Γράφει ο Νίκος Ελευθερόγλου
Η συνεδρίαση της «σκιώδους» κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας ήταν μία πρώτη ευκαιρία μετά τις… κραυγές και τους ψιθύρους από μία σειρά στελέχη του κόμματος για τη στρατηγική που ακολουθείται.
Αν διαβάσαμε καλά όσα είπε ο πρόεδρος της Ν.Δ. Κυριάκος Μητσοτάκης, το μόνο που διαισθανόμαστε είναι ότι η συμβουλή που του δόθηκε και ωριμάζει μέσα του είναι το «αν θες να γίνεις αρχηγός, διάγραψε κάποιους». Αυτή την… πρωτότυπη στρατηγική, εξάλλου, ακολούθησαν, άλλες εποχές, και οι προηγούμενοι αρχηγοί, με πρόσκαιρη επιτυχία, θα λέγαμε.
Γιατί όσοι βγήκαν από το… μαντρί στην πλειονότητά τους πήραν θέσεις-κλειδιά στο κόμμα (πρόσφατο παράδειγμα, ο σημερινός γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος) και το μόνο που επετεύχθη ήταν να τραυματιστούν οι ψηφοφόροι της παράταξης, κάποιοι από τους οποίους δεν επέστρεψαν ποτέ στη Νέα Δημοκρατία. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Ακούσαμε λοιπόν τον πρόεδρο της Ν.Δ. να αναλύει τη στρατηγική του με βάση τη λογική «βαριδίων». Κατά τη γνώμη του είναι όσοι δεν συμφωνούν μαζί του και προτείνουν σε κάποια πράγματα η Ν.Δ. να ακολουθεί μία γραμμή όχι συναίνεσης προς τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά προς τους πολίτες που δοκιμάζονται.
Αυτή είναι η πραγματικά εθνική στάση και όχι, φυσικά, αυτό που έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ (όπως και το ΠΑΣΟΚ παλαιότερα), να καταψηφίζει ό,τι πρότεινε η εκάστοτε κυβέρνηση. Και ρωτάμε τόσο τον πρόεδρο της Ν.Δ. και τους πέριξ αυτού (μερικοί εκ των οποίων ανακάλυψαν τη Νέα Δημοκρατία και τον φιλελευθερισμό με χρονοκαθυστέρηση): Ποια από τις δύο ήταν η πιο σωστή; Το «όχι» στο επίδομα στους συνταξιούχους ή το «ναι» στο πάγωμα του ΦΠΑ στα νησιά; Ολοι στη Ν.Δ. γνωρίζουν τη σωστή απάντηση και πόσο λάθος ήταν το «όχι» στη στήριξη των συνταξιούχων.
Δεν γίνεσαι λοιπόν δεκανίκι, όταν στηρίζεις αποφάσεις που λειτουργούν υπέρ των πολιτών. Δεκανίκι του κ. Τσίπρα γίνεσαι όταν «αγκαλιάζεις» περιπτώσεις ακραίων νεοφιλελευθέρων και φωτογραφίζεσαι μαζί τους. Οταν υιοθετείς μείγμα πολιτικών που ούτε οι δανειστές δεν θέλουν πλέον. Οταν έχεις στην παράταξη λαϊκίστικα βαρίδια που ελάχιστα διαφέρουν από τις λογικές Τσίπρα και κάνουν και από πάνω τους θεματοφύλακες των απόψεων του προέδρου του κόμματος. Ασχετα αν την ίδια ώρα δουλεύουν μόνο για τον εαυτό τους.
Ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, αντί να εγκλωβίζεται από αυτούς που του καλλιεργούν, για να δικαιολογήσουν την παρουσία τους, φοβικά σύνδρομα, πρέπει με καθαρές σχέσεις να ανοίξει το κόμμα σε όλους. Χωρίς αποκλεισμούς και βιλαέτια. Χωρίς «αυτοί είναι δικοί μας και οι άλλοι του Καραμανλή, του Μεϊμαράκη, του Σαμαρά ή όποιου άλλου».
Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης δεν θα μπορούσε να φτάσει ποτέ το 50%, αν κρατούσε το μαγαζί κλειστό στους μητσοτακικούς και αποκλεισμένο σε όλους τους άλλους. Ο αρχηγός γίνεται αρχηγός όχι διαγράφοντας αλλά εγγράφοντας στελέχη και μέλη. Κυρίως όταν ανοίγεται στην κοινωνία, ώστε εκείνη να τον εμπιστεύεται γιατί της λέει αλήθεια. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει την ευκαιρία να μηδενίσει το κοντέρ της παράταξης, απομακρύνοντας τα βαρίδια από κοντά του και εκείνους που πιστεύουν ότι οι «εχθροί» είναι στο εσωτερικό της παράταξης.
Η λύση είναι απλή. Και στις περισσότερες εκ των περισσότερων περιπτώσεων λύνονται ακόμη και με ένα τηλεφώνημα. Τόσο απλά, δηλαδή. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι ο κ. Μητσοτάκης, λόγω κουλτούρας, μπορεί και θέλει να πράξει το αυτονόητο, βάζοντας στην άκρη τους… μαύρους, πράσινους και κόκκινους κόκκους που θέλουν να κάνουν πλυντήριο των ανομιών τους την Κεντροδεξιά…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου