Τετάρτη 22 Φεβρουαρίου 2017

Ο Τσίπρας θα φύγει … όταν αυτός θέλει!

γράφει ο Πολύδωρος Ιππ. Δάκογλου

Η μεγαλύτερη νίκη των κομμουνιστών και της αριστεράς, στην Ελλάδα, ήταν ο ιδεολογικός αφοπλισμός της κοινωνίας. Την κέρδισαν χωρίς καν να δώσουν μάχη. Έκαναν απλώς μια τακτικίστικη συμφωνία (το 1974) παραχωρώντας προσωπική πολιτική αμνηστία στον Κωνσταντίνο Καραμανλή. Να το επαναλάβω με άλλα λόγια,«παραχωρώντας ιστορική αμνήστευση των πολιτικών, κοινωνικών, οικονομικών και εθνικών εγκλημάτων» του Κωνσταντίνου Καραμανλή και όχι των πολιτικών παρατάξεων, όπου ο ίδιος έπαιξε κορυφαίο ρόλο (ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ) ή δημιούργησε εξ αρχής (ΕΡΕ και Νέα Δημοκρατία).

Η παράδοση του πεδίου της πολιτιστικής κυριαρχίας στο ΚΚΕ και η καταδίωξη, συγχρόνως, κάθε διανοητή που είχε πατριωτική αφετηρία σκέψης ή έργο εμπνευσμένο από τις ιστορικές μας προσωπικότητες και τις παραδοσιακές αξίες του Λαού και του Έθνους των Ελλήνων, οδήγησε σε ιδεολογική στρέβλωση την κοινωνία.

Σήμερα, δεκάδες χρόνια μετά, οι διάδοχοί του συνεχίζουν στα ίδια χνάρια. Η ιδεολογική απονεύρωση της κοινωνίας έγινε και επίσημη ιδεολογία του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας. Η λέξεις Πατρίδα και Έθνος προφέρονται με πολύ μεγάλη δυσκολία από τα κοινοβουλευτικά στελέχη της καιο Πατριωτισμός εγκρίνεται μόνον αν είναι «ορθός», δηλαδή αν στοχεύει αποκλειστικά στην παραμονή μας «στον σκληρό πυρήνα της μεγάλης Ευρωπαϊκής Οικογένειας». Μιας οικογένειας που μας οδήγησε να στέλνουμε κατακτητικό Στρατό ξηράς στην Σερβία (που την υπέταξαν), Ναυτικό στην Λιβύη (που την διέλυσαν), Μηχανικό στο Αφγανιστάν ή στο Ιράκ (που τα κατέστρεψαν). Της οικογένειας «των εταίρων μας» που ρίχνουν ή προωθούν πρωθυπουργούς. Που επιβάλλουν τη νομιμοποίηση της παράνομης εισόδου εκατοντάδων χιλιάδων μεταναστών στην χώρα μας (από 92 διαφορετικές χώρες έχουν καταμετρηθεί). Οικογένειας που επιβάλλει νόμους με τους οποίους παραπέμπονται Μητροπολίτες γιατί δηλώνουν αυτά που η Ορθοδοξία πρεσβεύει (ότι δηλαδή ο γάμος ομοφυλόφιλων είναι παρά φύση) ή μας κλέβει τη νεολαία και μας απομακρύνει από τη διαχείριση του τραπεζικού συστήματος και των ενεργειακών μας πόρων.

Αυτή ακριβώς η ιδεολογική λοβοτομή της κοινωνίας,επιτρέπει σε ανθρώπους σαν τονΦίλη, την Φωτίου, την Τασία ή τονΚαρανίκα, να μας εξουσιάζουν και σε ανθρώπους σαν τον Καμμένο ναστηρίζουν πολιτικές που επιβάλλουν «Διαγραφή της Ιστορικής Μνήμης».

Επιτρέπει σε μια χούντα αναθεωρητών (κομμουνιστικής παιδείας) και συμφεροντολόγων(αστικής ανατροφής) να συνυπάρχουν (για όσο ακόμη θα διευκολύνουν το σύστημα της πολιτικής ορθότητας) παραμένοντας στην εξουσία, έναντι οιαδήποτε θυσίας …του Λαού των Ελλήνων, της Ιστορίας των Ελλήνων και της Προοπτικής των Ελλήνων.

Και θα παραμένουν μέχρις ότου οι «δεξιούληδες» της Νέας Δημοκρατίας, οι «δημοκρατούληδες» της Δημοκρατικής Συμπαράταξης και οι «εθνικιστούληδες» της Χρυσής Αυγής κατανοήσουν ότι, απέναντί τους δεν έχουν ένα αστικό κοινοβουλευτικό κόμμα.

Η ομάδα των οπορτουνουνιστών κομμουνιστών που συνασπισμένοι με τους κομφορμιστές της δεξιάς, κυβερνούν τη χώρα, δεν αντιμετωπίζεται «με συμφωνίες αλήθειας» (Νέα Δημοκρατία) ή με συμπράξεις χρεωκοπημένων στελεχών (ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ κλπ). Γι’ αυτό και η πρωτοβουλία των κινήσεων παραμένει ακόμη στα χέρια του Αλέξη Τσίπρα.

(Δημοσιεύθηκε στην έντυπη ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ στις 17-2-201

«ΑΛΛΑ ΕΙΠΕ Ο ΝΤΑΪΣΕΛΜΠΛΟΥΜ, ΑΛΛΑ ΛΕΕΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ»

Βενιζέλος: Η συμφωνία είναι επανάληψη του Eurogroup του 2015 με Βαρουφάκη

Με την απόφαση του Eurogroup επαναλαμβάνεται αυτό που είχε γίνει στη σύσκεψη των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης ακριβώς πριν από δύο χρόνια: συμφωνήθηκε απλώς η παράταση της διαπραγμάτευσης, σχολίασε ο Ευάγγελος Βενιζέλος.

Δεν υπήρξε καμία οριστική συμφωνία για το πρόγραμμα και τις επόμενες εκταμιεύσεις, ούτε για το τι θα γίνει μετά από τον Ιούλιο το 2018, ενώ δεν υπάρχει και καμία δέσμευση των εταίρων για παρεμβάσεις στο δημόσιο χρέος, τόνισε ακόμη στο σχόλιό του ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ.

«Συμφωνήθηκε συνεπώς η παράταση της εκκρεμότητας έως ότου να βρεθεί και πάλι η χώρα ένα βήμα πριν από πιστωτικό γεγονός», ανέφερε ακόμη ο κ. Βενιζέλος. «Συμφωνήθηκε, με άλλα λόγια, η παράταση της εκκρεμότητας έως ότου διαμορφωθούν και πάλι δραματικά διλήμματα», τόνισε ακόμη.

Ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ επεσήμανε ακόμη ότι ο Γερούν Ντάισελμπλουμ και ο Πιερ Μοσκοβισί είπαν, στη συνέντευξη Τύπου μετά το Eurogroup τελείως διαφορετικά πράγματα από τα όσα περιέλαβε η κυβέρνηση στο non paper που κυκλοφόρησε.

«Με το τρόπο αυτό οι Ευρωπαίοι εταίροι μπορούν να αφήσουν την Ελλάδα, ως πραγματική οικονομικά και ως κοινωνία, να σέρνεται ακόμη επί μήνες και να ασχοληθούν με τις κρίσιμες εκλογικές διαδικασίες στην Ολλανδία και τη Γαλλία. Η διευθέτηση όμως αυτή δύσκολα θα φτάσει έως τις γερμανικές εκλογές του Φθινοπώρου. Αυτό θα καταστήσει τα διλήμματα του καλοκαιριού ακόμη πιο πιεστικά. Καλοκαίρι ήταν και το 2015», κατέληξε στο σχόλιό του ο κ. Βενιζέλος.
Αναλυτικά το σχόλιο του Ευάγγελου Βενιζέλου:

«Στις 20 Φεβρουαρίου 2017 επαναλαμβάνεται ουσιαστικά αυτό που έγινε στο Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου 2015. Όπως το 2015 έτσι και τώρα συμφωνήθηκε απλώς η παράταση της διαπραγμάτευσης για το κλείσιμο της αξιολόγησης. Χωρίς να υπάρχει καμία οριστική συμφωνία για το τρέχον πρόγραμμα που λήγει τον Ιούλιο του 2018 και τις επόμενες εκταμιεύσεις. Χωρίς, πολύ περισσότερο, να υπάρχει συμφωνία για το τι θα γίνει μετά τον Ιούλιο του 2018. Χωρίς να υπάρχει καμία δέσμευση των εταίρων για παρεμβάσεις στο δημόσιο χρέος, πέραν των ασήμαντων «βραχυπρόθεσμων» μέτρων που ανακοινώθηκαν στις 6.12.2016. Χωρίς να υπάρχει ο,τιδήποτε ως προς τη συμμετοχή της Ελλάδας στο QE της ΕΚΤ. Χωρίς να έχει λήξει η εκκρεμότητα ως προς τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο τρέχον πρόγραμμα.

Συμφωνήθηκε συνεπώς η παράταση της εκκρεμότητας έως ότου να βρεθεί και πάλι η  χώρα ένα βήμα πριν από πιστωτικό γεγονός, πριν τη μεγάλη λήξη ομολόγων του Ιουλίου, που και αυτό μπορεί να αποφευχθεί τεχνικά με την κατάχρηση των κεφαλαίων του κοινού ταμείου ΝΠΔΔ που διαχειρίζεται η ΤτΕ. Στην περίπτωση αυτή η «διαπραγμάτευση» θα παραταθεί για μερικούς μήνες ακόμη περιμένοντας, υποτίθεται, την επόμενη γερμανική κυβέρνηση.  Συμφωνήθηκε, με άλλα λόγια, η παράταση της εκκρεμότητας έως ότου διαμορφωθούν και πάλι δραματικά διλήμματα.

Δεν υπάρχει συμφωνία που να πρέπει να εγκριθεί από τη Βουλή, όπως συνέβη και  με τη συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου 2015. Συμφωνήθηκε επί της αρχής ότι θα δοθεί έμφαση στα διαρθρωτικού χαρακτήρα μέτρα πρωτίστως φορολογικά (μείωση αφορολόγητου) και ασφαλιστικά (μείωση της συνταξιοδοτικής δαπάνης). Δεν συμφωνήθηκαν όμως συγκεκριμένα «ενοχλητικά» μέτρα. Όλα παραπέμπονται στη συνέχεια της διαπραγμάτευσης με την τρόικα (θεσμούς) που πρέπει να καταλήξει  σε μια τεχνική συμφωνία (staff level agreement), ώστε στη συνέχεια το Eurogroup να λάβει «πολιτικού» χαρακτήρα αποφάσεις για το τι θα γίνει από το δεύτερο εξάμηνο του 2018 και μετά και για άγνωστο, προς το παρόν, διάστημα.

Η διευθέτηση της 20ης Φεβρουαρίου 2017, κατά τρόπο που θυμίζει έντονα τη διευθέτηση της 20ης Φεβρουαρίου 2015, επιτρέπει στην κυβέρνηση να κυκλοφορεί non paper λέγοντας ότι δεν θα υπάρξουν επιπλέον μέτρα λιτότητας ούτε ενός ευρώ, ότι απλώς θα αλλάξει από το 2019 (!) το μείγμα πολιτικής (προφανώς η σχέση αύξησης εσόδων και περιορισμού δαπανών), ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή συμφωνεί να εξαιρεθεί από τον υπολογισμό του πρωτογενούς πλεονάσματος ένα πακέτο μέτρων 3 δις που θα στηρίξει η Παγκόσμια Τράπεζα για τον περιορισμό της ανεργίας . Για όλα αυτά ρωτήθηκαν στη συνέντευξη τύπου οι κκ Ντάισελμπλουμ  και Μοσκοβισί και είπα με κομψότητα πράγματα τελείως διαφορετικά από τα όσα περιέλαβε η κυβέρνηση στο non paper. Ο Πρόεδρος του Eurogroup είπε ότι ως υπουργός οικονομικών δεν μπορεί να αποκλείσει νέα μέτρα λιτότητας. Επανέλαβε δε πάμπολλες φορές ότι τώρα η έμφαση δίδεται στις διαρθρωτικές αλλαγές, από τις οποίες όμως αναμένεται δημοσιονομικό αποτέλεσμα καθώς μιλάμε για διαρθρωτικές αλλαγές όπως το χαμηλότερο αφορολόγητο και η μείωση της συνταξιοδοτικής δαπάνης. Ο δε Γάλλος Επίτροπος είπε απλώς ότι η Επιτροπή εξετάζει ποιος είναι ο πιο πρόσφορος τρόπος να ενισχυθούν οι ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης.

Με το τρόπο αυτό οι Ευρωπαίοι εταίροι μπορούν να αφήσουν την Ελλάδα, ως πραγματική οικονομικά και ως κοινωνία, να σέρνεται ακόμη επί μήνες και να ασχοληθούν με τις κρίσιμες εκλογικές διαδικασίες στην Ολλανδία και τη Γαλλία. Η διευθέτηση όμως αυτή δύσκολα θα φτάσει έως τις γερμανικές εκλογές του Φθινοπώρου. Αυτό θα καταστήσει τα διλήμματα του καλοκαιριού ακόμη πιο πιεστικά. Καλοκαίρι ήταν και το 2015».