφάλαιο του αφηγήματος που ετοιμάζει για τις εκλογές, φτιάχνει (πάλι) βαλίτσες για τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. Αυτή τη φορά για να συναντήσει ακόμη έναν «εχθρό» του ΣΥΡΙΖΑ, που όλοι γνωρίσαμε, τον νέο πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ, για τον οποίο οι σύντροφοί του είχαν εξαπολύσει μύδρους και τον παρομοίαζαν -τουλάχιστον- με τη Λεπέν! Βλέπεις, όμως, η άτιμη η ζωή εκδικείται με τον δικό της σκληρό τρόπο, όταν σε προσγειώνει στην πραγματικότητα.</p>
<p dir="ltr">Από τις πορείες στην αμερικανική πρεσβεία εναντίον των «φονιάδων των λαών» μέχρι τις λεωφόρους της Ουάσινγκτον είναι μια «καρέκλα» δρόμος. Και, εάν είναι και πρωθυπουργική αυτή που πρέπει να διασωθεί, ακόμη καλύτερα. Η συνάντηση μάλιστα προγραμματίζεται για το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Οκτωβρίου και ο Αλέξης Τσίπρας ετοιμάζεται να δει τον νέο πλανητάρχη, γινόμενος ο πρώτος, εάν δεν με απατά η μνήμη μου, Ελληνας πρωθυπουργός που θα έχει συναντήσει δύο συνεχόμενους -και εκ διαμέτρου αντίθετους- προέδρους των ΗΠΑ.</p>
<p dir="ltr">Σε μια περίοδο που οι γεωπολιτικές αναταράξεις είναι έντονες και η ρευστότητα είναι ακόμη μεγαλύτερη, σίγουρα στη σκακιέρα απαιτούνται κινήσεις και, μάλιστα, προσεκτικές. Διότι μια λάθος κίνηση μπορεί να στοιχίσει πολύ περισσότερα στη χώρα μας από ό,τι κόστισε και κοστίζει το Μνημόνιο του τρόμου, που βιώνουν οι Ελληνίδες και οι Ελληνες εφτά χρόνια τώρα. Γι’ αυτό η επίσκεψη αυτή στις ΗΠΑ πρέπει να έχει προετοιμαστεί μέχρι κεραίας, καθώς τα ανοιχτά μέτωπα είναι πολλά και ο γείτονας εξ Ανατολών νιώθει στριμωγμένος όσο ποτέ, και από τις εξελίξεις στο Κουρδικό.</p>
<p dir="ltr">Οι κινήσεις του, τόσο στα εξοπλιστικά όσο και στο εσωτερικό της χώρας του, δείχνουν έναν άνθρωπο απελπισμένο. Αν δούμε δε γύρω μας, οι κατά τόπους εθνικισμοί, υποδαυλιζόμενοι και από την Αγκυρα, που στήνει βρόμικα παιχνίδια, δεν αποκλείεται να ανάψουν φωτιές στην περιοχή μας. Τα κρούσματα πληθαίνουν, ενώ το Μεταναστευτικό, όσο και αν το κρύβουν κάτω από το χαλί, είναι εδώ και παίρνει καθημερινά επικίνδυνες διαστάσεις. Αυτά τα γνωρίζει ο κ. Τσίπρας και οφείλει να τα θέσει. Πρέπει, επιτέλους, προτού να δώσουμε (με πρώτη τη Σούδα), κάτι να πάρουμε και εμείς από τους εταίρους και φίλους. Εξάλλου, αυτό σημαίνει διπλωματία. Διότι, αν μείνουμε μόνο στην επικοινωνία του ταξιδιού, θα ατυχήσουμε… σύντροφοι.</p>
<p dir="ltr">Νίκος Ελευθερόγλου</p>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/04974113309656104064noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4662495751028299527.post-80656745713346381612017-09-14T21:32:00.001+03:002017-09-14T21:32:21.777+03:00Τσιρώνης: Φταίει όλη η… κοινωνία και το… διεθνές λόμπι για τη ρύπανση! <p dir="ltr">ΑΥΤΟΙ ΜΑΣ ΠΕΡΝΑΝΕ ΓΙΑ ΙΘΑΓΕΝΕΙΣ</p>
<p dir="ltr">«Την ευθύνη την έχει μια κοινωνία ολόκληρη και μια παγκόσμια οικονομία εξαρτημένη από το πετρέλαιο και ένα σκληρό λόμπι διεθνές, που δεν επιτρέπει να έχουμε επενδύσεις τέτοιες που να προστατεύουμε τις ακτές μας» δήλωσε ο αναπληρωτής υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Γιάννης Τσιρώνης σχετικά με τη θαλάσσια ρύπανση στον Σαρωνικό μετά τη βύθιση του «Αγία Ζώνη 2».</p>
<p dir="ltr">Ο κ. Τσιρώνης μιλώντας στον ΣΚΑΪ σημείωσε ότι «δεν μπορούν να εκτιμηθούν οι συνέπειες της ρύπανσης». Παράλληλα απαντώντας στις κατηγορίες για καθυστερημένη κινητοποίηση της κυβέρνησης, ανέφερε ότι σε ολόκληρο τον κόσμο «δεν υπάρχει κρατικός μηχανισμός όπως η πυροσβεστική και οι εταιρείες που αναλαμβάνουν τις επιχειρήσεις καθαρισμού είναι ιδιωτικές».</p>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/04974113309656104064noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4662495751028299527.post-8775507550659122552017-09-10T22:02:00.001+03:002017-09-10T22:02:59.729+03:00ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ <p dir="ltr">​ ΤΟ ΕΓΚΥΡΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΧΕΙΟΛΟΥΣ ΣΧΕΔΟΝ ΤΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΜΕ ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΠΟΥ ΠΙΘΑΝΑ ΘΑ ΣΤΕΛΕΧΩΣΟΥΝ ΤΑ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ. ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟ ΑΠΟΥΣΙΑΖΟΥΝ ΔΥΟ ΝΟΜΟΙ, Η ΑΡΓΟΛΙΔΑ ΚΑΙ Η ΛΑΚΩΝΙΑ. ΑΥΤΟ ΕΧΕΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΓΙΑΤΙ ΑΠΟΤΥΠΩΝΕΙ ΤΗ ΔΥΣΚΟΛΙΑ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΠΡΟΣΩΠΩΝ ΣΤΟ ΝΟΜΟ ΓΙΑ ΝΑ ΕΝΙΣΧΥΣΟΥΝ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΕΝΟΣ ΒΟΥΛΕΥΤΗ, ΓΙΑΝΝΗ ΑΔΡΙΑΝΟΥ. ΕΙΝΑΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΟΜΩΣ ΑΚΟΜΗ ΓΙΑΤΙ ΣΤΟ ΝΟΜΟ ΜΑΣ Η κ. ΤΑΝΤΑΡΟΥ - ΚΡΙΓΓΟΥ ΒΙΑΣΤΗΚΕ ΝΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΕΙ ΤΗ REAL NEWS, ΠΟΥ ΤΗΝ ''ΠΕΡΙΕΛΑΒΕ'' ΣΤΑ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, Ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΣΙΔΕΡΗΣ ΕΝΕΠΛΑΚΗ ΜΕ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΗΣ ΕΠΣΑ, ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΘΕΩΡΩΝΤΑΣ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΑΚΟΜΗ ΕΦΑΛΤΗΡΙΟ, ΕΝΩ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΡΙΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΑΚΟΜΗ ΠΟΥ ΤΗΡΟΥΝ ΑΙΔΗΜΟΝΑ ΣΙΩΠΗ ΚΑΝΟΝΤΑΣ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ/ΚΑΘΕΜΙΑ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥΣΧΩΡΙΣ ΝΑ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ  ...ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ. ΙΔΩΜΕΝ!​</p>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/04974113309656104064noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4662495751028299527.post-26399607117164907202017-09-06T22:12:00.001+03:002017-09-06T22:12:41.439+03:00Γράφει ο Νίκος Ελευθερόγλου<p dir="ltr">Πηγη,εφημερίδα Δημοκρατία</p>
<p dir="ltr">Πραγματικά, μου κάνει εντύπωση η αγωνία που διακατέχει την ηγετική ομάδα της Νέας Δημοκρατίας για το αποτέλεσμα που θα έχει η εκλογική διαδικασία για την ανάδειξη του επικεφαλής της μετεξέλιξης του ΠΑΣΟΚ σε κάτι νέο.</p>
<p dir="ltr">Δεν θα μπω στην ουσία του ζητήματος, διότι πιστεύω ότι αυτό που κάποτε εξέφραζε το ΠΑΣΟΚ μέχρι την εκλογή Σημίτη έχει ήδη απορροφηθεί από τον ΣΥΡΙΖΑ. Από την άλλη, ένα μικρό κομμάτι «εκσυγχρονιστών» ψηφοφόρων μετακινήθηκε στη Ν.Δ.</p>
<p dir="ltr">Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι ένα ενδιάμεσο κόμμα δεν μπορεί να «γεννηθεί» ως εν αναμονή κυβερνητικός εταίρος. Τώρα, εάν αυτό το κόμμα μπορεί να εκφραστεί από ανθρώπους που δοκιμάστηκαν και δεν έπεισαν κανέναν, είναι αλλουνού παπά Ευαγγέλιο. Η άποψή μου είναι ότι αυτός ο χώρος, εάν θέλει να επιβιώσει, οφείλει να διαγράψει τους λογαριασμούς του με το χθες (και όχι τα χρέη του), να βρει ένα άφθαρτο πρόσωπο και κυρίως να ξεκαθαρίσει το ιδεολογικό πρόσημό του – δηλαδή, με ποιους θα πάει την επόμενη ημέρα. Τα πράγματα είναι πολύ απλά, και αυτό θα περιμένω να ακούσω από τους υποψήφιους αρχηγούς και αρχηγίσκους που διεκδικούν την καρέκλα. Πολύ φοβάμαι ότι κανείς δεν θα απαντήσει σε αυτό το ερώτημα και τα δύσκολα θα ξεκινήσουν για όποιον εκλεγεί από την επόμενη κιόλας ημέρα.</p>
<p dir="ltr">Ας σταθώ, όμως, στην παρατήρηση με την οποία ξεκίνησα το σημερινό σημείωμά μου: Είναι δυνατόν στη Ν.Δ. να πιστεύουν ότι θα βγουν κερδισμένοι αν -ας πούμε- βγει αρχηγός ο Καμίνης ή ο Θεοδωράκης ή ακόμη κι αν επιστρέψει ο ΓΑΠ; Είναι σοβαροί οι άνθρωποι; Ή, μήπως, δεν θέλουν να καταλάβουν όσα λένε πίσω από τις κλειστές πόρτες τα στελέχη του κόμματος;</p>
<p dir="ltr">Για να τα κάνω λιανά, μπας και τα καταλάβουν: Η Ν.Δ. από τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκειται να πάρει ούτε έναν. Ακόμη και αυτοί που νιώθουν προδομένοι από τις επιλογές του κόμματός τους, στην καλύτερη για τη Ν.Δ. περίπτωση, εάν δεν ψηφίσουν άλλα κόμματα της Αριστεράς, θα καθίσουν στο σπίτι τους την ημέρα των εκλογών.</p>
<p dir="ltr">Από τους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ που έχουν ήδη μετοικήσει στον ΣΥΡΙΖΑ, καθώς είναι μαθημένοι στο κράτος-πατερούλη, πάλι δύσκολα θα «τσιμπήσει» κάποιους η Ν.Δ.<br>
Από τους… πλανεμένους -κατά την Πειραιώς- πρώην ψηφοφόρους της Κεντροδεξιάς, που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ, η Ν.Δ. δεν θα πρέπει να περιμένει και πολλές επιστροφές, μια και ακόμη δεν έχει δημιουργηθεί ελκυστικό αφήγημα και, καθώς κανείς δεν τους πλησιάζει, νιώθουν «ξένοι» στο ίδιο τους το σπίτι. Αν δεν ανοίξουν την πόρτα της Πειραιώς (με… ραντεβού, εννοείται, διότι αλλιώς θα φάνε πόρτα), δεν θα βρουν κανέναν γνωστό ή φίλο από τα παλιά.</p>
<p dir="ltr">Τι έχει μείνει, λοιπόν, στη Ν.Δ. για να αυξήσει τα ποσοστά της; Οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ, του Ποταμιού, οι νέοι ψηφοφόροι (αυτούς που η Ν.Δ. δεν θεώρησε ώριμους να ψηφίσουν στα 17) και όποιους φίλους και γνωστούς «τσιμπήσουν» οι υποψήφιοι βουλευτές του κόμματος που δεν θα ψήφιζαν Ν.Δ., αλλά θα τους κάνουν το χατίρι.</p>
<p dir="ltr">Αυτό λέει η απλή λογική. Τώρα μπορούν να μας εξηγήσουν πώς θα τους βοηθήσει εκλογικά μια «ισχυρή» ΔΗ.ΣΥ., που, για να γίνει… δυνατή, θα πρέπει να πάρει πίσω αυτούς οι οποίοι ψήφισαν στις προηγούμενες εκλογές Ν.Δ.; Θα περιμένουμε τους αναλυτές. Διότι, όπως το βλέπουμε, η Ν.Δ. από τις εξελίξεις στην Κεντροαριστερά μόνο χαμένη θα βγει.</p>
<p dir="ltr">ΥΓ.: Λάβαμε την ευγενική απάντηση του γραφείου Τύπου του Δήμου Λέσβου. Συμφωνούμε απόλυτα και αυτό επισημάναμε, ότι η κοινωνία της Λέσβου έχει διαφορετικό αξιακό κώδικα και συμπεριφορές τόσο στο Προσφυγικό όσο και σε άλλα ζητήματα, προτάσσοντας την αλληλεγγύη και την ανθρωπιά. Και γι’ αυτό αξίζουν «μπράβο» σε όλους.</p>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/04974113309656104064noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4662495751028299527.post-2539072179308603442017-08-31T20:59:00.001+03:002017-08-31T20:59:55.509+03:00ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΣΗΜΕΡΙΝΗΣ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ. ΤΗΣ ΥΠΕΥΘΥΝΗΣ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ.... ΔΙΑΒΛΕΠΕΙ ΤΟΥΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥΣ. ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΕΙ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ, ΝΑ ΔΙΟΡΘΩΘΕΙ. ΕΤΣΙ ΜΠΡΑΒΟ ΠΑΙΔΙΑ . ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΙ...<p dir="ltr"><b>Γιάννης Ανδριανός: Ορατός ο κίνδυνος αποκλεισμού μεγάλου αριθμού υποψηφίων από τα Δημόσια ΙΕΚ εξαιτίας της πρόχειρης αλλαγής της διαδικασίας εγγραφής.</b><br></p>
<p dir="ltr">Ο Βουλευτής Αργολίδας και αν. Υπεύθυνος του Τομέα Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων της Νέας Δημοκρατίας κ. Γιάννης Ανδριανός, έκανε την ακόλουθη δήλωση:<br>
“Η πρόχειρη αλλαγή από την κυβέρνηση της διαδικασίας εγγραφής στα Δημόσια ΙΕΚ δημιουργεί τον κίνδυνο αποκλεισμού μεγάλου αριθμού υποψηφίων.<br>
Συγκεκριμένα, με βάση το άρθρο 9 του <br>
ισχύοντος Κανονισμού Λειτουργίας των ΙΕΚ (ΦΕΚ 1807/2-7-2014/τ.Β’) οι εγγραφές στα ΙΕΚ πραγματοποιούνται από την 1η έως την 30η Σεπτεμβρίου εκάστου έτους. Λαμβάνοντας υπόψη αυτή τη ρύθμιση, τα Δημόσια ΙΕΚ της χώρας έχουν ενημερώσει τους ενδιαφερόμενους να προσέλθουν εντός του Σεπτεμβρίου για να υποβάλλουν την αίτηση εγγραφής.<br>
Αιφνίδια όμως, την Παρασκευή 25/8/2017 η Γενική Γραμματεία Διά Βίου Μάθησης & Νέας Γενιάς, με έγγραφο που εστάλη με αφορμή το χαιρετισμό του αρμόδιου Υφυπουργού, και το οποίο δεν φέρει αριθμό πρωτοκόλλου, ενημέρωσε τους Διευθυντές των Δημοσίων ΙΕΚ ότι η υποβολή των αιτήσεων των υποψηφίων γίνεται ηλεκτρονικά, μέσω πληροφοριακού συστήματος το οποίο, με βάση το έγγραφο, ανοίγει την Παρασκευή 25/8/2017 (δηλαδή την ίδια ημέρα της ενημέρωσης) και κλείνει την 1/9/2017, δηλαδή την ημέρα που σύμφωνα με τον Κανονισμό Λειτουργίας των ΙΕΚ ξεκινά η διαδικασία της εγγραφής.<br>
Περαιτέρω, στην ενότητα των Συχνών Ερωτήσεων του εν λόγω ηλεκτρονικού συστήματος αναφέρεται πως οι υποψήφιοι που δεν πρόλαβαν να κάνουν ηλεκτρονική αίτηση δεν μπορούν να συμμετάσχουν στη διαδικασία επιλογής.<br>
Ως εκ τούτου, όσοι δεν ενημερωθούν την τελευταία εβδομάδα του Αυγούστου ότι για πρώτη φορά φέτος αλλάζει η διαδικασία εγγραφής και σε αυτή προστίθεται το στάδιο της ηλεκτρονικής αίτησης, χάνουν τη δυνατότητα εγγραφής. Προφανώς, δημιουργούνται νομικές επιπλοκές αφού με απλή αναφορά, αγνώστου συντάκτη, στην ιστοσελίδα του πληροφοριακού συστήματος του Υπουργείου προστίθεται ένα υποχρεωτικό στάδιο στη διαδικασία εγγραφής των ΔΙΕΚ, και μεταβάλλεται επί της ουσίας η δημοσιευμένη σε ΦΕΚ Υπουργική Απόφαση.<br>
Κυρίως όμως, δημιουργείται τεράστιο ηθικό θέμα άδικου αποκλεισμού όλων εκείνων των υποψηφίων που χωρίς δική τους ευθύνη δεν θα υποβάλουν την ηλεκτρονική αίτηση εντός του Αυγούστου, διότι καλόπιστα ακολουθούν τις προβλέψεις του τον ισχύοντα Κανονισμό Λειτουργίας, ότι η διαδικασία εκκινεί την 1η Σεπτεμβρίου. Αυτοί οι νέοι χάνουν το δικαίωμα απόκτησης χωρίς κόστος τίτλου σπουδών επιπέδου 5 του Εθνικού Πλαισίου Προσόντων. Έτσι, ή θα χάσουν τη δυνατότητα να αναβαθμίσουν το επίπεδο σπουδών τους, ή θα στραφούν στα Ιδιωτικά ΙΕΚ, επωμιζόμενοι μια σημαντική οικονομική επιβάρυνση στην δεδομένη δύσκολη συγκυρία.  <br>
Οι βουλευτές – μέλη του τομέα Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων της Νέας Δημοκρατίας καταθέσαμε Ερώτηση προς τον Υπουργό Παιδείας ζητώντας να αναλάβει, όπως οφείλει, άμεσες ενέργειες ώστε να μην αποκλειστούν άδικα από τα Δημόσια ΙΕΚ υποψήφιοι σπουδαστές”.</p>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/04974113309656104064noreply@blogger.com0