Το ελληνικό δημοψήφισμα είναι περισσότερο απάτη, παρά δημοκρατία

Του Marc Champion

Το Ελληνικό κοινοβούλιο απεδέχθη την διεξαγωγή δημοψηφίσματος, που θα αποφασίσει αν θα γίνουν αποδεκτοί η όχι, οι όροι της τελευταίας πρότασης των πιστωτών. Αυτό το δημοψήφισμα έρχεται πολύ αργά και θέτει την λάθος ερώτηση.   

Αυτή είναι μια ψηφοφορία που ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας θα έπρεπε να την έχει προκηρύξει τουλάχιστον πριν από έναν μήνα- αν ήταν μια έντιμη προσπάθεια να αφήσει τον Ελληνικό λαό να προβεί σε μια δημοκρατική επιλογή αναφορικά με το που έγκειται το μέλλον του και που όχι. Έτσι όπως είναι τα πράγματα, το δημοψήφισμα θα είναι τόσο βιαστικό,

όσο και προβληματικό στα θέματα αρχής- και θα λάβει τόπο ακριβώς μετά την λήξη του τρέχοντος προγράμματος διάσωσης. Επί της ουσίας, μπορεί να διεξαχθεί ακριβώς μετά την κατάρρευση του Ελληνικού τραπεζικού τομέα.

Το δημοψήφισμα δεν είναι μια έκφραση δημοκρατίας έναντι του "αυταρχισμού" των πιστωτών- όπως τουλάχιστον διακήρυξε ο Τσίπρας όταν εξήγγειλε το δημοψήφισμα. Το επιχείρημα του ότι οι πιστωτές θα πρέπει να καμφθούν μπροστά στην λαϊκή εντολή που έλαβε στις εκλογές, ήταν από τη αρχή εξωφρενικό. Σε πιο κράτος των πιστωτών, το εκλογικό σώμα δεν θα ψήφιζε ευκολότερους όρους δανεισμού; Και σε ποια περίπτωση το ΔΝΤ ή ο οποιοσδήποτε άλλος πιστωτής θα πρέπει να είναι υπόλογοι στους ψηφοφόρους της χώρας που δάνεισε;

Έχω υποστηρίξει ότι ένα δημοψήφισμα στην Ελλάδα θα ξεκαθάριζε το τι θέλει ο λαός της. Αυτό θα ήταν απαραίτητο, καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ είπε ψέματα κατά την προεκλογική του εκστρατεία για να κερδίσει τις εκλογές του Ιανουαρίου, υποσχόμενος τέλος στο μνημόνιο, αλλά με παράλληλη παραμονή στο ευρώ- μια προοπτική που σωστά ή λάθος, ποτέ δεν υπήρξε. Το πιο πιθανό είναι ότι και το δημοψήφισμα  αντί να παράγει μια ξεκάθαρη εντολή, θα δώσει έναυσμα στο ΣΥΡΙΖΑ να συνεχίζει να υπεκφεύγει.   

Σύμφωνα με το προσχέδιο της απόφασης του υπουργικού συμβουλίου, το ερώτημα που θα τεθεί προς ψήφιση στους Έλληνες μέσα σε μόλις επτά ημέρες, θα είναι αν αποδέχονται η όχι την τελευταία προσφορά των πιστωτών προς τη χώρα. Αυτό είναι ένα πολύ σύνθετο έγγραφο, που θα πρέπει να μεταφραστεί στα Ελληνικά- έγγραφο το οποίο μέχρι την Τετάρτη μπορεί να μην βρίσκεται καν σε ισχύ. Από την γλώσσα που χρησιμοποίησε ο Τσίπρας για να περιγράψει την πρόταση- "εκβιασμός", "ταπείνωση", "τελεσίγραφο"- δείχνει προς τα πού θέλει να κατευθυνθούν οι ψηφοφόροι.   

Για μια ακόμη φορά, ακριβώς όπως έκαναν και κατά την διάρκεια της προεκλογικής τους εκστρατείας, οι αξιωματούχοι του ΣΥΡΙΖΑ δεν αναφέρουν τι θα σημαίνει για αυτό για την θέση της Ελλάδας στο ευρώ. Συντηρούν την ψευδαίσθηση ότι το ερώτημα περί αποδοχής των προτεινόμενων όρων, είναι άσχετο με τον αν θα χρεοκοπήσει  η Ελλάδα, με την κατάρρευση του οικονομικού της τομέα και ότι η χώρα θα αναγκαστεί να τυπώσει δικό της νόμισμα, με το έναν ή τον άλλο τρόπο.

Πουθενά στο διάγγελμα του ο Τσίπρας δεν ανέφερε το ευρώ. Όταν το Associated Press ρώτησε τον υπουργό Παναγιώτη Λαφαζάνη, αν η νιρβάνα της ανασυγκρότησης και προόδου που περιγράφει θα υπάρξει, αν τελικά επικρατήσει ένα "Όχι" στο δημοψήφισμα που θα οδηγήσει σε έξοδο από τη ευρωζώνη, αυτός απάντησε: "Εσείς (τα Μέσα) είστε που θέτετε αυτό το δίλλημα".  

Αυτή είναι μια λαϊκιστική ατιμία. Ίσως να ήταν καλύτερα αν χρεοκοπούσε και επέστρεφε στην δραχμή (παρότι αμφιβάλω για αυτό). Και πιθανώς η πλειοψηφία των Ελλήνων να αποφασίσει να προχωρήσουν μόνοι τους, από το συνεχίσουν μια δυσλειτουργική σχέση με τους οικονομικούς εταίρους και πιστωτές του έθνους τους (παρότι οι δημοσκοπήσεις δείχνουν το αντίθετο). Όμως το προτεινόμενο δημοψήφισμα δεν απαντά αυτά τα ερωτήματα.

Ο Τσίπρας και το κόμμα του θέλουν η ψήφος να νομιμοποιήσει την απόφαση τους για χρεοκοπία και έξοδο από το ευρώ, ενώ είναι πολύ πιθανό την απόφαση αυτή να την είχαν ήδη πάρει. Χωρίς όμως να έχει ειπωθεί στους Έλληνες ότι αυτή ήταν η επιλογή τους. Αυτό βαραίνει στην υποψία που είχα αναφορικά με το γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ είχε αυτή την αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά στις διαπραγματεύσεις τους πέντε τελευταίους μήνες, συμπεριφορά που την υπαγόρευε η επιλογή για χρεοκοπία και έξοδο από το ευρώ, η οποία όμως δεν μπορούσε να εκφραστεί καθώς το κόμμα δεν είχε την λαϊκή εντολή για να πράξει κάτι τέτοιο

Θα πρέπει έντιμα και αληθινά, να ειπωθεί στους Έλληνες ψηφοφόρους τι θα αποφασίσουν στις 5 Ιουλίου, αν τελικά προχωρήσει το δημοψήφισμα μέσα στο διαφαινόμενο χάος της επόμενης εβδομάδας: Μια επιστροφή στους όρους του προγράμματος εντός του ευρώ ή μια χρεοκοπία και επιστροφή στην δημοσιονομική κυριαρχία εκτός αυτού.