Η υπόθεση των αριστερών μνημονίων και της επιχείρησης ελέγχου των μέσων ενημέρωσης, μέσω φιλικών προς τον ΣΥΡΙΖΑ επιχειρηματιών, είναι απόλυτα συνδεδεμένα γεγονότα. Είναι οι δύο πλευρές ενός ευρύτερου σχεδίου που έχει εκπονήσει η κυβέρνηση προκειμένου να παραμείνει στην εξουσία ο κ. Τσίπρας κι ένα παρεάκι που δρα στο Μαξίμου, στο υπουργείο Τύπου και παραπληροφόρησης και σε έναν στενό κύκλο πολιτικών και επιχειρηματιών.
Όταν το 2015 ο Τσίπρας ανέλαβε (ή κατέλαβε) την εξουσία, ήταν εκτός τόπου και χρόνου. Με Βαρουφάκηδες και Λαφαζάνηδες που σχεδίαζαν παράλληλα νομίσματα και ντου στο Νομισματοκοπείο είδε ότι δεν υπάρχει προκοπή. Έβλεπε δε ότι υπάρχει και το... Γουδή, γι' αυτό κι έστριψε δια του... αρραβώνος με την εξουσία. Υπέγραψε ένα ωραίο μνημόνιο το οποίο επί της ουσίας τον έβαλε στα ευρωπαϊκά σαλόνια. Στη συνέχεια μετέτρεψε τον ΣΥΡΙΖΑ σε κόμμα της Σοσιαλδημοκρατίας πετώντας από το καράβι τους τρελούς κι έφτασε να κυβερνά δύο και πλέον χρόνια.
Η επισφράγιση της πλήρους μετάλλαξης του ΣΥΡΙΖΑ από ένα κόμμα διαμαρτυρίας σε ένα αστικό κόμμα, καθαρά μνημονιακό, ολοκληρώθηκε με την υπογραφή του δεύτερου μνημονίου πριν από μερικές ημέρες. Ήταν το... πασαπόρτι ή «η γη και ύδωρ» που έδωσε στον Σόιμπλε και την παρέα του για να τον αφήσουν ήσυχο για τουλάχιστον 1 με 1,5 χρόνο. Μπορεί ο Γερμανός να κάνει τα τσαλιμάκια του, αλλά είναι σίγουρο ότι θα τον σέρνει από την... γραβάτα αλλά θα τον κρατά στην εξουσία.
Σαν τα σκυλάκια που πειθήνια ακολουθούν το αφεντικό, γαυγίζουν καμιά φορά αλλά πάντα είναι ένα βήμα πίσω και με το λουρί στο λαιμό.
Η μνημονιακή μετάλλαξη του κ. Τσίπρα ήταν το ένα μέρος του σχεδίου για μακροχρόνια παραμονή στην εξουσία. Όχι μόνο μέχρι το 2019 αλλά και μέχρι το 2023, όπως πρόσφατα είπε ο ίδιος.
Το δεύτερο μέρος του σχεδίου αφορούσε στον έλεγχο των μέσων ενημέρωσης, στη δημιουργία της αριστερής διαπλοκής, με πολιτικούς αλλά και επιχειρηματίες. Με τους πολιτικούς, όπως ξέρουμε, βρήκε ευήκοα ώτα στο καραμανλικό στρατόπεδο και σε μια ομάδα τελειωμένων Πασόκων. Με τους επιχειρηματίες είχε πάντα κρυφή στήριξη μέχρι που εμφανίστηκε ο Ιβάν ο Τρομερός. Η κυβέρνηση, έχοντας στο χέρι δύο άσους μπορούσε να παίξει όπως ήθελε. Ο ένας άσος είναι τα θαλασσοδάνεια και τα υπερχρεωμένα μαγαζιά των μίντια. Ο εκβιασμός ασφαλώς ήταν πανεύκολος. Ο δεύτερος άσος ήταν οι... πληροφορίες που είχε για όλους τους αντιπάλους μέσω... ΚΥΠ και πρόθυμων δικαστικών. Εύκολα θα έπεφταν στα δίχτυα του ΣΥΡΙΖΑ συγκεκριμένοι επιχειρηματίες, και ειδικά από το χώρο των μέσων ενημέρωσης.
Η αλήθεια είναι ότι η πρώτη προσπάθεια έγινε τον Σεπτέμβριο με τις τηλεοπτικές άδειες. Τα βοσκοτόπια και οι... λαγοί δεν του βγήκαν σε καλό και τώρα ξετυλίγει τοplan B.Η είσοδος του Σαββίδη στοMega,η διάλυση και πώληση του ΔΟΛ, ο έλεγχος συγκεκριμένων μέσων και τα νταραβέρια με συγκεκριμένους ολιγάρχες είναι ο τρόπος για να ισχυροποιηθεί ο Τσίπρας και στο εσωτερικό. Θα το καταφέρει; Ποιος ξέρει. Όμως, έχοντας ανοχή από το εξωτερικό και παπατζιλίκι στο εσωτερικό σίγουρα κερδίζει χρόνο. Και ποιος ξέρει; Μπορεί να γυρίσει και το παιχνίδι, να αναστρέψει την κοινή γνώμη.
Όποιος είπε ότι ο Τσίπρας και το παρεάκι ήταν και είναι ένα μάτσο άσχετοι και ανόητοι, θα πρέπει να αναθεωρήσει. Ομοίως και η ΝΔ που μέχρι τώρα αντιμετωπίζει τον ΣΥΡΙΖΑ σαν ένα τσούρμο βλακών που κάποια στιγμή θα καταρρεύσουν. Δεν είναι καθόλου έτσι. Είναι επικίνδυνοι και θα κάνουν τα πάντα για να κυριαρχήσουν και τα επόμενα χρόνια.
