Αρκετά… γλαφυρή ήταν και η σημερινή έκθεση της Alpha bank, η οποία επισημαίνει πως σε περίπτωση που η Ελλάδα αθετήσει τις υποχρεώσεις της η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών θα περιέλθει σε απόλυτη ένδεια, καθώς
η χώρα θα απομονωθεί γρήγορα όπως η Αλβανία επί Ενβέρ Χότζα.
Σύμφωνα με την Alpha, μετά το PSI, τα 2/3 περίπου του μακροπρόθεσμου δημοσίου χρέους είναι πλέον στα χέρια κρατών και υπερεθνικών οργανισμών.
Εξ΄αυτού του γεγονότος, η χώρα έχει περιέλθει σε μια κατάσταση ιδιότυπης ομηρείας και εξάρτησης. Σε περίπτωση αθέτησης υποχρεώσεων, οι ιδιώτες ομολογιούχοι μπορούν να προσφύγουν στα δικαστήρια και να απαιτήσουν τα λεφτά τους πίσω (και σήμερα όλα τα ομόλογα του ελληνικού δημοσίου είναι εκδόσεως εξωτερικού και, συνεπώς, κάτι τέτοιο είναι εφικτό για τους ομολογιούχους). Μια, όμως, χρεοκοπία απέναντι σε κράτη και υπερεθνικές οντότητες δηλητηριάζει για πάντα τις διακρατικές σχέσεις.
Με λίγα λόγια, θα είναι αδύνατη η παραμονή μας στην Ευρωπαϊκή ΄Ενωση και η συμβίωσή μας μαζί με άλλα κράτη της Ευρωζώνης στα οποία χρωστάμε λεφτά, όταν δεν εξυπηρετούμε τα χρέη μας. Σε ένα τέτοιο περιβάλλον, εμπορικές ή άλλου είδους συναλλαγές με κατοίκους των χωρών αυτών, δεν θα είναι ανεκτές, τονίζει η Alpha Bank.
Συνεπώς, μια χρεοκοπία σήμερα θα σημάνει όχι μόνο την οριστική μας αποπομπή από τις αγορές και εξάλειψη της δυνατότητας προσφυγής σε δανεισμό στο μέλλον, αλλά και την έξοδο μας όχι μόνο από το Ευρώ αλλά, ακόμη χειρότερα, και από την Ευρωπαϊκή ΄Ενωση. Μερικοί οραματίζονται μια τέτοια προοπτική ως δικαίωση των πολιτικών τους επιλογών.
Ευνοϊκή η έκθεση της τρόικα
Πάντως, η Alpha υποστηρίχζει ότι υπάρχει μια αισιοδοξία που αρχίζει να επικρατεί διεθνώς ότι ι η Ελλάδα τελικά θα τα καταφέρει δημιουργεί προσδοκίες για αλλαγή σελίδας στην εφαρμογή του προγράμματος προσαρμογής.
Η ελληνική κυβέρνηση φαίνεται αποφασισμένη να λάβει όλα τα απαραίτητα προς τούτο μέτρα και η Τρόικα να συμβάλει με την αναμενόμενη έκθεση προόδου στην εδραίωση αυτών των προσδοκιών. Η έκθεση αυτή αναμένεται να είναι ευνοϊκή για την Ελλάδα και να οδηγήσει στον τερματισμό κάθε συζήτησης περί εξόδου της χώρας μας από το Ευρώ και στην αποδέσμευση της δόσης των € 31,5 δισ. τον Οκτώβριο του 2012.
Ταυτόχρονα, στο πλαίσιο της επιδίωξης για την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας, η κυβέρνηση καλείται να διαπραγματευθεί την εμπροσθοβαρή καταβολή πρόσθετων χρηματοδοτικών πόρων (εντός του ορίου των εναπομεινάντων πόρων ύψους € 90 δισ. περίπου που έχει εξασφαλίσει η Ελλάδα από το 1ο και το 2ο Πακέτο Χρηματοδοτικής Ενίσχυσης), για την άμεση (όχι σταδιακή) εξόφληση των ληξιπρόθεσμων οφειλών του δημοσίου προς τον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας ύψους € 6,5 δισ. περίπου εντός του τελευταίου τριμήνου του 2012, καθώς και για την άμεση (όχι σταδιακή) εξόφληση (μη επανέκδοση) ΕΓΕΔ, οι λήξεις των οποίων ανέρχονται σε € 14,5 δισ. έως το τέλος του 2012.
Έτσι, σε συνδυασμό και με την διογκούμενη επιστροφή των καταθέσεων στο τραπεζικό σύστημα και την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, δημιουργούνται προϋποθέσεις ενίσχυσης της ρευστότητας, αύξησης των χορηγήσεων και, τελικά, επανεκκίνησης της οικονομίας, που είναι και το ζητούμενο.
Μία ευνοϊκή Έκθεση της Τρόικα αναμένεται, επίσης, να άρει τα εμπόδια που φαίνεται ότι ακόμη εγείρονται έως σήμερα όσον αφορά στην αναγκαία αύξηση της εισροής κοινοτικών πόρων μέσω των προγραμμάτων του ΕΣΠΑ, σε συνεργασία και με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων. Μπορεί έτσι να επιτευχθεί η σταδιακή ανάκαμψη των επενδύσεων.
Προϋπόθεση για την επιτυχή έκβαση μίας τέτοιας, ως ανωτέρω, διαπραγμάτευσης είναι η κυβέρνηση να πείσει ότι έχει ήδη εξειδικεύσει τα αναγκαία μέτρα που απαιτούνται για την ομαλή εκτέλεση των Προϋπολογισμών του 2013 και 2014 με το ΜΠΔΣ 2012-2014, να έχει προχωρήσει τις διαδικασίες για την επιτυχή ολοκλήρωση της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών, και, τέλος, να έχει θέσει το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων και αξιοποίησης της δημόσιας ακίνητης περιουσίας σε κατάσταση μέγιστης προώθησης.
Η μείωση των ελλειμμάτων και η συνεπαγόμενη λιτότητα οδήγησαν την οικονομία σε μεγάλη ύφεση, με αποτέλεσμα να καταρρεύσει ο τζίρος των επιχειρήσεων, να αυξηθεί το φορολογικό βάρος, να αυξηθεί η ανεργία, η υποαπασχόληση και η αδήλωτη εργασία, και, έτσι, να τρωθεί ανεπανόρθωτα το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης, που βασίζεται στις τρέχουσες εισφορές των εργαζομένων για την πληρωμή των συντάξεων (pay-as-you-go).
http://newpost.gr/home/
Πέμπτη 30 Αυγούστου 2012
ΜΗ ΞΑΝΟΙΓΕΣΑΙ ΜΑΝΩΛΗ!!!!
Ο Μανώλης Κεφαλογιάννης αμέσως μετά την εκλογή του στη θέση του γραμματέα της Πολιτικής Επιτροπής της Νέας Δημοκρατίας μιλάει αποκλειστικά στο parapolitika.gr και δηλώνει:
"Στέλνουμε μήνυμα
ενότητας. Η εντολή είναι τα αλλάξουμε όλα και θα βοηθήσουμε τον πρωθυπουργό να αλλάξει την Ελλάδα. Άλλωστε αν δεν αλλάξουμε εμείς οι ίδιοι πως θα αλλάξουμε και τη χώρα μας.Η Νέα Δημοκρατία είναι μία ιστορική παράταξη η οποία έρχεται από μακριά και φιλοδοξεί να πάει πολύ μακρύτερα.
Η σημερινή εντολή θα εφαρμοστεί στο ακέραιο και μάλιστα σε συνεργασία με όλους τους συνυποψηφίους για τη θέση του γραμματέα οι οποίοι είχαν τη φιλοδοξία να μπουν σε αυτή τη μάχη. τον Νικήτα Κακλαμάνη, τον Θεοδόση Λαμπρόπουλο, τον Φίλιππο Ταυρή, τον Γιάννη Καράμπελα και τον Παναγιώτη Αδρακτά."
Ο Στουρνάρας του ΙΟΒΕ μιλούσε για επενδύσεις, ενώ ο υπουργός Στουρνάρας μιλάει μόνο για περικοπές
Κι εκεί που καταβρόχθιζα το καϊμάκι παγωτό και σκεπτόμουνα αν το σιρόπι βύσσινο είναι η λύση στις γευστικές μου αναζητήσεις ή κάτι που να θυμίζει σοκολάτα, η φωτεινή ένδειξη «έκτακτη είδηση» αναβόσβησε στην οθόνη της τηλεόρασης. Ένας κατάλευκος παρουσιαστής, δείγμα ότι δεν πήγε ακόμη διακοπές, μας
ενημέρωσε για τα νέα μέτρα της κυβέρνησης. Από εκείνη την ώρα έχει να κατέβει μπουκιά κάτω. Δεν ξέρω αν ο κ. Στουρνάρας θα πάρει το βραβείο Νόμπελ, αλλά η δίαιτα Στουρνάρα θα μείνει ανεξίτηλη στη μνήμη μας.
Από το διπλανό διαμέρισμα ακούστηκε ένας μακρόσυρτος ήχος, σαν να πρόκειται για μανιάτικο μοιρολόι. «Συνταξιούχος;», ρώτησα τη σύζυγο που γνωρίζει και καλύτερα τα της περιφέρειας. Όχι, μου απάντησε εκείνη. Ιδιοκτήτης διαμερίσματος...
Οι συνταξιούχοι πρέπει να το πήραν απόφαση. Μετά τη συμπάθεια που εξέφρασε για την περίπτωσή τους η καγκελάριος Μέρκελ οι άνθρωποι τρόμαξαν και πήραν τα βουνά. Κρύβονται σε σπηλιές και προσπαθούν να αποκρυπτογραφήσουν το μήνυμα του συντρόφου Στρατούλη που έκανε λόγο για «ανθρωποκτόνες πολιτικές της κυβέρνησης». Είναι και οι φαρμακοποιοί που δεν δίνουν φάρμακα, οπότε το μυαλό τους πήγε και δικαιολογημένα στα χειρότερα...
Έντεκα δισεκατομμύρια και 500 ακόμα εκατομμύρια στην ζυγαριά του Γιάννη Στουρνάρα. Από τη μία τα δισεκατομμύρια και από την άλλη μια χούφτα άνθρωποι. Χίλια ευρώ στον καθένα μας πέφτει ο λογαριασμός. Χίλια ευρώ λιγότερα από πέρυσι. Αυτό εφόσον τα μέτρα είναι και πάλι οριζόντια. Αδυνατώ να πιστέψω και δικαιολογημένα ότι θα κόψουν τις σπατάλες του δημοσίου. Αυτές θα τις κρατήσουν. Πάντα τις κρατούσαν.
Κι έπειτα, κύριε Στουρνάρα; Τι θα γίνει έπειτα; Θα πάρετε νέα μέτρα για να αναπληρώσετε τα έσοδα που δεν θα συγκεντρώσετε; Διότι είναι βέβαιο ότι και πάλι θα υστερήσουν τα έσοδα του δημοσίου. Όσο περιορίζεται η οικονομική δραστηριότητα τόσο θα μειώνονται τα έσοδα του δημοσίου και τόσο θα αυξάνεται η πίεση για νέα μέτρα.
Αυτά τα ξέρουμε όλοι. Όπως κι ότι το φάρμακο είναι η ανάπτυξη και οι νέες επενδύσεις. Το ερώτημα, λοιπόν, είναι για ποιόν λόγο δεν γίνεται το παραμικρό σε αυτή την κατεύθυνση. Διαβάζοντας κανείς τις προτάσεις του Στουρνάρα που ήταν στον ΙΟΒΕ και βλέποντας σήμερα την πρακτική του υπουργού Στουρνάρα θα νομίσει ότι πρόκειται για δύο διαφορετικά πρόσωπα και με δύο αντίστοιχα διαφορετικές πρακτικές. Ο Στουρνάρας του ΙΟΒΕ μιλούσε για επενδύσεις, ενώ ο υπουργός Στουρνάρας μιλάει μόνο για περικοπές.
Θα πει κάποιος ότι η πίεση που του ασκείται από τα γεγονότα είναι σημαντική και ως εκ τούτου δεν βρήκε χρόνο να ασχοληθεί με κάτι άλλο, πέρα από τα μέτρα των 11,5 δισεκατομμυρίων ευρώ. Και πιθανότατα να είναι έτσι, να υπάρχουν, δηλαδή, προτεραιότητες. Σε αυτή την περίπτωση περιμένουμε να δούμε τα επόμενα βήματα, τα οποία, όμως, δεν μπορούν να αργήσουν άλλο. Περιμένουμε να δούμε, για παράδειγμα, έναν βομβαρδισμό μέτρων για να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη των επενδυτών στην ελληνική αγορά. Να κτυπηθεί στη ρίζα της η διαφθορά και να αντιμετωπιστεί η γραφειοκρατία. Δεν τα έχουμε βγάλει αυτά από το μυαλό μας. Ο ίδιος ο κ. Στουρνάρας τα έλεγε λίγο πριν γίνει υπουργός.
Το σημαντικότερο, όμως, είναι να υπάρξει ένας δίαυλος επικοινωνίας με τον επιχειρηματικό κόσμο. Έτσι ώστε να πειστούν οι επιχειρηματίες ότι πρέπει να κάνουν νέες επενδύσεις. Μόνο με νέες επενδύσεις δημιουργούνται νέες θέσεις εργασίας. Τον δίαυλο αυτόν μόνο ο κ. Στουρνάρας μπορεί να τον ανοίξει και να τον διατηρήσει, καθώς δεν είναι πολιτικός και δεν φοβάται το πολιτικό κόστος που συνεπάγεται στην Ελλάδα αυτό που θεωρείται απόλυτα φυσιολογικό σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο: Να συνομιλεί κανείς με το κεφάλαιο...
http://www.capital.gr/Articles.asp?id=1599744
Θανάσης Μαυρίδης
Τετάρτη 29 Αυγούστου 2012
ΠΑΡΙΣΙ - ΝΑΥΠΛΙΟΝ
ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΣΙ ΣΤΟ ΝΑΥΠΛΙΟ ΓΙΑ ΔΕΥΤΕΡΟ ΣΥΝΕΧΕΣ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ Ο ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΑΜΑΡΑΣ. Η ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΝ ΕΜΠΝΕΕΙ ΕΤΣΙ ΚΙ ΑΛΛΙΩΣ. ΑΠΟ
ΤΗΝ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΑΥΤΗ ΞΕΚΙΝΑΕΙ Η ΔΙΑΣΑΦΗΝΙΣΗ ΤΩΝ ΜΕΤΡΩΝ ΚΑΙ Η ΣΤΕΛΕΧΩΣΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΙΚΟΥ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΥ, ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΕΙ ΑΡΚΕΤΑ. Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΟΜΩΣ, Η ΠΡΩΤΗ ΤΟΥ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΘΑ ΕΧΕΙ ΤΟ ΠΟΛΥ ΖΟΥΜΙ.
ΤΗΝ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΑΥΤΗ ΞΕΚΙΝΑΕΙ Η ΔΙΑΣΑΦΗΝΙΣΗ ΤΩΝ ΜΕΤΡΩΝ ΚΑΙ Η ΣΤΕΛΕΧΩΣΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΙΚΟΥ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΥ, ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΕΙ ΑΡΚΕΤΑ. Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΟΜΩΣ, Η ΠΡΩΤΗ ΤΟΥ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΘΑ ΕΧΕΙ ΤΟ ΠΟΛΥ ΖΟΥΜΙ.
ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΠΛΑΝΩΝΤΑΙ ΠΛΑΝΗΝ ΟΙΚΤΡΑΝ ΟΣΟΙ ΤΟΝ ΕΧΟΥΝ ΔΙΑΓΡΑΨΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΚΗΝΙΚΟ ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΥΟΥ ΟΤΙ ΘΑ ΔΙΑΣΥΡΘΕΙ ΑΠΟ ΟΣΟΥΣ ΘΥΜΗΘΗΚΑΝ ΝΑ ΤΟΝ ΚΑΤΑΓΓΕΙΛΟΥΝ ΚΑΤΟΠΙΝ ΕΟΡΤΗΣ. ΕΠΙΣΗΣ ΜΑΛΛΟΝ ΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥΣ ΓΕΛΟΥΣΑΝ ΟΣΟΙ ΓΕΛΑΣΑΝ ΟΤΑΝ
ΑΝΑΓΝΩΣΘΗΚΕ ΤΟ ΑΙΤΗΜΑ ΤΟΥ ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΒΟΥΛΗ.
Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΘΑ ΕΠΑΝΕΚΛΕΓΕΙ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΕΝΟΣΩ ΜΑΛΙΣΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ. ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΘΑ ΕΠΑΝΕΚΛΕΓΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΚΡΙΒΕΙΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΧΕΙ ΑΝΤΙΠΑΛΟ, ΧΩΡΙΣ ΔΗΛΑΔΗ ΝΑ ΤΟΥ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΚΑΘΕΔΡΙΑ.
ΘΥΜΙΖΟΥΜΕ ΟΤΙ Η ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΔΙΕΘΝΗΣ ΕΙΧΕ ΟΡΟ Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΑΡΧΗΓΟΣ ΚΟΜΜΑΤΟΣ.ΚΩΛΥΜΑ ΠΟΥ ΜΑΛΛΟΝ ΠΑΡΑΚΑΜΦΘΗΚΕ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΕΙΨΗ ΑΛΛΗΣ ΥΠΟΨΗΦΙΟΤΗΤΑΣ. Η ΕΠΑΝΕΚΛΟΓΗ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΔΕΙΧΝΕΙ ΟΤΙ Ο ΠΡΩΗΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΔΙΑΘΕΤΕΙ ΑΡΚΕΤΗ ΕΠΙΡΡΟΗ ΣΕ ΔΙΕΘΝΕΣ ΕΠΙΠΕΔΟ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΧΡΗΣΙΜΟ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΟΠΟ.
ΑΝΑΓΝΩΣΘΗΚΕ ΤΟ ΑΙΤΗΜΑ ΤΟΥ ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΒΟΥΛΗ.
Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΘΑ ΕΠΑΝΕΚΛΕΓΕΙ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΕΝΟΣΩ ΜΑΛΙΣΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ. ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΘΑ ΕΠΑΝΕΚΛΕΓΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΚΡΙΒΕΙΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΧΕΙ ΑΝΤΙΠΑΛΟ, ΧΩΡΙΣ ΔΗΛΑΔΗ ΝΑ ΤΟΥ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΚΑΘΕΔΡΙΑ.
ΘΥΜΙΖΟΥΜΕ ΟΤΙ Η ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΔΙΕΘΝΗΣ ΕΙΧΕ ΟΡΟ Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΑΡΧΗΓΟΣ ΚΟΜΜΑΤΟΣ.ΚΩΛΥΜΑ ΠΟΥ ΜΑΛΛΟΝ ΠΑΡΑΚΑΜΦΘΗΚΕ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΕΙΨΗ ΑΛΛΗΣ ΥΠΟΨΗΦΙΟΤΗΤΑΣ. Η ΕΠΑΝΕΚΛΟΓΗ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΔΕΙΧΝΕΙ ΟΤΙ Ο ΠΡΩΗΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΔΙΑΘΕΤΕΙ ΑΡΚΕΤΗ ΕΠΙΡΡΟΗ ΣΕ ΔΙΕΘΝΕΣ ΕΠΙΠΕΔΟ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΧΡΗΣΙΜΟ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΟΠΟ.
Πέμπτη 23 Αυγούστου 2012
Καταπληκτικό άρθρο του Μ.Μαζάουερ στους New York Times:
Χθες, όλος ο κόσμος παρακολουθούσε την Ελλάδα καθώς το κοινοβούλιό της ψήφισε ένα διχαστικό πακέτο μέτρων λιτότητας το οποίο θα μπορούσε να έχει κρίσιμες επιπτώσεις στο παγκόσμιο οικονομικό σύστημα. Ισως προκαλεί έκπληξη που αυτή η μικρή άκρη της χερσονήσου των Βαλκανίων συγκεντρώνει τόση προσοχή. Σκεφτόμαστε συνήθως
την Ελλάδα ως την πατρίδα του Πλάτωνα και του Περικλή, με την πραγματική της σημασία να βρίσκεται βαθιά στην αρχαιότητα.
Αλλά δεν είναι η πρώτη φορά που για να κατανοήσεις το μέλλον της Ευρώπης χρειάζεται να στραφείς μακριά από τις μεγάλες δυνάμεις στο κέντρο της ηπείρου και να κοιτάξεις προσεκτικά όσα συμβαίνουν στην Αθήνα. Τα τελευταία 200 χρόνια η Ελλάδα ήταν στην πρώτη γραμμή της εξέλιξης της Ευρώπης. Στη δεκαετία του 1820, στη διάρκεια του αγώνα για την ανεξαρτησία από την οθωμανική αυτοκρατορία, η Ελλάδα έγινε ένα πρώιμο σύμβολο δραπέτευσης από.τη φυλακή της αυτοκρατορίας.
Για τους φιλέλληνες, η παλιγγενεσία της αποτελούσε τον πιο ευγενή αγώνα. "Στο μεγάλο πρωινό του κόσμου", έγραψε ο Σέλεϊ στο ποιημά του "Ελλάς", "το μεγαλείο της Ελευθερίας τινάχθηκε και έλαμψε! " Η νίκη θα σήμαινε τον θρίαμβο της ελευθερίας όχι μόνο επί των Τούρκων αλλά και επί όλων των δυναστών που κρατούσαν υπόδουλους τόσο πολλούς ευρωπαίους. Γερμανοί, Ιταλοί, Πολωνοί και Αμερικανοί έτρεξαν να πολεμήσουν υπό την γαλανόλευκη σημαία της Ελλάδας για χάρη της δημοκρατίας. Και μέσα σε μια δεκαετία, η χώρα κέρδισε την ελευθερία της.
Στη διάρκεια του 20ου αιώνα ο ριζοσπαστικός νέος συνδυασμός της συνταγματικής δημοκρατίας και του εθνικισμού που ενσάρκωσε η Ελλάδα εξαπλώθηκε στην ήπειρο και κορυφώθηκε στην "ειρήνη που τερμάτισε κάθε ειρήνη" στο τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, όταν τρεις αυτοκρατορίες, η οθωμανική , εκείνη των Αψβούργων και η ρωσική, κατέρρευσαν και αντικαταστάθηκαν από έθνη-κράτη. Μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, η Ελλάδα άνοιξε και πάλι τον δρόμο για το μέλλον της Ευρώπης. Μόνο που τώρα ήταν η σκοτεινή πλευρά της δημοκρατίας που βγήκε στο προσκήνιο.
Σε έναν κόσμο εθνικών κρατών, εθνοτικές μειονότητες όπως ο μουσουλμανικός πληθυσμός της Ελλάδας και οι ορθόδοξοι χριστιανοί της Μικράς Ασίας ήταν μια συνταγή για διεθνή αστάθεια. Στις αρχές της δεκαετίας του 1920, έλληνες και τούρκοι ηγέτες αποφάσισαν να ανταλλάξουν τους μειονοτικούς πληθυσμούς τους, εκτοπίζοντας περί τα δύο εκατομμύρια χριστιανούς και μουσουλμάνους προς χάριν της εθνικής ομοιογένειας.
Η ελληνο - τουρκική ανταλλαγή των πληθυσμών ήταν η μεγαλύτερη οργανωμένη μετακίνηση προσφύγων στην ιστορία μέχρι τότε και μοντέλο που οι ναζιστές και άλλοι θα το επικαλούνταν αργότερα για να εκτοπίσουν ανθρώπους στην ανατολική Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή και την Ινδία. Είναι ειρωνικό, λοιπόν, που η Ελλάδα ήταν επίσης στην πρωτοπορία της αντίστασης στους ναζιστές. Τον χειμώνα του 1940-41, ήταν η πρώτη χώρα που αντεπιτέθηκε αποτελεσματικά κατά των δυνάμεων του Αξονα, ταπεινώνοντας τον Μουσολίνι στον ελληνο - ιταλικό πόλεμο ενώ η υπόλοιπη Ευρώπη επευφημούσε την Ελλάδα. Και πολλοί χειροκρότησαν πάλι λίγους μήνες αργότερα όταν ένας νεαρός αριστερός αντιστασιακός ονόματι Μανώλης Γλέζος σκαρφάλωσε στην Ακρόπολη ένα βράδυ με έναν φίλο και κατέβασαν τη σημαία με την σβάστικα που οι Γερμανοί είχαν πρόσφατα υψώσει. Σχεδόν 70 χρόνια αργότερα, η ελληνική αστυνομία θα έριχνε δακρυγόνα στον κ. Γλέζο ο οποίος διαδήλωνε κατά του προγράμματος λιτότητας. Αλλά στο τέλος, η Ελλάδα υπέκυψε στη γερμανική κατοχή.
Η κυριαρχία των ναζιστών έφερε μαζί της την πολιτική κατάρρευση, την μεγάλη πείνα, και μετά την απελευθέρωση, την βύθιση της χώρας σε έναν εμφύλιο πόλεμο ανάμεσα στις κομμουνιστικές και τις αντικομμουνιστικές δυνάμεις. Μόλις λίγα χρόνια μετά την ήττα του Χίτλερ, η Ελλάδα βρέθηκε ξανά στο επίκεντρο της ιστορίας, ως μέτωπο του Ψυχρού Πολέμου. Το 1947, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Χάρι Τρούμαν χρησιμοποίησε τον κλιμακούμενο εμφύλιο στην Ελλάδα για να πείσει το Κογκρέσο να στηρίξει το Δόγμα Τρούμαν και την ειρηνική δέσμευση αμερικανικών πόρων για τον αγώνα κατά του Κομμουνισμού και την ανοικοδόμηση της Ευρώπης.
Ανυψωμένη ξαφνικά σε έναν διατλαντικό αγώνα, η Ελλάδα συμβόλιζε τώρα μια πολύ διαφορετική Ευρώπη - μία Ευρώπη που είχε αυτοκαταστραφεί, και που ο μόνος δρόμος εξόδου από την ανέχεια των μέσων της δεκαετίας του 1940 ήταν ως μικρότερος εταίρος της Ουάσινγκτον. Καθώς τα δολάρια άρχισαν να ρέουν, αμερικανοί σύμβουλοι έλεγαν στους έλληνες πολιτικούς τι να κάνουν και αμερικανικές βόμβες ναπάλμ έκαιγαν τα ελληνικά βουνά καθώς οι κομμουνιστές αντάρτες τρέπονταν σε φυγή.
Η πολιτική και οικονομική ένωση της Ευρώπης υποτίθεται ότι θα έβαζε τέλος στις αδυναμίες και την εξάρτηση της διχοτομημένης ηπείρου. Και εδώ η Ελλάδα έγινε σύμβολο μιας νέας φάσης στην ευρωπαϊκή ιστορία. Η πτώση της στρατιωτικής δικτατορίας το 1974 δεν έφερε στη χώρα μόνο την πλήρη ένταξη σε αυτό που θα γινόταν η Ευρωπαϊκή Ενωση. Προανήγγηλε επίσης (μαζί με τη μετάβαση της Ισπανίας και της Πορτογαλίας στη δημοκρατία την ίδια εποχή) το παγκόσμιο κύμα εκδημοκρατισμού της δεκαετίας του 1980 και του '90, πρώτα στη Νότια Αμερική και τη Νοτιοανατολική Ασία και μετά στην Ανατολική Ευρώπη.
Και έδωσε στην Ευρωπαϊκή Ενωση την όρεξη για διεύρυνση και τη φιλοδοξία να εξελιχθεί από ένα μικρό κλαμπ πλούσιων δυτικοευρωπαϊκών κρατών σε φωνή για ολόκληρη την προσφάτως εκδημοκρατισμένη ήπειρο, η οποία εξαπλώθηκε κατά πολύ στο νότο και την ανατολή. Και τώρα, σήμερα, αφότου έσβησε η ευφορία της δεκαετίας του '90 και μια νέα ταπεινοφροσύνη χαρακτηρίζει τους Ευρωπαίους, ο κλήρος πέφτει και πάλι στην Ελλάδα ως χώρας η οποία θα προκαλέσει τους μανδαρίνους της Ευρωπαϊκής Ενωσης και θα θέσει το ερώτημα: "ποιό θα είναι το μέλλον της ηπείρου;".
Η Ευρωπαϊκή Ενωση υποτίθεται ότι θα ένωνε μια κατακερματισμένη Ευρώπη, ότι θα ενίσχυε τις δημοκρατικές της δυνατότητες και ότι θα μεταμόρφωνε την ήπειρο σε μια ανταγωνιστική δύναμη στην παγκόσμια σκηνή. Είναι ίσως ταιριαστό που ένα από τα αρχαιότερα και πιο δημοκρατικά έθνη - κράτη της Ευρώπης βρίσκεται στην καινούργια εμπροσθοφυλακή, όσων θέτουν εν αμφιβόλω όλα αυτά τα επιτεύγματα.
Γιατί είμαστε όλοι μικρές δυνάμεις τώρα, και για άλλη μια φορά η Ελλάδα πολεμάει στην πρώτη γραμμή του αγώνα για το μέλλον.
Μαρκ Μαζάουερ,
Βρετανός ιστορικός και συγγραφέας,
καθηγητής Ιστορίας στο πανεπιστήμιο Κολούμπια των ΗΠΑ.
(σ.σ. δυστυχώς ο συγγραφέας δεν γνώριζε το αποτέλεσμα των εκλογών,
αν το γνώριζε θα επιστέγαζε τις απόψεις του με ακόμα ένα συγκλονιστικότατο επιχείρημα,
και πάλι από εδώ θα αρχίσουν οι εξελίξεις...)
την Ελλάδα ως την πατρίδα του Πλάτωνα και του Περικλή, με την πραγματική της σημασία να βρίσκεται βαθιά στην αρχαιότητα.
Αλλά δεν είναι η πρώτη φορά που για να κατανοήσεις το μέλλον της Ευρώπης χρειάζεται να στραφείς μακριά από τις μεγάλες δυνάμεις στο κέντρο της ηπείρου και να κοιτάξεις προσεκτικά όσα συμβαίνουν στην Αθήνα. Τα τελευταία 200 χρόνια η Ελλάδα ήταν στην πρώτη γραμμή της εξέλιξης της Ευρώπης. Στη δεκαετία του 1820, στη διάρκεια του αγώνα για την ανεξαρτησία από την οθωμανική αυτοκρατορία, η Ελλάδα έγινε ένα πρώιμο σύμβολο δραπέτευσης από.τη φυλακή της αυτοκρατορίας.
Για τους φιλέλληνες, η παλιγγενεσία της αποτελούσε τον πιο ευγενή αγώνα. "Στο μεγάλο πρωινό του κόσμου", έγραψε ο Σέλεϊ στο ποιημά του "Ελλάς", "το μεγαλείο της Ελευθερίας τινάχθηκε και έλαμψε! " Η νίκη θα σήμαινε τον θρίαμβο της ελευθερίας όχι μόνο επί των Τούρκων αλλά και επί όλων των δυναστών που κρατούσαν υπόδουλους τόσο πολλούς ευρωπαίους. Γερμανοί, Ιταλοί, Πολωνοί και Αμερικανοί έτρεξαν να πολεμήσουν υπό την γαλανόλευκη σημαία της Ελλάδας για χάρη της δημοκρατίας. Και μέσα σε μια δεκαετία, η χώρα κέρδισε την ελευθερία της.
Στη διάρκεια του 20ου αιώνα ο ριζοσπαστικός νέος συνδυασμός της συνταγματικής δημοκρατίας και του εθνικισμού που ενσάρκωσε η Ελλάδα εξαπλώθηκε στην ήπειρο και κορυφώθηκε στην "ειρήνη που τερμάτισε κάθε ειρήνη" στο τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, όταν τρεις αυτοκρατορίες, η οθωμανική , εκείνη των Αψβούργων και η ρωσική, κατέρρευσαν και αντικαταστάθηκαν από έθνη-κράτη. Μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, η Ελλάδα άνοιξε και πάλι τον δρόμο για το μέλλον της Ευρώπης. Μόνο που τώρα ήταν η σκοτεινή πλευρά της δημοκρατίας που βγήκε στο προσκήνιο.
Σε έναν κόσμο εθνικών κρατών, εθνοτικές μειονότητες όπως ο μουσουλμανικός πληθυσμός της Ελλάδας και οι ορθόδοξοι χριστιανοί της Μικράς Ασίας ήταν μια συνταγή για διεθνή αστάθεια. Στις αρχές της δεκαετίας του 1920, έλληνες και τούρκοι ηγέτες αποφάσισαν να ανταλλάξουν τους μειονοτικούς πληθυσμούς τους, εκτοπίζοντας περί τα δύο εκατομμύρια χριστιανούς και μουσουλμάνους προς χάριν της εθνικής ομοιογένειας.
Η ελληνο - τουρκική ανταλλαγή των πληθυσμών ήταν η μεγαλύτερη οργανωμένη μετακίνηση προσφύγων στην ιστορία μέχρι τότε και μοντέλο που οι ναζιστές και άλλοι θα το επικαλούνταν αργότερα για να εκτοπίσουν ανθρώπους στην ανατολική Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή και την Ινδία. Είναι ειρωνικό, λοιπόν, που η Ελλάδα ήταν επίσης στην πρωτοπορία της αντίστασης στους ναζιστές. Τον χειμώνα του 1940-41, ήταν η πρώτη χώρα που αντεπιτέθηκε αποτελεσματικά κατά των δυνάμεων του Αξονα, ταπεινώνοντας τον Μουσολίνι στον ελληνο - ιταλικό πόλεμο ενώ η υπόλοιπη Ευρώπη επευφημούσε την Ελλάδα. Και πολλοί χειροκρότησαν πάλι λίγους μήνες αργότερα όταν ένας νεαρός αριστερός αντιστασιακός ονόματι Μανώλης Γλέζος σκαρφάλωσε στην Ακρόπολη ένα βράδυ με έναν φίλο και κατέβασαν τη σημαία με την σβάστικα που οι Γερμανοί είχαν πρόσφατα υψώσει. Σχεδόν 70 χρόνια αργότερα, η ελληνική αστυνομία θα έριχνε δακρυγόνα στον κ. Γλέζο ο οποίος διαδήλωνε κατά του προγράμματος λιτότητας. Αλλά στο τέλος, η Ελλάδα υπέκυψε στη γερμανική κατοχή.
Η κυριαρχία των ναζιστών έφερε μαζί της την πολιτική κατάρρευση, την μεγάλη πείνα, και μετά την απελευθέρωση, την βύθιση της χώρας σε έναν εμφύλιο πόλεμο ανάμεσα στις κομμουνιστικές και τις αντικομμουνιστικές δυνάμεις. Μόλις λίγα χρόνια μετά την ήττα του Χίτλερ, η Ελλάδα βρέθηκε ξανά στο επίκεντρο της ιστορίας, ως μέτωπο του Ψυχρού Πολέμου. Το 1947, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Χάρι Τρούμαν χρησιμοποίησε τον κλιμακούμενο εμφύλιο στην Ελλάδα για να πείσει το Κογκρέσο να στηρίξει το Δόγμα Τρούμαν και την ειρηνική δέσμευση αμερικανικών πόρων για τον αγώνα κατά του Κομμουνισμού και την ανοικοδόμηση της Ευρώπης.
Ανυψωμένη ξαφνικά σε έναν διατλαντικό αγώνα, η Ελλάδα συμβόλιζε τώρα μια πολύ διαφορετική Ευρώπη - μία Ευρώπη που είχε αυτοκαταστραφεί, και που ο μόνος δρόμος εξόδου από την ανέχεια των μέσων της δεκαετίας του 1940 ήταν ως μικρότερος εταίρος της Ουάσινγκτον. Καθώς τα δολάρια άρχισαν να ρέουν, αμερικανοί σύμβουλοι έλεγαν στους έλληνες πολιτικούς τι να κάνουν και αμερικανικές βόμβες ναπάλμ έκαιγαν τα ελληνικά βουνά καθώς οι κομμουνιστές αντάρτες τρέπονταν σε φυγή.
Η πολιτική και οικονομική ένωση της Ευρώπης υποτίθεται ότι θα έβαζε τέλος στις αδυναμίες και την εξάρτηση της διχοτομημένης ηπείρου. Και εδώ η Ελλάδα έγινε σύμβολο μιας νέας φάσης στην ευρωπαϊκή ιστορία. Η πτώση της στρατιωτικής δικτατορίας το 1974 δεν έφερε στη χώρα μόνο την πλήρη ένταξη σε αυτό που θα γινόταν η Ευρωπαϊκή Ενωση. Προανήγγηλε επίσης (μαζί με τη μετάβαση της Ισπανίας και της Πορτογαλίας στη δημοκρατία την ίδια εποχή) το παγκόσμιο κύμα εκδημοκρατισμού της δεκαετίας του 1980 και του '90, πρώτα στη Νότια Αμερική και τη Νοτιοανατολική Ασία και μετά στην Ανατολική Ευρώπη.
Και έδωσε στην Ευρωπαϊκή Ενωση την όρεξη για διεύρυνση και τη φιλοδοξία να εξελιχθεί από ένα μικρό κλαμπ πλούσιων δυτικοευρωπαϊκών κρατών σε φωνή για ολόκληρη την προσφάτως εκδημοκρατισμένη ήπειρο, η οποία εξαπλώθηκε κατά πολύ στο νότο και την ανατολή. Και τώρα, σήμερα, αφότου έσβησε η ευφορία της δεκαετίας του '90 και μια νέα ταπεινοφροσύνη χαρακτηρίζει τους Ευρωπαίους, ο κλήρος πέφτει και πάλι στην Ελλάδα ως χώρας η οποία θα προκαλέσει τους μανδαρίνους της Ευρωπαϊκής Ενωσης και θα θέσει το ερώτημα: "ποιό θα είναι το μέλλον της ηπείρου;".
Η Ευρωπαϊκή Ενωση υποτίθεται ότι θα ένωνε μια κατακερματισμένη Ευρώπη, ότι θα ενίσχυε τις δημοκρατικές της δυνατότητες και ότι θα μεταμόρφωνε την ήπειρο σε μια ανταγωνιστική δύναμη στην παγκόσμια σκηνή. Είναι ίσως ταιριαστό που ένα από τα αρχαιότερα και πιο δημοκρατικά έθνη - κράτη της Ευρώπης βρίσκεται στην καινούργια εμπροσθοφυλακή, όσων θέτουν εν αμφιβόλω όλα αυτά τα επιτεύγματα.
Γιατί είμαστε όλοι μικρές δυνάμεις τώρα, και για άλλη μια φορά η Ελλάδα πολεμάει στην πρώτη γραμμή του αγώνα για το μέλλον.
Μαρκ Μαζάουερ,
Βρετανός ιστορικός και συγγραφέας,
καθηγητής Ιστορίας στο πανεπιστήμιο Κολούμπια των ΗΠΑ.
(σ.σ. δυστυχώς ο συγγραφέας δεν γνώριζε το αποτέλεσμα των εκλογών,
αν το γνώριζε θα επιστέγαζε τις απόψεις του με ακόμα ένα συγκλονιστικότατο επιχείρημα,
και πάλι από εδώ θα αρχίσουν οι εξελίξεις...)
Τετάρτη 22 Αυγούστου 2012
Αποτελεί εθνική προδοσία στις πλάτες ενός "ζητιάνου" πρωθυπουργού κι ενός εξαθλιωμένου λαού, οι κ.κ Κεδίκογλου και Μειμαράκης, να υποδύονται τους μπούγκα-μπούγκα Μπερλουσκόνηδες!
Από τον Βασίλη Μπόνιο
Όταν ο διεθνής τύπος («Independent») αποκαλεί τον Έλληνα πρωθυπουργό ζητιάνο, αποτελεί εθνική προδοσία να κρατάς- με τσαμπουκά- ανοιχτό το Κανάλι της Βουλής καθώς και τα υπόλοιπα κρατικά, όπως για παράδειγμα την ΕΡΤ3.
Πόσο κουρέλι-χαρακτηρισμούς, πρέπει
να ακούσει ο Έλληνας από τον διεθνή τύπο για να αρχίσουν επιτέλους οι εγχώριοι Μειμαράκηδες κι ο Πεπίτο Σίμος Κεδίκογλου, να δίνουν δείγματα γραφής σοβαρής και συνετής πολιτικής;
Με ποιο δικαίωμα σε μια χρεοκοπημένη χώρα ο Μειμαράκης διατηρεί ανοιχτό το Κανάλι της Βουλής και ο Κεδίκογλου προσλαμβάνει τηλεαστέρες στη Μονή Αγίας Παρασκευής που συντηρεί το τέλος των εξαθλιωμένων πολιτών από τους λογαριασμούς της ΔΕΗ;
Αποτελεί εθνική προδοσία, τίποτε λιγότερο, το να σκορπάς λεφτά από την πρωθυπουργική επαιτεία και το υστέρημα των πολιτών για να συντηρείς στρατούς κρατικοδίαιτων δημοσιογράφων. Σε μια χώρα που καίγεται στην κόλαση αποτελεί και ποινικό αδίκημα.
Αλήθεια εδώ γιατί δεν παρεμβαίνει ο κ. Πεπόνης;
Καλούμε τον Γιάννη Στουρνάρα να ζητήσει επειγόντως το κλείσιμο των κρατικών καναλιών εκτός από την ΕΤ1 και την ΝΕΤ. Αυτά τα δύο φτάνουν και περισσεύουν.
Είναι ανήθικο οι κ.κ Μειμαράκης και Κεδίκογλου να παριστάνουν τους μπούγκα-μπούγκα Μπερλουσκόνηδες με τα λεφτά της πρωθυπουργικής- ανά τον πλανήτη- ζητιανιάς.
Αει σιχτίρ πια…
http://www.kourdistoportocali.com/articles/13475.htm
Τρίτη 21 Αυγούστου 2012
Πέντε παραδείγματα πολιτικής ανυπακοής που έγραψαν ιστορία. ...
Του Ρίτσαρντ Σίμορ
Όταν ο Ισπανός δήμαρχος Χουαν Μανουέλ Σάντσεθ Γκορντίλο (Juan Manuel Sánchez Gordillo) ηγήθηκε πρόσφατα, στο πλαίσιο του αγώνα του κατά της λιτότητας, μιας επιδρομής αγροτών κατά τοπικών σούπερ μάρκετ, η ασυλία που απολαμβάνει ως τοπικός βουλευτής τον προφύλαξε από την σύλληψη. Τώρα ζητάει κι από ...άλλους δημάρχους να αγνοήσουν τις εντολές της κεντρικής κυβέρνησης για
περικοπές δαπανών και αρνείται να προχωρήσει σε απολύσεις και εξώσεις.
Σε εποχές λιτότητας, παρόμοιες έκδηλες εκδηλώσεις ανυπακοής θα πρέπει να ενθαρρύνονται. Μερικές φορές, η μεγαλύτερη ισχύς των κινημάτων λαϊκής διαμαρτυρίας είναι η δυνατότητά τους να προκαλούν αναστάτωση. Ιδού πέντε περιπτώσεις πολιτικής ανυπακοής που έγραψαν ιστορία, προς αξιοποίηση από τυχόν ευφάνταστους indignados.
1. Η «πορεία του άλατος»
Η προκλητική αδιαφορία του Γκάντι (Gandhi) για τους βρετανικούς αποικιακούς νόμους περί μονοπωλίου στην πώληση άλατος, που ξεκίνησε τον Μάρτιο του 1930, πυροδότησε ένα κύμα πολιτικής ανυπακοής που συνέβαλε πολύ στην ανεξαρτητοποίηση από την Βρετανική Αυτοκρατορία. Οι νόμοι περί άλατος φορολογούσαν το ινδικό αλάτι, ούτως ώστε η Ινδία να εξαναγκάζεται να εισαγάγει αλάτι από την Βρετανία. Ο Γκάντι και οι οπαδοί του ξεκίνησαν μια μακρά και μαχητική πορεία με σκοπό να παράγουν αλάτι και να το μεταφέρουν στο εσωτερικό της χώρας, χωρίς να καταβάλουν φόρους. Οι Βρετανοί κατέστειλαν άγρια την πορεία, συνέλαβαν δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές και αρνήθηκαν να κάνουν την παραμικρή παραχώρηση. Η επιτυχία της πορείας επίσης περιορίστηκε από το ότι απέτυχε να κερδίσει την υποστήριξη των μουσουλμάνων.
Μολοταύτα, η πορεία είχε μακροπρόθεσμα οφέλη που υπερακόντισαν την αποτυχία της να πετύχει τους άμεσους στόχους της:
Κατ' αρχήν ενέπνευσε όσους έλαβαν μέρος, καθώς οι περισσότεροι ανάμεσά τους δεν είχαν λάβει ξανά μέρος σε οργανωμένο πολιτικό αγώνα.
Δεύτερον, έκανε γνωστό στον υπόλοιπο κόσμο πως οι μάζες των Ινδών είναι σημαντική πολιτική δύναμη και οι βρετανικές αποικιακές αρχές ήταν υποχρεωμένες να συνδιαλλαγούν με τον ηγέτη τους.
Τρίτον, προκάλεσε περαιτέρω κύματα πολιτικής ανυπακοής.
Τέλος η «πορεία του άλατος» επηρέασε φοβερά την σκέψη και την στρατηγική κι άλλων ηγετών, σαν τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ (Martin Luther King).
2. Ο αγώνας των ακτημόνων της Εξτρεμαδούρα
Η αναδιανομή της αγροτικής γης ήταν μια από τις προτεραιότητες στην Ισπανία κατά την διάρκεια της ισπανικής αβασίλευτης δημοκρατίας. Η υψηλή ανεργία που μάστιζε την ύπαιθρο είχε συμβάλει καθοριστικά στην εκλογική νίκη του αριστερού «λαϊκού μετώπου» (FP). Εν όψει των εκλογών του 1936, οι υποψήφιοι του FP στην Εξτρεμαδούρα είχαν υποσχεθεί τάχιστη εφαρμογή της αγροτικής μεταρρύθμισης. Αντί λοιπόν να περιμένουν από την κυβέρνηση να εκπληρώσει τις υποσχέσεις της, αμέσως μετά τις εκλογές ακτήμονες αγρότες άρχισαν να καταλαμβάνουν μεγάλες αγροτικές εκτάσεις, ξεκινώντας από 3,000 περίπου αγροκτήματα στην περιοχή Μπανταγιόζ. Ευρισκόμενη αντιμέτωπη με την λαϊκή κινητοποίηση, η κυβέρνηση νομιμοποίησε τις καταλήψεις αυτές. Εκατοντάδες χιλιάδες αγρότες εγκαταστάθηκαν στις νέες τους περιουσίες.
Αλλά το διακύβευμα δεν αφορούσε μόνο την κατοχή της γης. Εξίσου σημαντική ήταν η συζήτηση περί της τύχης των κατασχεμένων χωραφιών, αν δηλαδή έπρεπε να κολεκτιβοποιηθούν ή να αποδοθούν ατομικά στους νέους τους ιδιοκτήτες. Οι καταλήψεις δεν παρείχαν μόνο γη και δουλειά, αλλά και ένα δημοκρατικό φόρουμ όπου συζητήθηκε συνολικά η μελλοντική πορεία της κοινωνίας. Έως ότου οι εκτάσεις αυτές ανακαταλήφθηκαν από τις δυνάμεις του στρατηγού Φράνκο (Franco), που έσφαξαν τους αγρότες και τους αριστερούς τους ηγέτες.
3. «Ιπτάμενες» πικετοφορίες και καθιστικές διαμαρτυρίες
Στις Ηνωμένες Πολιτείες οι εργατικοί αγώνες ανέκαθεν ακολουθούσαν ένα συγκρουσιακό σχήμα, εν πολλοίς λόγω της κατά μέτωπον σύγκρουσης μεταξύ κυβέρνησης και εργατών, τουλάχιστον ως την εποχή του «νιου ντιλ». Κατά την διάρκεια της μεγάλης ύφεσης, ένα κύμα εργατικών αγώνων κατόρθωσε για πρώτη φορά να κερδίσει πλατιά λαϊκή απήχηση και να παράγει φιλεργατικούς θεσμούς και νόμους.
Ανοργάνωτοι εργάτες σε υφαντουργεία και μεταλλεία, πληττόμενοι σφοδρά από την ύφεση αλλά και ενθαρρυμένοι από τις υποσχέσεις του Φραγκλίνου Ρούσβελτ (Franklin Roosevelt) πως θα μεριμνούσε υπέρ των εργατών, ξεκίνησαν μια απέλπιδα σειρά αγώνων κατά των απολύσεων και των μισθολογικών περικοπών. Αλλά προκειμένου να κερδίσουν, υποχρεώθηκαν σύντομα να επιλέξουν δυναμικές και βίαιες μορφές αγώνα, αντιδρώντας στην οργανωμένη βία των απεργοσπαστών και της αστυνομίας, αλλά και την επιβολή του στρατιωτικού νόμου σε ορισμένες πολιτείες.
Έτσι δημιουργήθηκαν οι «ιπτάμενες μεραρχίες» διαδηλωτών, που κατά την διάρκεια της απεργίας των υφαντουργών του 1934 πήγαιναν από πόλη σε πόλη προκειμένου να παρακινήσουν τους εργαζόμενους να τους συμπαρασταθούν. Αυτή η τακτική είχε ιδιαίτερη σημασία, διότι συχνά οι εργαζόμενοι απασχολούνταν σε μικρομεσαίες μονάδες με λίγους εργαζόμενους η καθεμιά, και μεμονωμένα δεν διέθεταν μεγάλη διαπραγματευτική ισχύ. Εξίσου σημαντική ήταν η εξάπλωση των καθιστικών διαμαρτυριών σε χαλυβουργεία και αυτοκινητοβιομηχανίες: μια ομάδα εργαζομένων απλά επέλεγε ένα στρατηγικό σημείο στην επιχείρηση και καθόταν εκεί, παρενοχλώντας την παραγωγή. Ήταν μια αποτελεσματικότατη μορφή διαμαρτυρίας που επίσης ήταν λιγότερο βίαιη σε σχέση με άλλες, με αποτέλεσμα να αξιοποιηθεί αργότερα από αγωνιστές υπέρ των πολιτικών δικαιωμάτων ή κατά του πολέμου του Βιετνάμ.
4. Κατεδάφιση ανεπιθύμητων επιχειρήσεων
Η αλυσίδα ταχυφαγείων «Μακ Ντόναλντ» έγινε θετικά δεκτή στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες και κανείς δεν διαμαρτυρήθηκε όταν άρχισε να επεκτείνεται στην γηραιά ήπειρο, τη δεκαετία του '70. Αλλά τα πράγματα στην Γαλλία ήταν ανέκαθεν διαφορετικά, καθώς εκεί ήταν διαδεδομένη στην κοινή γνώμη η απέχθεια για την αμερικανική διατροφή («malbouffe»). Η προσπάθεια της αλυσίδας να ανοίξει ένα υποκατάστημα στο Μιλό το 1999 προκάλεσε το ενδιαφέρον του Ζοζέ Μποβέ (José Bové) ενός αγροτοσυνδικαλιστή, μέλους της «αγροτικής συνομοσπονδίας». Πριν καν αποπερατωθεί το νέο κατάστημα, ο Μποβέ και οι υποστηρικτές του το επισκέφτηκαν και άρχισαν να το κατεδαφίζουν, τούβλο-τούβλο.
Παρόμοιες δράσεις είναι φυσικά σε μεγάλο βαθμό συμβολικές. Αλλά ο Μποβέ ξεκίνησε μια σειρά ανάλογων διαμαρτυριών κατά της παρουσίας ταχυφαγείων ή επιχειρήσεων που εμπορεύονταν μεταλλαγμένα προϊόντα, που εισέρεαν τότε στην γαλλική αγορά. Οι δράσεις αυτές έφεραν στο προσκήνιο, πέραν του Μποβέ, μια ολόκληρη νέα γενιά ακτιβιστών αγροτών, που αποτέλεσαν μια από τις βασικές συνιστώσες του αντικαπιταλιστικού κινήματος που αργότερα ενώθηκε στον αγώνα κατά της ευρωπαϊκής συνταγματικής συνθήκης και επέβαλε το «όχι» στο σχετικό δημοψήφισμα.
5. 'Αρνηση πληρωμής «κεφαλικού φόρου»
Η πιο δραματική στιγμή του αγώνα κατά του «κεφαλικού φόρου» ήταν πιθανότατα η σύγκρουση στο κέντρο του Λονδίνου μεταξύ της αστυνομίας και των διαδηλωτών μιας μεγαλειώδους συγκέντρωσης 200,000 ατόμων, την 31η Μαρτίου 1990. Σε αντίθεση με ό,τι συνήθως συμβαίνει, η αστυνομία έχασε. Αλλά η ήττα αυτή, όσο σημαντική κι αν ήταν σε συμβολικό επίπεδο, προήρθε από μια σειρά επιχειρησιακών της λαθών. Οι αρχές μπορεί να αιφνιδιάζονται μια στο τόσο, αλλά μαθαίνουν από τα λάθη τους και διορθώνουν την στρατηγική τους. Πολύ σημαντικότερο από παρόμοια τυχαία γεγονότα είναι να ενθαρρύνονται πιο μακρόβιες μορφές πολιτικής ανυπακοής.
Στην περίπτωση του «κεφαλικού φόρου» είχε αναπτυχθεί σε εθνικό επίπεδο ένα δίκτυο ομάδων που αντιδρούσαν στον φόρο, αρνούμενες να τον καταβάλουν. Στις ομάδες αυτές συμμετείχαν άνθρωποι που ήταν συνήθως απομονωμένοι ή πολιτικά αδρανείς. Στρατηγική τους ήταν η διαρκής αντίσταση: αρνούνταν να απογραφούν στους φορολογικούς καταλόγους, προσέφευγαν κατά της νομιμότητας του φόρου από τα δημοτικά τους συμβούλια (μπλοκάροντας το δικαστικό σύστημα) και τελικά αρνούνταν να καταβάλουν τον φόρο. Η στρατηγική αυτή στέφθηκε από απόλυτη επιτυχία. Η συλλογή της φορολογίας αποδείχθηκε ανέφικτη και η κοινωνία πολώθηκε, πράγμα εξαιρετικά επιζήμιο για τους κυβερνώντες Συντηρητικούς που αναγκάστηκαν να ανατρέψουν την ηγέτιδά τους και να μην επιμείνουν στην καταβολή του φόρου.
Σε όλα τα παραπάνω παραδείγματα, το σημαντικό δεν είναι αν οι διαμαρτυρίες είναι βίαιες ή μη βίαιες, ούτε αν είναι νόμιμες ή παράνομες. Το σημαντικό είναι αν ενοχλούν αρκετά. Τα λαϊκά κινήματα ακολουθούν τον δρόμο της πολιτικής ανυπακοής όποτε συνειδητοποιούν πόσο εξαρτάται η ομαλή λειτουργία της κοινωνίας από την συνεργασία τους. Τότε παύουν να συνεργάζονται και παρενοχλούν σκόπιμα την ομαλή κοινωνική λειτουργία. Οι πολιτικοί τρέχουν και δεν φτάνουν -κι έτσι επιτελείται η κοινωνική πρόοδος.
* Ο Richard Seymour είναι ακτιβιστής και μπλόγκερ
Guardian
Όταν ο Ισπανός δήμαρχος Χουαν Μανουέλ Σάντσεθ Γκορντίλο (Juan Manuel Sánchez Gordillo) ηγήθηκε πρόσφατα, στο πλαίσιο του αγώνα του κατά της λιτότητας, μιας επιδρομής αγροτών κατά τοπικών σούπερ μάρκετ, η ασυλία που απολαμβάνει ως τοπικός βουλευτής τον προφύλαξε από την σύλληψη. Τώρα ζητάει κι από ...άλλους δημάρχους να αγνοήσουν τις εντολές της κεντρικής κυβέρνησης για
περικοπές δαπανών και αρνείται να προχωρήσει σε απολύσεις και εξώσεις.
Σε εποχές λιτότητας, παρόμοιες έκδηλες εκδηλώσεις ανυπακοής θα πρέπει να ενθαρρύνονται. Μερικές φορές, η μεγαλύτερη ισχύς των κινημάτων λαϊκής διαμαρτυρίας είναι η δυνατότητά τους να προκαλούν αναστάτωση. Ιδού πέντε περιπτώσεις πολιτικής ανυπακοής που έγραψαν ιστορία, προς αξιοποίηση από τυχόν ευφάνταστους indignados.
1. Η «πορεία του άλατος»
Η προκλητική αδιαφορία του Γκάντι (Gandhi) για τους βρετανικούς αποικιακούς νόμους περί μονοπωλίου στην πώληση άλατος, που ξεκίνησε τον Μάρτιο του 1930, πυροδότησε ένα κύμα πολιτικής ανυπακοής που συνέβαλε πολύ στην ανεξαρτητοποίηση από την Βρετανική Αυτοκρατορία. Οι νόμοι περί άλατος φορολογούσαν το ινδικό αλάτι, ούτως ώστε η Ινδία να εξαναγκάζεται να εισαγάγει αλάτι από την Βρετανία. Ο Γκάντι και οι οπαδοί του ξεκίνησαν μια μακρά και μαχητική πορεία με σκοπό να παράγουν αλάτι και να το μεταφέρουν στο εσωτερικό της χώρας, χωρίς να καταβάλουν φόρους. Οι Βρετανοί κατέστειλαν άγρια την πορεία, συνέλαβαν δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές και αρνήθηκαν να κάνουν την παραμικρή παραχώρηση. Η επιτυχία της πορείας επίσης περιορίστηκε από το ότι απέτυχε να κερδίσει την υποστήριξη των μουσουλμάνων.
Μολοταύτα, η πορεία είχε μακροπρόθεσμα οφέλη που υπερακόντισαν την αποτυχία της να πετύχει τους άμεσους στόχους της:
Κατ' αρχήν ενέπνευσε όσους έλαβαν μέρος, καθώς οι περισσότεροι ανάμεσά τους δεν είχαν λάβει ξανά μέρος σε οργανωμένο πολιτικό αγώνα.
Δεύτερον, έκανε γνωστό στον υπόλοιπο κόσμο πως οι μάζες των Ινδών είναι σημαντική πολιτική δύναμη και οι βρετανικές αποικιακές αρχές ήταν υποχρεωμένες να συνδιαλλαγούν με τον ηγέτη τους.
Τρίτον, προκάλεσε περαιτέρω κύματα πολιτικής ανυπακοής.
Τέλος η «πορεία του άλατος» επηρέασε φοβερά την σκέψη και την στρατηγική κι άλλων ηγετών, σαν τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ (Martin Luther King).
2. Ο αγώνας των ακτημόνων της Εξτρεμαδούρα
Η αναδιανομή της αγροτικής γης ήταν μια από τις προτεραιότητες στην Ισπανία κατά την διάρκεια της ισπανικής αβασίλευτης δημοκρατίας. Η υψηλή ανεργία που μάστιζε την ύπαιθρο είχε συμβάλει καθοριστικά στην εκλογική νίκη του αριστερού «λαϊκού μετώπου» (FP). Εν όψει των εκλογών του 1936, οι υποψήφιοι του FP στην Εξτρεμαδούρα είχαν υποσχεθεί τάχιστη εφαρμογή της αγροτικής μεταρρύθμισης. Αντί λοιπόν να περιμένουν από την κυβέρνηση να εκπληρώσει τις υποσχέσεις της, αμέσως μετά τις εκλογές ακτήμονες αγρότες άρχισαν να καταλαμβάνουν μεγάλες αγροτικές εκτάσεις, ξεκινώντας από 3,000 περίπου αγροκτήματα στην περιοχή Μπανταγιόζ. Ευρισκόμενη αντιμέτωπη με την λαϊκή κινητοποίηση, η κυβέρνηση νομιμοποίησε τις καταλήψεις αυτές. Εκατοντάδες χιλιάδες αγρότες εγκαταστάθηκαν στις νέες τους περιουσίες.
Αλλά το διακύβευμα δεν αφορούσε μόνο την κατοχή της γης. Εξίσου σημαντική ήταν η συζήτηση περί της τύχης των κατασχεμένων χωραφιών, αν δηλαδή έπρεπε να κολεκτιβοποιηθούν ή να αποδοθούν ατομικά στους νέους τους ιδιοκτήτες. Οι καταλήψεις δεν παρείχαν μόνο γη και δουλειά, αλλά και ένα δημοκρατικό φόρουμ όπου συζητήθηκε συνολικά η μελλοντική πορεία της κοινωνίας. Έως ότου οι εκτάσεις αυτές ανακαταλήφθηκαν από τις δυνάμεις του στρατηγού Φράνκο (Franco), που έσφαξαν τους αγρότες και τους αριστερούς τους ηγέτες.
3. «Ιπτάμενες» πικετοφορίες και καθιστικές διαμαρτυρίες
Στις Ηνωμένες Πολιτείες οι εργατικοί αγώνες ανέκαθεν ακολουθούσαν ένα συγκρουσιακό σχήμα, εν πολλοίς λόγω της κατά μέτωπον σύγκρουσης μεταξύ κυβέρνησης και εργατών, τουλάχιστον ως την εποχή του «νιου ντιλ». Κατά την διάρκεια της μεγάλης ύφεσης, ένα κύμα εργατικών αγώνων κατόρθωσε για πρώτη φορά να κερδίσει πλατιά λαϊκή απήχηση και να παράγει φιλεργατικούς θεσμούς και νόμους.
Ανοργάνωτοι εργάτες σε υφαντουργεία και μεταλλεία, πληττόμενοι σφοδρά από την ύφεση αλλά και ενθαρρυμένοι από τις υποσχέσεις του Φραγκλίνου Ρούσβελτ (Franklin Roosevelt) πως θα μεριμνούσε υπέρ των εργατών, ξεκίνησαν μια απέλπιδα σειρά αγώνων κατά των απολύσεων και των μισθολογικών περικοπών. Αλλά προκειμένου να κερδίσουν, υποχρεώθηκαν σύντομα να επιλέξουν δυναμικές και βίαιες μορφές αγώνα, αντιδρώντας στην οργανωμένη βία των απεργοσπαστών και της αστυνομίας, αλλά και την επιβολή του στρατιωτικού νόμου σε ορισμένες πολιτείες.
Έτσι δημιουργήθηκαν οι «ιπτάμενες μεραρχίες» διαδηλωτών, που κατά την διάρκεια της απεργίας των υφαντουργών του 1934 πήγαιναν από πόλη σε πόλη προκειμένου να παρακινήσουν τους εργαζόμενους να τους συμπαρασταθούν. Αυτή η τακτική είχε ιδιαίτερη σημασία, διότι συχνά οι εργαζόμενοι απασχολούνταν σε μικρομεσαίες μονάδες με λίγους εργαζόμενους η καθεμιά, και μεμονωμένα δεν διέθεταν μεγάλη διαπραγματευτική ισχύ. Εξίσου σημαντική ήταν η εξάπλωση των καθιστικών διαμαρτυριών σε χαλυβουργεία και αυτοκινητοβιομηχανίες: μια ομάδα εργαζομένων απλά επέλεγε ένα στρατηγικό σημείο στην επιχείρηση και καθόταν εκεί, παρενοχλώντας την παραγωγή. Ήταν μια αποτελεσματικότατη μορφή διαμαρτυρίας που επίσης ήταν λιγότερο βίαιη σε σχέση με άλλες, με αποτέλεσμα να αξιοποιηθεί αργότερα από αγωνιστές υπέρ των πολιτικών δικαιωμάτων ή κατά του πολέμου του Βιετνάμ.
4. Κατεδάφιση ανεπιθύμητων επιχειρήσεων
Η αλυσίδα ταχυφαγείων «Μακ Ντόναλντ» έγινε θετικά δεκτή στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες και κανείς δεν διαμαρτυρήθηκε όταν άρχισε να επεκτείνεται στην γηραιά ήπειρο, τη δεκαετία του '70. Αλλά τα πράγματα στην Γαλλία ήταν ανέκαθεν διαφορετικά, καθώς εκεί ήταν διαδεδομένη στην κοινή γνώμη η απέχθεια για την αμερικανική διατροφή («malbouffe»). Η προσπάθεια της αλυσίδας να ανοίξει ένα υποκατάστημα στο Μιλό το 1999 προκάλεσε το ενδιαφέρον του Ζοζέ Μποβέ (José Bové) ενός αγροτοσυνδικαλιστή, μέλους της «αγροτικής συνομοσπονδίας». Πριν καν αποπερατωθεί το νέο κατάστημα, ο Μποβέ και οι υποστηρικτές του το επισκέφτηκαν και άρχισαν να το κατεδαφίζουν, τούβλο-τούβλο.
Παρόμοιες δράσεις είναι φυσικά σε μεγάλο βαθμό συμβολικές. Αλλά ο Μποβέ ξεκίνησε μια σειρά ανάλογων διαμαρτυριών κατά της παρουσίας ταχυφαγείων ή επιχειρήσεων που εμπορεύονταν μεταλλαγμένα προϊόντα, που εισέρεαν τότε στην γαλλική αγορά. Οι δράσεις αυτές έφεραν στο προσκήνιο, πέραν του Μποβέ, μια ολόκληρη νέα γενιά ακτιβιστών αγροτών, που αποτέλεσαν μια από τις βασικές συνιστώσες του αντικαπιταλιστικού κινήματος που αργότερα ενώθηκε στον αγώνα κατά της ευρωπαϊκής συνταγματικής συνθήκης και επέβαλε το «όχι» στο σχετικό δημοψήφισμα.
5. 'Αρνηση πληρωμής «κεφαλικού φόρου»
Η πιο δραματική στιγμή του αγώνα κατά του «κεφαλικού φόρου» ήταν πιθανότατα η σύγκρουση στο κέντρο του Λονδίνου μεταξύ της αστυνομίας και των διαδηλωτών μιας μεγαλειώδους συγκέντρωσης 200,000 ατόμων, την 31η Μαρτίου 1990. Σε αντίθεση με ό,τι συνήθως συμβαίνει, η αστυνομία έχασε. Αλλά η ήττα αυτή, όσο σημαντική κι αν ήταν σε συμβολικό επίπεδο, προήρθε από μια σειρά επιχειρησιακών της λαθών. Οι αρχές μπορεί να αιφνιδιάζονται μια στο τόσο, αλλά μαθαίνουν από τα λάθη τους και διορθώνουν την στρατηγική τους. Πολύ σημαντικότερο από παρόμοια τυχαία γεγονότα είναι να ενθαρρύνονται πιο μακρόβιες μορφές πολιτικής ανυπακοής.
Στην περίπτωση του «κεφαλικού φόρου» είχε αναπτυχθεί σε εθνικό επίπεδο ένα δίκτυο ομάδων που αντιδρούσαν στον φόρο, αρνούμενες να τον καταβάλουν. Στις ομάδες αυτές συμμετείχαν άνθρωποι που ήταν συνήθως απομονωμένοι ή πολιτικά αδρανείς. Στρατηγική τους ήταν η διαρκής αντίσταση: αρνούνταν να απογραφούν στους φορολογικούς καταλόγους, προσέφευγαν κατά της νομιμότητας του φόρου από τα δημοτικά τους συμβούλια (μπλοκάροντας το δικαστικό σύστημα) και τελικά αρνούνταν να καταβάλουν τον φόρο. Η στρατηγική αυτή στέφθηκε από απόλυτη επιτυχία. Η συλλογή της φορολογίας αποδείχθηκε ανέφικτη και η κοινωνία πολώθηκε, πράγμα εξαιρετικά επιζήμιο για τους κυβερνώντες Συντηρητικούς που αναγκάστηκαν να ανατρέψουν την ηγέτιδά τους και να μην επιμείνουν στην καταβολή του φόρου.
Σε όλα τα παραπάνω παραδείγματα, το σημαντικό δεν είναι αν οι διαμαρτυρίες είναι βίαιες ή μη βίαιες, ούτε αν είναι νόμιμες ή παράνομες. Το σημαντικό είναι αν ενοχλούν αρκετά. Τα λαϊκά κινήματα ακολουθούν τον δρόμο της πολιτικής ανυπακοής όποτε συνειδητοποιούν πόσο εξαρτάται η ομαλή λειτουργία της κοινωνίας από την συνεργασία τους. Τότε παύουν να συνεργάζονται και παρενοχλούν σκόπιμα την ομαλή κοινωνική λειτουργία. Οι πολιτικοί τρέχουν και δεν φτάνουν -κι έτσι επιτελείται η κοινωνική πρόοδος.
* Ο Richard Seymour είναι ακτιβιστής και μπλόγκερ
Guardian
Από την αλαζονεία στο… βοήθα Παναγιά!
Είναι ενδιαφέρουσα η πορεία του Αντώνη Σαμαρά τους τελευταίους μήνες. Ως πρόεδρος της Ν.Δ. ζήτησε εκλογές για να γίνει πρωθυπουργός. Το πέτυχε με τη δεύτερη. Ως πρωθυπουργός έχει την τύχη να στηρίζουν την κυβέρνησή του το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ. Αλλά ο Αντώνης Σαμαράς επέλεξε να μην ακούσει τη φωνή της λογικής που του μετέφεραν οι Ευάγγελος Βενιζέλος και Φώτης Κουβέλης…
Και τώρα φαίνεται να
έχει πνιγεί στην ύφεση και στο φαύλο κύκλο της αναζήτησης μέτρων 11,5 δισ. ευρώ. Πριν ξεκινήσει το μαραθώνιο των επαφών με τους δανειστές, ο πρωθυπουργός πήγε στην πατρίδα του για να πάρει δύναμη, σύμφωνα με τους συνεργάτες του. Ο ίδιος στις δηλώσεις του ήταν πιο αποκαλυπτικός, καθώς ζήτησε τη βοήθεια της Παναγίας…
Εκτός έδρας…
Το πακέτο μέτρων που υποσχέθηκε στους δανειστές θα πρέπει να έχει κλείσει μέχρι την άφιξη της τρόικας στην Αθήνα στις 3 Σεπτεμβρίου. Πρέπει να τους πείσει για να πάρει η χώρα μας την επόμενη δόση του δανείου, ύψους 31 δισ. ευρώ, και να μπορέσει να θέσει, σύμφωνα με την επιλογή Σαμαρά-Στουρνάρα, το αίτημα της επιμήκυνσης. Από τις 22 μέχρι τις 25 Αυγούστου ο πρωθυπουργός θα συναντηθεί διαδοχικά με τον πρόεδρο του Eurogroup Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, τον πρόεδρο της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ και τη Γερμανίδα καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ…
Η ώρα της απόφασης…
Από εκεί και πέρα, στις 14 Σεπτεμβρίου θα συζητηθεί στο άτυπο ECOFIN το σχέδιο περικοπών. Αν ανάψει το πράσινο φως, θα έρθει η ώρα της Βουλής και της μεγάλης δοκιμασίας για την κυβερνητική συνοχή. Επόμενος σταθμός είναι το Eurogroup της 8ης Οκτωβρίου και η σύνοδος κορυφής στις 18 και 19 Οκτωβρίου όπου θα τελειώσουν όλα. Τότε θα μάθουμε αν θα μας δοθεί η επόμενη δόση των 31 δισ. ευρώ και το εάν θα γίνει η επιμήκυνση του προγράμματος…
Εσωτερικές ισορροπίες…
Πριν από όλα αυτά, ο Αντώνης Σαμαράς θα πρέπει να ενημερώσει τους αρχηγούς για το πακέτο των 11,5 δισ. ευρώ. Η είδηση για τη νέα συνάντηση βγήκε άκομψα από τον πρωθυπουργό κατά την επίσκεψή του στην Πύλο. Αποτέλεσμα ήταν το Μέγαρο Μαξίμου να αναδιπλωθεί, καθώς δεν είχαν ενημερωθεί οι Ευάγγελος Βενιζέλος και Φώτης Κουβέλης. Οι οποίοι απαίτησαν να είναι ουσιαστική η συνάντηση, να μην είναι απλά για επικοινωνιακούς λόγους…
Ηθικό πεσμένο…
Ο Αντώνης Σαμαράς βλέπει τώρα τις δυσκολίες της κυβέρνησης. Ίσως και να κουνά το κεφάλι για την απερίσκεπτη κριτική που έκανε στον Γιώργο Παπανδρέου. Ο πρωθυπουργός προσπαθεί να συσπειρώσει τους οπαδούς του με αναφορές στο… παρελθόν. Ίσως για να μην ασχολούνται με αυτά που έρχονται στο άμεσο μέλλον. Χαρακτηριστική είναι μια αναφορά του από την επίσκεψή του στην Καλαμάτα: «Καταλήγω λέγοντας ένα πράγμα: Περνάμε δύσκολα. Θα περάσουμε κι άλλες δυσκολίες. Αλλά είμαστε Έλληνες. Και σε αυτή την πατρίδα, τα πάντα, όπου και αν γυρίσει κανείς να δει, ξεχειλίζουν από πολιτισμό. Σε μας μένει να σταθούμε αντάξιοι αυτής της κληρονομιάς. Όχι μόνο ως φύλακες των μνημείων της. Αλλά και ως θεματοφύλακες των αξιών του πολιτισμού μας, του τόπου μας, της πατρίδας μας»…
Βοήθα Παναγιά…
Η συνέχεια είναι πιο… αποκαλυπτική της στρατηγικής του: «Θέλω να γνωρίζετε ότι, η σημαία του αγώνα για όλη την Ελλάδα είναι ψηλά. Αγωνιζόμαστε προκειμένου να πετύχουμε το στόχο, που δεν είναι άλλος από τη γρήγορη έξοδο της χώρας από την κρίση. Και προς την κατεύθυνση αυτή, καλώ όλους τους Έλληνες, πέρα και πάνω από κόμματα, να είμαστε μια ενωμένη γροθιά. Γιατί τώρα είναι η Ελλάδα που μετράει και τίποτα άλλο. Και είμαι βέβαιος ότι με τη βοήθεια της Παναγιάς θα κερδίσουμε. Μάχη δύσκολη, ανηφορική, δύσβατη, με συνεχείς αναταράξεις, θα την κερδίσουμε»…
http://www.tokarfi.gr/?p=825680
ΑΡΧΙΣΑΝ ΤΑ ΟΡΓΑΝΑ ΣΤΗΝ ΚΟΥΜΟΥΝΔΟΥΡΟΥ
Γράφει ο "Πληροφοριοδότης"
Κι ενώ ο μεγάλος αρχηγός Αλέξης προσπαθεί να στήσει την ομπρέλα κάνοντας τα μπάνια του οικογενειακώς στην Κρήτη, τα αίματα στην Κουμουνδούδου έχουν ανάψει για τα καλά και φαίνεται ότι η φωτιά του πολέμου ανάμεσα στις συνιστώσες αλλά...
και τις τάσεις έχει αρχίσει να σιγοκαίει..
Ποιον να πιστεύψει άραγε, ο έρμος ο ψηφοφόρος του ΣΥΡΙΖΑ, τον Παπαδημούλη που θεωρεί "το δίκιο του Υδραίου φοροφυγά απεχθές.." ή τον τοπικό βουλευτή του κόμματος, Θοδωρή Δρίτσα, που θεώρησε "σόου επίδειξης αυταρχισμού της κυβέρνησης",τα όσα τραγελαφικά συνέβησαν στο νησί .
Όσον αφορά το μέτωπο της "χρεοκοπίας" : από τη μια μεριά Λαφαζάνης, Κουράκης, Στρατούλης (αριστερό ρεύμα) από την άλλη οι πασοκογενείς και ανανεωτικοί όπως π.χ. ο εργατολόγος Μητρόπουλος . Ο τελευταίος μάλιστα, ενοχλημένος από τις δηλώσεις των από πάνω οτι η χρεωκοπία είναι το όπλο των αδυνάτων, έστειλε επιστολή στην Κ.Ο. και ζήτησε την σύγκλειση της για να ξεκαθριστούν θέματα ταυτότητας και ιδεολογίας.
Και όλα αυτά δεν έχουν τέλος καθώς η επίσημη γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ στην κοινωνία ακούγεται πολύ λιγότερο από τις επιμέρους τοποθετήσεις των βουλευτών που θέλουν να αναδειχτούν άτυπα σε νο2 στο υπό κατασκευή ενιαίο κυβερνητικό κόμμα της Αριστεράς.
Αναμένεται καυτός χειμώνας καθώς ο Αλέξης με την επιστροφή του σκοπεύει να αρχίσει τις διαδικασίες μετασχηματισμού του ΣΥΡΙΖΑ σε κόμμα, και οι συνιστώσες και τάσεις αναμένονται να πιάσουν τα χαρακώματα για να πετύχουν τον καλύτερο και μεγαλύτερο αριθμό θέσεων και αξιωμάτων στο νέο κόμμα. Άλλωστε ποιος ξεχνάει τι είχε γίνει στις ευρωεκλογές του 2009 για τη σειρά των ευρωβουλευτών και για την εκπροσώπηση στο debate.
Μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ να έστειλε αντιπροσωπεία στη Χίο, για να ενημερωθεί για το μέγεθος της καταστροφής του νησιού, καθώς και για να συζητήσει με τους αρμόδιους φορείς του νησιού, στην Αθήνα, οι φωτιές του εσωκομματικού πολέμου που ξέσπασε τελευταία, φαίνεται να μην σβήνονται εύκολα. Ειδομεν..
http://fimotro.blogspot.gr/2012/08/blog-post_5671.html
Κι ενώ ο μεγάλος αρχηγός Αλέξης προσπαθεί να στήσει την ομπρέλα κάνοντας τα μπάνια του οικογενειακώς στην Κρήτη, τα αίματα στην Κουμουνδούδου έχουν ανάψει για τα καλά και φαίνεται ότι η φωτιά του πολέμου ανάμεσα στις συνιστώσες αλλά...
και τις τάσεις έχει αρχίσει να σιγοκαίει..
Ποιον να πιστεύψει άραγε, ο έρμος ο ψηφοφόρος του ΣΥΡΙΖΑ, τον Παπαδημούλη που θεωρεί "το δίκιο του Υδραίου φοροφυγά απεχθές.." ή τον τοπικό βουλευτή του κόμματος, Θοδωρή Δρίτσα, που θεώρησε "σόου επίδειξης αυταρχισμού της κυβέρνησης",τα όσα τραγελαφικά συνέβησαν στο νησί .
Όσον αφορά το μέτωπο της "χρεοκοπίας" : από τη μια μεριά Λαφαζάνης, Κουράκης, Στρατούλης (αριστερό ρεύμα) από την άλλη οι πασοκογενείς και ανανεωτικοί όπως π.χ. ο εργατολόγος Μητρόπουλος . Ο τελευταίος μάλιστα, ενοχλημένος από τις δηλώσεις των από πάνω οτι η χρεωκοπία είναι το όπλο των αδυνάτων, έστειλε επιστολή στην Κ.Ο. και ζήτησε την σύγκλειση της για να ξεκαθριστούν θέματα ταυτότητας και ιδεολογίας.
Και όλα αυτά δεν έχουν τέλος καθώς η επίσημη γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ στην κοινωνία ακούγεται πολύ λιγότερο από τις επιμέρους τοποθετήσεις των βουλευτών που θέλουν να αναδειχτούν άτυπα σε νο2 στο υπό κατασκευή ενιαίο κυβερνητικό κόμμα της Αριστεράς.
Αναμένεται καυτός χειμώνας καθώς ο Αλέξης με την επιστροφή του σκοπεύει να αρχίσει τις διαδικασίες μετασχηματισμού του ΣΥΡΙΖΑ σε κόμμα, και οι συνιστώσες και τάσεις αναμένονται να πιάσουν τα χαρακώματα για να πετύχουν τον καλύτερο και μεγαλύτερο αριθμό θέσεων και αξιωμάτων στο νέο κόμμα. Άλλωστε ποιος ξεχνάει τι είχε γίνει στις ευρωεκλογές του 2009 για τη σειρά των ευρωβουλευτών και για την εκπροσώπηση στο debate.
Μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ να έστειλε αντιπροσωπεία στη Χίο, για να ενημερωθεί για το μέγεθος της καταστροφής του νησιού, καθώς και για να συζητήσει με τους αρμόδιους φορείς του νησιού, στην Αθήνα, οι φωτιές του εσωκομματικού πολέμου που ξέσπασε τελευταία, φαίνεται να μην σβήνονται εύκολα. Ειδομεν..
http://fimotro.blogspot.gr/2012/08/blog-post_5671.html
Δευτέρα 20 Αυγούστου 2012
ΣΑΜΑΡΑΣ ΣΤΟ ΝΑΥΠΛΙΟΝ
ΣΤΑΘΕΡΗ ΑΞΙΑ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ Η ΠΟΛΗ ΤΟΥ ΝΑΥΠΛΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΤΩΝΗ ΣΑΜΑΡΑ. ΕΦΤΑΣΕ ΑΡΓΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΚΑΙ ΑΝΑΧΩΡΗΣΕ ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ. ΣΤΑΘΕΡΗ ΑΞΙΑ ΚΑΙ ΕΠΙ ΤΗΣ ΥΠΟΔΟΧΗΣ ΤΟ ΠΑΛΙΟ ΣΤΕΛΕΧΟΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΑΚΗΣ ΣΚΙΑΔΑΣ. Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΠΑΡΑ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΚΑΘΗΣΕ ΚΑΙ ΣΥΖΗΤΗΣΕ ΜΕ ΦΙΛΟΥΣ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΝΟΜΟ, ΠΟΥ
ΕΤΥΧΕ ΝΑ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΩΡΑ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ. ΒΓΗΚΕ ΚΑΙ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΕ ΚΑΦΕ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΚΑΙ ΜΙΛΗΣΕ ΜΕ ΑΡΚΕΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ.
ΑΠΟ ΤΟ ΣΑΜΑΡΑ, ΠΟΥ ΗΛΘΕ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΝΑΛΗΨΗ ΤΩΝ ΚΑΘΗΚΟΝΤΩΝ ΤΟΥ ΩΣ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΚΡΑΤΑΜΕ ΔΥΟ ΠΡΑΓΜΑΤΑ. ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΝΑ ΣΥΜΠΕΡΙΦΕΡΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΑΠΛΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΟΤΙ ΔΕ ΔΙΣΤΑΣΕ ΝΑ ΜΙΛΗΣΕΙ ΜΕ ΠΟΛΙΤΕΣ ΠΟΥ ΤΟΝ ΠΛΗΣΙΑΣΑΝ ΝΑ ΤΟΥ ΕΚΦΡΑΣΟΥΝ ΤΙΣ ΑΓΩΝΙΕΣ ΤΗΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙ ΣΑΝ ΝΑ ΤΟΥΣ ΓΝΩΡΙΖΕ ΧΡΟΝΙΑ.
Γ.Δελαστίκ:”Προς το τέλος του Ευρώ”
Ρίγη πολιτικού πανικού σκόρπισε σε όλη την Ευρώπη η ψυχρή δήλωση στη βρετανική εφημερίδα «Ντέιλι Τέλεγκραφ» του σοσιαλδημοκράτη Φινλανδού υπουργού Εξωτερικών Ερκι Τούομιογια: «Πρέπει να αντιμετωπίσουμε ανοιχτά την πιθανότητα διάλυσης του ευρώ»!
Ηταν ο πρώτος Ευρωπαίος υπουργός που έθεσε δημοσίως και ωμά το ζήτημα που
απασχολεί εκατοντάδες εκατομμύρια πολίτες της Γηραιάς ηπείρου, οι οποίοι αισθάνονται όλο και μεγαλύτερη εχθρότητα προς το ευρώ. Θεωρούν την οικονομική πολιτική που ασκείται εν ονόματι του κοινού νομίσματος αιτία της διαρκούς επιδείνωσης της ζωής τους τα τελευταία χρόνια. «Η διάλυση του ευρώ δεν σημαίνει το τέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Θα μπορούσε να κάνει την ΕΕ να λειτουργεί καλύτερα», πρόσθεσε ο Φινλανδός υπουργός. «Νομισματικό ζουρλομανδύα (!) που προκαλεί δυστυχία σε εκατομμύρια ανθρώπους και καταστρέφει το μέλλον της Ευρώπης» αποκάλεσε το ευρώ ο ηγέτης της φινλανδικής Ακροδεξιάς Τίμο Σόινι, τονίζοντας ότι «είναι μόνο ζήτημα χρόνου αν θα φύγει από το ευρώ ο Νότος ή ο Βορράς» της Ευρώπης.
«Προετοιμάζεται για το τέλος της Ευρωζώνης η Φινλανδία» τιτλοφορούσε προχθές άρθρο της η γερμανική εφημερίδα «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε», τονίζοντας ότι ο Τούομιογια δεν είναι ο μόνος Φινλανδός υπουργός που έχει τέτοιες απόψεις. «Ηδη από τις αρχές Ιουλίου, η συνάδελφός του στο υπουργικό συμβούλιο και υπουργός Οικονομικών Γιούτα Ούρπιλαϊνεν έχει πει ότι η Φινλανδία δεν θα παραμείνει στο ευρώ πάση θυσία», υπενθύμιζε η γερμανική εφημερίδα. Αν λάβει κανείς υπόψη του ότι η Φινλανδία είναι από τους πιο αφοσιωμένους συμμάχους του Βερολίνου, αντιλαμβάνεται ότι το θέμα είναι σοβαρό.
Δεν είναι μόνο οι Φινλανδοί που αμφιβάλλουν για την επιβίωση του κοινού νομίσματος και προετοιμάζονται για την εξαφάνισή του. Πάταγο προκάλεσε το εξώφυλλο του τεύχους της περασμένης εβδομάδας του βρετανικού περιοδικού «Εκόνομιστ» το οποίο έδειχνε τη Γερμανίδα καγκελάριο Ανγκελα Μέρκελ να μελετά ένα φανταστικό ντοσιέ με τίτλο: «Πώς να διαλύσετε το ευρώ». Το περιοδικό ισχυρίζεται ότι «μια χαοτική αποσύνθεση της Ευρωζώνης θα ήταν συμφορά» και καταλήγει: «Εκτός εάν η Μέρκελ επιβάλει τη γραμμή της, η επιλογή θα είναι ανάμεσα σε μια ακριβή διάλυση σύντομα και σε μια πραγματικά καταστροφική διάλυση αργότερα».
Ούτε καν οι Γερμανοί δεν πιστεύουν πια ακλόνητα στη διατήρηση του ευρώ και το ομολογούν στα σοβαρότερα έντυπά τους. «Τράπεζες, επενδυτές και επιχειρήσεις προετοιμάζονται για μια αποσύνθεση του κοινού νομίσματος», υπογράμμιζε στους τίτλους σχετικής ανάλυσής του το γερμανικό περιοδικό «Σπίγκελ» αυτή την εβδομάδα. «Στα χρηματοπιστωτικά κέντρα όλου του κόσμου πάρα πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ανοιχτά ότι θα εκπληρωθεί η προφητεία του Μίλτον Φρίντμαν σύντομα» ομολογεί το περιοδικό, αναφερόμενο στην εξαρχής θέση του Αμερικανού νομπελίστα οικονομολόγου ότι το ευρώ είναι αδύνατον να επιβιώσει.
«Τι περιμένουν, λοιπόν, η Ιταλία, η Ισπανία και μετά από λίγο και η Γαλλία για να πουν στους Γερμανούς «ή εμείς ή εσείς», για να πουν ότι δεν μπορούμε να παραμείνουμε στο ευρώ υπ’ αυτούς τους όρους;», έγραφε σε ένα εξαιρετικά επιθετικό πρωτοσέλιδο άρθρο της η μπερλουσκονική, δεξιά ιταλική εφημερίδα «Τζορνάλε» και συνέχιζε: «Καλύτερα να γυρίσουμε στα εθνικά νομίσματα, αλλά να διατηρήσουμε αυτονομία και ελευθερία». Δεν δίσταζε, μάλιστα, να προειδοποιήσει με εξαιρετικά ζοφερό τρόπο: «Προσοχή να μην έχουμε το ίδιο τέλος όπως το 1938, όταν οι μεγάλοι της Ευρώπης δεν αντιστάθηκαν στον Χίτλερ και μετά από έναν χρόνο η μισή Ευρώπη είχε καταληφθεί από τα γερμανικά στρατεύματα»!
Ακρως απαισιόδοξη για τις δυνατότητες διασφάλισης της συνέχισης του ευρώ ήταν και η εφημερίδα «Ντι Τσάιτ», προσκείμενη στη σοσιαλδημοκρατική διανόηση της Γερμανίας. «Μια μάχη δεν χάνεται όταν πλησιάζουν οι εχθροί, αλλά όταν απομακρύνονται οι φίλοι. Αυτή είναι η καθοριστική αλλαγή στον αγώνα για το ευρώ τούτες τις μέρες. Ολοι το αποκηρύσσουν», έγραψε με εμφανή θλίψη.
«Καλύτερα να γυρίσουμε στα εθνικά νομίσματα αλλά να διατηρήσουμε αυτονομία και ελευθερία», έγραψε η ιταλική «Τζορνάλε»
Από το ΕΘΝΟΣ
ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ ΒΥΡΩΝ
ΠΟΛΥΣ ΘΟΡΥΒΟΣ ΕΓΙΝΕ ΜΕ ΤΟ ΔΙΟΡΙΣΜΟ ΤΗΣ ΚΟΡΗΣ ΤΟΥ ΠΟΛΥΔΩΡΑ. ΑΥΤΗ ΚΑΘΕΑΥΤΗ Η ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙΟΥΤΕ ΤΥΠΙΚΟ ΟΥΤΕ ΗΘΙΚΟ ΚΩΛΥΜΑ. ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΓΙΑΤΙ Ο ΒΥΡΩΝΑΣ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ ΔΕΝ ΤΗΝ ΕΠΕΛΕΞΕ ΩΣ ΣΥΝΕΡΓΑΤΗ ΤΟΥ ΟΤΑΝ ΑΠΕΚΤΗΣΕ ΤΟ ΑΞΙΩΜΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ. ΤΗΝ ΕΧΕΙ ΔΙΠΛΑ ΤΟΥ ΑΡΚΕΤΑ ΧΡΟΝΙΑ. ΕΠΙΣΗΣ ΔΕ ΘΑ ΑΣΧΟΛΗΘΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΤΗΣ ΚΟΡΗΣ ΤΟΥ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΗΔΗ ΓΝΩΣΤΟ ΚΑΙ ΘΑ ΛΕΓΑΜΕ ΑΡΚΕ
ΤΑ ΒΑΡΥ.
Ο ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ <<ΜΟΥΤΖΟΥΡΩΘΕΙ>> ΠΡΟΚΑΤΑΒΟΛΙΚΑ ΓΙΑΤΙ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΦΩΝΗ ΕΘΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ ΣΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΟΔΕΞΙΑΣ. ΓΙΑΤΙ ΠΟΛΛΟΙ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΝΑ ΑΡΘΡΩΣΕΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΛΟΓΟ ΚΑΙ ΙΣΩΣ ΔΥΣΑΡΕΣΤΟ ΓΙΑ ΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΕΞΟΥΣΙΑΣ, ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΝΝΟΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΜΟΝΟ. ΚΑΙ ΕΠΙΣΗΣ ΓΙΑΤΙ ΔΙΑΘΕΤΕΙ ΤΟ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΥΠΟΒΑΘΡΟ ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΥΡΟΣ ΝΑ ΑΝΤΙΤΑΧΘΕΙ ΣΤΗ ΔΕΥΤΕΡΗ ΦΑΣΗ ΑΠΟΣΤΑΣΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΡΑΦΗΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΡΙΖΕΣ ΤΗΣ.
ΑΣ ΑΣΧΟΛΗΘΟΥΝ ΛΟΙΠΟΝ ΟΙ <<ΠΕΝΤΑΚΑΘΑΡΙΔΗΔΕΣ>> ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑΣ ΜΕ ΤΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΤΟΥΣ ΚΙ ΑΣ ΑΦΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ ΤΗΣ ΠΥΡΙΤΙΔΑΣ ΓΙΑ ΑΛΛΟΥΣ
Φτιάχνει κλίμα η Ντόρα...
Τετάρτη 15 Αυγούστου 2012
Γκέρχαρντ Σρέντερ: «Η Ευρώπη χρωστά πολλά στην Ελλάδα και τον λαό της...»
Να σταματήσει επιτέλους η ρητορική εναντίον της Ελλάδας είναι το κάλεσμα που απευθύνει στους Γερμανούς πολιτικούς ο τέως καγκελάριος Γκέρχαρντ Σρέντερ, υπογραμμίζοντας πως
η Ευρώπη χρωστά πολλά σε αυτή τη χώρα και τον λαό.
Μιλώντας στη ΝΕΤ από την Κω όπου περνά τις διακοπές του, ο Γκέρχαρντ Σρέντερ παραδέχτηκε ότι η Γερμανία θα μπορούσε να επιδείξει ακόμα περισσότερη αλληλεγγύη στην επίλυση της κρίσης της Ευρωζώνης και ζήτησε από τη στιγμή που "συμφωνήσει κανείς πως η Ελλάδα προχωρά σε μεταρρυθμίσεις, να της δοθεί χρόνος έτσι ώστε να μοιράσει τα βάρη".
Επισήμανε δε ότι αυτό είναι απαραίτητο, "γιατί δεν μπορούν οι εργατικοί Έλληνες που αγωνίζονται για να συντηρήσουν τις οικογένειες τους να φορτώνονται τα λάθη της πολιτικής και οικονομικής ελίτ".
Αυτό που προέχει είναι να πληρώσουν τους φόρους τους και οι Έλληνες που έχουν χρήματα, συνέχισε ο τέως καγκελάριος, υπογραμμίζοντας ότι χρειάζεται καλύτερη οργάνωση της δημόσιας διοίκησης, ώστε να συλλέγονται οι φόροι και να εφαρμόζονται οι νόμοι.
"Λίγη από την αρχαία σπαρτιατική πειθαρχία θα ήταν χρήσιμη", ανέφερε χαρακτηριστικά.
Πρόσθεσε ακόμα πως τα προγράμματα για την εξυγίανση της ελληνικής οικονομίας δεν θα πρέπει να περιορίζονται "μόνο στη δημοσιονομική πειθαρχία, αλλά να έχουμε το βλέμμα στραμμένο και στην ανάπτυξη" αφού κατά τη γνώμη του υπάρχουν στην χώρα μας μεγάλες επενδυτικές ευκαιρίες.
Ο Γερμανός πολιτικός σημείωσε ακόμα ότι "αν αφήσουμε τώρα κάποιον στην τύχη του, για παράδειγμα την Ελλάδα, τότε οι κερδοσκόποι θα βάλουν στο στόχαστρο τον επόμενο".
Ο Γκέρχαρντ Σρέντερ (Gerhard Fritz Kurt Schröder) είναι γερμανός πολιτικός που διετέλεσε καγκελάριος της χώρας του.
Γεννήθηκε στο Μόσενμπεργκ-Βοέρεν (Mossenberg-Wöhren) στις 7 Απριλίου 1944. Αν και ορφανός από πατέρα, είχε μία επιτυχημένη επαγγελματική και πολιτική σταδιοδρομία. Πριν γίνει καγκελάριος της χώρας εργάστηκε ως δικηγόρος και αργότερα διετέλεσε κυβερνήτης του κρατιδίου της Κάτω Σαξονίας.
Μέλος του Σοσιαλδημοκρατικού κόμματος της Γερμανίας (SPD), ηγήθηκε κυβέρνησης συνασπισμού με το κόμμα των Πρασίνων από το 1998 έως το 2005. Στις εκλογές του Οκτωβρίου 2005, το κόμμα του βγήκε δεύτερο. Μετά από τρεις εβδομάδες διαπραγματεύσεων, ανακοίνωσε την αποχώρησή του από την καγκελαρία για να τον διαδεχθεί η Άνγκελα Μέρκελ.
Μετά την αποχώρησή του από την καγκελαρία, εργάζεται για τη ρωσική ενεργειακή εταιρεία Γκάζπρομ.
Σάββατο 11 Αυγούστου 2012
ΕΝΙΩΘΕ ΜΕΙΟΝΕΚΤΙΚΑ ΔΙΠΛΑ ΣΤΟΝ ΤΑΤΟΥΛΗ…
Τετάρτη 8 Αυγούστου 2012
ΓΙΑ ΣΟΥ ΥΠΟΥΡΓΑΡΑ!!!!!
Kατεπείγουσα εντολή του υπουργού εργασίας στις διοικήσεις όλων των Φορέων εποπτείας του Υπουργείου να παραδώσουν άμεσα το σύνολο των σχετικών εκκρεμών υποθέσεων στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου
Μετά τη χθεσινή επίσκεψη του στον Αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου στην οποία συμφωνήθηκε η ταχύτερη και κατά προτεραιότητα διεκπεραίωση- και ως προς το ποινικό τους μέρος - των υποθέσεων που αφορούν σε καταχρηστικές περιπτώσεις χορήγησης και είσπραξης επιδομάτων, συντάξεων και λοιπών κοινωνικών παροχών, ο υπουργός Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας κ. Γιάννης Βρούτσης έδωσε κατεπείγουσα εντολή στις
διοικήσεις όλων των Φορέων εποπτείας του Υπουργείου να παραδώσουν άμεσα το σύνολο των σχετικών εκκρεμών υποθέσεων στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου με χρονικό περιθώριο την 17η Αυγούστου 2012.
Παράλληλα, ζήτησε την άμεση εντατικοποίηση των ελέγχων από τα Ασφαλιστικά Ταμεία, προκειμένου να αντιμετωπιστεί και να παταχθεί άμεσα η παραβατικότητα σε κάθε μορφή της από οποιονδήποτε κι αν προέρχεται. Σε κάθε περίπτωση, κάθε νέα υπόθεση που θα προκύπτει από την ελεγκτική δραστηριότητα της διοίκησης – απογραφές, ηλεκτρονικές διασταυρώσεις και επιτόπιοι ιατρικοί έλεγχοι - θα αποστέλλεται εφεξής και στον Αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου με ταυτόχρονη ενημέρωση του αρμόδιου Γενικού Γραμματέα Κοινωνικής Ασφάλισης κ. Παναγιώτη Κοκκόρη.
Κατ’ αυτό τον τρόπο δημιουργείται ένας μόνιμος και ολοκληρωμένος μηχανισμός παρακολούθησης και ελέγχου των υποθέσεων παράνομης χορήγησης και είσπραξης κοινωνικών παροχών, σε αντιδιαστολή με ότι ίσχυε μέχρι σήμερα.
Μετά τη χθεσινή επίσκεψη του στον Αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου στην οποία συμφωνήθηκε η ταχύτερη και κατά προτεραιότητα διεκπεραίωση- και ως προς το ποινικό τους μέρος - των υποθέσεων που αφορούν σε καταχρηστικές περιπτώσεις χορήγησης και είσπραξης επιδομάτων, συντάξεων και λοιπών κοινωνικών παροχών, ο υπουργός Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας κ. Γιάννης Βρούτσης έδωσε κατεπείγουσα εντολή στις
διοικήσεις όλων των Φορέων εποπτείας του Υπουργείου να παραδώσουν άμεσα το σύνολο των σχετικών εκκρεμών υποθέσεων στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου με χρονικό περιθώριο την 17η Αυγούστου 2012.
Παράλληλα, ζήτησε την άμεση εντατικοποίηση των ελέγχων από τα Ασφαλιστικά Ταμεία, προκειμένου να αντιμετωπιστεί και να παταχθεί άμεσα η παραβατικότητα σε κάθε μορφή της από οποιονδήποτε κι αν προέρχεται. Σε κάθε περίπτωση, κάθε νέα υπόθεση που θα προκύπτει από την ελεγκτική δραστηριότητα της διοίκησης – απογραφές, ηλεκτρονικές διασταυρώσεις και επιτόπιοι ιατρικοί έλεγχοι - θα αποστέλλεται εφεξής και στον Αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου με ταυτόχρονη ενημέρωση του αρμόδιου Γενικού Γραμματέα Κοινωνικής Ασφάλισης κ. Παναγιώτη Κοκκόρη.
Κατ’ αυτό τον τρόπο δημιουργείται ένας μόνιμος και ολοκληρωμένος μηχανισμός παρακολούθησης και ελέγχου των υποθέσεων παράνομης χορήγησης και είσπραξης κοινωνικών παροχών, σε αντιδιαστολή με ότι ίσχυε μέχρι σήμερα.
ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ ΚΑΙ ΜΑΝΙΑΤΗΣ ΕΓΙΝΑΝ ΔΕΚΤΟΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ ΠΕΡΕΖ
Με τον Πρόεδρο του Ισραήλ κ. Σιμόν Πέρες, που επισκέπτεται επισήμως την Ελλάδα, συναντήθηκαν σήμερα το απόγευμα ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Ευάγγελος Βενιζέλος και ο Γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ, Γιάννης Μανιάτης.
Αντικείμενο της συζήτησης ήταν θέματα κοινού ενδιαφέροντος, η διμερής συνεργασία σε όλα τα
επίπεδα και η ανάγκη να αντιμετωπιστεί η διεθνής οικονομική κρίση μέσα από νέους θεσμούς οικονομικής και πολιτικής διακυβέρνησης.
Μετά το πέρας της συνάντησης του με τον Πρόεδρο του Ισραήλ, ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, απαντώντας σε σχετική ερώτηση δημοσιογράφου, έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Μια συζήτηση με τον κ. Πέρες είναι πάντα πολύ ενδιαφέρουσα λόγω της μεγάλης ιστορικής και πολιτικής του εμπειρίας.
Συζητήσαμε τα διμερή θέματα, την κατάσταση στην ευρύτερη περιοχή και κυρίως την παγκόσμια κατάσταση, γιατί ο κ. Πέρες αντιλαμβάνεται πάρα πολύ καλά ότι η ανακύκλωση της διεθνούς οικονομικής κρίσης μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο μέσα από μεγάλες θεσμικές και πολιτικές αλλαγές. Μέσα από ένα νέο σύστημα παγκόσμιας διακυβέρνησης, οικονομικής και πολιτικής. Είναι σημαντικό να ακούει κανείς τις σκέψεις ενός ανθρώπου που έχει περάσει πολλά στη ζωή του, που έχει δει πάρα πολλά, σε διαφορετικές στιγμές, γιατί εισπράττει πολύ καλύτερα από εμάς τα μηνύματα της σημερινής εποχής».
Αντικείμενο της συζήτησης ήταν θέματα κοινού ενδιαφέροντος, η διμερής συνεργασία σε όλα τα
επίπεδα και η ανάγκη να αντιμετωπιστεί η διεθνής οικονομική κρίση μέσα από νέους θεσμούς οικονομικής και πολιτικής διακυβέρνησης.
Μετά το πέρας της συνάντησης του με τον Πρόεδρο του Ισραήλ, ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, απαντώντας σε σχετική ερώτηση δημοσιογράφου, έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Μια συζήτηση με τον κ. Πέρες είναι πάντα πολύ ενδιαφέρουσα λόγω της μεγάλης ιστορικής και πολιτικής του εμπειρίας.
Συζητήσαμε τα διμερή θέματα, την κατάσταση στην ευρύτερη περιοχή και κυρίως την παγκόσμια κατάσταση, γιατί ο κ. Πέρες αντιλαμβάνεται πάρα πολύ καλά ότι η ανακύκλωση της διεθνούς οικονομικής κρίσης μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο μέσα από μεγάλες θεσμικές και πολιτικές αλλαγές. Μέσα από ένα νέο σύστημα παγκόσμιας διακυβέρνησης, οικονομικής και πολιτικής. Είναι σημαντικό να ακούει κανείς τις σκέψεις ενός ανθρώπου που έχει περάσει πολλά στη ζωή του, που έχει δει πάρα πολλά, σε διαφορετικές στιγμές, γιατί εισπράττει πολύ καλύτερα από εμάς τα μηνύματα της σημερινής εποχής».
ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ
ΑΝΩΡΙΜΕΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΟΥΝ ΤΙΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΤΩΝ ΕΚΠΡΟΣΩΠΩΝ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ, ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΙΣ ΦΗΜΕΣ ΓΙΑ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΤΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΝΑΥΠΛΙΟΥ. ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΜΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΣΟΚ ΑΝΑΛΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΕ
ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΘΕΣΜΙΚΟΥΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ, ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ ΩΡΑΙΑ ΔΕΛΤΙΑ ΤΥΠΟΥ. Ο ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΕΠΕΛΕΞΕ ΤΗΝ ΠΕΠΑΤΗΜΕΝΗ ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗ ΟΔΟ. Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΝΑΥΠΛΙΟΥ ΣΗΚΩΣΕ ΤΗ ΣΗΜΑΙΑ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ Ο ΑΝΤΙΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗΣ ΔΕΙΧΝΕΙ ΑΠΩΝ ΑΠΟ ΤΑ ΤΕΚΤΑΙΝΟΜΕΝΑ.
ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ ΑΝΩΡΙΜΕΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΟΥΝ ΤΙΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΤΩΝ ΕΚΠΡΟΣΩΠΩΝ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ, ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΙΣ ΦΗΜΕΣ ΓΙΑ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΤΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΝΑΥΠΛΙΟΥ. ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΜΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΣΟΚ ΑΝΑΛΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΘΕΣΜΙΚΟΥΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ, ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ ΩΡΑΙΑ ΔΕΛΤΙΑ ΤΥΠΟΥ. Ο ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΕΠΕΛΕΞΕ ΤΗΝ ΠΕΠΑΤΗΜΕΝΗ ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗ ΟΔΟ. Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΝΑΥΠΛΙΟΥ ΣΗΚΩΣΕ ΤΗ ΣΗΜΑΙΑ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ Ο ΑΝΤΙΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗΣ ΔΕΙΧΝΕΙ ΑΠΩΝ ΑΠΟ ΤΑ ΤΕΚΤΑΙΝΟΜΕΝΑ.
ΑΣ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ ΟΛΟΙ ΟΤΙ ΖΟΥΜΕ ΠΛΕΟΝ Σ ΕΝΑ ΝΕΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ. ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΧΘΕΣ. ΟΙ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΔΕ ΘΑ ΟΔΗΓΗΣΟΥΝ ΠΟΥΘΕΝΑ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΑ ΛΕΠΤΑ ΔΗΜΟΣΙΟΤΗΤΑΣ, ΠΟΥ ΗΔΗ ΤΑ ΕΧΟΥΝ ΟΙ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΙ ΜΑΣ.
ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΞΕΙ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ, ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗ, ΣΟΒΑΡΗ ΑΝΤΙΠΡΟΤΑΣΗ ΠΟΥ ΝΑ ΤΗ ΣΤΗΡΙΞΕΙ Η ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΤΩΝ ΘΕΣΜΙΚΩΝ ΠΑΡΑΓΟΝΤΩΝ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΘΑ ΠΑΡΘΕΙ ΜΙΑ ΑΠΟΦΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΕΧΝΟΚΡΑΤΕΣ – ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΕΣ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΜΕΝΗ ΕΠΕΙΔΗ ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΔΕΝ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΠΙΑ.
ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ, ΚΑΤΑ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΜΑΣ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΡΕΙ Ο ΑΝΤΙΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗΣ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΟΝΟΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΕΥΚΟΛΑ ΚΑΙ ΘΕΣΜΙΚΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΜΑΖΕΨΕΙ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙ ΝΑ ΠΡΟΛΑΒΕΙ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ.
ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΘΕΣΜΙΚΟΥΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ, ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ ΩΡΑΙΑ ΔΕΛΤΙΑ ΤΥΠΟΥ. Ο ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΕΠΕΛΕΞΕ ΤΗΝ ΠΕΠΑΤΗΜΕΝΗ ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗ ΟΔΟ. Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΝΑΥΠΛΙΟΥ ΣΗΚΩΣΕ ΤΗ ΣΗΜΑΙΑ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ Ο ΑΝΤΙΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗΣ ΔΕΙΧΝΕΙ ΑΠΩΝ ΑΠΟ ΤΑ ΤΕΚΤΑΙΝΟΜΕΝΑ.
ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ ΑΝΩΡΙΜΕΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΟΥΝ ΤΙΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΤΩΝ ΕΚΠΡΟΣΩΠΩΝ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ, ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΙΣ ΦΗΜΕΣ ΓΙΑ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΤΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΝΑΥΠΛΙΟΥ. ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΜΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΣΟΚ ΑΝΑΛΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΘΕΣΜΙΚΟΥΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ, ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ ΩΡΑΙΑ ΔΕΛΤΙΑ ΤΥΠΟΥ. Ο ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΕΠΕΛΕΞΕ ΤΗΝ ΠΕΠΑΤΗΜΕΝΗ ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗ ΟΔΟ. Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΝΑΥΠΛΙΟΥ ΣΗΚΩΣΕ ΤΗ ΣΗΜΑΙΑ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ Ο ΑΝΤΙΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗΣ ΔΕΙΧΝΕΙ ΑΠΩΝ ΑΠΟ ΤΑ ΤΕΚΤΑΙΝΟΜΕΝΑ.
ΑΣ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ ΟΛΟΙ ΟΤΙ ΖΟΥΜΕ ΠΛΕΟΝ Σ ΕΝΑ ΝΕΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ. ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΧΘΕΣ. ΟΙ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΔΕ ΘΑ ΟΔΗΓΗΣΟΥΝ ΠΟΥΘΕΝΑ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΑ ΛΕΠΤΑ ΔΗΜΟΣΙΟΤΗΤΑΣ, ΠΟΥ ΗΔΗ ΤΑ ΕΧΟΥΝ ΟΙ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΙ ΜΑΣ.
ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΞΕΙ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ, ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗ, ΣΟΒΑΡΗ ΑΝΤΙΠΡΟΤΑΣΗ ΠΟΥ ΝΑ ΤΗ ΣΤΗΡΙΞΕΙ Η ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΤΩΝ ΘΕΣΜΙΚΩΝ ΠΑΡΑΓΟΝΤΩΝ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΘΑ ΠΑΡΘΕΙ ΜΙΑ ΑΠΟΦΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΕΧΝΟΚΡΑΤΕΣ – ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΕΣ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΜΕΝΗ ΕΠΕΙΔΗ ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΔΕΝ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΠΙΑ.
ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ, ΚΑΤΑ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΜΑΣ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΡΕΙ Ο ΑΝΤΙΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗΣ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΟΝΟΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΕΥΚΟΛΑ ΚΑΙ ΘΕΣΜΙΚΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΜΑΖΕΨΕΙ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙ ΝΑ ΠΡΟΛΑΒΕΙ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ.
ΕΝΑ ΕΥΡΩ Ο ΕΟΠΠΥ
ΓΚΕΟ – ΒΑΓΚΕΟ ΘΑ ΕΛΕΓΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΑΚΙ. Η ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΜΕ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΕΝΑ ΕΥΡΩ ΧΡΕΩΣΗ ΑΝΑ ΤΗΛΕΦΩΝΗΜΑ ΣΙΓΟΥΡΑ ΔΕΝ ΚΛΕΙΝΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΤΡΥΠΑ ΤΟΥ ΕΟΠΠΥ ΑΚΟΜΑ ΚΙ ΑΝ
ΤΑ ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΑ ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΕΝΑ ΚΑΙ ΔΥΟ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ. ΕΚΕΙΝΑ ΠΟΥ ΕΠΙΤΥΓΧΑΝΟΝΤΑΙ ΕΙΝΑΙ Η ΕΠΙΒΑΡΥΝΣΗ ΤΩΝ ΗΔΗ ΕΠΙΒΑΡΥΜΕΝΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΗΣ ΤΛΕΦΩΝΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΑΝΑΛΑΒΕΙ ΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΗ.
ΜΗΠΩΣ Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΥΓΕΙΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΛΕΙΣΕΙ ΑΜΕΣΑ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ?
ΤΑ ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΑ ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΕΝΑ ΚΑΙ ΔΥΟ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ. ΕΚΕΙΝΑ ΠΟΥ ΕΠΙΤΥΓΧΑΝΟΝΤΑΙ ΕΙΝΑΙ Η ΕΠΙΒΑΡΥΝΣΗ ΤΩΝ ΗΔΗ ΕΠΙΒΑΡΥΜΕΝΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΗΣ ΤΛΕΦΩΝΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΑΝΑΛΑΒΕΙ ΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΗ.
ΜΗΠΩΣ Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΥΓΕΙΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΛΕΙΣΕΙ ΑΜΕΣΑ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ?
ΒΕΡΥΒΑΚΗΣ ΛΕΥΤΕΡΗΣ
ΕΦΥΓΕ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ Ο ΠΡΩΗΝ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΒΕΡΥΒΑΚΗΣ ΣΕ ΗΛΙΚΙΑ 77 ΕΤΩΝ. ΣΤΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΠΟΥ ΕΔΩΣΑΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΤΟΥ Η ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΑΡΚΕΤΑ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ
ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΔΙΚΤΑΤΟΡΙΚΗ ΤΟΥ ΔΡΑΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΡΟΛΟ ΤΟΥ ΕΝΤΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ.
ΕΚΕΙΝΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΕΙΝΑΙ Η ΑΞΙΟΠΡΕΠΗΣ ΚΑΙ ΣΟΒΑΡΗ ΤΟΥ ΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΖΩΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΟΣ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΔΙΑΦΩΝΟΥΣΕ, ΟΥΤΕ ΦΥΣΙΚΑ ΟΤΙ ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΕΝΕΠΛΑΚΗ ΣΕ ΣΚΑΝΔΑΛΑ Η ΑΦΗΣΕ ΣΚΙΕΣ ΣΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ ΤΟΥ.
ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΔΙΚΤΑΤΟΡΙΚΗ ΤΟΥ ΔΡΑΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΡΟΛΟ ΤΟΥ ΕΝΤΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ.
ΕΚΕΙΝΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΕΙΝΑΙ Η ΑΞΙΟΠΡΕΠΗΣ ΚΑΙ ΣΟΒΑΡΗ ΤΟΥ ΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΖΩΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΟΣ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΔΙΑΦΩΝΟΥΣΕ, ΟΥΤΕ ΦΥΣΙΚΑ ΟΤΙ ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΕΝΕΠΛΑΚΗ ΣΕ ΣΚΑΝΔΑΛΑ Η ΑΦΗΣΕ ΣΚΙΕΣ ΣΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ ΤΟΥ.
Τετάρτη 1 Αυγούστου 2012
ΛΟΒΕΡΔΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ
ΜΕ ΜΙΑ ΑΣΤΟΧΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΒΕΒΙΑΣΜΕΝΗ ΚΙΝΗΣΗ Ο ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚΒΑΖΕΙ ΦΥΤΙΛΙ ΣΤΗΝ ΕΥΘΡΑΥΣΤΗ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ. ΑΠΕΙΛΕΙ ΜΕ ΚΑΤΑΨΗΦΙΣΗ ΕΝΑ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΠΡΙΝ
ΣΥΖΗΤΗΘΕΙ ΣΤΗΝ ΑΡΜΟΔΙΑ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ, ΠΡΟΤΟΥ ΣΥΖΗΤΗΘΕΙ ΣΤΗΝ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΔΥΟ ΦΑΣΕΙΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΟΣΤΕΙ ΒΕΛΤΙΩΣΕΙΣ.
ΤΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΟ. ΠΡΩΤΟΝ Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ (ΑΡΒΑΝΙΤΟΠΟΥΛΟΣ) ΕΧΕΙ ΗΔΗ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΜΠΛΕΚΟΜΕΝΟΥΣ, ΚΑΙ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΣΤΟΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΝΟΜΟ, ΟΥΤΩΣ ΩΣΤΕ ΟΤΙ ΦΕΡΕΙ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΝΑ ΕΧΕΙ ΜΙΑΣ ΜΟΡΦΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ.
ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΣΕ ΜΙΑ ΩΡΑ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ( ΑΚΟΜΑ ΨΑΧΝΟΥΜΕ ΤΑ 11,5 ΔΙΣ) ΕΝΑΣ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΣ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΚΑΙ ΕΩΣ ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΑΝΟΙΓΕΙ ΘΕΜΑ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗΣ ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΣΥΝΟΧΗΣ ΤΗΣ ΟΛΙΓΟΜΕΛΟΥΣ ΠΛΕΟΝ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ.
ΕΠΕΙΔΗ Ο ΛΟΒΕΡΔΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΟΒΑΡΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΕΠΙΓΝΩΣΗ ΤΩΝ ΠΡΑΞΕΩΝ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΘΕΩΡΗΣΕΙ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΙΚΗ ΤΗΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΤΟΥ.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)