Τρίτη 25 Μαΐου 2010

ΜΑΝΙΑΤΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ


ΤΕΛΙΚΑ ΕΙΣΑΙ ΑΛΛΟΣ ΕΝΑΣ ΑΠΛΟΣ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ.
ΔΕΝ ΦΑΝΗΚΕΣ ΑΝΤΑΞΙΟΣ ΤΩΝ ΠΡΟΣΔΟΚΙΩΝ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ.

ΤΑΤΟΥΛΗΣ ΠΕΤΡΟΣ


Αν και τα μηνύματα ήταν δυσοίωνα από την αρχή – ας μην ξεχνούμε τις προσωπικές ιστορίες του καθενός που σέρνονται πίσω του σα βαρίδια-, ο κ. Σαμαράς απέδειξε στην πράξη ότι δύσκολα θα κινηθεί με συνέπεια, αποφασιστικότητα, νηφαλιότητα και ρεαλισμό ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης του τόπου. Η αρχή έγινε με την καταψήφιση του πακέτου των νέων μέτρων στην οικονομία. Όχι για λόγους ουσίας ή με στόχο να εφαρμοσθεί κάποια αντιπρόταση, αλλά ξεκάθαρα για να αποφύγει η Νέα Δημοκρατία το κομμάτι της δικής της ευθύνης που θα προκύψει από τον επιμερισμό του πολιτικού κόστους. Η μη ανάληψη των ευθυνών υπό το άγος του πολιτικού κόστους ισοδυναμεί με ανευθυνότητα.

Στη λογική αυτή κινείται αναμφισβήτητα και η απόφαση των γαλάζιων πρωτοκλασάτων να μην ψηφίσουν το ασφαλιστικό επί της αρχής, ούτε και τον νέο αυτοδιοικητικό χάρτη του «Καλλικράτη». Δικαίωμα τους ; Μάλλον όχι. Κι αυτό διότι, οι αλλαγές που προτείνει το νέο νομοσχέδιο του υπουργείου εργασίας δεν πάνε και πολύ μακρύτερα από τον νόμο Πετραλιά, πράγμα που γεννά τη βεβαιότητα ότι σύντομα θα υπάρξουν κι άλλες ρυθμίσεις, αφού οι συγκεκριμένες δεν πρόκειται να σώζουν επί πολύ το χρεοκοπημένο σύστημα. Ακόμη χειρότερα, στον τομέα της αυτοδιοικητικής μεταρρύθμισης, ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας περπατά στις καταστροφικές ατραπούς του προκατόχου του. Ποιος δεν θυμάται τον κ. Καραμανλή από βουνά και λόγγους, σε μπλόκα και πανηγύρια να επιτίθεται στον «Καποδίστρια» και μάλιστα να υπόσχεται ότι όταν εκείνος θα γινόταν κυβέρνηση θα τον καταργούσε; Όταν ωστόσο ήλθε η ημέρα που έγινε πρωθυπουργός, όχι μόνο δεν τον κατάργησε, αλλά επεσήμανε την ανάγκη και της εμβάθυνσης της μεταρρύθμισης με τον λεγόμενο «Καποδίστρια II». Μεταρρύθμιση, που όπως και οι υπόλοιπες έμεινε στα χαρτιά και τις προεκλογικές ομιλίες στις πλατείες.

Η διακυβέρνηση Καραμανλή είχε συγκλονιστικές συνέπειες για τον τόπο, αφού εξαθλίωσε και έφερε στα όρια του ένα σύστημα που νοσούσε επί δεκαετίες. Αυτή είναι η παρακαταθήκη του πρώην πρωθυπουργού, ο οποίος θα μείνει στην ιστορία για τον ανερυθρίαστο βερμπαλισμό του και τον επαίσχυντο επικοινωνισμό του. Ο ίδιος αποδείχτηκε το σημαντικότερο βαρίδι της παράταξης στην οποία προέδρευσε. Και αυτό δεν το λέγω σήμερα, αλλά το είχα διαγνώσει έγκαιρα όταν όλοι – δημοσιογράφοι και συμφέροντα- επέμεναν να τον πλασάρουν σαν δυνατό χαρτί…

Το αντι-πρότυπο Καραμανλή πρέπει να είναι πλοηγός για τον σημερινό πρόεδρο του κόμματος. Για την ώρα, ωστόσο, ο τελευταίος έχει επιλέξει να αντιπολιτεύεται με στόχο την εξυπηρέτηση μικροκομματικών σκοπιμοτήτων. Μεγαλοστομεί χωρίς ουσία περί καθάρσεως της παράταξης από τα λεγόμενα βαρίδια, την ίδια ώρα που καλύπτει το μεγαλύτερο βαρίδι, τον ίδιο τον προκάτοχό του. Διατυμπανίζει την πίστη του στην εσωκομματική αξιοκρατία – όπως η σύσταση της επιτροπής αξιολόγησης των βουλευτών που ανακοινώθηκε την περασμένη εβδομάδα- όταν ο ίδιος επέλεξε συνεργάτες με αμφισβητούμενο πρότερο έντιμο πολιτικό βίο και αναποτελεσματική κυβερνητική θητεία.

Μια από τις αγαπημένες εκφράσεις των λογογράφων του κ. Σαμαρά είναι το ξεσηκωτικό (;) «Οι Έλληνες να σηκώσουμε ανάστημα». Ξεχνά εντούτοις, ότι το ηθικό, πνευματικό και διανοητικό ανάστημα της παράταξης του έχει σήμερα πριονισμένα πόδια. Και τι ανάστημα να σηκώσει ο πυγμαίος;

Μια γενοκτονία δίχως τέλος!!!

του Νικηφόρου Βυζαντινού*
Μόλις τον Φεβρουάριο του 1994 εδεήθη έν τέλει ο τότε πολιτικός κόσμος να αναγνωρίσει επιτέλους το ολοκάυτωμα και την θυσία του ποντιακού ελληνισμού και της σωρίας των εγκλημάτων εναντίον του, απο το κεμαλικό καθεστώς και την εγκληματική συμμορία των νεοτούρκων (αλλά και τις αντίστοιχες συμμορίες των νεοελλήνων απο την εδή μεριά του Αιγαίου) οι οποίοι προέβησαν σε τέτοιου είδους έκτροπα απο αυτά τα οποία δεν μπορεί να χωρέσει η ανθρώπινη λογική στέλνωντας στον θάνατο,άλλες φορές αστραπιαία άλλες πάλι αργά και βασανιστικά, 353.000 ψυχές επιβεβαιωμένα, κατά την περίοδο 1916-1923 και ολοκληρώνοντας το μεγάλο σχέδιο του ξεριζωμού των ποντίων απο τις πατρογονικές τους εστίες,καθώς και την υφαρπαγή του πλούτου του, ο οποίος υπήρξε μεγάλος και άλλαξε χέρια αναγκαστικώς πολλές φορές έν μία νυκτί.

Κάνοντας μία μικρή λοιπόν ιστορική αναφορά στις διώξεις αυτού του μεγάλου, δραστήριου αλλά και τόσο βαθιά προδομένου κομματιού του ελληνισμού το οποίο είχε την ατυχία να...
κατοικεί σε ένα τόσο νευραλγικό κομμάτι γής, θα δούμε οτι λίγα χρόνια μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης, μόλις το 1461 ξεκινούν τα πρώτα κύμματα εκφοβισμού,δολοφονιών και γενικώτερα συστηματικών διώξεων τον ποντίων απο τις ιδιαίτερες τους πατρίδες με την άλωση της τραπεζούντας το ίδιο έτος,ενώ στα μέσα περίπου του 17ου αιώνα με το τέλος του πρώτου ρωσοτουρκικού πολέμου,ξεκινούν οι καταστροφές και οι επιθέσεις ενάντια στους χριστιανικούς πλυθησμούς γενικότερα, για να καταλήξουν δυστυχώς απο το 1908 και εντέυθεν με την ανάπτυξη του κινήματος των νεοτούρκων και κατά συνέπεια του τουρκικού εθνικισμού και να ολοκληρωθούν "επίσημα" πλέον όπως γνωρίζουμε στις αρχές του 20ου αιωνα με την φοβερή μικρασιατική καταστροφή που έφερε πάνω απο 1.500.000 προσφυγες στην ήδη αδύναμη οικονομικά και κουρασμένη απο τους πολεμους μητροπολιτική ελλάδα, πεινασμένους, κατατρεγμένους, προδομένους απο όλους και πολλές φορές δακτυλοδικτούμενους απο τους εδώ "καθαρούς¨ έλληνες, σαν κάτι άσχημο και απρόσκλητο λές και όλοι εκείνοι ήθελαν να εγκαταλείψουν τις εστίες τους και μάλιστα υπό τις συνθήκες υπό τις οποίες αναγκάστηκαν να το κάνουν.

Τα μέσα επίτευξης του σκοπού μιάς τέτοιας εξόντωσης που μεταχειρίστηκαν οι γείτονες πολλά και διάφορα απο ύπουλα όπως ο οικονομικός πόλεμος, διατάξεις είς βάρος του συγκεκριμένου και μόνο κομματιού του πλυθησμού, μέχρι και καθαρές δολοφονίες, τάγματα εργασίας, βιασμοί, λεηλασίες και οτι άλλο πιο άρρωστο μπορεί κάποιος (αν μπορεί τελικά να το κάνει) να βάλει με το μυαλό του , με πρωταρχικό στόχο των εκτουρκισμό της περιοχής αλλα και την αρπαγή των περιουσιών μιάς τέτοιας πλούσιας κοινότητας όπως των ποντίων.

Φυσικά τα βάσανα και οι καημοί αυτών των ανθρώπων δεν σταμάτησαν με το απλώς να γλιτώσουν την ζωή τους απο το μαχαίρι του τούρκου το 1922, αλλά τουναντίον συνεχίστηκαν και συνεχίζονται ακόμα και σήμερα απο τους εδώ εκμμεταλευτές του πόνου και των ονείρων ενός λαού υπερήφανου,εργατικού,φιλότ ιμου που στην ουσία έχω την εντύπωση οτι όσα χρόνια και να περάσουν πάντοτε θα αισθάνεται οτι με την εκδίωξη του απο τις πατρογονικές εστίες η ζωή του δεν θα είναι ποτέ η ίδια οσο και καλύτερη η χειρότερη να είναι απο εκεί.

Και ανάμεσα σε όλα αυτά δεν θα έπρεπε να λείπει και μία αναφορα με αφορμή αυτήν την γενοκτονία την οποία και "εορτάζουμε¨ στις 19 μαίου, γιατί την συγκεκριμένη ημερομηνία το 1919 ο Κεμάλ αποβιβάζεται στην Σαμσούντα και έρχεται σε επαφή με τις εκεί ομάδες οι οποίες θα αναλάβουν εγκληματική δράση λίγο αργότερα, στην άλλη μεγαλύτερη γενοκτονία των ημερών μας η οποία και στρέφεται οχι μόνο εναντίον του ποντιακού ελληνισμού αλλά του ελληνισμού γενικότερα και χρησιμοποιώντας παρόμοιες μεθόδους (ίσως πιό "επιστημονικές¨ για την ώρα και οχι τόσο βάναυσες) οδηγεί στον πνευματικό θάνατο το ελληνικό έθνος εδώ και πολλές δεκαετίες με απόγειο μάυρης δόξης τους σημερινούς καιρούς.

Αυτό το μπόλιασμα του έθνους μας με κάθε λογής σάπιο χαρακτηριστικό έξωθεν φερμένο,η αποχάυνωση του κόσμου καθώς και η καταρράκωση του εθνικού και κοινωνικού ιστού και του φρονήματος του, προς μία κοινωνία άοσμη,άγευστη και άχρωμη είναι μία μορφή φοβερά ύπουλης γενοκτονίας η οποία και μετέρχεται τα τελειότερα μέσα προς την επίτευξη του σκοπού της και σαφώς και αποτελεί την ασθένεια των καιρών μας και μάλιστα πρόκειται για μία ασθένεια σχεδόν ασυμπτωματική που νεκρώνει τα πάντα και σχεδόν ποτέ δεν γίνεται αντιληπτή εγκαίρως.

Μία τέτοια κατάσταση ζούμε απέναντι σε έναν εχθρό ο οποίος είναι πολύ καλά κρυμμένος και θα κάνει την εμφάνιση του όταν πλέον θα είναι πολύ αργά για όλους είτε είναι ακόμα υγιείς είτε προσβεβλημένοι απο αυτήν να αντιδράσουν.

Ο ορισμός του όρου γενοκτονία έχει να κάνει με την μεθοδευμένη και συστηματική εξόντωση μιάς εθνικής,φυλετικής η θρησκευτικής ομάδας και είναι αυτό ακριβώς το οποίο συμβαίνει τώρα στην χώρα, οπότε ας σταματήσουμε πλέον να "εορτάζουμε¨ καθαρά εθιμοτυπικά τέτοιες επετείους και ας τις λάβουμε σοβαρά υπόψιν για το καλό του έθνους των ελλήνων, μιάς και οι αρχές λειτουργίας ενός τέτοιου διβρωτικού συστήματος είναι πάντοτε οι ίδιες και ας μην ξεχνούμε ποτέ πως ο γενοκτόνος δεν εξοντώνει μια ομάδα για κάτι που έκανε, αλλά για κάτι που είναι και οι έλληνες είναι δυστυχώς για κάποιους πολλά...

Δημήτρης Σωτηρόπουλος

Σας κάλεσα σήμερα εδώ για να σας ανακοινώσω την υποψηφιότητά μου για την προεδρία της ΝΟΔΕ Αργολίδας. Είμαι στρατιώτης της Νέας Δημοκρατίας από της ιδρύσεως της, με αγώνες στα δύσκολα πέτρινα χρόνια της παράταξης χωρίς καμία στάση. Σκοπός μου είναι με την πείρα μου να συνεισφέρω στην αλλαγή νοοτροπίας, στόχος μου είναι η ΝΟΔΕ να γίνει ο ενδιάμεσος κρίκος της κοινωνίας με το κόμμα και το αντίστροφο, στόχος μου είναι να αποφύγουμε τα λάθη του παρελθόντος. Μαζί με όσους εκλεγούν στο Δ.Σ. θα είμαστε σε καθημερινή επαφή με την κοινωνία, θα έχουμε ανοιχτά τα αυτιά μας και τα μάτια μας και θα γινόμαστε η φωνή σας προς την Ρηγίλλης. Είμαι ένας ανεξάρτητος υποψήφιος και έτσι πρέπει να είναι ο Πρόεδρος της ΝΟΔΕ για να μπορεί να λειτουργεί ανεπηρέαστα απέναντι σε όλους και να μην προκαλεί προβλήματα με τις προσωπικές του προτιμήσεις σε κάποιον Βουλευτή ή πρώην Βουλευτή.
αντιγράφουμε από την αργολική ανάπτυξη αφού ο υποψήφιοςδεν μας έκανε την τιμή να μας στείλει την ανακοίνωση του.

Αναμένεται η πρώτη αποχώρηση πολιτευτή της ΝΔ...

Μετά τις παραιτήσεις απλών στελεχών στο κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, εντός της ημέρας αναμένεται και η παραίτηση του πρώτου πολιτευτή της ΝΔ...
Σιγά σιγά η πόρτα από το μαντρί ανοίγει. Μένει να δούμε πώς θα τους μαζέψει ο τσοπάνης Σαμαράς.

ΤΑΤΤΟΥΛΗΣ ΠΑΣΟΚ ΚΑΙ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΗΜΕΡΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΥΠΟΨΗΦΙΟΤΗΤΕΣ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ. ΜΙΑ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΣΤΟ BLOG PARAPOLITIKA ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΣΕ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΡΕΠΠΑ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΜΙΛΗΣΕ ΓΙΑ ΕΥΡΥΧΩΡΕΣ ΥΠΟΨΗΦΙΟΤΗΤΕΣ. ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΗΜΕΡΑ Ο ΠΕΤΡΟΣ ΤΑΤΤΟΥΛΗΣ ΣΕ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΕΠΙΤΙΘΕΤΑΙ ΣΕ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ ΚΑΙ ΣΑΜΑΡΑ. ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΜΕΡΙΑ ΟΙ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΙ ΕΙΝΑΙ ΜΑΝΩΛΗΣ Η ΔΡΑΚΟΣ. ΦΤΑΝΟΥΝ?

MΥΚΗΝΕΣ LIVEPEDIA

ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΤΗΣ ΑΚΜΗΣ ΤΟΥ (ΕΝ. ΤΟΥ ΜΥΚΗΝΑΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ) ΕΞΑΠΛΩΘΗΚΕ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ, ΣΤΑ ΝΗΣΙΑ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΜΕΣΟΓΕΙΟ. …ΓΝΩΡΙΖΕ ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΣΕ ΤΗ ΓΡΑΦΗ, ΔΙΕΘΕΤΕ ΑΝΕΠΤΥΓΜΕΝΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΙΕΡΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΚΡΑΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ…

ΑΥΤΟΝ ΤΟ ΔΗΜΟ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΣΕΙ Ο ΡΑΓΚΟΥΣΗΣ ΚΑΙ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΣΙΩΠΑ Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΜΑΝΙΑΤΗΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΣ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ.

ΔΕΝ ΛΕΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙ Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΔΡΙΑΝΟΣ

Σε ερώτηση σχετικά με το Βατοπαίδι από δημοσιογράφο του νομού ο Γ. Ανδριανός αρνήθηκε να κάνει οποιαδήποτε δήλωση.
"Δεν θέλω να πω τίποτα για αυτό. Υπάρχουν σε εξέλιξη οι εξεταστικές επιτροπές" είπε ξερά και αποχώρησε.
Θα ήταν πραγματικά πολύ ενδιαφέρον ο λαός να ακούσει την...
άποψη ενός ανθρώπου που ήταν 5,5 χρόνια δίπλα στον Πρωθυπουργό της χώρας για ένα τόσο σημαντικό ζήτημα.
Όμως από ό,τι φάνηκε ο Γ. Ανδριανός θέλει να χρησιμοποιεί την πρώην ιδιότητα του ως υπεύθυνος του γραφείου τύπου του Πρωθυπουργού κατά το δοκούν και με μοναδικό γνώμονα το ατομικό συμφέρον και τη προσωπική προβολή.

http://cobra-argos.blogspot.com/