Από την αρχή αυτής της κρίσης χρεοκοπίας η κυβέρνηση προσπάθησε να αποποιηθεί των μέτρων που έπρεπε να ληφθούν. Στα πλαίσια αυτά προσπάθησε να παρουσιάσει τον εαυτό της σαν υπερασπιστή κόκκινων γραμμών που δήθεν τράβαγε η ίδια δίκην ερασιτεχνικής συνοικιακής θεατρικής παράστασης...
Εμφάνισε το μνημόνιο της τρόικα σαν εξωτερική επιβολή γιατί έτσι νόμιζε πως θα είχε την ευχέρεια να υποστεί μικρότερο πολιτικό κόστος.
Η τρόικα για να δανείσει τη χώρα έβαλε σαν όρο τη δημοσιονομική προσαρμογή. Οι πληροφορίες υποστηρίζουν πως... το μείγμα της πολιτικής προς αυτή την κατεύθυνση που πρότεινε η τρόικα προέβλεπε προσαρμογή κατά 75% από μείωση των δαπανών και κατά 25% από φόρους με τη μερίδα του λέοντος από την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής.
Η κυβέρνηση του κ. Παπανδρέου θεώρησε ύβρη τις απολύσεις για μια σοσιαλιστική κυβέρνηση και πρόκρινε ένα μείγμα με την αντίστροφη δοσολογία. Δυστυχώς, όπως έδειξε ο πρώτος χρόνος της χρεοκοπίας απέτυχε...
Ούτε οι οριζόντιες μειώσεις μισθών, μείωσαν τις δαπάνες, ούτε οι φόροι αύξησαν τα έσοδα. Ένα χρόνο αργότερα βρισκόμαστε στην ίδια και χειρότερη κατάσταση...
Το μεσοπρόθεσμο αντί να βάζει επί τάπητος το άμεσο κλείσιμο μερικών χιλιάδων δημοσίων υπηρεσιών με τις ανάλογες απολύσεις, πλήττει με βαριά φορολογία των ιδιωτικό τομέα ο οποίος πνέει ήδη τα λοίσθια.
Ασχέτως της ψήφισης αύριο του μεσοπρόθεσμου και της πιθανής εκταμίευσης της 5ης δόσης, η χώρα συνεχίζει να κινείται προς αδιέξοδη κατάσταση.
Μετά τα δεν χρωστάω δεν πληρώνω για το δημόσιο χρέος του πάντα σε εγρήγορση κρατικοδίαιτου δημοσίου τομέα και της πελατειακής κομματοκρατίας που τον υποστηρίζει, είναι θέμα χρόνου να δούμε την αντίρροπη αντίδραση...
Την αντίδραση των μόνιμων φορολογικών υποζυγίων στην εξόντωσή τους...
Είναι θέμα χρόνου να δούμε το... Δεν χρωστάω δεν πληρώνω. Πουλήστε και απολύστε...
Θεία δίκη...
Αν υπάρχει θεία δίκη στην ιστορία ο σημερινός πρωθυπουργός αποτελεί τραγική φιγούρα εκπλήρωσής της. Στα χέρια του έσκασε η «βόμβα» του σοσιαλισμού με δανεικά που όπλισε κυρίως ο πατέρας του.
Ο ιστορικός Ν. Μαραντζίδης την Κυριακή που πέρασε έκανε μια ενδιαφέρουσα παρομοίωση σε μια συνέντευξη που έδωσε στην Καθημερινή της Κυριακής.
«Ο Γ. Παπανδρέου μοιάζει με τον Γκορμπατσόφ στην ΕΣΣΔ το 1991. Συμπαθής στο εξωτερικό εντελώς αναποτελεσματικός στο εσωτερικό. Επιχειρεί, γεμάτος αναστολές να συρρικνώσει το κράτος, εκπροσωπώντας το κατ’ εξοχήν κόμμα του κράτους. Πόσες πιθανότητες έχει άραγε να το καταφέρει;...».
Αν θυμάμαι καλά, το βαθύ κόμμα προσπάθησε να ανατρέψει τον Γκορμπατσόφ καταλαμβάνοντας το κοινοβούλιο. Η πράξη αυτή προκάλεσε την αντίδραση της κοινωνίας της οποίας ηγήθηκε και καρπώθηκε ο Γέλτσιν... Σε λίγους μήνες κόμμα και ΕΣΣΔ κατέρρευσαν παταγωδώς...
Το ελληνικό μοντέλο έχει τις περισσότερες ομοιότητες με το σοβιετικό από οποιοδήποτε άλλο μοντέλο της Ν. Α. Ευρώπης σήμερα...
Ένας φίλος μου έστειλε την παρακάτω παρατήρηση...
Από συνέντευξη αγρότη στην εφημερίδα Πράβντα στις 4/2/1987 (επί Γκορμπατσόφ) αναφερόμενος στην αναγκαστική κολεκτιβοποίηση (1929-1931) που επέβαλε ο Στάλιν: "άλλοτε δεν εργαζόμασταν διότι έτσι κι αλλιώς δεν πληρωνόμασταν. Σήμερα δεν εργαζόμαστε διότι έτσι κι αλλιώς πληρωνόμαστε"...
Η οικονομία είναι η επιστήμη των κινήτρων. Αν θυμίζει κάτι αυτό;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου