Θα τα συνηθίσουμε, λέει, τα capital controls. Το είπε ο σύντροφος Λαπαβίτσας. Είναι ο ίδιος που είχε πει ότι το πολύ – πολύ που μπορούμε να πάθουμε με την δραχμή είναι τα δελτία στα τρόφιμα και στα καύσιμα. Λεπτομέρειες! Αλλά τι είναι τα λεφτά; Χαρτιά που τα βρίσκει κανείς ανά πάσα ώρα και στιγμή. Το είπε αυτό ο έτερος πολιτικός αστέρας, ο κ. Λεουτσάκος. Τώρα, ξέρετε γιατί πρέπει να ψηφίσετε "ναι" την Κυριακή! Διότι δεν θέλετε να μάθετε να ζείτε με capital controls, με δελτία σε τρόφιμα και καύσιμα και δεν θέλετε χαρτονομίσματα με την φωτογραφία του συντρόφου Λεουτσάκου.
Το χειρότερο άρθρο που έχω ποτέ γράψει ήταν
πριν μερικούς μήνες. Όταν θεώρησα σωστό να μην ψηφίσει ο κόσμος ηθοποιούς και δημοσιογράφους και να ψηφίσει διάσημους οικονομολόγους, όπως ο κ. Βαρουφάκης και ο κ. Λαπαβίτσας. Για εκείνο το άρθρο μου θέλω να ζητήσω δημόσια συγνώμη από τον Παύλο Χαϊκάλη. Ήμουν άδικος μαζί του. Διαφωνώ με τις απόψεις του κάθετα και οριζόντια. Αλλά δεν νομίζω να έκανε περισσότερη ζημία από τους "ειδικούς". Και στο κάτω – κάτω της γραφής έχει προσφέρει σε ανθρώπους κάτι πολύτιμο: Το γέλιο. Οι άλλοι τι έχουν προσφέρει σε έναν ταλαιπωρημένο λαό; Ήταν βασανιστικό να περιμένω τόσο καιρό για να ζητήσω συγνώμη. Αλλά το προτιμούσα έτσι. Να το κάνω όταν το λάθος θα ήταν περισσότερο φανερό από οποιαδήποτε άλλη στιγμή.
Γιατί κύριε Λαπαβίτσα θα πρέπει να συνηθίσουμε να ζούμε με τα capital controls; Εσείς βέβαια μπορείτε να επιστρέψετε στην Μεγάλη Βρετανία. Εμείς γιατί θα πρέπει να μάθουμε να ζούμε σε συνθήκες πολέμου; Αυτές ήταν οι καλύτερες μέρες που μας υποσχεθήκατε; Αυτή ήταν η ελπίδα για την οποία μας μιλούσατε; Δελτία στα τρόφιμα και στα καύσιμα; Συνταξιούχοι να ξεροσταλιάζουν έξω από τις τράπεζες ζητιανεύοντας λίγη αξιοπρέπεια;
Που έχετε βρει εσείς τόσο εύκολα λεφτά κύριε Λεουτσάκο; Όχι τίποτα άλλο, αλλά να μας το πείτε και σε εμάς του ιδιωτικού τομέα που νιώθουμε να πεθαίνουμε σε συνθήκες οικονομικής ασφυξίας. Δεν ξέρουμε που έχετε κολλήσει ένσημα κύριε βουλευτά, αλλά όσοι έχουν εργαστεί ξέρουν ότι τα λεφτά δεν είναι χαρτιά και δεν βρίσκονται εύκολα. Είναι δυσεύρετα, όπως και η εργασία για 1,5 εκατομμύριο ανέργους που δεν είχαν την τύχη να προσληφθούν στην ΕΡΤ ή στο υπουργείο Οικονομικών με το μπλοκ των καθαριστριών.
Δεν θέλουμε τις ψεύτικες ελπίδες τους! Δεν θέλουμε τα χαρτονομίσματα της "ελπίδας" τους. Η Ελλάδα δεν θα δεχτεί ποτέ νόμισμα που θα έχει στην μία πλευρά τον Αλέξη και στην άλλη τον Λεουτσάκο. Δεν θα γίνει η Ελλάδα Βενεζουέλα του Τσάβες. Μας το είπαν προεκλογικά ότι το πρότυπό τους είναι οι χώρες της Νοτίου Αμερικής, αλλά δεν τους πιστέψαμε. Μας είπαν ότι θέλουν να κάνουν ρήξη, αλλά εμείς δεν τους πιστέψαμε. Μας είπαν την αλήθεια, αλλά δεν την ακούσαμε. Δεν φταίνε σίγουρα αυτοί...
Τι είναι τα capital controls που θα συνηθίσουμε κύριε Λαπαβίτσα; Καταφέρατε μέσα σε λίγες ώρες να κάνετε τόση ζημιά, όση δεν έκαναν όλοι οι προηγούμενοι μέσα σε τόσα χρόνια. Και για να μην μιλάμε στον αέρα, τα capital controls θα φέρουν όση ύφεση έφεραν και τα μνημόνια και θα σκοτώσουν και τις τελευταίες ζωντανές εταιρείες του ιδιωτικού τομέα.
Αν το όνειρό τους ήταν να αυξήσουν την ανεργία σε ποσοστά άνω του 40%, βρίσκονται σε καλό δρόμο. Αυτή την φορά πρέπει να ακούσουμε τι λένε και να τους πιστέψουμε!
Θανάσης Μαυρίδης
thanasis.mavridis@capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου