Ο Γιώργος Τράγκας για τον Συμπιλίδη

Βρήκα τον μπελά μου, επειδή ανέσυρα από το αρχείο μου, μία συνέντευξη με τονΓιώργο Σιμπιλίδηπου πάρθηκε πριν από 17 χρόνια (1995). Δηλαδή, δύο χρόνια μετά την πτώση του Μητσοτάκη, την οποία είχε προκαλέσει- με εντολή του Αντώνη Σαμαρά- ο τότε βουλευτής Κιλκίς, Γιώργος Σιμπιλίδης. Εγώ, μετέδωσα την συνέντευξη, ως ένα ιστορικό ντοκουμέντο μίας περιόδου που εξακολουθεί μέχρι σήμερα να αναμασάται και να σχολιάζεται από εφημερίδες και κανάλια.
Όπως και να έχει –τότε- ήταν μία περίοδος που «γέννησε» το Μακεδονικό, την Πολιτική Άνοιξη και ήταν γεμάτη σκοτεινά παρασκήνια. Ας μην ξεχνάμε ότι, ο Σαμαράς έφερε το Πασόκ και τον Ανδρεά Παπανδρέου πάλι στα πράγματα, αφού στήριξε τον υποψήφιο του Πασόκ για Πρόεδρο της Δημοκρατίας (Στεφανόπουλο), είχε στενή συνεργασία- όπως όλα δείχνουν- με τα κέντρα εξουσίας που στήριζαν το Πασόκ και υπήρξαν εκτεταμένες αναφορές για οργανωμένα οικονομικά συμφέροντα που ήθελαν οπωσδήποτε την επάνοδο του Πασόκ στην εξουσία.
Εγώ όμως, με την συνέντευξη του Σιμπιλίδη, ήθελα να δώσω και τις θέσεις του ανθρώπου που έμεινε χωρίς δουλειά και χωρίς έσοδα για πολύ μεγάλο διάστημα αποφασίζοντας να «ρίξει» μία κυβέρνηση και αναλαμβάνοντας ένα τεράστιο ρίσκο απέναντι στον εαυτό του και στην οικογένεια του. Όπως και να έχει αυτή η εκπομπή είναι –πλέον- ένα ιστορικό υλικό. Δεν καταλαβαίνω γιατί προκάλεσε τέτοιες εκτεταμένες αντιδράσεις και πιέσεις προς τα μέσα ενημέρωσης που εργάζομαι αυτή την εποχή. Θέλω να επαναλάβω και να προειδοποιήσω: ορισμένα πράγματα αποδεσμεύονται στα 17 χρόνια… Άλλα στα 20 χρόνια και …άλλα μπορεί να έχουν δοθεί σε κάποιο συμβολαιογράφο να τα φυλάξει για την περίπτωση ανάγκης…. Εκείνο πάντως που ομολογώ ότι δεν καταλαβαίνω είναι ο φόβος ενόψει εκλογών για πράγματα που έγιναν πριν από 20 χρόνια.
Πρέπει να ΦΟΒΑΣΑΙ ΤΗΝ ΣΚΙΑ ΣΟΥ… Πρέπει να έχει αδειάσει όλη η ψυχή σου, για να μην ανέχεσαι αναφορές στο οποιοδήποτε παρελθόν σε όποια σωστά ή λάθη έχεις κάνει. Πρέπει να έχεις πρόβλημα και καθόλου ανοχή προς οποιαδήποτε κριτική, πράγμα πολύ επικίνδυνο αν κατά τύχη κάτσεις τελικά στην καρέκλα. Γιατί τότε ο τόπος μπορεί να ζήσει μία πιο σκοτεινή περίοδο. Και η σημερινή δυσλειτουργία των δημοκρατικών θεσμών να γίνει ακόμη πιο μεγάλη… Και επειδή ΦΟΒΑΣΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΚΑΘΟΛΟΥ ΑΝΟΧΗ, να φτάσεις σε ακρότητες….